TITUS
Vetus Testamentum graece iuxta LXX interpretes
Part No. 4
Previous part

Chapter: 4 
Verse: 1    Αδαμ δὲ ἔγνω Ευαν τὴν γυναῖκα αὐτοῦ, καὶ συλλαβοῦσα ἔτεκεν τὸν Καιν καὶ εἶπεν ᾽Εκτησάμην ἄνϑρωπον διὰ τοῦ ϑεοῦ.
Verse: 2    καὶ προσέϑηκεν τεκεῖν τὸν ἀδελϕὸν αὐτοῦ τὸν Αβελ. καὶ ἐγένετο Αβελ ποιμὴν προβάτων, Καιν δὲ ἦν ἐργαζόμενος τὴν γῆν.
Verse: 3    καὶ ἐγένετο μεϑ' ἡμέρας ἤνεγκεν Καιν ἀπὸ τῶν καρπῶν τῆς γῆς ϑυσίαν τῷ κυρίῳ,
Verse: 4    καὶ Αβελ ἤνεγκεν καὶ αὐτὸς ἀπὸ τῶν πρωτοτόκων τῶν προβάτων αὐτοῦ καὶ ἀπὸ τῶν στεάτων αὐτῶν. καὶ ἐπεῖδεν ὁ ϑεὸς ἐπὶ Αβελ καὶ ἐπὶ τοῖς δώροις αὐτοῦ,
Verse: 5    ἐπὶ δὲ Καιν καὶ ἐπὶ ταῖς ϑυσίαις αὐτοῦ οὐ προσέσχεν. καὶ ἐλύπησεν τὸν Καιν λίαν, καὶ συνέπεσεν τῷ προσώπῳ.
Verse: 6    καὶ εἶπεν κύριος ὁ ϑεὸς τῷ Καιν ῞Ινα τί περίλυπος ἐγένου, καὶ ἵνα τί συνέπεσεν τὸ πρόσωπόν σου;
Verse: 7    οὐκ, ἐὰν ὀρϑῶς προσενέγκῃς, ὀρϑῶς δὲ μὴ διέλῃς, ἥμαρτες; ἡσύχασον· πρὸς σὲ ἡ ἀποστροϕὴ αὐτοῦ, καὶ σὺ ἄρξεις αὐτοῦ.
Verse: 8    καὶ εἶπεν Καιν πρὸς Αβελ τὸν ἀδελϕὸν αὐτοῦ Διέλϑωμεν εἰς τὸ πεδίον. καὶ ἐγένετο ἐν τῷ εἶναι αὐτοὺς ἐν τῷ πεδίῳ καὶ ἀνέστη Καιν ἐπὶ Αβελ τὸν ἀδελϕὸν αὐτοῦ καὶ ἀπέκτεινεν αὐτόν.
Verse: 9    καὶ εἶπεν ὁ ϑεὸς πρὸς Καιν Ποῦ ἐστιν Αβελ ὁ ἀδελϕός σου; ὁ δὲ εἶπεν Οὐ γινώσκω· μὴ ϕύλαξ τοῦ ἀδελϕοῦ μού εἰμι ἐγώ;
Verse: 10    καὶ εἶπεν ὁ ϑεός Τί ἐποίησας; ϕωνὴ αἵματος τοῦ ἀδελϕοῦ σου βοᾷ πρός με ἐκ τῆς γῆς.
Verse: 11    καὶ νῦν ἐπικατάρατος σὺ ἀπὸ τῆς γῆς, ἣ ἔχανεν τὸ στόμα αὐτῆς δέξασϑαι τὸ αἷμα τοῦ ἀδελϕοῦ σου ἐκ τῆς χειρός σου·
Verse: 12    ὅτι ἐργᾷ τὴν γῆν, καὶ οὐ προσϑήσει τὴν ἰσχὺν αὐτῆς δοῦναί σοι· στένων καὶ τρέμων ἔσῃ ἐπὶ τῆς γῆς.
Verse: 13    καὶ εἶπεν Καιν πρὸς τὸν κύριον Μείζων ἡ αἰτία μου τοῦ ἀϕεϑῆναί με·
Verse: 14    εἰ ἐκβάλλεις με σήμερον ἀπὸ προσώπου τῆς γῆς καὶ ἀπὸ τοῦ προσώπου σου κρυβήσομαι, καὶ ἔσομαι στένων καὶ τρέμων ἐπὶ τῆς γῆς, καὶ ἔσται πᾶς ὁ εὑρίσκων με ἀποκτενεῖ με.
Verse: 15    καὶ εἶπεν αὐτῷ κύριος ὁ ϑεός Οὐχ οὕτως· πᾶς ὁ ἀποκτείνας Καιν ἑπτὰ ἐκδικούμενα παραλύσει. καὶ ἔϑετο κύριος ὁ ϑεὸς σημεῖον τῷ Καιν τοῦ μὴ ἀνελεῖν αὐτὸν πάντα τὸν εὑρίσκοντα αὐτόν.
Verse: 16    ἐξῆλϑεν δὲ Καιν ἀπὸ προσώπου τοῦ ϑεοῦ καὶ ᾤκησεν ἐν γῇ Ναιδ κατέναντι Εδεμ.
Verse: 17    Καὶ ἔγνω Καιν τὴν γυναῖκα αὐτοῦ, καὶ συλλαβοῦσα ἔτεκεν τὸν Ενωχ· καὶ ἦν οἰκοδομῶν πόλιν καὶ ἐπωνόμασεν τὴν πόλιν ἐπὶ τῷ ὀνόματι τοῦ υἱοῦ αὐτοῦ Ενωχ.
Verse: 18    ἐγενήϑη δὲ τῷ Ενωχ Γαιδαδ, καὶ Γαιδαδ ἐγέννησεν τὸν Μαιηλ, καὶ Μαιηλ ἐγέννησεν τὸν Μαϑουσαλα, καὶ Μαϑουσαλα ἐγέννησεν τὸν Λαμεχ.
Verse: 19    καὶ ἔλαβεν ἑαυτῷ Λαμεχ δύο γυναῖκας, ὄνομα τῇ μιᾷ Αδα, καὶ ὄνομα τῇ δευτέρᾳ Σελλα.
Verse: 20    καὶ ἔτεκεν Αδα τὸν Ιωβελ· οὗτος ἦν ὁ πατὴρ οἰκούντων ἐν σκηναῖς κτηνοτρόϕων.
Verse: 21    καὶ ὄνομα τῷ ἀδελϕῷ αὐτοῦ Ιουβαλ· οὗτος ἦν ὁ καταδείξας ψαλτήριον καὶ κιϑάραν.
Verse: 22    Σελλα δὲ ἔτεκεν καὶ αὐτὴ τὸν Θοβελ, καὶ ἦν σϕυροκόπος χαλκεὺς χαλκοῦ καὶ σιδήρου· ἀδελϕὴ δὲ Θοβελ Νοεμα.
Verse: 23    εἶπεν δὲ Λαμεχ ταῖς ἑαυτοῦ γυναιξίν Αδα καὶ Σελλα, ἀκούσατέ μου τῆς ϕωνῆς, γυναῖκες Λαμεχ, ἐνωτίσασϑέ μου τοὺς λόγους, ὅτι ἄνδρα ἀπέκτεινα εἰς τραῦμα ἐμοὶ καὶ νεανίσκον εἰς μώλωπα ἐμοί,
Verse: 24    ὅτι ἑπτάκις ἐκδεδίκηται ἐκ Καιν, ἐκ δὲ Λαμεχ ἑβδομηκοντάκις ἑπτά.
Verse: 25    ῎Εγνω δὲ Αδαμ Ευαν τὴν γυναῖκα αὐτοῦ, καὶ συλλαβοῦσα ἔτεκεν υἱὸν καὶ ἐπωνόμασεν τὸ ὄνομα αὐτοῦ Σηϑ λέγουσα ᾽Εξανέστησεν γάρ μοι ὁ ϑεὸς σπέρμα ἕτερον ἀντὶ Αβελ, ὃν ἀπέκτεινεν Καιν.
Verse: 26    καὶ τῷ Σηϑ ἐγένετο υἱός, ἐπωνόμασεν δὲ τὸ ὄνομα αὐτοῦ Ενως· οὗτος ἤλπισεν ἐπικαλεῖσϑαι τὸ ὄνομα κυρίου τοῦ ϑεοῦ.

Next part


This text is part of the TITUS edition of Vetus Testamentum graece iuxta LXX interpretes.

Copyright TITUS Project, Frankfurt a/M, 5.5.2019. No parts of this document may be republished in any form without prior permission by the copyright holder.