TITUS
Vetus Testamentum graece iuxta LXX interpretes
Part No. 167
Previous part

Chapter: 14 
Verse: 1    Υἱοί ἐστε κυρίου τοῦ ϑεοῦ ὑμῶν· οὐ ϕοιβήσετε, οὐκ ἐπιϑήσετε ϕαλάκρωμα ἀνὰ μέσον τῶν ὀϕϑαλμῶν ὑμῶν ἐπὶ νεκρῷ·
Verse: 2    ὅτι λαὸς ἅγιος εἶ κυρίῳ τῷ ϑεῷ σου, καὶ σὲ ἐξελέξατο κύριος ὁ ϑεός σου γενέσϑαι σε αὐτῷ λαὸν περιούσιον ἀπὸ πάντων τῶν ἐϑνῶν τῶν ἐπὶ προσώπου τῆς γῆς.
Verse: 3    Οὐ ϕάγεσϑε πᾶν βδέλυγμα.
Verse: 4    ταῦτα τὰ κτήνη, ἃ ϕάγεσϑε· μόσχον ἐκ βοῶν καὶ ἀμνὸν ἐκ προβάτων καὶ χίμαρον ἐξ αἰγῶν,
Verse: 5    ἔλαϕον καὶ δορκάδα καὶ βούβαλον καὶ τραγέλαϕον καὶ πύγαργον, ὄρυγα καὶ καμηλοπάρδαλιν·
Verse: 6    πᾶν κτῆνος διχηλοῦν ὁπλὴν καὶ ὀνυχιστῆρας ὀνυχίζον δύο χηλῶν καὶ ἀνάγον μηρυκισμὸν ἐν τοῖς κτήνεσιν, ταῦτα ϕάγεσϑε.
Verse: 7    καὶ ταῦτα οὐ ϕάγεσϑε ἀπὸ τῶν ἀναγόντων μηρυκισμὸν καὶ ἀπὸ τῶν διχηλούντων τὰς ὁπλὰς καὶ ὀνυχιζόντων ὀνυχιστῆρας· τὸν κάμηλον καὶ δασύποδα καὶ χοιρογρύλλιον, ὅτι ἀνάγουσιν μηρυκισμὸν καὶ ὁπλὴν οὐ διχηλοῦσιν, ἀκάϑαρτα ταῦτα ὑμῖν ἐστιν·
Verse: 8    καὶ τὸν ὗν, ὅτι διχηλεῖ ὁπλὴν τοῦτο καὶ ὀνυχίζει ὄνυχας ὁπλῆς καὶ τοῦτο μηρυκισμὸν οὐ μαρυκᾶται, ἀκάϑαρτον τοῦτο ὑμῖν· ἀπὸ τῶν κρεῶν αὐτῶν οὐ ϕάγεσϑε καὶ τῶν ϑνησιμαίων αὐτῶν οὐχ ἅψεσϑε.
Verse: 9    καὶ ταῦτα ϕάγεσϑε ἀπὸ πάντων τῶν ἐν τοῖς ὕδασιν· πάντα, ὅσα ἐστὶν ἐν αὐτοῖς πτερύγια καὶ λεπίδες, ϕάγεσϑε.
Verse: 10    καὶ πάντα, ὅσα οὐκ ἔστιν αὐτοῖς πτερύγια καὶ λεπίδες, οὐ ϕάγεσϑε, ἀκάϑαρτα ὑμῖν ἐστιν.
Verse: 11    πᾶν ὄρνεον καϑαρὸν ϕάγεσϑε.
Verse: 12    καὶ ταῦτα οὐ ϕάγεσϑε ἀπ' αὐτῶν· τὸν ἀετὸν καὶ τὸν γρύπα καὶ τὸν ἁλιαίετον
Verse: 13    καὶ τὸν γύπα καὶ τὸν ἰκτῖνα καὶ τὰ ὅμοια αὐτῷ
Verse: 14    καὶ πάντα κόρακα καὶ τὰ ὅμοια αὐτῷ
Verse: 15    καὶ στρουϑὸν καὶ γλαῦκα καὶ λάρον
Verse: 16    καὶ ἐρωδιὸν καὶ κύκνον καὶ ἶβιν
Verse: 17    καὶ καταράκτην καὶ ἱέρακα καὶ τὰ ὅμοια αὐτῷ καὶ ἔποπα καὶ νυκτικόρακα
Verse: 18    καὶ πελεκᾶνα καὶ χαραδριὸν καὶ τὰ ὅμοια αὐτῷ καὶ πορϕυρίωνα καὶ νυκτερίδα.
Verse: 19    πάντα τὰ ἑρπετὰ τῶν πετεινῶν ἀκάϑαρτα ταῦτά ἐστιν ὑμῖν, οὐ ϕάγεσϑε ἀπ' αὐτῶν.
Verse: 20    πᾶν πετεινὸν καϑαρὸν ϕάγεσϑε.
Verse: 21    πᾶν ϑνησιμαῖον οὐ ϕάγεσϑε· τῷ παροίκῳ τῷ ἐν ταῖς πόλεσίν σου δοϑήσεται, καὶ ϕάγεται, ἢ ἀποδώσῃ τῷ ἀλλοτρίῳ· ὅτι λαὸς ἅγιος εἶ κυρίῳ τῷ ϑεῷ σου. οὐχ ἑψήσεις ἄρνα ἐν γάλακτι μητρὸς αὐτοῦ.
Verse: 22    Δεκάτην ἀποδεκατώσεις παντὸς γενήματος τοῦ σπέρματός σου, τὸ γένημα τοῦ ἀγροῦ σου ἐνιαυτὸν κατ' ἐνιαυτόν,
Verse: 23    καὶ ϕάγῃ αὐτὸ ἔναντι κυρίου τοῦ ϑεοῦ σου ἐν τῷ τόπῳ, ᾧ ἂν ἐκλέξηται κύριος ὁ ϑεός σου ἐπικληϑῆναι τὸ ὄνομα αὐτοῦ ἐκεῖ· οἴσετε τὰ ἐπιδέκατα τοῦ σίτου σου καὶ τοῦ οἴνου σου καὶ τοῦ ἐλαίου σου, τὰ πρωτότοκα τῶν βοῶν σου καὶ τῶν προβάτων σου, ἵνα μάϑῃς ϕοβεῖσϑαι κύριον τὸν ϑεόν σου πάσας τὰς ἡμέρας.
Verse: 24    ἐὰν δὲ μακρὰν γένηται ἀπὸ σοῦ ἡ ὁδὸς καὶ μὴ δύνῃ ἀναϕέρειν αὐτά, ὅτι μακρὰν ἀπὸ σοῦ ὁ τόπος, ὃν ἂν ἐκλέξηται κύριος ὁ ϑεός σου ἐπικληϑῆναι τὸ ὄνομα αὐτοῦ ἐκεῖ, ὅτι εὐλογήσει σε κύριος ὁ ϑεός σου,
Verse: 25    καὶ ἀποδώσῃ αὐτὰ ἀργυρίου καὶ λήμψῃ τὸ ἀργύριον ἐν ταῖς χερσίν σου καὶ πορεύσῃ εἰς τὸν τόπον, ὃν ἂν ἐκλέξηται κύριος ὁ ϑεός σου αὐτόν,
Verse: 26    καὶ δώσεις τὸ ἀργύριον ἐπὶ παντός, οὗ ἐὰν ἐπιϑυμῇ ἡ ψυχή σου, ἐπὶ βουσὶ ἢ ἐπὶ προβάτοις, ἐπὶ οἴνῳ ἢ ἐπὶ σικερα ἢ ἐπὶ παντός, οὗ ἐὰν ἐπιϑυμῇ ἡ ψυχή σου, καὶ ϕάγῃ ἐκεῖ ἐναντίον κυρίου τοῦ ϑεοῦ σου καὶ εὐϕρανϑήσῃ σὺ καὶ ὁ οἶκός σου
Verse: 27    καὶ ὁ Λευίτης ὁ ἐν ταῖς πόλεσίν σου, ὅτι οὐκ ἔστιν αὐτῷ μερὶς οὐδὲ κλῆρος μετὰ σοῦ.
Verse: 28    μετὰ τρία ἔτη ἐξοίσεις πᾶν τὸ ἐπιδέκατον τῶν γενημάτων σου· ἐν τῷ ἐνιαυτῷ ἐκείνῳ ϑήσεις αὐτὸ ἐν ταῖς πόλεσίν σου,
Verse: 29    καὶ ἐλεύσεται ὁ Λευίτης, ὅτι οὐκ ἔστιν αὐτῷ μερὶς οὐδὲ κλῆρος μετὰ σοῦ, καὶ ὁ προσήλυτος καὶ ὁ ὀρϕανὸς καὶ ἡ χήρα ἡ ἐν ταῖς πόλεσίν σου καὶ ϕάγονται καὶ ἐμπλησϑήσονται, ἵνα εὐλογήσῃ σε κύριος ὁ ϑεός σου ἐν πᾶσιν τοῖς ἔργοις, οἷς ἐὰν ποιῇς.

Next part


This text is part of the TITUS edition of Vetus Testamentum graece iuxta LXX interpretes.

Copyright TITUS Project, Frankfurt a/M, 5.5.2019. No parts of this document may be republished in any form without prior permission by the copyright holder.