TITUS
Novum Testamentum graece
Part No. 50
Previous part

Chapter: 6 
Verse: 1    ᾽Εγένετο δὲ ἐν σαββάτῳ διαπορεύεσϑαι αὐτὸν διὰ σπορίμων, καὶ ἔτιλλον οἱ μαϑηταὶ αὐτοῦ καὶ ἤσϑιον τοὺς στάχυας ψώχοντες ταῖς χερσίν.
Verse: 2    τινὲς δὲ τῶν Φαρισαίων εἶπαν, Τί ποιεῖτε ὃ οὐκ ἔξεστιν τοῖς σάββασιν;
Verse: 3    καὶ ἀποκριϑεὶς πρὸς αὐτοὺς εἶπεν ὁ ᾽Ιησοῦς, Οὐδὲ τοῦτο ἀνέγνωτε ὃ ἐποίησεν Δαυὶδ ὅτε ἐπείνασεν αὐτὸς καὶ οἱ μετ' αὐτοῦ [ὄντες];
Verse: 4    [ὡς] εἰσῆλϑεν εἰς τὸν οἶκον τοῦ ϑεοῦ καὶ τοὺς ἄρτους τῆς προϑέσεως λαβὼν ἔϕαγεν καὶ ἔδωκεν τοῖς μετ' αὐτοῦ, οὓς οὐκ ἔξεστιν ϕαγεῖν εἰ μὴ μόνους τοὺς ἱερεῖς;
Verse: 5    καὶ ἔλεγεν αὐτοῖς, Κύριός ἐστιν τοῦ σαββάτου ὁ υἱὸς τοῦ ἀνϑρώπου.
Verse: 6    ᾽Εγένετο δὲ ἐν ἑτέρῳ σαββάτῳ εἰσελϑεῖν αὐτὸν εἰς τὴν συναγωγὴν καὶ διδάσκειν· καὶ ἦν ἄνϑρωπος ἐκεῖ καὶ ἡ χεὶρ αὐτοῦ ἡ δεξιὰ ἦν ξηρά·
Verse: 7    παρετηροῦντο δὲ αὐτὸν οἱ γραμματεῖς καὶ οἱ Φαρισαῖοι εἰ ἐν τῷ σαββάτῳ ϑεραπεύει, ἵνα εὕρωσιν κατηγορεῖν αὐτοῦ.
Verse: 8    αὐτὸς δὲ ᾔδει τοὺς διαλογισμοὺς αὐτῶν, εἶπεν δὲ τῷ ἀνδρὶ τῷ ξηρὰν ἔχοντι τὴν χεῖρα, ῎Εγειρε καὶ στῆϑι εἰς τὸ μέσον· καὶ ἀναστὰς ἔστη.
Verse: 9    εἶπεν δὲ ὁ ᾽Ιησοῦς πρὸς αὐτούς, ᾽Επερωτῶ ὑμᾶς, εἰ ἔξεστιν τῷ σαββάτῳ ἀγαϑοποιῆσαι ἢ κακοποιῆσαι, ψυχὴν σῶσαι ἢ ἀπολέσαι;
Verse: 10    καὶ περιβλεψάμενος πάντας αὐτοὺς εἶπεν αὐτῷ, ῎Εκτεινον τὴν χεῖρά σου. ὁ δὲ ἐποίησεν, καὶ ἀπεκατεστάϑη ἡ χεὶρ αὐτοῦ.
Verse: 11    αὐτοὶ δὲ ἐπλήσϑησαν ἀνοίας, καὶ διελάλουν πρὸς ἀλλήλους τί ἂν ποιήσαιεν τῷ ᾽Ιησοῦ.
Verse: 12    ᾽Εγένετο δὲ ἐν ταῖς ἡμέραις ταύταις ἐξελϑεῖν αὐτὸν εἰς τὸ ὄρος προσεύξασϑαι, καὶ ἦν διανυκτερεύων ἐν τῇ προσευχῇ τοῦ ϑεοῦ.
Verse: 13    καὶ ὅτε ἐγένετο ἡμέρα, προσεϕώνησεν τοὺς μαϑητὰς αὐτοῦ, καὶ ἐκλεξάμενος ἀπ' αὐτῶν δώδεκα, οὓς καὶ ἀποστόλους ὠνόμασεν,
Verse: 14    Σίμωνα, ὃν καὶ ὠνόμασεν Πέτρον, καὶ ᾽Ανδρέαν τὸν ἀδελϕὸν αὐτοῦ, καὶ ᾽Ιάκωβον καὶ ᾽Ιωάννην καὶ Φίλιππον καὶ Βαρϑολομαῖον
Verse: 15    καὶ Μαϑϑαῖον καὶ Θωμᾶν καὶ ᾽Ιάκωβον ῾Αλϕαίου καὶ Σίμωνα τὸν καλούμενον Ζηλωτὴν
Verse: 16    καὶ ᾽Ιούδαν ᾽Ιακώβου καὶ ᾽Ιούδαν ᾽Ισκαριώϑ, ὃς ἐγένετο προδότης.
Verse: 17    Καὶ καταβὰς μετ' αὐτῶν ἔστη ἐπὶ τόπου πεδινοῦ, καὶ ὄχλος πολὺς μαϑητῶν αὐτοῦ, καὶ πλῆϑος πολὺ τοῦ λαοῦ ἀπὸ πάσης τῆς ᾽Ιουδαίας καὶ ᾽Ιερουσαλὴμ καὶ τῆς παραλίου Τύρου καὶ Σιδῶνος,
Verse: 18    οἳ ἦλϑον ἀκοῦσαι αὐτοῦ καὶ ἰαϑῆναι ἀπὸ τῶν νόσων αὐτῶν· καὶ οἱ ἐνοχλούμενοι ἀπὸ πνευμάτων ἀκαϑάρτων ἐϑεραπεύοντο.
Verse: 19    καὶ πᾶς ὁ ὄχλος ἐζήτουν ἅπτεσϑαι αὐτοῦ, ὅτι δύναμις παρ' αὐτοῦ ἐξήρχετο καὶ ἰᾶτο πάντας.
Verse: 20    Καὶ αὐτὸς ἐπάρας τοὺς ὀϕϑαλμοὺς αὐτοῦ εἰς τοὺς μαϑητὰς αὐτοῦ ἔλεγεν, Μακάριοι οἱ πτωχοί, ὅτι ὑμετέρα ἐστὶν ἡ βασιλεία τοῦ ϑεοῦ.
Verse: 21    μακάριοι οἱ πεινῶντες νῦν, ὅτι χορτασϑήσεσϑε. μακάριοι οἱ κλαίοντες νῦν, ὅτι γελάσετε.
Verse: 22    μακάριοί ἐστε ὅταν μισήσωσιν ὑμᾶς οἱ ἄνϑρωποι, καὶ ὅταν ἀϕορίσωσιν ὑμᾶς καὶ ὀνειδίσωσιν καὶ ἐκβάλωσιν τὸ ὄνομα ὑμῶν ὡς πονηρὸν ἕνεκα τοῦ υἱοῦ τοῦ ἀνϑρώπου·
Verse: 23    χάρητε ἐν ἐκείνῃ τῇ ἡμέρᾳ καὶ σκιρτήσατε, ἰδοὺ γὰρ ὁ μισϑὸς ὑμῶν πολὺς ἐν τῷ οὐρανῷ· κατὰ τὰ αὐτὰ γὰρ ἐποίουν τοῖς προϕήταις οἱ πατέρες αὐτῶν.
Verse: 24    Πλὴν οὐαὶ ὑμῖν τοῖς πλουσίοις, ὅτι ἀπέχετε τὴν παράκλησιν ὑμῶν.
Verse: 25    οὐαὶ ὑμῖν, οἱ ἐμπεπλησμένοι νῦν, ὅτι πεινάσετε. οὐαί, οἱ γελῶντες νῦν, ὅτι πενϑήσετε καὶ κλαύσετε.
Verse: 26    οὐαὶ ὅταν ὑμᾶς καλῶς εἴπωσιν πάντες οἱ ἄνϑρωποι, κατὰ τὰ αὐτὰ γὰρ ἐποίουν τοῖς ψευδοπροϕήταις οἱ πατέρες αὐτῶν.
Verse: 27    ᾽Αλλὰ ὑμῖν λέγω τοῖς ἀκούουσιν, ἀγαπᾶτε τοὺς ἐχϑροὺς ὑμῶν, καλῶς ποιεῖτε τοῖς μισοῦσιν ὑμᾶς,
Verse: 28    εὐλογεῖτε τοὺς καταρωμένους ὑμᾶς, προσεύχεσϑε περὶ τῶν ἐπηρεαζόντων ὑμᾶς.
Verse: 29    τῷ τύπτοντί σε ἐπὶ τὴν σιαγόνα πάρεχε καὶ τὴν ἄλλην, καὶ ἀπὸ τοῦ αἴροντός σου τὸ ἱμάτιον καὶ τὸν χιτῶνα μὴ κωλύσῃς.
Verse: 30    παντὶ αἰτοῦντί σε δίδου, καὶ ἀπὸ τοῦ αἴροντος τὰ σὰ μὴ ἀπαίτει.
Verse: 31    καὶ καϑὼς ϑέλετε ἵνα ποιῶσιν ὑμῖν οἱ ἄνϑρωποι, ποιεῖτε αὐτοῖς ὁμοίως.
Verse: 32    καὶ εἰ ἀγαπᾶτε τοὺς ἀγαπῶντας ὑμᾶς, ποία ὑμῖν χάρις ἐστίν; καὶ γὰρ οἱ ἁμαρτωλοὶ τοὺς ἀγαπῶντας αὐτοὺς ἀγαπῶσιν.
Verse: 33    καὶ [γὰρ] ἐὰν ἀγαϑοποιῆτε τοὺς ἀγαϑοποιοῦντας ὑμᾶς, ποία ὑμῖν χάρις ἐστίν; καὶ οἱ ἁμαρτωλοὶ τὸ αὐτὸ ποιοῦσιν.
Verse: 34    καὶ ἐὰν δανίσητε παρ' ὧν ἐλπίζετε λαβεῖν, ποία ὑμῖν χάρις [ἐστίν]; καὶ ἁμαρτωλοὶ ἁμαρτωλοῖς δανείζουσιν ἵνα ἀπολάβωσιν τὰ ἴσα.
Verse: 35    πλὴν ἀγαπᾶτε τοὺς ἐχϑροὺς ὑμῶν καὶ ἀγαϑοποιεῖτε καὶ δανείζετε μηδὲν ἀπελπίζοντες· καὶ ἔσται ὁ μισϑὸς ὑμῶν πολύς, καὶ ἔσεσϑε υἱοὶ ὑψίστου, ὅτι αὐτὸς χρηστός ἐστιν ἐπὶ τοὺς ἀχαρίστους καὶ πονηρούς.
Verse: 36    Γίνεσϑε οἰκτίρμονες καϑὼς [καὶ] ὁ πατὴρ ὑμῶν οἰκτίρμων ἐστίν.
Verse: 37    Καὶ μὴ κρίνετε, καὶ οὐ μὴ κριϑῆτε· καὶ μὴ καταδικάζετε, καὶ οὐ μὴ καταδικασϑῆτε. ἀπολύετε, καὶ ἀπολυϑήσεσϑε·
Verse: 38    δίδοτε, καὶ δοϑήσεται ὑμῖν· μέτρον καλὸν πεπιεσμένον σεσαλευμένον ὑπερεκχυννόμενον δώσουσιν εἰς τὸν κόλπον ὑμῶν· ᾧ γὰρ μέτρῳ μετρεῖτε ἀντιμετρηϑήσεται ὑμῖν.
Verse: 39    Εἶπεν δὲ καὶ παραβολὴν αὐτοῖς· Μήτι δύναται τυϕλὸς τυϕλὸν ὁδηγεῖν; οὐχὶ ἀμϕότεροι εἰς βόϑυνον ἐμπεσοῦνται;
Verse: 40    οὐκ ἔστιν μαϑητὴς ὑπὲρ τὸν διδάσκαλον, κατηρτισμένος δὲ πᾶς ἔσται ὡς ὁ διδάσκαλος αὐτοῦ.
Verse: 41    Τί δὲ βλέπεις τὸ κάρϕος τὸ ἐν τῷ ὀϕϑαλμῷ τοῦ ἀδελϕοῦ σου, τὴν δὲ δοκὸν τὴν ἐν τῷ ἰδίῳ ὀϕϑαλμῷ οὐ κατανοεῖς;
Verse: 42    πῶς δύνασαι λέγειν τῷ ἀδελϕῷ σου, ᾽Αδελϕέ, ἄϕες ἐκβάλω τὸ κάρϕος τὸ ἐν τῷ ὀϕϑαλμῷ σου, αὐτὸς τὴν ἐν τῷ ὀϕϑαλμῷ σοῦ δοκὸν οὐ βλέπων; ὑποκριτά, ἔκβαλε πρῶτον τὴν δοκὸν ἐκ τοῦ ὀϕϑαλμοῦ σοῦ, καὶ τότε διαβλέψεις τὸ κάρϕος τὸ ἐν τῷ ὀϕϑαλμῷ τοῦ ἀδελϕοῦ σου ἐκβαλεῖν.
Verse: 43    Οὐ γάρ ἐστιν δένδρον καλὸν ποιοῦν καρπὸν σαπρόν, οὐδὲ πάλιν δένδρον σαπρὸν ποιοῦν καρπὸν καλόν.
Verse: 44    ἕκαστον γὰρ δένδρον ἐκ τοῦ ἰδίου καρποῦ γινώσκεται· οὐ γὰρ ἐξ ἀκανϑῶν συλλέγουσιν σῦκα, οὐδὲ ἐκ βάτου σταϕυλὴν τρυγῶσιν.
Verse: 45    ὁ ἀγαϑὸς ἄνϑρωπος ἐκ τοῦ ἀγαϑοῦ ϑησαυροῦ τῆς καρδίας προϕέρει τὸ ἀγαϑόν, καὶ ὁ πονηρὸς ἐκ τοῦ πονηροῦ προϕέρει τὸ πονηρόν· ἐκ γὰρ περισσεύματος καρδίας λαλεῖ τὸ στόμα αὐτοῦ.
Verse: 46    Τί δέ με καλεῖτε, Κύριε κύριε, καὶ οὐ ποιεῖτε ἃ λέγω;
Verse: 47    πᾶς ὁ ἐρχόμενος πρός με καὶ ἀκούων μου τῶν λόγων καὶ ποιῶν αὐτούς, ὑποδείξω ὑμῖν τίνι ἐστὶν ὅμοιος·
Verse: 48    ὅμοιός ἐστιν ἀνϑρώπῳ οἰκοδομοῦντι οἰκίαν ὃς ἔσκαψεν καὶ ἐβάϑυνεν καὶ ἔϑηκεν ϑεμέλιον ἐπὶ τὴν πέτραν· πλημμύρης δὲ γενομένης προσέρηξεν ὁ ποταμὸς τῇ οἰκίᾳ ἐκείνῃ, καὶ οὐκ ἴσχυσεν σαλεῦσαι αὐτὴν διὰ τὸ καλῶς οἰκοδομῆσϑαι αὐτήν.
Verse: 49    ὁ δὲ ἀκούσας καὶ μὴ ποιήσας ὅμοιός ἐστιν ἀνϑρώπῳ οἰκοδομήσαντι οἰκίαν ἐπὶ τὴν γῆν χωρὶς ϑεμελίου, ᾗ προσέρηξεν ὁ ποταμός, καὶ εὐϑὺς συνέπεσεν, καὶ ἐγένετο τὸ ῥῆγμα τῆς οἰκίας ἐκείνης μέγα.

Next part


This text is part of the TITUS edition of Novum Testamentum graece.

Copyright TITUS Project, Frankfurt a/M, 5.5.2019. No parts of this document may be republished in any form without prior permission by the copyright holder.