TITUS
Novum Testamentum graece
Part No. 49
Previous part

Chapter: 5 
Verse: 1    ᾽Εγένετο δὲ ἐν τῷ τὸν ὄχλον ἐπικεῖσϑαι αὐτῷ καὶ ἀκούειν τὸν λόγον τοῦ ϑεοῦ καὶ αὐτὸς ἦν ἑστὼς παρὰ τὴν λίμνην Γεννησαρέτ,
Verse: 2    καὶ εἶδεν δύο πλοῖα ἑστῶτα παρὰ τὴν λίμνην· οἱ δὲ ἁλιεῖς ἀπ' αὐτῶν ἀποβάντες ἔπλυνον τὰ δίκτυα.
Verse: 3    ἐμβὰς δὲ εἰς ἓν τῶν πλοίων, ὃ ἦν Σίμωνος, ἠρώτησεν αὐτὸν ἀπὸ τῆς γῆς ἐπαναγαγεῖν ὀλίγον, καϑίσας δὲ ἐκ τοῦ πλοίου ἐδίδασκεν τοὺς ὄχλους.
Verse: 4    ὡς δὲ ἐπαύσατο λαλῶν, εἶπεν πρὸς τὸν Σίμωνα, ᾽Επανάγαγε εἰς τὸ βάϑος καὶ χαλάσατε τὰ δίκτυα ὑμῶν εἰς ἄγραν.
Verse: 5    καὶ ἀποκριϑεὶς Σίμων εἶπεν, ᾽Επιστάτα, δι' ὅλης νυκτὸς κοπιάσαντες οὐδὲν ἐλάβομεν, ἐπὶ δὲ τῷ ῥήματί σου χαλάσω τὰ δίκτυα.
Verse: 6    καὶ τοῦτο ποιήσαντες συνέκλεισαν πλῆϑος ἰχϑύων πολύ, διερρήσσετο δὲ τὰ δίκτυα αὐτῶν.
Verse: 7    καὶ κατένευσαν τοῖς μετόχοις ἐν τῷ ἑτέρῳ πλοίῳ τοῦ ἐλϑόντας συλλαβέσϑαι αὐτοῖς· καὶ ἦλϑαν, καὶ ἔπλησαν ἀμϕότερα τὰ πλοῖα ὥστε βυϑίζεσϑαι αὐτά.
Verse: 8    ἰδὼν δὲ Σίμων Πέτρος προσέπεσεν τοῖς γόνασιν ᾽Ιησοῦ λέγων, ῎Εξελϑε ἀπ' ἐμοῦ, ὅτι ἀνὴρ ἁμαρτωλός εἰμι, κύριε·
Verse: 9    ϑάμβος γὰρ περιέσχεν αὐτὸν καὶ πάντας τοὺς σὺν αὐτῷ ἐπὶ τῇ ἄγρᾳ τῶν ἰχϑύων ὧν συνέλαβον,
Verse: 10    ὁμοίως δὲ καὶ ᾽Ιάκωβον καὶ ᾽Ιωάννην υἱοὺς Ζεβεδαίου, οἳ ἦσαν κοινωνοὶ τῷ Σίμωνι. καὶ εἶπεν πρὸς τὸν Σίμωνα ὁ ᾽Ιησοῦς, Μὴ ϕοβοῦ· ἀπὸ τοῦ νῦν ἀνϑρώπους ἔσῃ ζωγρῶν.
Verse: 11    καὶ καταγαγόντες τὰ πλοῖα ἐπὶ τὴν γῆν ἀϕέντες πάντα ἠκολούϑησαν αὐτῷ.
Verse: 12    Καὶ ἐγένετο ἐν τῷ εἶναι αὐτὸν ἐν μιᾷ τῶν πόλεων καὶ ἰδοὺ ἀνὴρ πλήρης λέπρας· καὶ ἰδὼν τὸν ᾽Ιησοῦν πεσὼν ἐπὶ πρόσωπον ἐδεήϑη αὐτοῦ λέγων, Κύριε, ἐὰν ϑέλῃς δύνασαί με καϑαρίσαι.
Verse: 13    καὶ ἐκτείνας τὴν χεῖρα ἥψατο αὐτοῦ λέγων, Θέλω, καϑαρίσϑητι· καὶ εὐϑέως ἡ λέπρα ἀπῆλϑεν ἀπ' αὐτοῦ.
Verse: 14    καὶ αὐτὸς παρήγγειλεν αὐτῷ μηδενὶ εἰπεῖν, ἀλλὰ ἀπελϑὼν δεῖξον σεαυτὸν τῷ ἱερεῖ, καὶ προσένεγκε περὶ τοῦ καϑαρισμοῦ σου καϑὼς προσέταξεν Μωϋσῆς, εἰς μαρτύριον αὐτοῖς.
Verse: 15    διήρχετο δὲ μᾶλλον ὁ λόγος περὶ αὐτοῦ, καὶ συνήρχοντο ὄχλοι πολλοὶ ἀκούειν καὶ ϑεραπεύεσϑαι ἀπὸ τῶν ἀσϑενειῶν αὐτῶν·
Verse: 16    αὐτὸς δὲ ἦν ὑποχωρῶν ἐν ταῖς ἐρήμοις καὶ προσευχόμενος.
Verse: 17    Καὶ ἐγένετο ἐν μιᾷ τῶν ἡμερῶν καὶ αὐτὸς ἦν διδάσκων, καὶ ἦσαν καϑήμενοι Φαρισαῖοι καὶ νομοδιδάσκαλοι οἳ ἦσαν ἐληλυϑότες ἐκ πάσης κώμης τῆς Γαλιλαίας καὶ ᾽Ιουδαίας καὶ ᾽Ιερουσαλήμ· καὶ δύναμις κυρίου ἦν εἰς τὸ ἰᾶσϑαι αὐτόν.
Verse: 18    καὶ ἰδοὺ ἄνδρες ϕέροντες ἐπὶ κλίνης ἄνϑρωπον ὃς ἦν παραλελυμένος, καὶ ἐζήτουν αὐτὸν εἰσενεγκεῖν καὶ ϑεῖναι [αὐτὸν] ἐνώπιον αὐτοῦ.
Verse: 19    καὶ μὴ εὑρόντες ποίας εἰσενέγκωσιν αὐτὸν διὰ τὸν ὄχλον ἀναβάντες ἐπὶ τὸ δῶμα διὰ τῶν κεράμων καϑῆκαν αὐτὸν σὺν τῷ κλινιδίῳ εἰς τὸ μέσον ἔμπροσϑεν τοῦ ᾽Ιησοῦ.
Verse: 20    καὶ ἰδὼν τὴν πίστιν αὐτῶν εἶπεν, ῎Ανϑρωπε, ἀϕέωνταί σοι αἱ ἁμαρτίαι σου.
Verse: 21    καὶ ἤρξαντο διαλογίζεσϑαι οἱ γραμματεῖς καὶ οἱ Φαρισαῖοι λέγοντες, Τίς ἐστιν οὗτος ὃς λαλεῖ βλασϕημίας; τίς δύναται ἁμαρτίας ἀϕεῖναι εἰ μὴ μόνος ὁ ϑεός;
Verse: 22    ἐπιγνοὺς δὲ ὁ ᾽Ιησοῦς τοὺς διαλογισμοὺς αὐτῶν ἀποκριϑεὶς εἶπεν πρὸς αὐτούς, Τί διαλογίζεσϑε ἐν ταῖς καρδίαις ὑμῶν;
Verse: 23    τί ἐστιν εὐκοπώτερον, εἰπεῖν, ᾽Αϕέωνταί σοι αἱ ἁμαρτίαι σου, ἢ εἰπεῖν, ῎Εγειρε καὶ περιπάτει;
Verse: 24    ἵνα δὲ εἰδῆτε ὅτι ὁ υἱὸς τοῦ ἀνϑρώπου ἐξουσίαν ἔχει ἐπὶ τῆς γῆς ἀϕιέναι ἁμαρτίας εἶπεν τῷ παραλελυμένῳ, Σοὶ λέγω, ἔγειρε καὶ ἄρας τὸ κλινίδιόν σου πορεύου εἰς τὸν οἶκόν σου.
Verse: 25    καὶ παραχρῆμα ἀναστὰς ἐνώπιον αὐτῶν, ἄρας ἐϕ' ὃ κατέκειτο, ἀπῆλϑεν εἰς τὸν οἶκον αὐτοῦ δοξάζων τὸν ϑεόν.
Verse: 26    καὶ ἔκστασις ἔλαβεν ἅπαντας καὶ ἐδόξαζον τὸν ϑεόν, καὶ ἐπλήσϑησαν ϕόβου λέγοντες ὅτι Εἴδομεν παράδοξα σήμερον.
Verse: 27    Καὶ μετὰ ταῦτα ἐξῆλϑεν καὶ ἐϑεάσατο τελώνην ὀνόματι Λευὶν καϑήμενον ἐπὶ τὸ τελώνιον, καὶ εἶπεν αὐτῷ, ᾽Ακολούϑει μοι.
Verse: 28    καὶ καταλιπὼν πάντα ἀναστὰς ἠκολούϑει αὐτῷ.
Verse: 29    Καὶ ἐποίησεν δοχὴν μεγάλην Λευὶς αὐτῷ ἐν τῇ οἰκίᾳ αὐτοῦ· καὶ ἦν ὄχλος πολὺς τελωνῶν καὶ ἄλλων οἳ ἦσαν μετ' αὐτῶν κατακείμενοι.
Verse: 30    καὶ ἐγόγγυζον οἱ Φαρισαῖοι καὶ οἱ γραμματεῖς αὐτῶν πρὸς τοὺς μαϑητὰς αὐτοῦ λέγοντες, Διὰ τί μετὰ τῶν τελωνῶν καὶ ἁμαρτωλῶν ἐσϑίετε καὶ πίνετε;
Verse: 31    καὶ ἀποκριϑεὶς ὁ ᾽Ιησοῦς εἶπεν πρὸς αὐτούς, Οὐ χρείαν ἔχουσιν οἱ ὑγιαίνοντες ἰατροῦ ἀλλὰ οἱ κακῶς ἔχοντες·
Verse: 32    οὐκ ἐλήλυϑα καλέσαι δικαίους ἀλλὰ ἁμαρτωλοὺς εἰς μετάνοιαν.
Verse: 33    Οἱ δὲ εἶπαν πρὸς αὐτόν, Οἱ μαϑηταὶ ᾽Ιωάννου νηστεύουσιν πυκνὰ καὶ δεήσεις ποιοῦνται, ὁμοίως καὶ οἱ τῶν Φαρισαίων, οἱ δὲ σοὶ ἐσϑίουσιν καὶ πίνουσιν.
Verse: 34    ὁ δὲ ᾽Ιησοῦς εἶπεν πρὸς αὐτούς, Μὴ δύνασϑε τοὺς υἱοὺς τοῦ νυμϕῶνος ἐν ᾧ ὁ νυμϕίος μετ' αὐτῶν ἐστιν ποιῆσαι νηστεῦσαι;
Verse: 35    ἐλεύσονται δὲ ἡμέραι, καὶ ὅταν ἀπαρϑῇ ἀπ' αὐτῶν ὁ νυμϕίος τότε νηστεύσουσιν ἐν ἐκείναις ταῖς ἡμέραις.
Verse: 36    ῎Ελεγεν δὲ καὶ παραβολὴν πρὸς αὐτοὺς ὅτι Οὐδεὶς ἐπίβλημα ἀπὸ ἱματίου καινοῦ σχίσας ἐπιβάλλει ἐπὶ ἱμάτιον παλαιόν· εἰ δὲ μήγε, καὶ τὸ καινὸν σχίσει καὶ τῷ παλαιῷ οὐ συμϕωνήσει τὸ ἐπίβλημα τὸ ἀπὸ τοῦ καινοῦ.
Verse: 37    καὶ οὐδεὶς βάλλει οἶνον νέον εἰς ἀσκοὺς παλαιούς· εἰ δὲ μήγε, ῥήξει ὁ οἶνος ὁ νέος τοὺς ἀσκούς, καὶ αὐτὸς ἐκχυϑήσεται καὶ οἱ ἀσκοὶ ἀπολοῦνται·
Verse: 38    ἀλλὰ οἶνον νέον εἰς ἀσκοὺς καινοὺς βλητέον.
Verse: 39    [καὶ] οὐδεὶς πιὼν παλαιὸν ϑέλει νέον· λέγει γάρ, ῾Ο παλαιὸς χρηστός ἐστιν.

Next part


This text is part of the TITUS edition of Novum Testamentum graece.

Copyright TITUS Project, Frankfurt a/M, 5.5.2019. No parts of this document may be republished in any form without prior permission by the copyright holder.