TITUS
Vetus Testamentum graece iuxta LXX interpretes
Part No. 555
Previous part

Chapter: 4 
Verse: 1    Σιμων γάρ τις πρὸς Ονιαν ἀντιπολιτευόμενος τόν ποτε τὴν ἀρχιερωσύνην ἔχοντα διὰ βίου, καλὸν καὶ ἀγαϑὸν ἄνδρα, ἐπειδὴ πάντα τρόπον διαβάλλων ὑπὲρ τοῦ ἔϑνους οὐκ ἴσχυσεν κακῶσαι, ϕυγὰς ᾤχετο τὴν πατρίδα προδώσων.
Verse: 2    ὅϑεν ἥκων πρὸς ᾽Απολλώνιον τὸν Συρίας τε καὶ Φοινίκης καὶ Κιλικίας στρατηγὸν ἔλεγεν
Verse: 3    Εὔνους ὢν τοῖς τοῦ βασιλέως πράγμασιν ἥκω μηνύων πολλὰς ἰδιωτικῶν χρημάτων μυριάδας ἐν τοῖς Ιεροσολύμων γαζοϕυλακίοις τεϑησαυρίσϑαι τοῖς ἱεροῖς μὴ ἐπικοινωνούσας, καὶ προσήκειν ταῦτα Σελεύκῳ τῷ βασιλεῖ.
Verse: 4    τούτων ἕκαστα γνοὺς ὁ ᾽Απολλώνιος τὸν μὲν Σιμωνα τῆς εἰς τὸν βασιλέα κηδεμονίας ἐπαινεῖ, πρὸς δὲ τὸν Σέλευκον ἀναβὰς κατεμήνυσε τὸν τῶν χρημάτων ϑησαυρόν.
Verse: 5    καὶ λαβὼν τὴν περὶ αὐτῶν ἐξουσίαν ταχὺ εἰς τὴν πατρίδα ἡμῶν μετὰ τοῦ καταράτου Σιμωνος καὶ βαρυτάτου στρατοῦ
Verse: 6    προσελϑὼν ταῖς τοῦ βασιλέως ἐντολαῖς ἥκειν ἔλεγεν ὅπως τὰ ἰδιωτικὰ τοῦ γαζοϕυλακίου λάβοι χρήματα.
Verse: 7    καὶ τοῦ ἔϑνους πρὸς τὸν λόγον σχετλιάζοντος ἀντιλέγοντός τε, πάνδεινον εἶναι νομίσαντες εἰ οἱ τὰς παρακαταϑήκας πιστεύσαντες τῷ ἱερῷ ϑησαυρῷ στερηϑήσονται, ὡς οἷόν τε ἦν ἐκώλυον.
Verse: 8    μετὰ ἀπειλῶν δὲ ὁ ᾽Απολλώνιος ἀπῄει εἰς τὸ ἱερόν.
Verse: 9    τῶν δὲ ἱερέων μετὰ γυναικῶν καὶ παιδίων ἐν τῷ ἱερῷ ἱκετευσάντων τὸν ϑεὸν ὑπερασπίσαι τοῦ ἱεροῦ καταϕρονουμένου τόπου
Verse: 10    ἀνιόντος τε μετὰ καϑωπλισμένης τῆς στρατιᾶς τοῦ ᾽Απολλωνίου πρὸς τὴν τῶν χρημάτων ἁρπαγὴν οὐρανόϑεν ἔϕιπποι προυϕάνησαν ἄγγελοι περιαστράπτοντες τοῖς ὅπλοις καὶ πολὺν αὐτοῖς ϕόβον τε καὶ τρόμον ἐνιέντες.
Verse: 11    καταπεσών γέ τοι ἡμιϑανὴς ὁ ᾽Απολλώνιος ἐπὶ τὸν πάμϕυλον τοῦ ἱεροῦ περίβολον τὰς χεῖρας ἐξέτεινεν εἰς τὸν οὐρανὸν καὶ μετὰ δακρύων τοὺς Εβραίους παρεκάλει ὅπως περὶ αὐτοῦ προσευξάμενοι τὸν οὐράνιον ἐξευμενίσωνται στρατόν.
Verse: 12    ἔλεγεν γὰρ ἡμαρτηκὼς ὥστε καὶ ἀποϑανεῖν ἄξιος ὑπάρχειν πᾶσίν τε ἀνϑρώποις ὑμνήσειν σωϑεὶς τὴν τοῦ ἱεροῦ τόπου μακαριότητα.
Verse: 13    τούτοις ὑπαχϑεὶς τοῖς λόγοις Ονιας ὁ ἀρχιερεύς, καίπερ ἄλλως εὐλαβηϑείς, μήποτε νομίσειεν ὁ βασιλεὺς Σέλευκος ἐξ ἀνϑρωπίνης ἐπιβουλῆς καὶ μὴ ϑείας δίκης ἀνῃρῆσϑαι τὸν ᾽Απολλώνιον ηὔξατο περὶ αὐτοῦ.
Verse: 14    καὶ ὁ μὲν παραδόξως διασωϑεὶς ᾤχετο δηλώσων τῷ βασιλεῖ τὰ συμβάντα αὐτῷ.
Verse: 15    Τελευτήσαντος δὲ Σελεύκου τοῦ βασιλέως διαδέχεται τὴν ἀρχὴν ὁ υἱὸς αὐτοῦ ᾽Αντίοχος ὁ ᾽Επιϕανής, ἀνὴρ ὑπερήϕανος καὶ δεινός,
Verse: 16    ὃς καταλύσας τὸν Ονιαν τῆς ἀρχιερωσύνης Ιασονα τὸν ἀδελϕὸν αὐτοῦ κατέστησεν ἀρχιερέα
Verse: 17    συνϑέμενον δώσειν, εἰ ἐπιτρέψειεν αὐτῷ τὴν ἀρχήν, κατ' ἐνιαυτὸν τρισχίλια ἑξακόσια ἑξήκοντα τάλαντα.
Verse: 18    ὁ δὲ ἐπέτρεψεν αὐτῷ καὶ ἀρχιερᾶσϑαι καὶ τοῦ ἔϑνους ἀϕηγεῖσϑαι·
Verse: 19    καὶ ἐξεδιῄτησεν τὸ ἔϑνος καὶ ἐξεπολίτευσεν ἐπὶ πᾶσαν παρανομίαν
Verse: 20    ὥστε μὴ μόνον ἐπ' αὐτῇ τῇ ἄκρᾳ τῆς πατρίδος ἡμῶν γυμνάσιον κατασκευάσαι, ἀλλὰ καὶ καταλῦσαι τὴν τοῦ ἱεροῦ κηδεμονίαν.
Verse: 21    ἐϕ' οἷς ἀγανακτήσασα ἡ ϑεία δίκη αὐτὸν αὐτοῖς τὸν ᾽Αντίοχον ἐπολέμωσεν.
Verse: 22    ἐπειδὴ γὰρ πολεμῶν ἦν κατ' Αἴγυπτον Πτολεμαίῳ, ἤκουσέν τε ὅτι ϕήμης διαδοϑείσης περὶ τοῦ τεϑνάναι αὐτὸν ὡς ἔνι μάλιστα χαίροιεν οἱ Ιεροσολυμῖται, ταχέως ἐπ' αὐτοὺς ἀνέζευξεν,
Verse: 23    καὶ ὡς ἐπόρϑησεν αὐτούς, δόγμα ἔϑετο ὅπως, εἴ τινες αὐτῶν ϕάνοιεν τῷ πατρίῳ πολιτευόμενοι νόμῳ, ϑάνοιεν.
Verse: 24    καὶ ἐπεὶ κατὰ μηδένα τρόπον ἴσχυεν καταλῦσαι διὰ τῶν δογμάτων τὴν τοῦ ἔϑνους εὐνομίαν, ἀλλὰ πάσας τὰς ἑαυτοῦ ἀπειλὰς καὶ τιμωρίας ἑώρα καταλυομένας
Verse: 25    ὥστε καὶ γυναῖκας, ὅτι περιέτεμον τὰ παιδία, μετὰ τῶν βρεϕῶν κατακρημνισϑῆναι προειδυίας ὅτι τοῦτο πείσονται·
Verse: 26    ἐπεὶ οὖν τὰ δόγματα αὐτοῦ κατεϕρονεῖτο ὑπὸ τοῦ λαοῦ, αὐτὸς διὰ βασάνων ἕνα ἕκαστον τοῦ ἔϑνους ἠνάγκαζεν μιαρῶν ἀπογευομένους τροϕῶν ἐξόμνυσϑαι τὸν Ιουδαϊσμόν.

Next part


This text is part of the TITUS edition of Vetus Testamentum graece iuxta LXX interpretes.

Copyright TITUS Project, Frankfurt a/M, 5.5.2019. No parts of this document may be republished in any form without prior permission by the copyright holder.