TITUS
Novum Testamentum graece
Part No. 58
Previous part

Chapter: 14 
Verse: 1    Καὶ ἐγένετο ἐν τῷ ἐλϑεῖν αὐτὸν εἰς οἶκόν τινος τῶν ἀρχόντων [τῶν] Φαρισαίων σαββάτῳ ϕαγεῖν ἄρτον καὶ αὐτοὶ ἦσαν παρατηρούμενοι αὐτόν.
Verse: 2    καὶ ἰδοὺ ἄνϑρωπός τις ἦν ὑδρωπικὸς ἔμπροσϑεν αὐτοῦ.
Verse: 3    καὶ ἀποκριϑεὶς ὁ ᾽Ιησοῦς εἶπεν πρὸς τοὺς νομικοὺς καὶ Φαρισαίους λέγων, ῎Εξεστιν τῷ σαββάτῳ ϑεραπεῦσαι ἢ οὔ;
Verse: 4    οἱ δὲ ἡσύχασαν. καὶ ἐπιλαβόμενος ἰάσατο αὐτὸν καὶ ἀπέλυσεν.
Verse: 5    καὶ πρὸς αὐτοὺς εἶπεν, Τίνος ὑμῶν υἱὸς ἢ βοῦς εἰς ϕρέαρ πεσεῖται, καὶ οὐκ εὐϑέως ἀνασπάσει αὐτὸν ἐν ἡμέρᾳ τοῦ σαββάτου;
Verse: 6    καὶ οὐκ ἴσχυσαν ἀνταποκριϑῆναι πρὸς ταῦτα.
Verse: 7    ῎Ελεγεν δὲ πρὸς τοὺς κεκλημένους παραβολήν, ἐπέχων πῶς τὰς πρωτοκλισίας ἐξελέγοντο, λέγων πρὸς αὐτούς,
Verse: 8    ῞Οταν κληϑῇς ὑπό τινος εἰς γάμους, μὴ κατακλιϑῇς εἰς τὴν πρωτοκλισίαν, μήποτε ἐντιμότερός σου ᾖ κεκλημένος ὑπ' αὐτοῦ,
Verse: 9    καὶ ἐλϑὼν ὁ σὲ καὶ αὐτὸν καλέσας ἐρεῖ σοι, Δὸς τούτῳ τόπον, καὶ τότε ἄρξῃ μετὰ αἰσχύνης τὸν ἔσχατον τόπον κατέχειν.
Verse: 10    ἀλλ' ὅταν κληϑῇς πορευϑεὶς ἀνάπεσε εἰς τὸν ἔσχατον τόπον, ἵνα ὅταν ἔλϑῃ ὁ κεκληκώς σε ἐρεῖ σοι, Φίλε, προσανάβηϑι ἀνώτερον· τότε ἔσται σοι δόξα ἐνώπιον πάντων τῶν συνανακειμένων σοι.
Verse: 11    ὅτι πᾶς ὁ ὑψῶν ἑαυτὸν ταπεινωϑήσεται καὶ ὁ ταπεινῶν ἑαυτὸν ὑψωϑήσεται.
Verse: 12    ῎Ελεγεν δὲ καὶ τῷ κεκληκότι αὐτόν, ῞Οταν ποιῇς ἄριστον ἢ δεῖπνον, μὴ ϕώνει τοὺς ϕίλους σου μηδὲ τοὺς ἀδελϕούς σου μηδὲ τοὺς συγγενεῖς σου μηδὲ γείτονας πλουσίους, μήποτε καὶ αὐτοὶ ἀντικαλέσωσίν σε καὶ γένηται ἀνταπόδομά σοι.
Verse: 13    ἀλλ' ὅταν δοχὴν ποιῇς, κάλει πτωχούς, ἀναπείρους, χωλούς, τυϕλούς·
Verse: 14    καὶ μακάριος ἔσῃ, ὅτι οὐκ ἔχουσιν ἀνταποδοῦναί σοι, ἀνταποδοϑήσεται γάρ σοι ἐν τῇ ἀναστάσει τῶν δικαίων.
Verse: 15    ᾽Ακούσας δέ τις τῶν συνανακειμένων ταῦτα εἶπεν αὐτῷ, Μακάριος ὅστις ϕάγεται ἄρτον ἐν τῇ βασιλείᾳ τοῦ ϑεοῦ.
Verse: 16    ὁ δὲ εἶπεν αὐτῷ, ῎Ανϑρωπός τις ἐποίει δεῖπνον μέγα, καὶ ἐκάλεσεν πολλούς,
Verse: 17    καὶ ἀπέστειλεν τὸν δοῦλον αὐτοῦ τῇ ὥρᾳ τοῦ δείπνου εἰπεῖν τοῖς κεκλημένοις, ῎Ερχεσϑε, ὅτι ἤδη ἕτοιμά ἐστιν.
Verse: 18    καὶ ἤρξαντο ἀπὸ μιᾶς πάντες παραιτεῖσϑαι. ὁ πρῶτος εἶπεν αὐτῷ, ᾽Αγρὸν ἠγόρασα καὶ ἔχω ἀνάγκην ἐξελϑὼν ἰδεῖν αὐτόν· ἐρωτῶ σε, ἔχε με παρῃτημένον.
Verse: 19    καὶ ἕτερος εἶπεν, Ζεύγη βοῶν ἠγόρασα πέντε καὶ πορεύομαι δοκιμάσαι αὐτά· ἐρωτῶ σε, ἔχε με παρῃτημένον.
Verse: 20    καὶ ἕτερος εἶπεν, Γυναῖκα ἔγημα καὶ διὰ τοῦτο οὐ δύναμαι ἐλϑεῖν.
Verse: 21    καὶ παραγενόμενος ὁ δοῦλος ἀπήγγειλεν τῷ κυρίῳ αὐτοῦ ταῦτα. τότε ὀργισϑεὶς ὁ οἰκοδεσπότης εἶπεν τῷ δούλῳ αὐτοῦ, ῎Εξελϑε ταχέως εἰς τὰς πλατείας καὶ ῥύμας τῆς πόλεως, καὶ τοὺς πτωχοὺς καὶ ἀναπείρους καὶ τυϕλοὺς καὶ χωλοὺς εἰσάγαγε ὧδε.
Verse: 22    καὶ εἶπεν ὁ δοῦλος, Κύριε, γέγονεν ὃ ἐπέταξας, καὶ ἔτι τόπος ἐστίν.
Verse: 23    καὶ εἶπεν ὁ κύριος πρὸς τὸν δοῦλον, ῎Εξελϑε εἰς τὰς ὁδοὺς καὶ ϕραγμοὺς καὶ ἀνάγκασον εἰσελϑεῖν, ἵνα γεμισϑῇ μου ὁ οἶκος·
Verse: 24    λέγω γὰρ ὑμῖν ὅτι οὐδεὶς τῶν ἀνδρῶν ἐκείνων τῶν κεκλημένων γεύσεταί μου τοῦ δείπνου.
Verse: 25    Συνεπορεύοντο δὲ αὐτῷ ὄχλοι πολλοί, καὶ στραϕεὶς εἶπεν πρὸς αὐτούς,
Verse: 26    Εἴ τις ἔρχεται πρός με καὶ οὐ μισεῖ τὸν πατέρα ἑαυτοῦ καὶ τὴν μητέρα καὶ τὴν γυναῖκα καὶ τὰ τέκνα καὶ τοὺς ἀδελϕοὺς καὶ τὰς ἀδελϕάς, ἔτι τε καὶ τὴν ψυχὴν ἑαυτοῦ, οὐ δύναται εἶναί μου μαϑητής.
Verse: 27    ὅστις οὐ βαστάζει τὸν σταυρὸν ἑαυτοῦ καὶ ἔρχεται ὀπίσω μου οὐ δύναται εἶναί μου μαϑητής.
Verse: 28    τίς γὰρ ἐξ ὑμῶν ϑέλων πύργον οἰκοδομῆσαι οὐχὶ πρῶτον καϑίσας ψηϕίζει τὴν δαπάνην, εἰ ἔχει εἰς ἀπαρτισμόν;
Verse: 29    ἵνα μήποτε ϑέντος αὐτοῦ ϑεμέλιον καὶ μὴ ἰσχύοντος ἐκτελέσαι πάντες οἱ ϑεωροῦντες ἄρξωνται αὐτῷ ἐμπαίζειν
Verse: 30    λέγοντες ὅτι Οὗτος ὁ ἄνϑρωπος ἤρξατο οἰκοδομεῖν καὶ οὐκ ἴσχυσεν ἐκτελέσαι.
Verse: 31    ἢ τίς βασιλεὺς πορευόμενος ἑτέρῳ βασιλεῖ συμβαλεῖν εἰς πόλεμον οὐχὶ καϑίσας πρῶτον βουλεύσεται εἰ δυνατός ἐστιν ἐν δέκα χιλιάσιν ὑπαντῆσαι τῷ μετὰ εἴκοσι χιλιάδων ἐρχομένῳ ἐπ' αὐτόν;
Verse: 32    εἰ δὲ μήγε, ἔτι αὐτοῦ πόρρω ὄντος πρεσβείαν ἀποστείλας ἐρωτᾷ τὰ πρὸς εἰρήνην.
Verse: 33    οὕτως οὖν πᾶς ἐξ ὑμῶν ὃς οὐκ ἀποτάσσεται πᾶσιν τοῖς ἑαυτοῦ ὑπάρχουσιν οὐ δύναται εἶναί μου μαϑητής.
Verse: 34    Καλὸν οὖν τὸ ἅλας· ἐὰν δὲ καὶ τὸ ἅλας μωρανϑῇ, ἐν τίνι ἀρτυϑήσεται;
Verse: 35    οὔτε εἰς γῆν οὔτε εἰς κοπρίαν εὔϑετόν ἐστιν· ἔξω βάλλουσιν αὐτό. ὁ ἔχων ὦτα ἀκούειν ἀκουέτω.

Next part


This text is part of the TITUS edition of Novum Testamentum graece.

Copyright TITUS Project, Frankfurt a/M, 5.5.2019. No parts of this document may be republished in any form without prior permission by the copyright holder.