TITUS
Vetus Testamentum graece iuxta LXX interpretes
Part No. 880
Previous part

Chapter: 29 
Verse: 1    ῾Ο ποιῶν ἔλεος δανιεῖ τῷ πλησίον,
   καὶ ὁ ἐπισχύων τῇ χειρὶ αὐτοῦ τηρεῖ ἐντολάς.
Verse: 2    δάνεισον τῷ πλησίον ἐν καιρῷ χρείας αὐτοῦ
   καὶ πάλιν ἀπόδος τῷ πλησίον εἰς τὸν καιρόν·
Verse: 3    στερέωσον λόγον καὶ πιστώϑητι μετ' αὐτοῦ,
   καὶ ἐν παντὶ καιρῷ εὑρήσεις τὴν χρείαν σου.
Verse: 4    πολλοὶ ὡς εὕρεμα ἐνόμισαν δάνος
   καὶ παρέσχον κόπον τοῖς βοηϑήσασιν αὐτοῖς.
Verse: 5    ἕως οὗ λάβῃ, καταϕιλήσει χεῖρας αὐτοῦ
   καὶ ἐπὶ τῶν χρημάτων τοῦ πλησίον ταπεινώσει ϕωνήν·
   καὶ ἐν καιρῷ ἀποδόσεως παρελκύσει χρόνον
   καὶ ἀποδώσει λόγους ἀκηδίας
   καὶ τὸν καιρὸν αἰτιάσεται.
Verse: 6    ἐὰν ἰσχύσῃ, μόλις κομίσεται τὸ ἥμισυ
   καὶ λογιεῖται αὐτὸ ὡς εὕρεμα·
   εἰ δὲ μή, ἀπεστέρησεν αὐτὸν τῶν χρημάτων αὐτοῦ,
   καὶ ἐκτήσατο αὐτὸν ἐχϑρὸν δωρεάν·
   κατάρας καὶ λοιδορίας ἀποδώσει αὐτῷ
   καὶ ἀντὶ δόξης ἀποδώσει αὐτῷ ἀτιμίαν.
Verse: 7    πολλοὶ οὐ χάριν πονηρίας ἀπέστρεψαν,
   ἀποστερηϑῆναι δωρεὰν εὐλαβήϑησαν.
Verse: 8    Πλὴν ἐπὶ ταπεινῷ μακροϑύμησον
   καὶ ἐπ' ἐλεημοσύνῃ μὴ παρελκύσῃς αὐτόν.
Verse: 9    χάριν ἐντολῆς ἀντιλαβοῦ πένητος
   καὶ κατὰ τὴν ἔνδειαν αὐτοῦ μὴ ἀποστρέψῃς αὐτὸν κενόν.
Verse: 10    ἀπόλεσον ἀργύριον δι' ἀδελϕὸν καὶ ϕίλον,
   καὶ μὴ ἰωϑήτω ὑπὸ τὸν λίϑον εἰς ἀπώλειαν.
Verse: 11    ϑὲς τὸν ϑησαυρόν σου κατ' ἐντολὰς ὑψίστου,
   καὶ λυσιτελήσει σοι μᾶλλον ἢ τὸ χρυσίον.
Verse: 12    σύγκλεισον ἐλεημοσύνην ἐν τοῖς ταμιείοις σου,
   καὶ αὕτη ἐξελεῖταί σε ἐκ πάσης κακώσεως·
Verse: 13    ὑπὲρ ἀσπίδα κράτους καὶ ὑπὲρ δόρυ ὁλκῆς
   κατέναντι ἐχϑροῦ πολεμήσει ὑπὲρ σοῦ.
Verse: 14    ᾽Ανὴρ ἀγαϑὸς ἐγγυήσεται τὸν πλησίον,
   καὶ ὁ ἀπολωλεκὼς αἰσχύνην ἐγκαταλείψει αὐτόν.
Verse: 15    χάριτας ἐγγύου μὴ ἐπιλάϑῃ·
   ἔδωκεν γὰρ τὴν ψυχὴν αὐτοῦ ὑπὲρ σοῦ.
Verse: 16    ἀγαϑὰ ἐγγύου ἀνατρέψει ἁμαρτωλός,
   καὶ ἀχάριστος ἐν διανοίᾳ ἐγκαταλείψει ῥυσάμενον.
Verse: 17    ἐγγύη πολλοὺς ἀπώλεσεν κατευϑύνοντας
   καὶ ἐσάλευσεν αὐτοὺς ὡς κῦμα ϑαλάσσης·
Verse: 18    ἄνδρας δυνατοὺς ἀπῴκισεν,
   καὶ ἐπλανήϑησαν ἐν ἔϑνεσιν ἀλλοτρίοις.
Verse: 19    ἁμαρτωλὸς ἐμπεσὼν εἰς ἐγγύην
   καὶ διώκων ἐργολαβίας ἐμπεσεῖται εἰς κρίσεις.
Verse: 20    ἀντιλαβοῦ τοῦ πλησίον κατὰ δύναμίν σου
   καὶ πρόσεχε σεαυτῷ μὴ ἐμπέσῃς.
Verse: 21    ᾽Αρχὴ ζωῆς ὕδωρ καὶ ἄρτος καὶ ἱμάτιον
   καὶ οἶκος καλύπτων ἀσχημοσύνην.
Verse: 22    κρείσσων βίος πτωχοῦ ὑπὸ σκέπην δοκῶν
   ἢ ἐδέσματα λαμπρὰ ἐν ἀλλοτρίοις.
Verse: 23    ἐπὶ μικρῷ καὶ μεγάλῳ εὐδοκίαν ἔχε,
   καὶ ὀνειδισμὸν παροικίας οὐ μὴ ἀκούσῃς.
Verse: 24    ζωὴ πονηρὰ ἐξ οἰκίας εἰς οἰκίαν,
   καὶ οὗ παροικήσεις, οὐκ ἀνοίξεις στόμα·
Verse: 25    ξενιεῖς καὶ ποτιεῖς εἰς ἀχάριστα
   καὶ πρὸς ἐπὶ τούτοις πικρὰ ἀκούσῃ
Verse: 26    Πάρελϑε, πάροικε, κόσμησον τράπεζαν,
   καὶ εἴ τι ἐν τῇ χειρί σου, ψώμισόν με·
Verse: 27    ἔξελϑε, πάροικε, ἀπὸ προσώπου δόξης,
   ἐπεξένωταί μοι ὁ ἀδελϕός, χρεία τῆς οἰκίας.
Verse: 28    βαρέα ταῦτα ἀνϑρώπῳ ἔχοντι ϕρόνησιν,
   ἐπιτίμησις οἰκίας καὶ ὀνειδισμὸς δανειστοῦ.

Next part


This text is part of the TITUS edition of Vetus Testamentum graece iuxta LXX interpretes.

Copyright TITUS Project, Frankfurt a/M, 5.5.2019. No parts of this document may be republished in any form without prior permission by the copyright holder.