TITUS
Vetus Testamentum graece iuxta LXX interpretes
Part No. 889
Previous part

Chapter: 38 
Verse: 1    Τίμα ἰατρὸν πρὸς τὰς χρείας αὐτοῦ τιμαῖς αὐτοῦ,
   
καὶ γὰρ αὐτὸν ἔκτισεν κύριος·
Verse: 2    
παρὰ γὰρ ὑψίστου ἐστὶν ἴασις,
   
καὶ παρὰ βασιλέως λήμψεται δόμα.
Verse: 3    
ἐπιστήμη ἰατροῦ ἀνυψώσει κεϕαλὴν αὐτοῦ,
   
καὶ ἔναντι μεγιστάνων ϑαυμασϑήσεται.
Verse: 4    
κύριος ἔκτισεν ἐκ γῆς ϕάρμακα,
   
καὶ ἀνὴρ ϕρόνιμος οὐ προσοχϑιεῖ αὐτοῖς.
Verse: 5    
οὐκ ἀπὸ ξύλου ἐγλυκάνϑη ὕδωρ
   
εἰς τὸ γνωσϑῆναι τὴν ἰσχὺν αὐτοῦ;
Verse: 6    
καὶ αὐτὸς ἔδωκεν ἀνϑρώποις ἐπιστήμην
   
ἐνδοξάζεσϑαι ἐν τοῖς ϑαυμασίοις αὐτοῦ·
Verse: 7    
ἐν αὐτοῖς ἐϑεράπευσεν καὶ ἦρεν τὸν πόνον αὐτοῦ,
   
μυρεψὸς ἐν τούτοις ποιήσει μεῖγμα,
Verse: 8    
καὶ οὐ μὴ συντελεσϑῇ ἔργα αὐτοῦ,
   
καὶ εἰρήνη παρ' αὐτοῦ ἐστιν ἐπὶ προσώπου τῆς γῆς.
Verse: 9    
Τέκνον, ἐν ἀρρωστήματί σου μὴ παράβλεπε,
   
ἀλλ' εὖξαι κυρίῳ, καὶ αὐτὸς ἰάσεταί σε·
Verse: 10    
ἀπόστησον πλημμέλειαν καὶ εὔϑυνον χεῖρας
   
καὶ ἀπὸ πάσης ἁμαρτίας καϑάρισον καρδίαν·
Verse: 11    
δὸς εὐωδίαν καὶ μνημόσυνον σεμιδάλεως
   
καὶ λίπανον προσϕορὰν ὡς μὴ ὑπάρχων.
Verse: 12    
καὶ ἰατρῷ δὸς τόπον, καὶ γὰρ αὐτὸν ἔκτισεν κύριος,
   
καὶ μὴ ἀποστήτω σου, καὶ γὰρ αὐτοῦ χρεία.
Verse: 13    
ἔστιν καιρὸς ὅτε καὶ ἐν χερσὶν αὐτῶν εὐοδία·
Verse: 14    
καὶ γὰρ αὐτοὶ κυρίου δεηϑήσονται,
   
ἵνα εὐοδώσῃ αὐτοῖς ἀνάπαυσιν
   
καὶ ἴασιν χάριν ἐμβιώσεως.
Verse: 15    
ἁμαρτάνων ἔναντι τοῦ ποιήσαντος αὐτὸν
   
ἐμπέσοι εἰς χεῖρας ἰατροῦ.
Verse: 16    
Τέκνον, ἐπὶ νεκρῷ κατάγαγε δάκρυα
   
καὶ ὡς δεινὰ πάσχων ἔναρξαι ϑρήνου,
   
κατὰ δὲ τὴν κρίσιν αὐτοῦ περίστειλον τὸ σῶμα αὐτοῦ
   
καὶ μὴ ὑπερίδῃς τὴν ταϕὴν αὐτοῦ.
Verse: 17    
πίκρανον κλαυϑμὸν καὶ ϑέρμανον κοπετὸν
   
καὶ ποίησον τὸ πένϑος κατὰ τὴν ἀξίαν αὐτοῦ
   
ἡμέραν μίαν καὶ δύο χάριν διαβολῆς
   
καὶ παρακλήϑητι λύπης ἕνεκα·
Verse: 18    
ἀπὸ λύπης γὰρ ἐκβαίνει ϑάνατος,
   
καὶ λύπη καρδίας κάμψει ἰσχύν.
Verse: 19    
ἐν ἐπαγωγῇ παραμένει καὶ λύπη,
   
καὶ βίος πτωχοῦ κατὰ καρδίας.
Verse: 20    
μὴ δῷς εἰς λύπην τὴν καρδίαν σου,
   
ἀπόστησον αὐτὴν μνησϑεὶς τὰ ἔσχατα·
Verse: 21    
μὴ ἐπιλάϑῃ, οὐ γάρ ἐστιν ἐπάνοδος,
   
καὶ τοῦτον οὐκ ὠϕελήσεις καὶ σεαυτὸν κακώσεις.
Verse: 22    
μνήσϑητι τὸ κρίμα μου, ὅτι οὕτως καὶ τὸ σόν·
   
ἐμοὶ ἐχϑὲς καὶ σοὶ σήμερον.
Verse: 23    
ἐν ἀναπαύσει νεκροῦ κατάπαυσον τὸ μνημόσυνον αὐτοῦ
   
καὶ παρακλήϑητι ἐν αὐτῷ ἐν ἐξόδῳ πνεύματος αὐτοῦ.
Verse: 24    
Σοϕία γραμματέως ἐν εὐκαιρίᾳ σχολῆς,
   
καὶ ἐλασσούμενος πράξει αὐτοῦ σοϕισϑήσεται.
Verse: 25    
τί σοϕισϑήσεται κρατῶν ἀρότρου
   
καὶ καυχώμενος ἐν δόρατι κέντρου,
   
βόας ἐλαύνων καὶ ἀναστρεϕόμενος ἐν ἔργοις αὐτῶν,
   
καὶ διήγησις αὐτοῦ ἐν υἱοῖς ταύρων;
Verse: 26    
καρδίαν αὐτοῦ δώσει ἐκδοῦναι αὔλακας,
   
καὶ ἀγρυπνία αὐτοῦ εἰς χορτάσματα δαμάλεων.
Verse: 27    
οὕτως πᾶς τέκτων καὶ ἀρχιτέκτων,
   
ὅστις νύκτωρ ὡς ἡμέρας διάγει·
   
οἱ γλύϕοντες γλύμματα σϕραγίδων,
   
καὶ ἐπιμονὴ αὐτοῦ ἀλλοιῶσαι ποικιλίαν·
   
καρδίαν αὐτοῦ δώσει εἰς ὁμοιῶσαι ζωγραϕίαν,
   
καὶ ἀγρυπνία αὐτοῦ τελέσαι ἔργον.
Verse: 28    
οὕτως χαλκεὺς καϑήμενος ἐγγὺς ἄκμονος
   
καὶ καταμανϑάνων ἔργα σιδήρου·
   
ἀτμὶς πυρὸς τήξει σάρκας αὐτοῦ,
   
καὶ ἐν ϑέρμῃ καμίνου διαμαχήσεται·
   
ϕωνῇ σϕύρης κλινεῖ τὸ οὖς αὐτοῦ,
   
καὶ κατέναντι ὁμοιώματος σκεύους οἱ ὀϕϑαλμοὶ αὐτοῦ·
   
καρδίαν αὐτοῦ δώσει εἰς συντέλειαν ἔργων,
   
καὶ ἀγρυπνία αὐτοῦ κοσμῆσαι ἐπὶ συντελείας.
Verse: 29    
οὕτως κεραμεὺς καϑήμενος ἐν ἔργῳ αὐτοῦ
   
καὶ συστρέϕων ἐν ποσὶν αὐτοῦ τροχόν,
   
ὃς ἐν μερίμνῃ κεῖται διὰ παντὸς ἐπὶ τὸ ἔργον αὐτοῦ,
   
καὶ ἐναρίϑμιος πᾶσα ἐργασία αὐτοῦ·
Verse: 30    
ἐν βραχίονι αὐτοῦ τυπώσει πηλὸν
   
καὶ πρὸ ποδῶν κάμψει ἰσχὺν αὐτοῦ·
   
καρδίαν ἐπιδώσει συντελέσαι τὸ χρῖσμα,
   
καὶ ἀγρυπνία αὐτοῦ καϑαρίσαι κάμινον.
Verse: 31    
Πάντες οὗτοι εἰς χεῖρας αὐτῶν ἐνεπίστευσαν,
   
καὶ ἕκαστος ἐν τῷ ἔργῳ αὐτοῦ σοϕίζεται·
Verse: 32    
ἄνευ αὐτῶν οὐκ οἰκισϑήσεται πόλις,
   
καὶ οὐ παροικήσουσιν οὐδὲ περιπατήσουσιν.
Verse: 33    
ἀλλ' εἰς βουλὴν λαοῦ οὐ ζητηϑήσονται
   
καὶ ἐν ἐκκλησίᾳ οὐχ ὑπεραλοῦνται·
   
ἐπὶ δίϕρον δικαστοῦ οὐ καϑιοῦνται
   
καὶ διαϑήκην κρίματος οὐ διανοηϑήσονται.
Verse: 34    
οὐδὲ μὴ ἐκϕάνωσιν παιδείαν καὶ κρίμα
   
καὶ ἐν παραβολαῖς οὐχ εὑρεϑήσονται,
   
ἀλλὰ κτίσμα αἰῶνος στηρίσουσιν,
   
καὶ δέησις αὐτῶν ἐν ἐργασίᾳ τέχνης.

Next part



This text is part of the TITUS edition of Vetus Testamentum graece iuxta LXX interpretes.

Copyright TITUS Project, Frankfurt a/M, 5.5.2019. No parts of this document may be republished in any form without prior permission by the copyright holder.