TITUS
Ulrich von Eschenbach, Alexander
Part No. 120
Chapter: 184a
Boten von Candacis
Verse: 17209
Candacis
hieʒ
ein
künigin
,
Verse: 17210
die
ouch
durch
minniclich
gewin
Verse: 17211
dem
keiser
boten
sante
,
Verse: 17212
die
im
friuntschaft
mante
.
Verse: 17213
die
boten
kâmen
an
der
stunt
Verse: 17214
mit
brieven
,
die
im
tâten
kunt
Verse: 17215
der
küniginne
swære
Verse: 17216
und
seltsæne
mære
,
Verse: 17217
der
er
niht
sêre
erkam
,
Verse: 17218
wann
er
sie
gerne
vernam
.
Verse: 17219
der
helt
von
Macedône
Verse: 17220
enphienc
die
boten
schône
.
Verse: 17221
noch
was
die
hôchzît
niht
voltân
,
Verse: 17222
die
brieve
enphie
der
werde
man
Verse: 17223
und
ein
unmâʒen
rîch
gewant
,
Verse: 17224
daʒ
het
geworht
mit
ir
hant
Verse: 17225
Candacis
die
küniginne
,
Verse: 17226
der
herze
unde
sinne
Verse: 17227
Alexander
bî
im
truoc
:
Verse: 17228
er
was
ir
verre
doch
genuoc
.
Verse: 17229
des
selben
Alexander
jach
,
Verse: 17230
wie
er
die
künigîn
nie
gesach
,
Verse: 17231
sie
wær
aller
sîner
sælden
hort
Verse: 17232
und
hæte
ouch
sîn
herze
dort
.
Verse: 17233
selber
er
an
den
brieven
las
Verse: 17234
als
dar
an
geschriben
was
.
Verse: 17235
dô
vant
der
edel
Macedô
Verse: 17236
daʒ
sîn
herze
machte
frô
.
Verse: 17237
'mir
ist
sô
vil
wirdikeit
,
Verse: 17238
süeʒer
künic
,
von
dir
geseit
,
Verse: 17239
daʒ
herze
und
mîn
sinne
Verse: 17240
jâmert
nâch
dîner
minne
.
Verse: 17241
die
lant
,
von
den
ich
crône
trage
,
Verse: 17242
in
dîn
gnâde
ich
die
sage
,
Verse: 17243
vil
rîcheit
unde
schœnen
lîp
.
Verse: 17244
ich
bin
âne
man
ein
wîp
.
Verse: 17245
nû
sol
daʒ
niht
verterben
,
Verse: 17246
ich
welle
daʒ
immer
werben
Verse: 17247
wie
ich
mich
dir
genâhe
Verse: 17248
und
von
dir
enphâhe
Verse: 17249
dîner
werden
minne
teil
.
Verse: 17250
geschiht
daʒ
,
sô
volget
mir
heil
.'
Verse: 17251
der
künic
der
frouwen
sagte
danc
,
Verse: 17252
an
sînen
munt
den
brief
er
twanc
.
Verse: 17253
Er
schreip
ir
wider
alsô
Verse: 17254
'an
ganzen
fröiden
stîget
hô
Verse: 17255
mîn
seneclich
gemüete
Verse: 17256
fröwet
sich
dîner
güete
.
Verse: 17257
solt
mir
iener
daʒ
geschehen
,
Verse: 17258
daʒ
ich
dich
,
frouwe
,
müeste
sehen
,
Verse: 17259
sô
gelebt
ich
nie
sô
lieben
tac
,
Verse: 17260
daʒ
wurde
mîner
sorgen
slac
.
Verse: 17261
süeʒe
minne
,
mîne
sinne
Verse: 17262
jâmert
sêre
nâch
dîner
minne
.
Verse: 17263
in
dîn
gnâde
,
sælic
wîp
,
Verse: 17264
gip
ich
mînen
frîen
lîp
,
Verse: 17265
dir
,
süeʒeʒ
wîp
,
vür
eigen
.
Verse: 17266
ich
wil
dir
daʒ
erzeigen
Verse: 17267
daʒ
ich
dir
holdeʒ
herze
trage
.
Verse: 17268
nû
ist
daʒ
mîn
meiste
clage
,
Verse: 17269
daʒ
ich
dir
nû
fremde
bin
.
Verse: 17270
daʒ
gît
an
sorgen
mir
gewin
Verse: 17271
und
verlust
an
hôhen
fröuden
.
Verse: 17272
die
sorge
tuot
mich
töuden
.
Verse: 17273
du
hâst
mîn
herze
dort
bî
dir
,
Verse: 17274
frouwe
,
des
geloube
mir
.
Verse: 17275
frouwe
,
ich
wil
dîn
ritter
sîn
.
Verse: 17276
die
wîle
ich
hân
daʒ
leben
mîn
,
Verse: 17277
sô
bin
ich
immer
dir
bereit
Verse: 17278
triuwen
mit
ganzer
stætikeit
.
Verse: 17279
vil
sælic
wîp
,
gehap
dich
wol
,
Verse: 17280
schiere
ich
dich
doch
sehen
sol
,
Verse: 17281
wie
ich
daʒ
mac
gefüegen
.
Verse: 17282
dar
an
lâ
dich
genüegen
.'
Verse: 17283
wider
heim
ze
lande
Verse: 17284
der
frouwen
boten
er
sande
.
Verse: 17285
er
gap
in
maniger
marke
wert
,
Verse: 17286
golt
,
gewant
,
schœne
phert
.
Verse: 17287
die
boten
bat
der
hêre
Verse: 17288
der
küngîn
danken
sêre
.
Verse: 17289
die
boten
eineʒ
hâlen
:
Verse: 17290
die
frowe
hete
heiʒen
mâlen
Verse: 17291
den
künic
in
ein
samît
,
Verse: 17292
als
er
eʒ
selbe
erfuor
sît
.
Verse: 17293
der
mâler
het
in
schône
Verse: 17294
gemâlet
under
crône
Verse: 17295
al
sîn
geschicke
und
sîn
gestalt
.
Verse: 17296
des
der
meister
niht
engalt
,
Verse: 17297
von
golde
gar
rîche
Verse: 17298
ein
bilde
im
gelîche
Verse: 17299
het
er
nâch
im
gemeʒʒen
Verse: 17300
und
nihtes
dar
an
vergeʒʒen
.
Verse: 17301
in
al
der
wirde
,
als
er
in
vant
,
Verse: 17302
mâlet
in
wol
des
meisters
hant
.
Verse: 17303
eʒ
geschach
gar
heimelîche
.
Verse: 17304
die
küniginne
rîche
,
Verse: 17305
dô
ir
die
boten
wâren
komen
Verse: 17306
unde
gar
hete
vernomen
Verse: 17307
alle
die
botschaft
,
Verse: 17308
dô
twanc
sie
grôʒer
liebe
craft
,
Verse: 17309
den
brief
sie
dicke
kuste
Verse: 17310
und
druct
in
ze
der
bruste
.
Verse: 17311
waʒ
tet
die
süeʒe
mêre
?
Verse: 17312
Candacis
,
die
vil
hêre
,
Verse: 17313
behielt
daʒ
bilde
rîche
Verse: 17314
in
ir
heimelîche
Verse: 17315
und
bewart
eʒ
mit
al
ir
sinnen
,
Verse: 17316
daʒ
des
ieman
wurde
innen
.
Verse: 17317
dicke
sie
ze
dem
bilde
gienc
Verse: 17318
mit
blanken
armen
sieʒ
umbevienc
,
Verse: 17319
ir
mündel
sie
dem
sînen
bôt
:
Verse: 17320
daʒ
was
nâch
rôsen
varwe
rôt
.
Verse: 17321
die
krônike
sagte
mir
vür
wâr
,
Verse: 17322
Candacis
wære
des
lîbes
clâr
Verse: 17323
und
daʒ
sie
hæte
schœnen
lîp
,
Verse: 17324
von
rehten
siten
erwunscht
ein
wîp
.
Verse: 17325
waʒ
man
reinem
wîbe
Verse: 17326
und
wunneclîchem
lîbe
Verse: 17327
ze
tugende
sol
meʒʒen
,
Verse: 17328
des
was
dâ
niht
vergeʒʒen
.
This text is part of the
TITUS
edition of
Ulrich von Eschenbach, Alexander
.
Copyright
TITUS Project
, Frankfurt a/M, 12.9.2008. No parts of this document may be republished in any form without prior permission by the copyright holder.