TITUS
Vetus Testamentum graece iuxta LXX interpretes
Part No. 554
Previous part

Chapter: 3 
Verse: 1    ἔστιν δὲ κομιδῇ γελοῖος ὁ λόγος· οὐ γὰρ τῶν ἑαυτοῦ παϑῶν ὁ λογισμὸς ἐπικρατεῖν ϕαίνεται, ἀλλὰ τῶν σωματικῶν.
Verse: 2    οἷον ἐπιϑυμίαν τις οὐ δύναται ἐκκόψαι ἡμῶν, ἀλλὰ μὴ δουλωϑῆναι τῇ ἐπιϑυμίᾳ δύναται ὁ λογισμὸς παρασχέσϑαι.
Verse: 3    ϑυμόν τις οὐ δύναται ἐκκόψαι ὑμῶν τῆς ψυχῆς, ἀλλὰ τῷ ϑυμῷ δυνατὸν τὸν λογισμὸν βοηϑῆσαι.
Verse: 4    κακοήϑειάν τις ἡμῶν οὐ δύναται ἐκκόψαι, ἀλλὰ τὸ μὴ καμϕϑῆναι τῇ κακοηϑείᾳ δύναιτ' ἂν ὁ λογισμὸς συμμαχῆσαι·
Verse: 5    οὐ γὰρ ἐκριζωτὴς τῶν παϑῶν ὁ λογισμός ἐστιν, ἀλλὰ ἀνταγωνιστής.
Verse: 6    ῎Εστιν γοῦν τοῦτο διὰ τῆς Δαυιδ τοῦ βασιλέως δίψης σαϕέστερον ἐπιλογίσασϑαι.
Verse: 7    ἐπεὶ γὰρ δι' ὅλης ἡμέρας προσβαλὼν τοῖς ἀλλοϕύλοις ὁ Δαυιδ πολλοὺς αὐτῶν ἀπέκτεινεν μετὰ τῶν τοῦ ἔϑνους στρατιωτῶν,
Verse: 8    τότε δὴ γενομένης ἑσπέρας ἱδρῶν καὶ σϕόδρα κεκμηκὼς ἐπὶ τὴν βασίλειον σκηνὴν ἦλϑεν, περὶ ἣν ὁ πᾶς τῶν προγόνων στρατὸς ἐστρατοπεδεύκει.
Verse: 9    οἱ μὲν οὖν ἄλλοι πάντες ἐπὶ τὸ δεῖπνον ἦσαν,
Verse: 10    ὁ δὲ βασιλεὺς ὡς μάλιστα διψῶν, καίπερ ἀϕϑόνους ἔχων πηγάς, οὐκ ἠδύνατο δι' αὐτῶν ἰάσασϑαι τὴν δίψαν,
Verse: 11    ἀλλά τις αὐτὸν ἀλόγιστος ἐπιϑυμία τοῦ παρὰ τοῖς πολεμίοις ὕδατος ἐπιτείνουσα συνέϕρυγεν καὶ λύουσα κατέϕλεγεν.
Verse: 12    ὅϑεν τῶν ὑπασπιστῶν ἐπὶ τῇ τοῦ βασιλέως ἐπιϑυμίᾳ σχετλιαζόντων δύο νεανίσκοι στρατιῶται καρτεροὶ καταιδεσϑέντες τὴν τοῦ βασιλέως ἐπιϑυμίαν τὰς παντευχίας καϑωπλίσαντο καὶ κάλπην λαβόντες ὑπερέβησαν τοὺς τῶν πολεμίων χάρακας
Verse: 13    καὶ λαϑόντες τοὺς τῶν πυλῶν ἀκροϕύλακας διεξῄεσαν ἀνερευνώμενοι κατὰ πᾶν τὸ τῶν πολεμίων στρατόπεδον
Verse: 14    καὶ ἀνευράμενοι τὴν πηγὴν ἐξ αὐτῆς ϑαρραλέως ἐκόμισαν τῷ βασιλεῖ τὸ ποτόν·
Verse: 15    ὁ δὲ καίπερ τῇ δίψῃ διαπυρούμενος ἐλογίσατο πάνδεινον εἶναι κίνδυνον ψυχῇ λογισϑὲν ἰσοδύναμον ποτὸν αἵματι,
Verse: 16    ὅϑεν ἀντιϑεὶς τῇ ἐπιϑυμίᾳ τὸν λογισμὸν ἔσπεισεν τὸ πόμα τῷ ϑεῷ.
Verse: 17    δυνατὸς γὰρ ὁ σώϕρων νοῦς νικῆσαι τὰς τῶν παϑῶν ἀνάγκας καὶ σβέσαι τὰς τῶν οἴστρων ϕλεγμονὰς
Verse: 18    καὶ τὰς τῶν σωμάτων ἀλγηδόνας καϑ' ὑπερβολὴν οὔσας καταπαλαῖσαι καὶ τῇ καλοκἀγαϑίᾳ τοῦ λογισμοῦ ἀποπτύσαι πάσας τὰς τῶν παϑῶν ἐπικρατείας.
Verse: 19    ῎Ηδη δὲ καὶ ὁ καιρὸς ἡμᾶς καλεῖ ἐπὶ τὴν ἀπόδειξιν τῆς ἱστορίας τοῦ σώϕρονος λογισμοῦ.
Verse: 20    ᾽Επειδὴ γὰρ βαϑεῖαν εἰρήνην διὰ τὴν εὐνομίαν οἱ πατέρες ἡμῶν εἶχον καὶ ἔπραττον καλῶς ὥστε καὶ τὸν τῆς ᾽Ασίας βασιλέα Σέλευκον τὸν Νικάνορα καὶ χρήματα εἰς τὴν ἱερουργίαν αὐτοῖς ἀϕορίσαι καὶ τὴν πολιτείαν αὐτῶν ἀποδέχεσϑαι,
Verse: 21    τότε δή τινες πρὸς τὴν κοινὴν νεωτερίσαντες ὁμόνοιαν πολυτρόποις ἐχρήσαντο συμϕοραῖς.

Next part


This text is part of the TITUS edition of Vetus Testamentum graece iuxta LXX interpretes.

Copyright TITUS Project, Frankfurt a/M, 5.5.2019. No parts of this document may be republished in any form without prior permission by the copyright holder.