TITUS
Vetus Testamentum graece iuxta LXX interpretes
Part No. 642
Previous part

Chapter: 73 
Verse: 1  Συνέσεως τῷ Ασαϕ.
῞Ινα τί ἀπώσω, ὁ ϑεός, εἰς τέλος,
ὠργίσϑη ὁ ϑυμός σου ἐπὶ πρόβατα νομῆς σου;
Verse: 2  μνήσϑητι τῆς συναγωγῆς σου, ἧς ἐκτήσω ἀπ' ἀρχῆς·
ἐλυτρώσω ῥάβδον κληρονομίας σου,
ὄρος Σιων τοῦτο, ὃ κατεσκήνωσας ἐν αὐτῷ.
Verse: 3  ἔπαρον τὰς χεῖράς σου ἐπὶ τὰς ὑπερηϕανίας αὐτῶν εἰς τέλος,
ὅσα ἐπονηρεύσατο ὁ ἐχϑρὸς ἐν τοῖς ἁγίοις σου.
Verse: 4  καὶ ἐνεκαυχήσαντο οἱ μισοῦντές σε ἐν μέσῳ τῆς ἑορτῆς σου,
ἔϑεντο τὰ σημεῖα αὐτῶν σημεῖα καὶ οὐκ ἔγνωσαν.
Verse: 5  ὡς εἰς τὴν εἴσοδον ὑπεράνω,
Verse: 6  ὡς ἐν δρυμῷ ξύλων ἀξίναις ἐξέκοψαν τὰς ϑύρας αὐτῆς,
ἐπὶ τὸ αὐτὸ ἐν πελέκει καὶ λαξευτηρίῳ κατέρραξαν αὐτήν.
Verse: 7  ἐνεπύρισαν ἐν πυρὶ τὸ ἁγιαστήριόν σου,
εἰς τὴν γῆν ἐβεβήλωσαν τὸ σκήνωμα τοῦ ὀνόματός σου.
Verse: 8  εἶπαν ἐν τῇ καρδίᾳ αὐτῶν ἡ συγγένεια αὐτῶν ἐπὶ τὸ αὐτό
Δεῦτε καὶ κατακαύσωμεν πάσας τὰς ἑορτὰς τοῦ ϑεοῦ ἀπὸ // τῆς γῆς.
Verse: 9  τὰ σημεῖα ἡμῶν οὐκ εἴδομεν,
οὐκ ἔστιν ἔτι προϕήτης, καὶ ἡμᾶς οὐ γνώσεται ἔτι.
Verse: 10  ἕως πότε, ὁ ϑεός, ὀνειδιεῖ ὁ ἐχϑρός,
παροξυνεῖ ὁ ὑπεναντίος τὸ ὄνομά σου εἰς τέλος;
Verse: 11  ἵνα τί ἀποστρέϕεις τὴν χεῖρά σου
καὶ τὴν δεξιάν σου ἐκ μέσου τοῦ κόλπου σου εἰς τέλος;
Verse: 12  ὁ δὲ ϑεὸς βασιλεὺς ἡμῶν πρὸ αἰῶνος,
εἰργάσατο σωτηρίαν ἐν μέσῳ τῆς γῆς.
Verse: 13  σὺ ἐκραταίωσας ἐν τῇ δυνάμει σου τὴν ϑάλασσαν,
σὺ συνέτριψας τὰς κεϕαλὰς τῶν δρακόντων ἐπὶ τοῦ ὕδατος.
Verse: 14  σὺ συνέϑλασας τὰς κεϕαλὰς τοῦ δράκοντος,
ἔδωκας αὐτὸν βρῶμα λαοῖς τοῖς Αἰϑίοψιν.
Verse: 15  σὺ διέρρηξας πηγὰς καὶ χειμάρρους,
σὺ ἐξήρανας ποταμοὺς Ηϑαμ.
Verse: 16  σή ἐστιν ἡ ἡμέρα, καὶ σή ἐστιν ἡ νύξ,
σὺ κατηρτίσω ϕαῦσιν καὶ ἥλιον.
Verse: 17  σὺ ἐποίησας πάντα τὰ ὅρια τῆς γῆς·
ϑέρος καὶ ἔαρ, σὺ ἔπλασας αὐτά.
Verse: 18  μνήσϑητι ταύτης· ἐχϑρὸς ὠνείδισεν τὸν κύριον,
καὶ λαὸς ἄϕρων παρώξυνεν τὸ ὄνομά σου.
Verse: 19  μὴ παραδῷς τοῖς ϑηρίοις ψυχὴν ἐξομολογουμένην σοι,
τῶν ψυχῶν τῶν πενήτων σου μὴ ἐπιλάϑῃ εἰς τέλος.
Verse: 20  ἐπίβλεψον εἰς τὴν διαϑήκην σου,
ὅτι ἐπληρώϑησαν οἱ ἐσκοτισμένοι τῆς γῆς οἴκων ἀνομιῶν.
Verse: 21  μὴ ἀποστραϕήτω τεταπεινωμένος κατῃσχυμμένος·
πτωχὸς καὶ πένης αἰνέσουσιν τὸ ὄνομά σου.
Verse: 22  ἀνάστα, ὁ ϑεός, δίκασον τὴν δίκην σου·
μνήσϑητι τῶν ὀνειδισμῶν σου τῶν ὑπὸ ἄϕρονος ὅλην τὴν // ἡμέραν.
Verse: 23  μὴ ἐπιλάϑῃ τῆς ϕωνῆς τῶν ἱκετῶν σου·
ἡ ὑπερηϕανία τῶν μισούντων σε ἀνέβη διὰ παντὸς πρὸς σέ. //

Next part


This text is part of the TITUS edition of Vetus Testamentum graece iuxta LXX interpretes.

Copyright TITUS Project, Frankfurt a/M, 5.5.2019. No parts of this document may be republished in any form without prior permission by the copyright holder.