TITUS
Vetus Testamentum graece iuxta LXX interpretes
Part No. 1116
Previous part

Book: Ep.Jer. 
ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΙΕΡΕΜΙΟΥ


Chapter: _ 
Verse: 0    ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΙΕΡΕΜΙΟΥ ᾽Αντίγραϕον ἐπιστολῆς, ἧς ἀπέστειλεν Ιερεμιας πρὸς τοὺς ἀχϑησομένους αἰχμαλώτους εἰς Βαβυλῶνα ὑπὸ τοῦ βασιλέως τῶν Βαβυλωνίων ἀναγγεῖλαι αὐτοῖς καϑότι ἐπετάγη αὐτῷ ὑπὸ τοῦ ϑεοῦ.
Verse: 1    Διὰ τὰς ἁμαρτίας, ἃς ἡμαρτήκατε ἐναντίον τοῦ ϑεοῦ, ἀχϑήσεσϑε εἰς Βαβυλῶνα αἰχμάλωτοι ὑπὸ Ναβουχοδονοσορ βασιλέως τῶν Βαβυλωνίων.
Verse: 2    εἰσελϑόντες οὖν εἰς Βαβυλῶνα ἔσεσϑε ἐκεῖ ἔτη πλείονα καὶ χρόνον μακρὸν ἕως γενεῶν ἑπτά, μετὰ τοῦτο δὲ ἐξάξω ὑμᾶς ἐκεῖϑεν μετ' εἰρήνης.
Verse: 3    νυνὶ δὲ ὄψεσϑε ἐν Βαβυλῶνι ϑεοὺς ἀργυροῦς καὶ χρυσοῦς καὶ ξυλίνους ἐπ' ὤμοις αἰρομένους δεικνύντας ϕόβον τοῖς ἔϑνεσιν.
Verse: 4    εὐλαβήϑητε οὖν μὴ καὶ ὑμεῖς ἀϕομοιωϑέντες τοῖς ἀλλοϕύλοις ἀϕομοιωϑῆτε καὶ ϕόβος ὑμᾶς λάβῃ ἐπ' αὐτοῖς
Verse: 5    ἰδόντας ὄχλον ἔμπροσϑεν καὶ ὄπισϑεν αὐτῶν προσκυνοῦντας αὐτά, εἴπατε δὲ τῇ διανοίᾳ Σοὶ δεῖ προσκυνεῖν, δέσποτα.
Verse: 6    ὁ γὰρ ἄγγελός μου μεϑ' ὑμῶν ἐστιν, αὐτός τε ἐκζητῶν τὰς ψυχὰς ὑμῶν.
Verse: 7    Γλῶσσα γὰρ αὐτῶν ἐστιν κατεξυσμένη ὑπὸ τέκτονος, αὐτά τε περίχρυσα καὶ περιάργυρα, ψευδῆ δ' ἐστὶν καὶ οὐ δύνανται λαλεῖν.
Verse: 8    καὶ ὥσπερ παρϑένῳ ϕιλοκόσμῳ λαμβάνοντες χρυσίον κατασκευάζουσιν στεϕάνους ἐπὶ τὰς κεϕαλὰς τῶν ϑεῶν αὐτῶν·
Verse: 9    ἔστι δὲ καὶ ὅτε ὑϕαιρούμενοι οἱ ἱερεῖς ἀπὸ τῶν ϑεῶν αὐτῶν χρυσίον καὶ ἀργύριον εἰς ἑαυτοὺς καταναλώσουσιν, δώσουσιν δὲ ἀπ' αὐτῶν καὶ ταῖς ἐπὶ τοῦ τέγους πόρναις.
Verse: 10    κοσμοῦσί τε αὐτοὺς ὡς ἀνϑρώπους τοῖς ἐνδύμασιν, ϑεοὺς ἀργυροῦς καὶ χρυσοῦς καὶ ξυλίνους· οὗτοι δὲ οὐ διασῴζονται ἀπὸ ἰοῦ καὶ βρωμάτων.
Verse: 11    περιβεβλημένων αὐτῶν ἱματισμὸν πορϕυροῦν, ἐκμάσσονται τὸ πρόσωπον αὐτῶν διὰ τὸν ἐκ τῆς οἰκίας κονιορτόν, ὅς ἐστιν πλείων ἐπ' αὐτοῖς.
Verse: 12    καὶ σκῆπτρον ἔχει ὡς ἄνϑρωπος κριτὴς χώρας, ὃς τὸν εἰς αὐτὸν ἁμαρτάνοντα οὐκ ἀνελεῖ.
Verse: 13    ἔχει δὲ ἐγχειρίδιον ἐν δεξιᾷ καὶ πέλεκυν, ἑαυτὸν δὲ ἐκ πολέμου καὶ λῃστῶν οὐκ ἐξελεῖται.
Verse: 14    ὅϑεν γνώριμοί εἰσιν οὐκ ὄντες ϑεοί· μὴ οὖν ϕοβηϑῆτε αὐτούς.
Verse: 15    ῞Ωσπερ γὰρ σκεῦος ἀνϑρώπου συντριβὲν ἀχρεῖον γίνεται, τοιοῦτοι ὑπάρχουσιν οἱ ϑεοὶ αὐτῶν, καϑιδρυμένων αὐτῶν ἐν τοῖς οἴκοις.
Verse: 16    οἱ ὀϕϑαλμοὶ αὐτῶν πλήρεις εἰσὶν κονιορτοῦ ἀπὸ τῶν ποδῶν τῶν εἰσπορευομένων.
Verse: 17    καὶ ὥσπερ τινὶ ἠδικηκότι βασιλέα περιπεϕραγμέναι εἰσὶν αἱ αὐλαὶ ὡς ἐπὶ ϑανάτῳ ἀπηγμένῳ, τοὺς οἴκους αὐτῶν ὀχυροῦσιν οἱ ἱερεῖς ϑυρώμασίν τε καὶ κλείϑροις καὶ μοχλοῖς, ὅπως ὑπὸ τῶν λῃστῶν μὴ συληϑῶσι.
Verse: 18    λύχνους καίουσιν καὶ πλείους ἢ ἑαυτοῖς, ὧν οὐδένα δύνανται ἰδεῖν.
Verse: 19    ἔστιν μὲν ὥσπερ δοκὸς τῶν ἐκ τῆς οἰκίας, τὰς δὲ καρδίας αὐτῶν ϕασιν ἐκλείχεσϑαι, τῶν ἀπὸ τῆς γῆς ἑρπετῶν κατεσϑόντων αὐτούς τε καὶ τὸν ἱματισμὸν αὐτῶν οὐκ αἰσϑάνονται.
Verse: 20    μεμελανωμένοι τὸ πρόσωπον αὐτῶν ἀπὸ τοῦ καπνοῦ τοῦ ἐκ τῆς οἰκίας.
Verse: 21    ἐπὶ τὸ σῶμα αὐτῶν καὶ ἐπὶ τὴν κεϕαλὴν ἐϕίπτανται νυκτερίδες, χελιδόνες καὶ τὰ ὄρνεα, ὡσαύτως δὲ καὶ οἱ αἴλουροι.
Verse: 22    ὅϑεν γνώσεσϑε ὅτι οὔκ εἰσιν ϑεοί· μὴ οὖν ϕοβεῖσϑε αὐτά.
Verse: 23    Τὸ γὰρ χρυσίον, ὃ περίκεινται εἰς κάλλος, ἐὰν μή τις ἐκμάξῃ τὸν ἰόν, οὐ μὴ στίλψωσιν· οὐδὲ γάρ, ὅτε ἐχωνεύοντο, ᾐσϑάνοντο.
Verse: 24    ἐκ πάσης τιμῆς ἠγορασμένα ἐστίν, ἐν οἷς οὐκ ἔστιν πνεῦμα.
Verse: 25    ἄνευ ποδῶν ἐπ' ὤμοις ϕέρονται ἐνδεικνύμενοι τὴν ἑαυτῶν ἀτιμίαν τοῖς ἀνϑρώποις, αἰσχύνονταί τε καὶ οἱ ϑεραπεύοντες αὐτὰ διὰ τό, μήποτε ἐπὶ τὴν γῆν πέσῃ, δι' αὐτῶν ἀνίστασϑαι·
Verse: 26    μήτε ἐάν τις αὐτὸ ὀρϑὸν στήσῃ, δι' ἑαυτοῦ κινηϑήσεται, μήτε ἐὰν κλιϑῇ, οὐ μὴ ὀρϑωϑῇ, ἀλλ' ὥσπερ νεκροῖς τὰ δῶρα αὐτοῖς παρατίϑεται.
Verse: 27    τὰς δὲ ϑυσίας αὐτῶν ἀποδόμενοι οἱ ἱερεῖς αὐτῶν καταχρῶνται· ὡσαύτως δὲ καὶ αἱ γυναῖκες αὐτῶν ἀπ' αὐτῶν ταριχεύουσαι οὔτε πτωχῷ οὔτε ἀδυνάτῳ μεταδιδόασιν· τῶν ϑυσιῶν αὐτῶν ἀποκαϑημένη καὶ λεχὼ ἅπτονται.
Verse: 28    γνόντες οὖν ἀπὸ τούτων ὅτι οὔκ εἰσιν ϑεοί, μὴ ϕοβηϑῆτε αὐτούς.
Verse: 29    Πόϑεν γὰρ κληϑείησαν ϑεοί; ὅτι γυναῖκες παρατιϑέασιν ϑεοῖς ἀργυροῖς καὶ χρυσοῖς καὶ ξυλίνοις·
Verse: 30    καὶ ἐν τοῖς οἴκοις αὐτῶν οἱ ἱερεῖς διϕρεύουσιν ἔχοντες τοὺς χιτῶνας διερρωγότας καὶ τὰς κεϕαλὰς καὶ τοὺς πώγωνας ἐξυρημένους, ὧν αἱ κεϕαλαὶ ἀκάλυπτοί εἰσιν,
Verse: 31    ὠρύονται δὲ βοῶντες ἐναντίον τῶν ϑεῶν αὐτῶν ὥσπερ τινὲς ἐν περιδείπνῳ νεκροῦ.
Verse: 32    ἀπὸ τοῦ ἱματισμοῦ αὐτῶν ἀϕελόμενοι οἱ ἱερεῖς ἐνδύουσιν τὰς γυναῖκας αὐτῶν καὶ τὰ παιδία.
Verse: 33    οὔτε ἐὰν κακὸν πάϑωσιν ὑπό τινος οὔτε ἐὰν ἀγαϑόν, δυνήσονται ἀνταποδοῦναι· οὔτε καταστῆσαι βασιλέα δύνανται οὔτε ἀϕελέσϑαι.
Verse: 34    ὡσαύτως οὔτε πλοῦτον οὔτε χαλκὸν οὐ μὴ δύνωνται διδόναι· ἐάν τις αὐτοῖς εὐχὴν εὐξάμενος μὴ ἀποδῷ, οὐ μὴ ἐπιζητήσωσιν.
Verse: 35    ἐκ ϑανάτου ἄνϑρωπον οὐ μὴ ῥύσωνται οὔτε ἥττονα ἀπὸ ἰσχυροῦ οὐ μὴ ἐξέλωνται.
Verse: 36    ἄνϑρωπον τυϕλὸν εἰς ὅρασιν οὐ μὴ περιστήσωσιν, ἐν ἀνάγκῃ ἄνϑρωπον ὄντα οὐ μὴ ἐξέλωνται.
Verse: 37    χήραν οὐ μὴ ἐλεήσωσιν οὔτε ὀρϕανὸν εὖ ποιήσουσιν.
Verse: 38    τοῖς ἀπὸ τοῦ ὄρους λίϑοις ὡμοιωμένοι εἰσὶν τὰ ξύλινα καὶ τὰ περίχρυσα καὶ τὰ περιάργυρα, οἱ δὲ ϑεραπεύοντες αὐτὰ καταισχυνϑήσονται.
Verse: 39    πῶς οὖν νομιστέον ἢ κλητέον αὐτοὺς ὑπάρχειν ϑεούς;
Verse: 40    ῎Ετι δὲ καὶ αὐτῶν τῶν Χαλδαίων ἀτιμαζόντων αὐτά, οἵ, ὅταν ἴδωσιν ἐνεὸν οὐ δυνάμενον λαλῆσαι, προσενεγκάμενοι τὸν Βῆλον ἀξιοῦσιν ϕωνῆσαι, ὡς δυνατοῦ ὄντος αὐτοῦ αἰσϑέσϑαι,
Verse: 41    καὶ οὐ δύνανται αὐτοὶ νοήσαντες καταλιπεῖν αὐτά, αἴσϑησιν γὰρ οὐκ ἔχουσιν.
Verse: 42    αἱ δὲ γυναῖκες περιϑέμεναι σχοινία ἐν ταῖς ὁδοῖς ἐγκάϑηνται ϑυμιῶσαι τὰ πίτυρα·
Verse: 43    ὅταν δέ τις αὐτῶν ἐϕελκυσϑεῖσα ὑπό τινος τῶν παραπορευομένων κοιμηϑῇ, τὴν πλησίον ὀνειδίζει, ὅτι οὐκ ἠξίωται ὥσπερ καὶ αὐτὴ οὔτε τὸ σχοινίον αὐτῆς διερράγη.
Verse: 44    πάντα τὰ γινόμενα αὐτοῖς ἐστιν ψευδῆ· πῶς οὖν νομιστέον ἢ κλητέον ὥστε ϑεοὺς αὐτοὺς ὑπάρχειν;
Verse: 45    ῾Υπὸ τεκτόνων καὶ χρυσοχόων κατεσκευασμένα εἰσίν· οὐϑὲν ἄλλο μὴ γένωνται ἢ ὃ βούλονται οἱ τεχνῖται αὐτὰ γενέσϑαι.
Verse: 46    αὐτοί τε οἱ κατασκευάζοντες αὐτὰ οὐ μὴ γένωνται πολυχρόνιοι· πῶς τε δὴ μέλλει τὰ ὑπ' αὐτῶν κατασκευασϑέντα εἶναι ϑεοί;
Verse: 47    κατέλιπον γὰρ ψεύδη καὶ ὄνειδος τοῖς ἐπιγινομένοις.
Verse: 48    ὅταν γὰρ ἐπέλϑῃ ἐπ' αὐτὰ πόλεμος καὶ κακά, βουλεύονται πρὸς ἑαυτοὺς οἱ ἱερεῖς ποῦ συναποκρυβῶσι μετ' αὐτῶν.
Verse: 49    πῶς οὖν οὐκ ἔστιν αἰσϑέσϑαι ὅτι οὔκ εἰσιν ϑεοί, οἳ οὔτε σῴζουσιν ἑαυτοὺς ἐκ πολέμου οὔτε ἐκ κακῶν;
Verse: 50    ὑπάρχοντα γὰρ ξύλινα καὶ περίχρυσα καὶ περιάργυρα γνωσϑήσεται μετὰ ταῦτα ὅτι ἐστὶν ψευδῆ· τοῖς ἔϑνεσι πᾶσι τοῖς τε βασιλεῦσι ϕανερὸν ἔσται ὅτι οὔκ εἰσι ϑεοὶ ἀλλὰ ἔργα χειρῶν ἀνϑρώπων, καὶ οὐδὲν ϑεοῦ ἔργον ἐν αὐτοῖς ἐστιν.
Verse: 51    τίνι οὖν γνωστέον ἐστὶν ὅτι οὔκ εἰσιν ϑεοί;
Verse: 52    Βασιλέα γὰρ χώρας οὐ μὴ ἀναστήσωσιν οὔτε ὑετὸν ἀνϑρώποις οὐ μὴ δῶσιν
Verse: 53    κρίσιν τε οὐ μὴ διακρίνωσιν αὐτῶν οὐδὲ μὴ ῥύσωνται ἀδικούμενον ἀδύνατοι ὄντες· ὥσπερ γὰρ κορῶναι ἀνὰ μέσον τοῦ οὐρανοῦ καὶ τῆς γῆς.
Verse: 54    καὶ γὰρ ὅταν ἐμπέσῃ εἰς οἰκίαν ϑεῶν ξυλίνων ἢ περιχρύσων ἢ περιαργύρων πῦρ, οἱ μὲν ἱερεῖς αὐτῶν ϕεύξονται καὶ διασωϑήσονται, αὐτοὶ δὲ ὥσπερ δοκοὶ μέσοι κατακαυϑήσονται.
Verse: 55    βασιλεῖ δὲ καὶ πολεμίοις οὐ μὴ ἀντιστῶσιν.
Verse: 56    πῶς οὖν ἐκδεκτέον ἢ νομιστέον ὅτι εἰσὶν ϑεοί;
Verse: 57    Οὔτε ἀπὸ κλεπτῶν οὔτε ἀπὸ λῃστῶν οὐ μὴ διασωϑῶσιν ϑεοὶ ξύλινοι καὶ περιάργυροι καὶ περίχρυσοι, ὧν οἱ ἰσχύοντες περιελοῦνται τὸ χρυσίον καὶ τὸ ἀργύριον καὶ τὸν ἱματισμὸν τὸν περικείμενον αὐτοῖς ἀπελεύσονται ἔχοντες, οὔτε ἑαυτοῖς οὐ μὴ βοηϑήσωσιν·
Verse: 58    ὥστε κρεῖσσον εἶναι βασιλέα ἐπιδεικνύμενον τὴν ἑαυτοῦ ἀνδρείαν ἢ σκεῦος ἐν οἰκίᾳ χρήσιμον, ἐϕ' ᾧ χρήσεται ὁ κεκτημένος, ἢ οἱ ψευδεῖς ϑεοί· ἢ καὶ ϑύρα ἐν οἰκίᾳ διασῴζουσα τὰ ἐν αὐτῇ ὄντα ἢ οἱ ψευδεῖς ϑεοί, καὶ ξύλινος στῦλος ἐν βασιλείοις ἢ οἱ ψευδεῖς ϑεοί.
Verse: 59    ἥλιος μὲν γὰρ καὶ σελήνη καὶ ἄστρα ὄντα λαμπρὰ καὶ ἀποστελλόμενα ἐπὶ χρείας εὐήκοά εἰσιν·
Verse: 60    ὡσαύτως καὶ ἀστραπή, ὅταν ἐπιϕανῇ, εὔοπτός ἐστιν· τὸ δ' αὐτὸ καὶ πνεῦμα ἐν πάσῃ χώρᾳ πνεῖ·
Verse: 61    καὶ νεϕέλαις ὅταν ἐπιταγῇ ὑπὸ τοῦ ϑεοῦ ἐπιπορεύεσϑαι ἐϕ' ὅλην τὴν οἰκουμένην, συντελοῦσι τὸ ταχϑέν· τό τε πῦρ ἐξαποσταλὲν ἄνωϑεν ἐξαναλῶσαι ὄρη καὶ δρυμοὺς ποιεῖ τὸ συνταχϑέν.
Verse: 62    ταῦτα δὲ οὔτε ταῖς ἰδέαις οὔτε ταῖς δυνάμεσιν αὐτῶν ἀϕωμοιωμένα ἐστίν.
Verse: 63    ὅϑεν οὔτε νομιστέον οὔτε κλητέον ὑπάρχειν αὐτοὺς ϑεούς, οὐ δυνατῶν ὄντων αὐτῶν οὔτε κρίσιν κρῖναι οὔτε εὖ ποιεῖν ἀνϑρώποις.
Verse: 64    γνόντες οὖν ὅτι οὔκ εἰσιν ϑεοί, μὴ ϕοβηϑῆτε αὐτούς.
Verse: 65    Οὔτε γὰρ βασιλεῦσιν οὐ μὴ καταράσωνται οὔτε μὴ εὐλογήσωσι.
Verse: 66    σημεῖά τε ἐν ἔϑνεσιν ἐν οὐρανῷ οὐ μὴ δείξωσιν οὐδὲ ὡς ὁ ἥλιος λάμψουσιν οὐδὲ ϕωτίσουσιν ὡς σελήνη.
Verse: 67    τὰ ϑηρία ἐστὶν κρείττω αὐτῶν, ἃ δύνανται ἐκϕυγόντα εἰς σκέπην ἑαυτὰ ὠϕελῆσαι.
Verse: 68    κατ' οὐδένα οὖν τρόπον ἐστὶν ἡμῖν ϕανερὸν ὅτι εἰσὶν ϑεοί· διὸ μὴ ϕοβηϑῆτε αὐτούς.
Verse: 69    ῞Ωσπερ γὰρ ἐν σικυηράτῳ προβασκάνιον οὐδὲν ϕυλάσσον, οὕτως οἱ ϑεοὶ αὐτῶν εἰσιν ξύλινοι καὶ περίχρυσοι καὶ περιάργυροι.
Verse: 70    τὸν αὐτὸν τρόπον καὶ τῇ ἐν κήπῳ ῥάμνῳ, ἐϕ' ἧς πᾶν ὄρνεον ἐπικάϑηται, ὡσαύτως δὲ καὶ νεκρῷ ἐρριμμένῳ ἐν σκότει ἀϕωμοίωνται οἱ ϑεοὶ αὐτῶν ξύλινοι καὶ περίχρυσοι καὶ περιάργυροι.
Verse: 71    ἀπό τε τῆς πορϕύρας καὶ τῆς μαρμάρου τῆς ἐπ' αὐτοῖς σηπομένης γνώσεσϑε ὅτι οὔκ εἰσιν ϑεοί· αὐτά τε ἐξ ὑστέρου βρωϑήσονται, καὶ ἔσται ὄνειδος ἐν τῇ χώρᾳ.
Verse: 72    κρείσσων οὖν ἄνϑρωπος δίκαιος οὐκ ἔχων εἴδωλα, ἔσται γὰρ μακρὰν ἀπὸ ὀνειδισμοῦ. //




Next part


This text is part of the TITUS edition of Vetus Testamentum graece iuxta LXX interpretes.

Copyright TITUS Project, Frankfurt a/M, 5.5.2019. No parts of this document may be republished in any form without prior permission by the copyright holder.