TITUS
Vetus Testamentum graece iuxta LXX interpretes
Part No. 558
Previous part

Chapter: 7 
Verse: 1    ῞Ωσπερ γὰρ ἄριστος κυβερνήτης τοῦ πατρὸς ἡμῶν Ελεαζαρου λογισμὸς πηδαλιουχῶν τὴν τῆς εὐσεβείας ναῦν ἐν τῷ τῶν παϑῶν πελάγει
Verse: 2    
καὶ καταικιζόμενος ταῖς τοῦ τυράννου ἀπειλαῖς καὶ καταντλούμενος ταῖς τῶν βασάνων τρικυμίαις
Verse: 3    
κατ' οὐδένα τρόπον ἔτρεψε τοὺς τῆς εὐσεβείας οἴακας, ἕως οὗ ἔπλευσεν ἐπὶ τὸν τῆς ἀϑανάτου νίκης λιμένα.
Verse: 4    
οὐχ οὕτως πόλις πολλοῖς καὶ ποικίλοις μηχανήμασιν ἀντέσχε ποτὲ πολιορκουμένη, ὡς πανάγιος ἐκεῖνος. τὴν ἱερὰν ψυχὴν αἰκισμοῖς τε καὶ στρέβλαις πυρπολούμενος ἐνίκησεν τοὺς πολιορκοῦντας διὰ τὸν ὑπερασπίζοντα τῆς εὐσεβείας λογισμόν.
Verse: 5    
ὥσπερ γὰρ πρόκρημνον ἄκραν τὴν ἑαυτοῦ διάνοιαν πατὴρ Ελεαζαρ ἐκτείνας περιέκλασεν τοὺς ἐπιμαινομένους τῶν παϑῶν κλύδωνας.
Verse: 6    
ἄξιε τῆς ἱερωσύνης ἱερεῦ, οὐκ ἐμίανας τοὺς ἱεροὺς ὀδόντας οὐδὲ τὴν ϑεοσέβειαν καὶ καϑαρισμὸν χωρήσασαν γαστέρα ἐκοίνωσας μιαροϕαγίᾳ.
Verse: 7    
σύμϕωνε νόμου καὶ ϕιλόσοϕε ϑείου βίου.
Verse: 8    
τοιούτους δεῖ εἶναι τοὺς δημιουργοῦντας τὸν νόμον ἰδίῳ αἵματι καὶ γενναίῳ ἱδρῶτι τοῖς μέχρι ϑανάτου πάϑεσιν ὑπερασπίζοντας.
Verse: 9    
σύ, πάτερ, τὴν εὐνομίαν ἡμῶν διὰ τῶν ὑπομονῶν εἰς δόξαν ἐκύρωσας καὶ τὴν ἁγιαστίαν σεμνολογήσας οὐ κατέλυσας καὶ διὰ τῶν ἔργων ἐπιστοποίησας τοὺς τῆς ϑείας ϕιλοσοϕίας σου λόγους,
Verse: 10    
βασάνων βιαιότερε γέρων καὶ πυρὸς εὐτονώτερε πρεσβῦτα καὶ παϑῶν μέγιστε βασιλεῦ Ελεαζαρ.
Verse: 11    
ὥσπερ γὰρ πατὴρ Ααρων τῷ ϑυμιατηρίῳ καϑωπλισμένος διὰ τοῦ ἐϑνοπλήϑους ἐπιτρέχων τὸν ἐμπυριστὴν ἐνίκησεν ἄγγελον,
Verse: 12    
οὕτως Ααρωνίδης Ελεαζαρ διὰ τοῦ πυρὸς ὑπερτηκόμενος οὐ μετετράπη τὸν λογισμόν.
Verse: 13    
καίτοι τὸ ϑαυμασιώτατον, γέρων ὢν λελυμένων μὲν ἤδη τῶν τοῦ σώματος τόνων, περικεχαλασμένων δὲ τῶν σαρκῶν, κεκμηκότων δὲ καὶ τῶν νεύρων ἀνενέασεν
Verse: 14    
τῷ πνεύματι διὰ τοῦ λογισμοῦ καὶ τῷ Ισακίῳ λογισμῷ τὴν πολυκέϕαλον στρέβλαν ἠκύρωσεν.
Verse: 15    
μακαρίου γήρως καὶ σεμνῆς πολιᾶς καὶ βίου νομίμου, ὃν πιστὴ ϑανάτου σϕραγὶς ἐτελείωσεν.
Verse: 16    
Εἰ δὴ τοίνυν γέρων ἀνὴρ τῶν μέχρι ϑανάτου βασάνων περιεϕρόνει δι' εὐσέβειαν, ὁμολογουμένως ἡγεμών ἐστιν τῶν παϑῶν εὐσεβὴς λογισμός.
Verse: 17    
ἴσως δ' ἂν εἴποιέν τινες Τῶν παϑῶν οὐ πάντες περικρατοῦσιν, ὅτι οὐδὲ πάντες ϕρόνιμον ἔχουσιν τὸν λογισμόν.
Verse: 18    
ἀλλ' ὅσοι τῆς εὐσεβείας προνοοῦσιν ἐξ ὅλης καρδίας, οὗτοι μόνοι δύνανται κρατεῖν τῶν τῆς σαρκὸς παϑῶν
Verse: 19    
πιστεύοντες ὅτι ϑεῷ οὐκ ἀποϑνῄσκουσιν, ὥσπερ οὐδὲ οἱ πατριάρχαι ἡμῶν Αβρααμ καὶ Ισαακ καὶ Ιακωβ, ἀλλὰ ζῶσιν τῷ ϑεῷ.
Verse: 20    
οὐδὲν οὖν ἐναντιοῦται τὸ ϕαίνεσϑαί τινας παϑοκρατεῖσϑαι διὰ τὸν ἀσϑενῆ λογισμόν·
Verse: 21    
ἐπεὶ τίς πρὸς ὅλον τὸν τῆς ϕιλοσοϕίας κανόνα ϕιλοσοϕῶν καὶ πεπιστευκὼς ϑεῷ
Verse: 22    
καὶ εἰδὼς ὅτι διὰ τὴν ἀρετὴν πάντα πόνον ὑπομένειν μακάριόν ἐστιν, οὐκ ἂν περικρατήσειεν τῶν παϑῶν διὰ τὴν ϑεοσέβειαν;
Verse: 23    
μόνος γὰρ σοϕὸς καὶ ἀνδρεῖός ἐστιν τῶν παϑῶν κύριος.

Next part



This text is part of the TITUS edition of Vetus Testamentum graece iuxta LXX interpretes.

Copyright TITUS Project, Frankfurt a/M, 5.5.2019. No parts of this document may be republished in any form without prior permission by the copyright holder.