TITUS
Vetus Testamentum graece iuxta LXX interpretes
Part No. 556
Previous part

Chapter: 5 
Verse: 1    Προκαϑίσας γέ τοι μετὰ τῶν συνέδρων ὁ τύραννος ᾽Αντίοχος ἐπί τινος ὑψηλοῦ τόπου καὶ τῶν στρατευμάτων αὐτῷ παρεστηκότων κυκλόϑεν ἐνόπλων
Verse: 2    παρεκέλευεν τοῖς δορυϕόροις ἕνα ἕκαστον Εβραῖον ἐπισπᾶσϑαι καὶ κρεῶν ὑείων καὶ εἰδωλοϑύτων ἀναγκάζειν ἀπογεύεσϑαι·
Verse: 3    εἰ δέ τινες μὴ ϑέλοιεν μιαροϕαγῆσαι, τούτους τροχισϑέντας ἀναιρεϑῆναι.
Verse: 4    πολλῶν δὲ συναρπασϑέντων εἷς πρῶτος ἐκ τῆς ἀγέλης ὀνόματι Ελεαζαρος, τὸ γένος ἱερεύς, τὴν ἐπιστήμην νομικὸς καὶ τὴν ἡλικίαν προήκων καὶ πολλοῖς τῶν περὶ τὸν τύραννον διὰ τὴν ἡλικίαν γνώριμος, παρήχϑη πλησίον αὐτοῦ.
Verse: 5    Καὶ αὐτὸν ἰδὼν ὁ ᾽Αντίοχος ἔϕη
Verse: 6    ᾽Εγὼ πρὶν ἄρξασϑαι τῶν κατὰ σοῦ βασάνων, ὦ πρεσβῦτα, συμβουλεύσαιμ' ἄν σοι ταῦτα, ὅπως ἀπογευσάμενος τῶν ὑείων σῴζοιο·
Verse: 7    αἰδοῦμαι γάρ σου τὴν ἡλικίαν καὶ τὴν πολιάν, ἣν μετὰ τοσοῦτον ἔχων χρόνον οὔ μοι δοκεῖς ϕιλοσοϕεῖν τῇ Ιουδαίων χρώμενος ϑρησκείᾳ.
Verse: 8    διὰ τί γὰρ τῆς ϕύσεως κεχαρισμένης καλλίστην τὴν τοῦδε τοῦ ζῴου σαρκοϕαγίαν βδελύττῃ;
Verse: 9    καὶ γὰρ ἀνόητον τοῦτο, τὸ μὴ ἀπολαύειν τῶν χωρὶς ὀνείδους ἡδέων, καὶ ἄδικον ἀποστρέϕεσϑαι τὰς τῆς ϕύσεως χάριτας.
Verse: 10    σὺ δέ μοι καὶ ἀνοητότερον ποιήσειν δοκεῖς, εἰ κενοδοξῶν περὶ τὸ ἀληϑὲς ἔτι κἀμοῦ καταϕρονήσεις ἐπὶ τῇ ἰδίᾳ τιμωρίᾳ.
Verse: 11    οὐκ ἐξυπνώσεις ἀπὸ τῆς ϕλυάρου ϕιλοσοϕίας ὑμῶν καὶ ἀποσκεδάσεις τῶν λογισμῶν σου τὸν λῆρον καὶ ἄξιον τῆς ἡλικίας ἀναλαβὼν νοῦν ϕιλοσοϕήσεις τὴν τοῦ συμϕέροντος ἀλήϑειαν
Verse: 12    καὶ προσκυνήσας μου τὴν ϕιλάνϑρωπον παρηγορίαν οἰκτιρήσεις τὸ σεαυτοῦ γῆρας;
Verse: 13    καὶ γὰρ ἐνϑυμήϑητι ὡς, εἰ καί τίς ἐστιν τῆσδε τῆς ϑρησκείας ὑμῶν ἐποπτικὴ δύναμις, συγγνωμονήσειεν ἄν σοι ἐπὶ πάσῃ δι' ἀνάγκην παρανομίᾳ γινομένῃ.
Verse: 14    Τοῦτον τὸν τρόπον ἐπὶ τὴν ἔκϑεσμον σαρκοϕαγίαν ἐποτρύνοντος τοῦ τυράννου λόγον ᾔτησεν ὁ Ελεαζαρος
Verse: 15    καὶ λαβὼν τοῦ λέγειν ἐξουσίαν ἤρξατο δημηγορεῖν οὕτως
Verse: 16    ῾Ημεῖς, ᾽Αντίοχε, ϑείῳ πεπεισμένοι νόμῳ πολιτεύεσϑαι οὐδεμίαν ἀνάγκην βιαιοτέραν εἶναι νομίζομεν τῆς πρὸς τὸν νόμον ἡμῶν εὐπειϑείας·
Verse: 17    διὸ δὴ κατ' οὐδένα τρόπον παρανομεῖν ἀξιοῦμεν.
Verse: 18    καίτοι εἰ κατὰ ἀλήϑειαν μὴ ἦν ὁ νόμος ἡμῶν, ὡς ὑπολαμβάνεις, ϑεῖος, ἄλλως δὲ ἐνομίζομεν αὐτὸν εἶναι ϑεῖον, οὐδὲ οὕτως ἐξὸν ἦν ἡμῖν τὴν ἐπὶ τῇ εὐσεβείᾳ δόξαν ἀκυρῶσαι.
Verse: 19    μὴ μικρὰν οὖν εἶναι νομίσῃς ταύτην, εἰ μιαροϕαγήσαιμεν, ἁμαρτίαν·
Verse: 20    τὸ γὰρ ἐπὶ μικροῖς καὶ μεγάλοις παρανομεῖν ἰσοδύναμόν ἐστιν,
Verse: 21    δι' ἑκατέρου γὰρ ὡς ὁμοίως ὁ νόμος ὑπερηϕανεῖται.
Verse: 22    χλευάζεις δὲ ἡμῶν τὴν ϕιλοσοϕίαν ὥσπερ οὐ μετὰ εὐλογιστίας ἐν αὐτῇ βιούντων·
Verse: 23    σωϕροσύνην τε γὰρ ἡμᾶς ἐκδιδάσκει ὥστε πασῶν τῶν ἡδονῶν καὶ ἐπιϑυμιῶν κρατεῖν καὶ ἀνδρείαν ἐξασκεῖ ὥστε πάντα πόνον ἑκουσίως ὑπομένειν
Verse: 24    καὶ δικαιοσύνην παιδεύει ὥστε· διὰ πάντων τῶν ἠϑῶν ἰσονομεῖν καὶ εὐσέβειαν ἐκδιδάσκει ὥστε μόνον τὸν ὄντα ϑεὸν σέβειν μεγαλοπρεπῶς.
Verse: 25    διὸ οὐ μιαροϕαγοῦμεν· πιστεύοντες γὰρ ϑεοῦ καϑεστάναι τὸν νόμον οἴδαμεν ὅτι κατὰ ϕύσιν ἡμῖν συμπαϑεῖ νομοϑετῶν ὁ τοῦ κόσμου κτίστης·
Verse: 26    τὰ μὲν οἰκειωϑησόμενα ἡμῶν ταῖς ψυχαῖς ἐπέτρεψεν ἐσϑίειν, τὰ δὲ ἐναντιωϑησόμενα ἐκώλυσεν σαρκοϕαγεῖν.
Verse: 27    τυραννικὸν δὲ οὐ μόνον ἀναγκάζειν ἡμᾶς παρανομεῖν, ἀλλὰ καὶ ἐσϑίειν, ὅπως τῇ ἐχϑίστῃ ἡμῶν μιαροϕαγίᾳ ταύτῃ ἐπεγγελάσῃς.
Verse: 28    ἀλλ' οὐ γελάσεις κατ' ἐμοῦ τοῦτον τὸν γέλωτα,
Verse: 29    οὔτε τοὺς ἱεροὺς τῶν προγόνων περὶ τοῦ ϕυλάξαι τὸν νόμον ὅρκους οὐ παρήσω,
Verse: 30    οὐδ' ἂν ἐκκόψειάς μου τὰ ὄμματα καὶ τὰ σπλάγχνα μου τήξειας.
Verse: 31    οὐχ οὕτως εἰμὶ γέρων ἐγὼ καὶ ἄνανδρος ὥστε μοι διὰ τὴν εὐσέβειαν μὴ νεάζειν τὸν λογισμόν.
Verse: 32    πρὸς ταῦτα τροχοὺς εὐτρέπιζε καὶ τὸ πῦρ ἐκϕύσα σϕοδρότερον.
Verse: 33    οὐχ οὕτως οἰκτίρομαι τὸ ἐμαυτοῦ γῆρας ὥστε δι' ἐμαυτοῦ τὸν πάτριον καταλῦσαι νόμον.
Verse: 34    οὐ ψεύσομαί σε, παιδευτὰ νόμε, οὐδὲ ἐξομοῦμαί σε, ϕίλη ἐγκράτεια,
Verse: 35    οὐδὲ καταισχυνῶ σε, ϕιλόσοϕε λόγε, οὐδὲ ἐξαρνήσομαί σε, ἱερωσύνη τιμία καὶ νομοϑεσίας ἐπιστήμη·
Verse: 36    οὐδὲ μιανεῖς μου τὸ σεμνὸν γήρως στόμα οὐδὲ νομίμου βίου ἡλικίαν.
Verse: 37    ἁγνόν με οἱ πατέρες εἰσδέξονται μὴ ϕοβηϑέντα σου τὰς μέχρι ϑανάτου ἀνάγκας.
Verse: 38    ἀσεβῶν μὲν γὰρ τυραννήσεις, τῶν δὲ ἐμῶν ὑπὲρ τῆς εὐσεβείας λογισμῶν οὔτε λόγοις δεσπόσεις οὔτε δι' ἔργων.

Next part


This text is part of the TITUS edition of Vetus Testamentum graece iuxta LXX interpretes.

Copyright TITUS Project, Frankfurt a/M, 5.5.2019. No parts of this document may be republished in any form without prior permission by the copyright holder.