TITUS
Vetus Testamentum graece iuxta LXX interpretes
Part No. 795
Previous part

Chapter: 6 
Verse: 1  ῾Υπολαβὼν δὲ Ιωβ λέγει
Verse: 2  Εἰ γάρ τις ἱστῶν στήσαι μου τὴν ὀργήν,
τὰς δὲ ὀδύνας μου ἄραι ἐν ζυγῷ ὁμοϑυμαδόν,
Verse: 3  καὶ δὴ ἄμμου παραλίας βαρυτέρα ἔσται·
ἀλλ' ὡς ἔοικεν, τὰ ῥήματά μού ἐστιν ϕαῦλα.
Verse: 4  βέλη γὰρ κυρίου ἐν τῷ σώματί μού ἐστιν,
ὧν ὁ ϑυμὸς αὐτῶν ἐκπίνει μου τὸ αἷμα·
ὅταν ἄρξωμαι λαλεῖν, κεντοῦσί με.
Verse: 5  τί γάρ; μὴ διὰ κενῆς κεκράξεται ὄνος ἄγριος, ἀλλ' ἢ τὰ // σῖτα ζητῶν;
εἰ δὲ καὶ ῥήξει ϕωνὴν βοῦς ἐπὶ ϕάτνης ἔχων τὰ βρώματα;
Verse: 6  εἰ βρωϑήσεται ἄρτος ἄνευ ἁλός;
εἰ δὲ καὶ ἔστιν γεῦμα ἐν ῥήμασιν κενοῖς;
Verse: 7  οὐ δύναται γὰρ παύσασϑαί μου ἡ ψυχή·
βρόμον γὰρ ὁρῶ τὰ σῖτά μου ὥσπερ ὀσμὴν λέοντος.
Verse: 8  εἰ γὰρ δῴη, καὶ ἔλϑοι μου ἡ αἴτησις,
καὶ τὴν ἐλπίδα μου δῴη ὁ κύριος.
Verse: 9  ἀρξάμενος ὁ κύριος τρωσάτω με,
εἰς τέλος δὲ μή με ἀνελέτω.
Verse: 10  εἴη δέ μου πόλις τάϕος, ἐϕ' ἧς ἐπὶ τειχέων ἡλλόμην ἐπ' αὐτῆς, // οὐ μὴ ϕείσωμαι·
οὐ γὰρ ἐψευσάμην ῥήματα ἅγια ϑεοῦ μου.
Verse: 11  τίς γάρ μου ἡ ἰσχύς, ὅτι ὑπομένω;
ἢ τίς μου ὁ χρόνος, ὅτι ἀνέχεταί μου ἡ ψυχή;
Verse: 12  μὴ ἰσχὺς λίϑων ἡ ἰσχύς μου;
ἢ αἱ σάρκες μού εἰσιν χάλκειαι;
Verse: 13  ἦ οὐκ ἐπ' αὐτῷ ἐπεποίϑειν;
βοήϑεια δὲ ἀπ' ἐμοῦ ἄπεστιν.
Verse: 14  ἀπείπατό με ἔλεος,
ἐπισκοπὴ δὲ κυρίου ὑπερεῖδέν με.
Verse: 15  οὐ προσεῖδόν με οἱ ἐγγύτατοί μου· ὥσπερ χειμάρρους ἐκλείπων
ἢ ὥσπερ κῦμα παρῆλϑόν με·
Verse: 16  οἵτινές με διευλαβοῦντο, νῦν ἐπιπεπτώκασίν μοι
ὥσπερ χιὼν ἢ κρύσταλλος πεπηγώς·
Verse: 17  καϑὼς τακεῖσα ϑέρμης γενομένης οὐκ ἐπεγνώσϑη ὅπερ ἦν,
Verse: 18  οὕτως κἀγὼ κατελείϕϑην ὑπὸ πάντων,
ἀπωλόμην δὲ καὶ ἔξοικος ἐγενόμην.
Verse: 19  ἴδετε ὁδοὺς Θαιμανων,
ἀτραποὺς Σαβων, οἱ διορῶντες·
Verse: 20  καὶ αἰσχύνην ὀϕειλήσουσιν
οἱ ἐπὶ πόλεσιν καὶ χρήμασιν πεποιϑότες.
Verse: 21  ἀτὰρ δὲ καὶ ὑμεῖς ἐπέβητέ μοι ἀνελεημόνως,
ὥστε ἰδόντες τὸ ἐμὸν τραῦμα ϕοβήϑητε.
Verse: 22  τί γάρ; μή τι ὑμᾶς ᾔτησα
ἢ τῆς παρ' ὑμῶν ἰσχύος ἐπιδέομαι
Verse: 23  ὥστε σῶσαί με ἐξ ἐχϑρῶν
ἢ ἐκ χειρὸς δυναστῶν ῥύσασϑαί με;
Verse: 24  διδάξατέ με, ἐγὼ δὲ κωϕεύσω·
εἴ τι πεπλάνημαι, ϕράσατέ μοι.
Verse: 25  ἀλλ' ὡς ἔοικεν, ϕαῦλα ἀληϑινοῦ ῥήματα,
οὐ γὰρ παρ' ὑμῶν ἰσχὺν αἰτοῦμαι·
Verse: 26  οὐδὲ ὁ ἔλεγχος ὑμῶν ῥήμασίν με παύσει,
οὐδὲ γὰρ ὑμῶν ϕϑέγμα ῥήματος ἀνέξομαι.
Verse: 27  πλὴν ὅτι ἐπ' ὀρϕανῷ ἐπιπίπτετε,
ἐνάλλεσϑε δὲ ἐπὶ ϕίλῳ ὑμῶν.
Verse: 28  νυνὶ δὲ εἰσβλέψας εἰς πρόσωπα ὑμῶν οὐ ψεύσομαι.
Verse: 29  καϑίσατε δὴ καὶ μὴ εἴη ἄδικον,
καὶ πάλιν τῷ δικαίῳ συνέρχεσϑε.
Verse: 30  οὐ γάρ ἐστιν ἐν γλώσσῃ μου ἄδικον·
ἢ ὁ λάρυγξ μου οὐχὶ σύνεσιν μελετᾷ;

Next part


This text is part of the TITUS edition of Vetus Testamentum graece iuxta LXX interpretes.

Copyright TITUS Project, Frankfurt a/M, 5.5.2019. No parts of this document may be republished in any form without prior permission by the copyright holder.