TITUS
Vetus Testamentum graece iuxta LXX interpretes
Part No. 1081
Previous part

Chapter: 28 
Verse: 1    Τάδε λέγει κύριος ᾽Ιδοὺ ἐγὼ ἐξεγείρω ἐπὶ Βαβυλῶνα καὶ ἐπὶ τοὺς κατοικοῦντας Χαλδαίους ἄνεμον καύσωνα διαϕϑείροντα.
Verse: 2    καὶ ἐξαποστελῶ εἰς Βαβυλῶνα ὑβριστάς, καὶ καϑυβρίσουσιν αὐτὴν καὶ λυμανοῦνται τὴν γῆν αὐτῆς· οὐαὶ ἐπὶ Βαβυλῶνα κυκλόϑεν ἐν ἡμέρᾳ κακώσεως αὐτῆς.
Verse: 3    ἐπ' αὐτὴν τεινέτω ὁ τείνων τὸ τόξον αὐτοῦ καὶ περιϑέσϑω ᾧ ἐστιν ὅπλα αὐτῷ, καὶ μὴ ϕείσησϑε ἐπὶ νεανίσκους αὐτῆς καὶ ἀϕανίσατε πᾶσαν τὴν δύναμιν αὐτῆς,
Verse: 4    καὶ πεσοῦνται τραυματίαι ἐν γῇ Χαλδαίων καὶ κατακεκεντημένοι ἔξωϑεν αὐτῆς.
Verse: 5    διότι οὐκ ἐχήρευσεν Ισραηλ καὶ Ιουδας ἀπὸ ϑεοῦ αὐτῶν, ἀπὸ κυρίου παντοκράτορος· ὅτι ἡ γῆ αὐτῶν ἐπλήσϑη ἀδικίας ἀπὸ τῶν ἁγίων Ισραηλ.
Verse: 6    ϕεύγετε ἐκ μέσου Βαβυλῶνος καὶ ἀνασῴζετε ἕκαστος τὴν ψυχὴν αὐτοῦ, καὶ μὴ ἀπορριϕῆτε ἐν τῇ ἀδικίᾳ αὐτῆς, ὅτι καιρὸς ἐκδικήσεως αὐτῆς ἐστιν παρὰ κυρίου, ἀνταπόδομα αὐτὸς ἀνταποδίδωσιν αὐτῇ.
Verse: 7    ποτήριον χρυσοῦν Βαβυλὼν ἐν χειρὶ κυρίου μεϑύσκον πᾶσαν τὴν γῆν· ἀπὸ τοῦ οἴνου αὐτῆς ἐπίοσαν ἔϑνη, διὰ τοῦτο ἐσαλεύϑησαν.
Verse: 8    καὶ ἄϕνω ἔπεσεν Βαβυλὼν καὶ συνετρίβη· ϑρηνεῖτε αὐτήν, λάβετε ῥητίνην τῇ διαϕϑορᾷ αὐτῆς, εἴ πως ἰαϑήσεται.
Verse: 9    ἰατρεύσαμεν τὴν Βαβυλῶνα, καὶ οὐκ ἰάϑη· ἐγκαταλίπωμεν αὐτὴν καὶ ἀπέλϑωμεν ἕκαστος εἰς τὴν γῆν αὐτοῦ, ὅτι ἤγγισεν εἰς οὐρανὸν τὸ κρίμα αὐτῆς, ἐξῆρεν ἕως τῶν ἄστρων.
Verse: 10    ἐξήνεγκεν κύριος τὸ κρίμα αὐτοῦ· δεῦτε καὶ ἀναγγείλωμεν εἰς Σιων τὰ ἔργα κυρίου ϑεοῦ ἡμῶν.
Verse: 11    παρασκευάζετε τὰ τοξεύματα, πληροῦτε τὰς ϕαρέτρας· ἤγειρεν κύριος τὸ πνεῦμα βασιλέως Μήδων, ὅτι εἰς Βαβυλῶνα ἡ ὀργὴ αὐτοῦ τοῦ ἐξολεϑρεῦσαι αὐτήν, ὅτι ἐκδίκησις κυρίου ἐστίν, ἐκδίκησις λαοῦ αὐτοῦ ἐστιν.
Verse: 12    ἐπὶ τειχέων Βαβυλῶνος ἄρατε σημεῖον, ἐπιστήσατε ϕαρέτρας, ἐγείρατε ϕυλακάς, ἑτοιμάσατε ὅπλα, ὅτι ἐνεχείρησεν καὶ ποιήσει κύριος ἃ ἐλάλησεν ἐπὶ τοὺς κατοικοῦντας Βαβυλῶνα
Verse: 13    κατασκηνοῦντας ἐϕ' ὕδασι πολλοῖς καὶ ἐπὶ πλήϑει ϑησαυρῶν αὐτῆς· ἥκει τὸ πέρας σου ἀληϑῶς εἰς τὰ σπλάγχα σου.
Verse: 14    ὅτι ὤμοσεν κύριος κατὰ τοῦ βραχίονος αὐτοῦ Διότι πληρώσω σε ἀνϑρώπων ὡσεὶ ἀκρίδων, καὶ ϕϑέγξονται ἐπὶ σὲ οἱ καταβαίνοντες.
Verse: 15    ποιῶν γῆν ἐν τῇ ἰσχύι αὐτοῦ, ἑτοιμάζων οἰκουμένην ἐν τῇ σοϕίᾳ αὐτοῦ, ἐν τῇ συνέσει αὐτοῦ ἐξέτεινεν τὸν οὐρανόν,
Verse: 16    εἰς ϕωνὴν ἔϑετο ἦχος ὕδατος ἐν τῷ οὐρανῷ καὶ ἀνήγαγεν νεϕέλας ἀπ' ἐσχάτου τῆς γῆς, ἀστραπὰς εἰς ὑετὸν ἐποίησεν καὶ ἐξήγαγεν ϕῶς ἐκ ϑησαυρῶν αὐτοῦ.
Verse: 17    ἐμωράνϑη πᾶς ἄνϑρωπος ἀπὸ γνώσεως, κατῃσχύνϑη πᾶς χρυσοχόος ἀπὸ τῶν γλυπτῶν αὐτοῦ, ὅτι ψευδῆ ἐχώνευσαν, οὐκ ἔστιν πνεῦμα ἐν αὐτοῖς·
Verse: 18    μάταιά ἐστιν, ἔργα μεμωκημένα, ἐν καιρῷ ἐπισκέψεως αὐτῶν ἀπολοῦνται.
Verse: 19    οὐ τοιαύτη μερὶς τῷ Ιακωβ, ὅτι ὁ πλάσας τὰ πάντα αὐτός ἐστιν κληρονομία αὐτοῦ, κύριος ὄνομα αὐτῷ.
Verse: 20    διασκορπίζεις σύ μοι σκεύη πολέμου, καὶ διασκορπιῶ ἐν σοὶ ἔϑνη καὶ ἐξαρῶ ἐκ σοῦ βασιλεῖς
Verse: 21    καὶ διασκορπιῶ ἐν σοὶ ἵππον καὶ ἀναβάτην αὐτοῦ καὶ διασκορπιῶ ἐν σοὶ ἅρματα καὶ ἀναβάτας αὐτῶν
Verse: 22    καὶ διασκορπιῶ ἐν σοὶ νεανίσκον καὶ παρϑένον καὶ διασκορπιῶ ἐν σοὶ ἄνδρα καὶ γυναῖκα
Verse: 23    καὶ διασκορπιῶ ἐν σοὶ ποιμένα καὶ τὸ ποίμνιον αὐτοῦ καὶ διασκορπιῶ ἐν σοὶ γεωργὸν καὶ τὸ γεώργιον αὐτοῦ καὶ διασκορπιῶ ἐν σοὶ ἡγεμόνας καὶ στρατηγούς σου.
Verse: 24    καὶ ἀνταποδώσω τῇ Βαβυλῶνι καὶ πᾶσι τοῖς κατοικοῦσι Χαλδαίοις πάσας τὰς κακίας αὐτῶν, ἃς ἐποίησαν ἐπὶ Σιων κατ' ὀϕϑαλμοὺς ὑμῶν, λέγει κύριος.
Verse: 25    ἰδοὺ ἐγὼ πρὸς σέ, τὸ ὄρος τὸ διεϕϑαρμένον τὸ διαϕϑεῖρον πᾶσαν τὴν γῆν, καὶ ἐκτενῶ τὴν χεῖρά μου ἐπὶ σὲ καὶ κατακυλιῶ σε ἀπὸ τῶν πετρῶν καὶ δώσω σε ὡς ὄρος ἐμπεπυρισμένον,
Verse: 26    καὶ οὐ μὴ λάβωσιν ἀπὸ σοῦ λίϑον εἰς γωνίαν καὶ λίϑον εἰς ϑεμέλιον, ὅτι εἰς ἀϕανισμὸν εἰς τὸν αἰῶνα ἔσῃ, λέγει κύριος.
Verse: 27    ῎Αρατε σημεῖον ἐπὶ τῆς γῆς, σαλπίσατε ἐν ἔϑνεσιν σάλπιγγι, ἁγιάσατε ἐπ' αὐτὴν ἔϑνη, παραγγείλατε ἐπ' αὐτὴν βασιλείαις Αραρατ παρ' ἐμοῦ καὶ τοῖς Ασχαναζαίοις, ἐπιστήσατε ἐπ' αὐτὴν βελοστάσεις, ἀναβιβάσατε ἐπ' αὐτὴν ἵππον ὡς ἀκρίδων πλῆϑος.
Verse: 28    ἁγιάσατε ἐπ' αὐτὴν ἔϑνη, τὸν βασιλέα τῶν Μήδων καὶ πάσης τῆς γῆς, τοὺς ἡγουμένους αὐτοῦ καὶ πάντας τοὺς στρατηγοὺς αὐτοῦ.
Verse: 29    ἐσείσϑη ἡ γῆ καὶ ἐπόνεσεν, διότι ἐξανέστη ἐπὶ Βαβυλῶνα λογισμὸς κυρίου τοῦ ϑεῖναι τὴν γῆν Βαβυλῶνος εἰς ἀϕανισμὸν καὶ μὴ κατοικεῖσϑαι αὐτήν.
Verse: 30    ἐξέλιπεν μαχητὴς Βαβυλῶνος τοῦ πολεμεῖν, καϑήσονται ἐκεῖ ἐν περιοχῇ, ἐϑραύσϑη ἡ δυναστεία αὐτῶν, ἐγενήϑησαν ὡσεὶ γυναῖκες, ἐνεπυρίσϑη τὰ σκηνώματα αὐτῆς, συνετρίβησαν οἱ μοχλοὶ αὐτῆς·
Verse: 31    διώκων εἰς ἀπάντησιν διώκοντος διώξεται καὶ ἀναγγέλλων εἰς ἀπάντησιν ἀναγγέλλοντος τοῦ ἀναγγεῖλαι τῷ βασιλεῖ Βαβυλῶνος ὅτι ἑάλωκεν ἡ πόλις αὐτοῦ,
Verse: 32    ἀπ' ἐσχάτου τῶν διαβάσεων αὐτοῦ ἐλήμϕϑησαν, καὶ τὰ συστέματα αὐτῶν ἐνέπρησαν ἐν πυρί, καὶ ἄνδρες αὐτοῦ οἱ πολεμισταὶ ἐξέρχονται.
Verse: 33    διότι τάδε λέγει κύριος Οἶκοι βασιλέως Βαβυλῶνος ὡς ἅλων ὥριμος ἀλοηϑήσονται· ἔτι μικρὸν καὶ ἥξει ὁ ἄμητος αὐτῆς.
Verse: 34    κατέϕαγέν με, ἐμερίσατό με, κατέλαβέν με σκεῦος λεπτὸν Ναβουχοδονοσορ βασιλεὺς Βαβυλῶνος· κατέπιέν με ὡς δράκων, ἔπλησεν τὴν κοιλίαν αὐτοῦ, ἀπὸ τῆς τρυϕῆς μου ἐξῶσέν με·
Verse: 35    οἱ μόχϑοι μου καὶ αἱ ταλαιπωρίαι μου εἰς Βαβυλῶνα, ἐρεῖ κατοικοῦσα Σιων, καὶ τὸ αἷμά μου ἐπὶ τοὺς κατοικοῦντας Χαλδαίους, ἐρεῖ Ιερουσαλημ.
Verse: 36    διὰ τοῦτο τάδε λέγει κύριος ᾽Ιδοὺ ἐγὼ κρινῶ τὴν ἀντίδικόν σου καὶ ἐκδικήσω τὴν ἐκδίκησίν σου καὶ ἐρημώσω τὴν ϑάλασσαν αὐτῆς καὶ ξηρανῶ τὴν πηγὴν αὐτῆς,
Verse: 37    καὶ ἔσται Βαβυλὼν εἰς ἀϕανισμὸν καὶ οὐ κατοικηϑήσεται.
Verse: 38    ἅμα ὡς λέοντες ἐξηγέρϑησαν καὶ ὡς σκύμνοι λεόντων.
Verse: 39    ἐν τῇ ϑερμασίᾳ αὐτῶν δώσω πότημα αὐτοῖς καὶ μεϑύσω αὐτούς, ὅπως καρωϑῶσιν καὶ ὑπνώσωσιν ὕπνον αἰώνιον καὶ οὐ μὴ ἐγερϑῶσι, λέγει κύριος·
Verse: 40    καταβιβάσω αὐτοὺς ὡς ἄρνας εἰς σϕαγὴν καὶ ὡς κριοὺς μετ' ἐρίϕων.
Verse: 41    πῶς ἑάλω καὶ ἐϑηρεύϑη τὸ καύχημα πάσης τῆς γῆς; πῶς ἐγένετο Βαβυλὼν εἰς ἀϕανισμὸν ἐν τοῖς ἔϑνεσιν;
Verse: 42    ἀνέβη ἐπὶ Βαβυλῶνα ἡ ϑάλασσα ἐν ἤχῳ κυμάτων αὐτῆς, καὶ κατεκαλύϕϑη.
Verse: 43    ἐγενήϑησαν αἱ πόλεις αὐτῆς γῆ ἄνυδρος καὶ ἄβατος, οὐ κατοικήσει ἐν αὐτῇ οὐδὲ εἷς, οὐδὲ μὴ καταλύσῃ ἐν αὐτῇ υἱὸς ἀνϑρώπου.
Verse: 44    καὶ ἐκδικήσω ἐπὶ Βαβυλῶνα καὶ ἐξοίσω ἃ κατέπιεν ἐκ τοῦ στόματος αὐτῆς, καὶ οὐ μὴ συναχϑῶσιν πρὸς αὐτὴν ἔτι τὰ ἔϑνη.
Verse: 49    καὶ ἐν Βαβυλῶνι πεσοῦνται τραυματίαι πάσης τῆς γῆς.
Verse: 50    ἀνασῳζόμενοι ἐκ γῆς, πορεύεσϑε καὶ μὴ ἵστασϑε· οἱ μακρόϑεν, μνήσϑητε τοῦ κυρίου, καὶ Ιερουσαλημ ἀναβήτω ἐπὶ τὴν καρδίαν ὑμῶν.
Verse: 51    ᾐσχύνϑημεν, ὅτι ἠκούσαμεν ὀνειδισμὸν ἡμῶν, κατεκάλυψεν ἀτιμία τὸ πρόσωπον ἡμῶν, εἰσῆλϑον ἀλλογενεῖς εἰς τὰ ἅγια ἡμῶν, εἰς οἶκον κυρίου.
Verse: 52    διὰ τοῦτο ἰδοὺ ἡμέραι ἔρχονται, λέγει κύριος, καὶ ἐκδικήσω ἐπὶ τὰ γλυπτὰ αὐτῆς, καὶ ἐν πάσῃ τῇ γῇ αὐτῆς πεσοῦνται τραυματίαι.
Verse: 53    ὅτι ἐὰν ἀναβῇ Βαβυλὼν ὡς ὁ οὐρανὸς καὶ ὅτι ἐὰν ὀχυρώσῃ ὕψος ἰσχύος αὐτῆς, παρ' ἐμοῦ ἥξουσιν ἐξολεϑρεύοντες αὐτήν, λέγει κύριος.
Verse: 54    ϕωνὴ κραυγῆς ἐν Βαβυλῶνι, καὶ συντριβὴ μεγάλη ἐν γῇ Χαλδαίων,
Verse: 55    ὅτι ἐξωλέϑρευσεν κύριος τὴν Βαβυλῶνα καὶ ἀπώλεσεν ἀπ' αὐτῆς ϕωνὴν μεγάλην ἠχοῦσαν ὡς ὕδατα πολλά, ἔδωκεν εἰς ὄλεϑρον ϕωνὴν αὐτῆς.
Verse: 56    ὅτι ἦλϑεν ἐπὶ Βαβυλῶνα ταλαιπωρία, ἑάλωσαν οἱ μαχηταὶ αὐτῆς, ἐπτόηται τὸ τόξον αὐτῶν, ὅτι ϑεὸς ἀνταποδίδωσιν αὐτοῖς, κύριος ἀνταποδίδωσιν αὐτῇ τὴν ἀνταπόδοσιν·
Verse: 57    καὶ μεϑύσει μέϑῃ τοὺς ἡγεμόνας αὐτῆς καὶ τοὺς σοϕοὺς αὐτῆς καὶ τοὺς στρατηγοὺς αὐτῆς, λέγει ὁ βασιλεύς, κύριος παντοκράτωρ ὄνομα αὐτῷ.
Verse: 58    τάδε λέγει κύριος Τεῖχος Βαβυλῶνος ἐπλατύνϑη, κατασκαπτόμενον κατασκαϕήσεται, καὶ αἱ πύλαι αὐτῆς αἱ ὑψηλαὶ ἐμπυρισϑήσονται, καὶ οὐ κοπιάσουσιν λαοὶ εἰς κενόν, καὶ ἔϑνη ἐν ἀρχῇ ἐκλείψουσιν.
Verse: 59    ῾Ο λόγος ὃν ἐνετείλατο κύριος Ιερεμια τῷ προϕήτῃ εἰπεῖν τῷ Σαραια υἱῷ Νηριου υἱοῦ Μαασαιου, ὅτε ἐπορεύετο παρὰ Σεδεκιου βασιλέως Ιουδα εἰς Βαβυλῶνα ἐν τῷ ἔτει τῷ τετάρτῳ τῆς βασιλείας αὐτοῦ, καὶ Σαραιας ἄρχων δώρων·
Verse: 60    καὶ ἔγραψεν Ιερεμιας πάντα τὰ κακά, ἃ ἥξει ἐπὶ Βαβυλῶνα, ἐν βιβλίῳ ἑνί, πάντας τοὺς λόγους τούτους τοὺς γεγραμμένους ἐπὶ Βαβυλῶνα.
Verse: 61    καὶ εἶπεν Ιερεμιας πρὸς Σαραιαν ῞Οταν ἔλϑῃς εἰς Βαβυλῶνα, καὶ ὄψῃ καὶ ἀναγνώσῃ πάντας τοὺς λόγους τούτους
Verse: 62    καὶ ἐρεῖς Κύριε κύριε, σὺ ἐλάλησας ἐπὶ τὸν τόπον τοῦτον τοῦ ἐξολεϑρεῦσαι αὐτὸν καὶ τοῦ μὴ εἶναι ἐν αὐτῷ κατοικοῦντας ἀπὸ ἀνϑρώπου ἕως κτήνους, ὅτι ἀϕανισμὸς εἰς τὸν αἰῶνα ἔσται.
Verse: 63    καὶ ἔσται ὅταν παύσῃ τοῦ ἀναγινώσκειν τὸ βιβλίον τοῦτο, καὶ ἐπιδήσεις ἐπ' αὐτὸ λίϑον καὶ ῥίψεις αὐτὸ εἰς μέσον τοῦ Εὐϕράτου
Verse: 64    καὶ ἐρεῖς Οὕτως καταδύσεται Βαβυλὼν καὶ οὐ μὴ ἀναστῇ ἀπὸ προσώπου τῶν κακῶν, ὧν ἐγὼ ἐπάγω ἐπ' αὐτήν.

Next part


This text is part of the TITUS edition of Vetus Testamentum graece iuxta LXX interpretes.

Copyright TITUS Project, Frankfurt a/M, 5.5.2019. No parts of this document may be republished in any form without prior permission by the copyright holder.