TITUS
Epistolae Catholicae (B)
Part No. 4
Chapter: 3
Verse: 1
ნუ
მრავალნი
ჰმოძღურებთ
,
ძმანო
ჩემნო!
უწყოდეთ
,
რამეთუ
უდიდჱსი
საშჯელი
მოიღოთ
.
Verse: 2
რამეთუ
ფრიად
სცთებით
ყოველნი
,
ხოლო
რომელი
სიტყჳთა
არა*
სცთეს
,
იგი
სრული
კაცი
არს
,
შემძლებელ
არს
იგი
აღუირ-სხმად
ყოველსავე
გუამსა
თჳსსა
.
Verse: 3
უკუეთუ
ცხენსა
აღჳრნი
აღუსხნით
დამორჩილებად
ჩუენდა
,
იგი
და
ყოველი
გუამი
მისი
მოვაქციით
,
Verse: 4
და
აჰა
ესერა
,
ნავებიცა
იგი
დიდ-დიდები
,
ფიცხელთაგან
ქართა
მიმოდატაცებულნი
,
მოიქცევიან
მცირისაგან
საჭისა
,
ვიდრეცა-იგი
ჰნებავნ*
მისლვად
განმმართებელსა
მას
.
Verse: 5
ეგრევე
,
ენაჲ
მცირე
ასოჲ
არს
და
დიდად
მაღლოის
.
აჰა
კუალად
მცირემან
ცეცხლმან
რავდენი
ნივთი
აღაგზნის!
Verse: 6
და
ენაჲ
ეგრეთვე
ცეცხლ
არს
,
სამკაული
სიცრუვისაჲ
.
ენაჲ
დამკჳდრებულ
არს
ასოთა
შინა
ჩუენთა
,
რომელი
შეაგინებს
ყოველსა
გუამსა
და
აღაგზებს
ურმის
თუალსა
მას
შესაქმისასა
და
აღგზებულ
არს
გეჰენიაჲსაგან
.
Verse: 7
ყოველი
ბუნებაჲ
მჴეცთა
და
მფრინველთაჲ
და
ქუეწარმავალთა
და
მცურვალთაჲ
დაიმწყსების
და
დამწყსილ
არს
ბუნებასა
ქუეშე
კაცთასა
.
Verse: 8
ხოლო
ენაჲ
კაცთაჲ
ვერვის
ჴელ-ეწიფების
დამწყსად
,
დაუპყრობელი
ბოროტი
,
სავსჱ
გესლითა
მაკუდინებელითა
.
Verse: 9
რამეთუ
მით
ვაკურთხევთ
ღმერთსა
და
მამასა
.
და
მით
ვჰწყევთ*
კაცთა
,
რომელნი
მსგავსად
ღმრთისა
შექმნულ
არიან
.
Verse: 10
მიერ
პირით
გამოვალს
კურთხევაჲ
და
წყევაჲ
.
არა
ჯერ-არს
,
ძმანო
ჩემნო
საყუარელნო
,
ესე
ესრჱთ
ყოფად
.
Verse: 11
ნუუკუე
წყაროჲსა
მისვე
თუალისაგან
გამოდინ
ტკბილი
და
მწარჱ
?
Verse: 12
ეგების-მეა
,
ძმანო
ჩემნო
,
ვითარმცა
ლეღუმან
ზეთის
ხილი
გამოიღო
,
გინა
თუ
ვენაჴმან
ლეღჳ
?
ეგრევე
ვერცა
მარილ[
..
.]ალი*
ტკბილ
ყოფად
.
Verse: 13
ვინ
არს
ბრძენ
და
მეცნიერ
თქუენ
შორის
,
აჩუენენ
კეთილ[
..
.]ათა
საქმჱ
თჳსი
სიმშუიდითა
სიბრძნისაჲთა
.
(საკითხავი
აქ
წყდება)
This text is part of the
TITUS
edition of
Epistolae Catholicae (B)
.
Copyright
TITUS Project
, Frankfurt a/M, 12.12.2008. No parts of this document may be republished in any form without prior permission by the copyright holder.