TITUS
Vetus Testamentum graece iuxta LXX interpretes
Part No. 1152
Previous part

Chapter: 36 
Verse: 1    Καὶ σύ, υἱὲ ἀνϑρώπου, προϕήτευσον ἐπὶ τὰ ὄρη Ισραηλ καὶ εἰπὸν τοῖς ὄρεσιν τοῦ Ισραηλ ᾽Ακούσατε λόγον κυρίου
Verse: 2    Τάδε λέγει κύριος κύριος ᾽Ανϑ' ὧν εἶπεν ὁ ἐχϑρὸς ἐϕ' ὑμᾶς Εὖγε ἔρημα αἰώνια εἰς κατάσχεσιν ἡμῖν ἐγενήϑη,
Verse: 3    διὰ τοῦτο προϕήτευσον καὶ εἰπόν Τάδε λέγει κύριος κύριος ᾽Αντὶ τοῦ ἀτιμασϑῆναι ὑμᾶς καὶ μισηϑῆναι ὑμᾶς ὑπὸ τῶν κύκλῳ ὑμῶν τοῦ εἶναι ὑμᾶς εἰς κατάσχεσιν τοῖς καταλοίποις ἔϑνεσιν καὶ ἀνέβητε λάλημα γλώσσῃ καὶ εἰς ὀνείδισμα ἔϑνεσιν,
Verse: 4    διὰ τοῦτο, ὄρη Ισραηλ, ἀκούσατε λόγον κυρίου Τάδε λέγει κύριος τοῖς ὄρεσιν καὶ τοῖς βουνοῖς καὶ ταῖς ϕάραγξιν καὶ τοῖς χειμάρροις καὶ τοῖς ἐξηρημωμένοις καὶ ἠϕανισμένοις καὶ ταῖς πόλεσιν ταῖς ἐγκαταλελειμμέναις, αἳ ἐγένοντο εἰς προνομὴν καὶ εἰς καταπάτημα τοῖς καταλειϕϑεῖσιν ἔϑνεσιν περικύκλῳ·
Verse: 5    διὰ τοῦτο τάδε λέγει κύριος κύριος Εἰ μὴν ἐν πυρὶ ϑυμοῦ μου ἐλάλησα ἐπὶ τὰ λοιπὰ ἔϑνη καὶ ἐπὶ τὴν Ιδουμαίαν πᾶσαν, ὅτι ἔδωκαν τὴν γῆν μου ἑαυτοῖς εἰς κατάσχεσιν μετ' εὐϕροσύνης ἀτιμάσαντες ψυχὰς τοῦ ἀϕανίσαι ἐν προνομῇ·
Verse: 6    διὰ τοῦτο προϕήτευσον ἐπὶ τὴν γῆν τοῦ Ισραηλ καὶ εἰπὸν τοῖς ὄρεσιν καὶ τοῖς βουνοῖς καὶ ταῖς ϕάραγξιν καὶ ταῖς νάπαις Τάδε λέγει κύριος ᾽Ιδοὺ ἐγὼ ἐν τῷ ζήλῳ μου καὶ ἐν τῷ ϑυμῷ μου ἐλάλησα ἀντὶ τοῦ ὀνειδισμοὺς ἐϑνῶν ἐνέγκαι ὑμᾶς·
Verse: 7    διὰ τοῦτο ἐγὼ ἀρῶ τὴν χεῖρά μου ἐπὶ τὰ ἔϑνη τὰ περικύκλῳ ὑμῶν, οὗτοι τὴν ἀτιμίαν αὐτῶν λήμψονται·
Verse: 8    ὑμῶν δέ, ὄρη Ισραηλ, τὴν σταϕυλὴν καὶ τὸν καρπὸν ὑμῶν καταϕάγεται ὁ λαός μου, ὅτι ἐγγίζουσιν τοῦ ἐλϑεῖν.
Verse: 9    ὅτι ἰδοὺ ἐγὼ ἐϕ' ὑμᾶς καὶ ἐπιβλέψω ἐϕ' ὑμᾶς, καὶ κατεργασϑήσεσϑε καὶ σπαρήσεσϑε.
Verse: 10    καὶ πληϑυνῶ ἐϕ' ὑμᾶς ἀνϑρώπους, πᾶν οἶκον Ισραηλ εἰς τέλος, καὶ κατοικηϑήσονται αἱ πόλεις, καὶ ἡ ἠρημωμένη οἰκοδομηϑήσεται.
Verse: 11    καὶ πληϑυνῶ ἐϕ' ὑμᾶς ἀνϑρώπους καὶ κτήνη καὶ κατοικιῶ ὑμᾶς ὡς τὸ ἐν ἀρχῇ ὑμῶν καὶ εὖ ποιήσω ὑμᾶς ὥσπερ τὰ ἔμπροσϑεν ὑμῶν· καὶ γνώσεσϑε ὅτι ἐγώ εἰμι κύριος.
Verse: 12    καὶ γεννήσω ἐϕ' ὑμᾶς ἀνϑρώπους τὸν λαόν μου Ισραηλ, καὶ κληρονομήσουσιν ὑμᾶς, καὶ ἔσεσϑε αὐτοῖς εἰς κατάσχεσιν· καὶ οὐ μὴ προστεϑῆτε ἔτι ἀτεκνωϑῆναι ἀπ' αὐτῶν.
Verse: 13    τάδε λέγει κύριος κύριος ᾽Ανϑ' ὧν εἶπάν σοι Κατέσϑουσα ἀνϑρώπους εἶ καὶ ἠτεκνωμένη ὑπὸ τοῦ ἔϑνους σου ἐγένου,
Verse: 14    διὰ τοῦτο ἀνϑρώπους οὐκέτι ϕάγεσαι καὶ τὸ ἔϑνος σου οὐκ ἀτεκνώσεις ἔτι, λέγει κύριος κύριος.
Verse: 15    καὶ οὐκ ἀκουσϑήσεται οὐκέτι ἐϕ' ὑμᾶς ἀτιμία ἐϑνῶν, καὶ ὀνειδισμοὺς λαῶν οὐ μὴ ἀνενέγκητε, λέγει κύριος κύριος.
Verse: 16    Καὶ ἐγένετο λόγος κυρίου πρός με λέγων
Verse: 17    Υἱὲ ἀνϑρώπου, οἶκος Ισραηλ κατῴκησεν ἐπὶ τῆς γῆς αὐτῶν καὶ ἐμίαναν αὐτὴν ἐν τῇ ὁδῷ αὐτῶν καὶ ἐν τοῖς εἰδώλοις αὐτῶν καὶ ἐν ταῖς ἀκαϑαρσίαις αὐτῶν· κατὰ τὴν ἀκαϑαρσίαν τῆς ἀποκαϑημένης ἐγενήϑη ἡ ὁδὸς αὐτῶν πρὸ προσώπου μου.
Verse: 18    καὶ ἐξέχεα τὸν ϑυμόν μου ἐπ' αὐτοὺς
Verse: 19    καὶ διέσπειρα αὐτοὺς εἰς τὰ ἔϑνη καὶ ἐλίκμησα αὐτοὺς εἰς τὰς χώρας· κατὰ τὴν ὁδὸν αὐτῶν καὶ κατὰ τὴν ἁμαρτίαν αὐτῶν ἔκρινα αὐτούς.
Verse: 20    καὶ εἰσήλϑοσαν εἰς τὰ ἔϑνη, οὗ εἰσήλϑοσαν ἐκεῖ, καὶ ἐβεβήλωσαν τὸ ὄνομά μου τὸ ἅγιον ἐν τῷ λέγεσϑαι αὐτούς Λαὸς κυρίου οὗτοι καὶ ἐκ τῆς γῆς αὐτοῦ ἐξεληλύϑασιν.
Verse: 21    καὶ ἐϕεισάμην αὐτῶν διὰ τὸ ὄνομά μου τὸ ἅγιον, ὃ ἐβεβήλωσαν οἶκος Ισραηλ ἐν τοῖς ἔϑνεσιν, οὗ εἰσήλϑοσαν ἐκεῖ.
Verse: 22    διὰ τοῦτο εἰπὸν τῷ οἴκῳ Ισραηλ Τάδε λέγει κύριος Οὐχ ὑμῖν ἐγὼ ποιῶ, οἶκος Ισραηλ, ἀλλ' ἢ διὰ τὸ ὄνομά μου τὸ ἅγιον, ὃ ἐβεβηλώσατε ἐν τοῖς ἔϑνεσιν, οὗ εἰσήλϑετε ἐκεῖ.
Verse: 23    καὶ ἁγιάσω τὸ ὄνομά μου τὸ μέγα τὸ βεβηλωϑὲν ἐν τοῖς ἔϑνεσιν, ὃ ἐβεβηλώσατε ἐν μέσῳ αὐτῶν, καὶ γνώσονται τὰ ἔϑνη ὅτι ἐγώ εἰμι κύριος ἐν τῷ ἁγιασϑῆναί με ἐν ὑμῖν κατ' ὀϕϑαλμοὺς αὐτῶν.
Verse: 24    καὶ λήμψομαι ὑμᾶς ἐκ τῶν ἐϑνῶν καὶ ἀϑροίσω ὑμᾶς ἐκ πασῶν τῶν γαιῶν καὶ εἰσάξω ὑμᾶς εἰς τὴν γῆν ὑμῶν.
Verse: 25    καὶ ῥανῶ ἐϕ' ὑμᾶς ὕδωρ καϑαρόν, καὶ καϑαρισϑήσεσϑε ἀπὸ πασῶν τῶν ἀκαϑαρσιῶν ὑμῶν καὶ ἀπὸ πάντων τῶν εἰδώλων ὑμῶν, καὶ καϑαριῶ ὑμᾶς.
Verse: 26    καὶ δώσω ὑμῖν καρδίαν καινὴν καὶ πνεῦμα καινὸν δώσω ἐν ὑμῖν καὶ ἀϕελῶ τὴν καρδίαν τὴν λιϑίνην ἐκ τῆς σαρκὸς ὑμῶν καὶ δώσω ὑμῖν καρδίαν σαρκίνην.
Verse: 27    καὶ τὸ πνεῦμά μου δώσω ἐν ὑμῖν καὶ ποιήσω ἵνα ἐν τοῖς δικαιώμασίν μου πορεύησϑε καὶ τὰ κρίματά μου ϕυλάξησϑε καὶ ποιήσητε.
Verse: 28    καὶ κατοικήσετε ἐπὶ τῆς γῆς, ἧς ἔδωκα τοῖς πατράσιν ὑμῶν, καὶ ἔσεσϑέ μοι εἰς λαόν, κἀγὼ ἔσομαι ὑμῖν εἰς ϑεόν.
Verse: 29    καὶ σώσω ὑμᾶς ἐκ πασῶν τῶν ἀκαϑαρσιῶν ὑμῶν καὶ καλέσω τὸν σῖτον καὶ πληϑυνῶ αὐτὸν καὶ οὐ δώσω ἐϕ' ὑμᾶς λιμόν·
Verse: 30    καὶ πληϑυνῶ τὸν καρπὸν τοῦ ξύλου καὶ τὰ γενήματα τοῦ ἀγροῦ, ὅπως μὴ λάβητε ὀνειδισμὸν λιμοῦ ἐν τοῖς ἔϑνεσιν.
Verse: 31    καὶ μνησϑήσεσϑε τὰς ὁδοὺς ὑμῶν τὰς πονηρὰς καὶ τὰ ἐπιτηδεύματα ὑμῶν τὰ μὴ ἀγαϑὰ καὶ προσοχϑιεῖτε κατὰ πρόσωπον αὐτῶν ἐν ταῖς ἀνομίαις ὑμῶν καὶ ἐπὶ τοῖς βδελύγμασιν ὑμῶν.
Verse: 32    οὐ δι' ὑμᾶς ἐγὼ ποιῶ, λέγει κύριος κύριος, γνωστὸν ἔσται ὑμῖν· αἰσχύνϑητε καὶ ἐντράπητε ἐκ τῶν ὁδῶν ὑμῶν, οἶκος Ισραηλ.
Verse: 33    τάδε λέγει κύριος ᾽Εν ἡμέρᾳ, ᾗ καϑαριῶ ὑμᾶς ἐκ πασῶν τῶν ἀνομιῶν ὑμῶν, καὶ κατοικιῶ τὰς πόλεις, καὶ οἰκοδομηϑήσονται αἱ ἔρημοι.
Verse: 34    καὶ ἡ γῆ ἡ ἠϕανισμένη ἐργασϑήσεται, ἀνϑ' ὧν ὅτι ἠϕανισμένη ἐγενήϑη κατ' ὀϕϑαλμοὺς παντὸς παροδεύοντος.
Verse: 35    καὶ ἐροῦσιν ῾Η γῆ ἐκείνη ἡ ἠϕανισμένη ἐγενήϑη ὡς κῆπος τρυϕῆς, καὶ αἱ πόλεις αἱ ἔρημοι καὶ ἠϕανισμέναι καὶ κατεσκαμμέναι ὀχυραὶ ἐκάϑισαν.
Verse: 36    καὶ γνώσονται τὰ ἔϑνη, ὅσα ἂν καταλειϕϑῶσιν κύκλῳ ὑμῶν, ὅτι ἐγὼ κύριος ᾠκοδόμησα τὰς καϑῃρημένας καὶ κατεϕύτευσα τὰς ἠϕανισμένας· ἐγὼ κύριος ἐλάλησα καὶ ποιήσω.
Verse: 37    τάδε λέγει κύριος ῎Ετι τοῦτο ζητηϑήσομαι τῷ οἴκῳ Ισραηλ τοῦ ποιῆσαι αὐτοῖς· πληϑυνῶ αὐτοὺς ὡς πρόβατα ἀνϑρώπους.
Verse: 38    ὡς πρόβατα ἅγια, ὡς πρόβατα Ιερουσαλημ ἐν ταῖς ἑορταῖς αὐτῆς, οὕτως ἔσονται αἱ πόλεις αἱ ἔρημοι πλήρεις προβάτων ἀνϑρώπων· καὶ γνώσονται ὅτι ἐγὼ κύριος.

Next part


This text is part of the TITUS edition of Vetus Testamentum graece iuxta LXX interpretes.

Copyright TITUS Project, Frankfurt a/M, 5.5.2019. No parts of this document may be republished in any form without prior permission by the copyright holder.