TITUS
Novum Testamentum graece
Part No. 51
Previous part

Chapter: 7 
Verse: 1    ᾽Επειδὴ ἐπλήρωσεν πάντα τὰ ῥήματα αὐτοῦ εἰς τὰς ἀκοὰς τοῦ λαοῦ, εἰσῆλϑεν εἰς Καϕαρναούμ.
Verse: 2    ῾Εκατοντάρχου δέ τινος δοῦλος κακῶς ἔχων ἤμελλεν τελευτᾶν, ὃς ἦν αὐτῷ ἔντιμος.
Verse: 3    ἀκούσας δὲ περὶ τοῦ ᾽Ιησοῦ ἀπέστειλεν πρὸς αὐτὸν πρεσβυτέρους τῶν ᾽Ιουδαίων, ἐρωτῶν αὐτὸν ὅπως ἐλϑὼν διασώσῃ τὸν δοῦλον αὐτοῦ.
Verse: 4    οἱ δὲ παραγενόμενοι πρὸς τὸν ᾽Ιησοῦν παρεκάλουν αὐτὸν σπουδαίως, λέγοντες ὅτι ῎Αξιός ἐστιν ᾧ παρέξῃ τοῦτο,
Verse: 5    ἀγαπᾷ γὰρ τὸ ἔϑνος ἡμῶν καὶ τὴν συναγωγὴν αὐτὸς ᾠκοδόμησεν ἡμῖν.
Verse: 6    ὁ δὲ ᾽Ιησοῦς ἐπορεύετο σὺν αὐτοῖς. ἤδη δὲ αὐτοῦ οὐ μακρὰν ἀπέχοντος ἀπὸ τῆς οἰκίας ἔπεμψεν ϕίλους ὁ ἑκατοντάρχης λέγων αὐτῷ, Κύριε, μὴ σκύλλου, οὐ γὰρ ἱκανός εἰμι ἵνα ὑπὸ τὴν στέγην μου εἰσέλϑῃς·
Verse: 7    διὸ οὐδὲ ἐμαυτὸν ἠξίωσα πρὸς σὲ ἐλϑεῖν· ἀλλὰ εἰπὲ λόγῳ, καὶ ἰαϑήτω ὁ παῖς μου.
Verse: 8    καὶ γὰρ ἐγὼ ἄνϑρωπός εἰμι ὑπὸ ἐξουσίαν τασσόμενος, ἔχων ὑπ' ἐμαυτὸν στρατιώτας, καὶ λέγω τούτῳ, Πορεύϑητι, καὶ πορεύεται, καὶ ἄλλῳ, ῎Ερχου, καὶ ἔρχεται, καὶ τῷ δούλῳ μου, Ποίησον τοῦτο, καὶ ποιεῖ.
Verse: 9    ἀκούσας δὲ ταῦτα ὁ ᾽Ιησοῦς ἐϑαύμασεν αὐτόν, καὶ στραϕεὶς τῷ ἀκολουϑοῦντι αὐτῷ ὄχλῳ εἶπεν, Λέγω ὑμῖν, οὐδὲ ἐν τῷ ᾽Ισραὴλ τοσαύτην πίστιν εὗρον.
Verse: 10    καὶ ὑποστρέψαντες εἰς τὸν οἶκον οἱ πεμϕϑέντες εὗρον τὸν δοῦλον ὑγιαίνοντα.
Verse: 11    Καὶ ἐγένετο ἐν τῷ ἑξῆς ἐπορεύϑη εἰς πόλιν καλουμένην Ναίν, καὶ συνεπορεύοντο αὐτῷ οἱ μαϑηταὶ αὐτοῦ καὶ ὄχλος πολύς.
Verse: 12    ὡς δὲ ἤγγισεν τῇ πύλῃ τῆς πόλεως, καὶ ἰδοὺ ἐξεκομίζετο τεϑνηκὼς μονογενὴς υἱὸς τῇ μητρὶ αὐτοῦ, καὶ αὐτὴ ἦν χήρα, καὶ ὄχλος τῆς πόλεως ἱκανὸς ἦν σὺν αὐτῇ.
Verse: 13    καὶ ἰδὼν αὐτὴν ὁ κύριος ἐσπλαγχνίσϑη ἐπ' αὐτῇ καὶ εἶπεν αὐτῇ, Μὴ κλαῖε.
Verse: 14    καὶ προσελϑὼν ἥψατο τῆς σοροῦ, οἱ δὲ βαστάζοντες ἔστησαν, καὶ εἶπεν, Νεανίσκε, σοὶ λέγω, ἐγέρϑητι.
Verse: 15    καὶ ἀνεκάϑισεν ὁ νεκρὸς καὶ ἤρξατο λαλεῖν, καὶ ἔδωκεν αὐτὸν τῇ μητρὶ αὐτοῦ.
Verse: 16    ἔλαβεν δὲ ϕόβος πάντας, καὶ ἐδόξαζον τὸν ϑεὸν λέγοντες ὅτι Προϕήτης μέγας ἠγέρϑη ἐν ἡμῖν, καὶ ὅτι ᾽Επεσκέψατο ὁ ϑεὸς τὸν λαὸν αὐτοῦ.
Verse: 17    καὶ ἐξῆλϑεν ὁ λόγος οὗτος ἐν ὅλῃ τῇ ᾽Ιουδαίᾳ περὶ αὐτοῦ καὶ πάσῃ τῇ περιχώρῳ.
Verse: 18    Καὶ ἀπήγγειλαν ᾽Ιωάννῃ οἱ μαϑηταὶ αὐτοῦ περὶ πάντων τούτων. καὶ προσκαλεσάμενος δύο τινὰς τῶν μαϑητῶν αὐτοῦ ὁ ᾽Ιωάννης
Verse: 19    ἔπεμψεν πρὸς τὸν κύριον λέγων, Σὺ εἶ ὁ ἐρχόμενος ἢ ἄλλον προσδοκῶμεν;
Verse: 20    παραγενόμενοι δὲ πρὸς αὐτὸν οἱ ἄνδρες εἶπαν, ᾽Ιωάννης ὁ βαπτιστὴς ἀπέστειλεν ἡμᾶς πρὸς σὲ λέγων, Σὺ εἶ ὁ ἐρχόμενος ἢ ἄλλον προσδοκῶμεν;
Verse: 21    ἐν ἐκείνῃ τῇ ὥρᾳ ἐϑεράπευσεν πολλοὺς ἀπὸ νόσων καὶ μαστίγων καὶ πνευμάτων πονηρῶν, καὶ τυϕλοῖς πολλοῖς ἐχαρίσατο βλέπειν.
Verse: 22    καὶ ἀποκριϑεὶς εἶπεν αὐτοῖς, Πορευϑέντες ἀπαγγείλατε ᾽Ιωάννῃ ἃ εἴδετε καὶ ἠκούσατε· τυϕλοὶ ἀναβλέπουσιν,χωλοὶ περιπατοῦσιν, λεπροὶ καϑαρίζονται καὶ κωϕοὶ ἀκούουσιν, νεκροὶ ἐγείρονται, πτωχοὶ εὐαγγελίζονται·
Verse: 23    καὶ μακάριός ἐστιν ὃς ἐὰν μὴ σκανδαλισϑῇ ἐν ἐμοί.
Verse: 24    ᾽Απελϑόντων δὲ τῶν ἀγγέλων ᾽Ιωάννου ἤρξατο λέγειν πρὸς τοὺς ὄχλους περὶ ᾽Ιωάννου, Τί ἐξήλϑατε εἰς τὴν ἔρημον ϑεάσασϑαι; κάλαμον ὑπὸ ἀνέμου σαλευόμενον;
Verse: 25    ἀλλὰ τί ἐξήλϑατε ἰδεῖν; ἄνϑρωπον ἐν μαλακοῖς ἱματίοις ἠμϕιεσμένον; ἰδοὺ οἱ ἐν ἱματισμῷ ἐνδόξῳ καὶ τρυϕῇ ὑπάρχοντες ἐν τοῖς βασιλείοις εἰσίν.
Verse: 26    ἀλλὰ τί ἐξήλϑατε ἰδεῖν; προϕήτην; ναί, λέγω ὑμῖν, καὶ περισσότερον προϕήτου.
Verse: 27    οὗτός ἐστιν περὶ οὗ γέγραπται, ᾽Ιδοὺ ἀποστέλλω τὸν ἄγγελόν μου πρὸ προσώπου σου, ὃς κατασκευάσει τὴν ὁδόν σου ἔμπροσϑέν σου.
Verse: 28    λέγω ὑμῖν, μείζων ἐν γεννητοῖς γυναικῶν ᾽Ιωάννου οὐδείς ἐστιν· ὁ δὲ μικρότερος ἐν τῇ βασιλείᾳ τοῦ ϑεοῦ μείζων αὐτοῦ ἐστιν. [
Verse: 29    Καὶ πᾶς ὁ λαὸς ἀκούσας καὶ οἱ τελῶναι ἐδικαίωσαν τὸν ϑεόν, βαπτισϑέντες τὸ βάπτισμα ᾽Ιωάννου·
Verse: 30    οἱ δὲ Φαρισαῖοι καὶ οἱ νομικοὶ τὴν βουλὴν τοῦ ϑεοῦ ἠϑέτησαν εἰς ἑαυτούς, μὴ βαπτισϑέντες ὑπ' αὐτοῦ.]
Verse: 31    Τίνι οὖν ὁμοιώσω τοὺς ἀνϑρώπους τῆς γενεᾶς ταύτης, καὶ τίνι εἰσὶν ὅμοιοι;
Verse: 32    ὅμοιοί εἰσιν παιδίοις τοῖς ἐν ἀγορᾷ καϑημένοις καὶ προσϕωνοῦσιν ἀλλήλοις, ἃ λέγει, Ηὐλήσαμεν ὑμῖν καὶ οὐκ ὠρχήσασϑε· ἐϑρηνήσαμεν καὶ οὐκ ἐκλαύσατε.
Verse: 33    ἐλήλυϑεν γὰρ ᾽Ιωάννης ὁ βαπτιστὴς μὴ ἐσϑίων ἄρτον μήτε πίνων οἶνον, καὶ λέγετε, Δαιμόνιον ἔχει·
Verse: 34    ἐλήλυϑεν ὁ υἱὸς τοῦ ἀνϑρώπου ἐσϑίων καὶ πίνων, καὶ λέγετε, ᾽Ιδοὺ ἄνϑρωπος ϕάγος καὶ οἰνοπότης, ϕίλος τελωνῶν καὶ ἁμαρτωλῶν.
Verse: 35    καὶ ἐδικαιώϑη ἡ σοϕία ἀπὸ πάντων τῶν τέκνων αὐτῆς.
Verse: 36    ᾽Ηρώτα δέ τις αὐτὸν τῶν Φαρισαίων ἵνα ϕάγῃ μετ' αὐτοῦ· καὶ εἰσελϑὼν εἰς τὸν οἶκον τοῦ Φαρισαίου κατεκλίϑη.
Verse: 37    καὶ ἰδοὺ γυνὴ ἥτις ἦν ἐν τῇ πόλει ἁμαρτωλός, καὶ ἐπιγνοῦσα ὅτι κατάκειται ἐν τῇ οἰκίᾳ τοῦ Φαρισαίου, κομίσασα ἀλάβαστρον μύρου
Verse: 38    καὶ στᾶσα ὀπίσω παρὰ τοὺς πόδας αὐτοῦ κλαίουσα, τοῖς δάκρυσιν ἤρξατο βρέχειν τοὺς πόδας αὐτοῦ καὶ ταῖς ϑριξὶν τῆς κεϕαλῆς αὐτῆς ἐξέμασσεν, καὶ κατεϕίλει τοὺς πόδας αὐτοῦ καὶ ἤλειϕεν τῷ μύρῳ.
Verse: 39    ἰδὼν δὲ ὁ Φαρισαῖος ὁ καλέσας αὐτὸν εἶπεν ἐν ἑαυτῷ λέγων, Οὗτος εἰ ἦν προϕήτης, ἐγίνωσκεν ἂν τίς καὶ ποταπὴ ἡ γυνὴ ἥτις ἅπτεται αὐτοῦ, ὅτι ἁμαρτωλός ἐστιν.
Verse: 40    καὶ ἀποκριϑεὶς ὁ ᾽Ιησοῦς εἶπεν πρὸς αὐτόν, Σίμων, ἔχω σοί τι εἰπεῖν. ὁ δέ, Διδάσκαλε, εἰπέ, ϕησίν.
Verse: 41    δύο χρεοϕειλέται ἦσαν δανειστῇ τινι· ὁ εἷς ὤϕειλεν δηνάρια πεντακόσια, ὁ δὲ ἕτερος πεντήκοντα.
Verse: 42    μὴ ἐχόντων αὐτῶν ἀποδοῦναι ἀμϕοτέροις ἐχαρίσατο. τίς οὖν αὐτῶν πλεῖον ἀγαπήσει αὐτόν;
Verse: 43    ἀποκριϑεὶς Σίμων εἶπεν, ῾Υπολαμβάνω ὅτι ᾧ τὸ πλεῖον ἐχαρίσατο. ὁ δὲ εἶπεν αὐτῷ, ᾽Ορϑῶς ἔκρινας.
Verse: 44    καὶ στραϕεὶς πρὸς τὴν γυναῖκα τῷ Σίμωνι ἔϕη, Βλέπεις ταύτην τὴν γυναῖκα; εἰσῆλϑόν σου εἰς τὴν οἰκίαν, ὕδωρ μοι ἐπὶ πόδας οὐκ ἔδωκας· αὕτη δὲ τοῖς δάκρυσιν ἔβρεξέν μου τοὺς πόδας καὶ ταῖς ϑριξὶν αὐτῆς ἐξέμαξεν.
Verse: 45    ϕίλημά μοι οὐκ ἔδωκας· αὕτη δὲ ἀϕ' ἧς εἰσῆλϑον οὐ διέλιπεν καταϕιλοῦσά μου τοὺς πόδας.
Verse: 46    ἐλαίῳ τὴν κεϕαλήν μου οὐκ ἤλειψας· αὕτη δὲ μύρῳ ἤλειψεν τοὺς πόδας μου.
Verse: 47    οὗ χάριν, λέγω σοι, ἀϕέωνται αἱ ἁμαρτίαι αὐτῆς αἱ πολλαί, ὅτι ἠγάπησεν πολύ· ᾧ δὲ ὀλίγον ἀϕίεται, ὀλίγον ἀγαπᾷ.
Verse: 48    εἶπεν δὲ αὐτῇ, ᾽Αϕέωνταί σου αἱ ἁμαρτίαι.
Verse: 49    καὶ ἤρξαντο οἱ συνανακείμενοι λέγειν ἐν ἑαυτοῖς, Τίς οὗτός ἐστιν ὃς καὶ ἁμαρτίας ἀϕίησιν;
Verse: 50    εἶπεν δὲ πρὸς τὴν γυναῖκα, ῾Η πίστις σου σέσωκέν σε· πορεύου εἰς εἰρήνην.

Next part


This text is part of the TITUS edition of Novum Testamentum graece.

Copyright TITUS Project, Frankfurt a/M, 5.5.2019. No parts of this document may be republished in any form without prior permission by the copyright holder.