და გამო-რაჲ ვჴედით, მაშინ იცნეს, რამეთუ მელიტე ერქუა ჭალაკსა მას.
ხოლო წარმართთა მათ წინამიყვეს დიდი კეთილი, რამეთუ აღაგზნეს ცეცხლი და შემიწყნარნეს ჩუენ ყოველნი წჳმისა მისთჳს და ყინელისა, რომელი იყო დიდ.
და ვითარ შეჰკრებდა პავლე ფრიადსა ქარქუეტსა და დაასხმიდა იგი ცეცხლსა, იქედნეჲ სიტფოჲსა მისგან გამოჴდა და მოეხჳა ჴელსა მისსა.
ვითარცა იხილეს წარმართთა მათ დამოკიდებული Page of ms. P: 231V გუელი იგი ჴელსა მისსა, ურთიერთას იტყოდეს: კაცისმკლველი სამე იყო კაცი ესე, რომელი ზღუასა განერა, სასჯელმან ცხორებად არავე უტევა.
ხოლო მან განყარა ჴელი და შეაგდო გუელი იგი ცეცხლსა, და არარაჲ ევნო ბოროტი.
ხოლო იგინი ჰგონებდეს, ვითარმედ განსივნეს და დაეცეს მეყსეულად მკუდარი; და ვითარ მყოვარ ჟამ დგეს და ხედვიდეს და არარაჲ ბოროტი იქმნა მის ზედა, მოიქცეს და იტყოდეს, ვითარმედ: ღმერთი არს.
ხოლო ადგილთა მათ იყო სოფლები მთავრისა ვისიმე მის ჭალაკისაჲ, რომელსა სახელი ერქუა პოპლიოზ, რომელმან შემიწყნარნა ჩუენ სიყუარულით და მოწლედ გჳსტუმრნა ჩუენ.
იყო მამაჲ პოპლიოზისი სიცხითა და ნაწლევითა სნეულ და მწოლარე, რომლისა შევიდა პავლე: და ილოცა და დაასხნა ჴელნი მის ზედა და განკურნა იგი.
და ვითარცა ესე იყო, სხუანიცა, რომელნი იყვნეს ჭალაკსა მას შინა, განიკურნებოდეს,
რომელთა მრავლითა პატივითა პატივ-გუცეს ჩუენ და წარსლვასა ჩუენსა აღგუაგნეს საგზლითა.
და შემდგომად სამისა დღისა შევედით ნავსა, რომელსა დაეზამთრა ჭალაკსა მას შინა ალექსანდრიაჲსასა სახელით დიოსკორესი.
და შთავედით სჳრაკოსად და დავადგერით მუნ სამ დღჱ;
ვინაჲ-იგი მოვლეთ და მივიწიენით რეგონდ. და შემდგომად ერთისა დღისა იყო ნიავი სამხრით; და მეორესა დღესა მივედით პატიოლონდ,
სადა-იგი ვპოვენით ძმანი, და გუევედრებოდეს ჩუენ, რაჲთა დავადგრეთ მათ თანა შჳდ დღე. და ესრეთ მოვედით ჰრომედ.
Page of ms. P: 232V მერმე ძმათა ესმა ჩუენთჳს და მოვიდეს შემთხუევად ჩუენდა, ვიდრე აპეს უბნადმდე და მესამედ ღჳნისსაფარდულადმდე, რომელნი იხილნა პავლე და ჰმადლობდა ღმერთსა; და ნუგეშინის-იცეს.
და ოდეს შევიდა ჰრომედ, უბრძანა პავლეს ყოფაჲ თჳსისაგან მისისა ერის კაცისა.
და იყო, შემდგომად სამისა დღისა მოუწოდა პავლე, რომელნი-იგი იყვნეს ჰურიანი მთავარნი: და ვითარ მოკრბეს იგინი, ეტყოდა მათ: მე, კაცნო ძმანო, არარაჲ ბოროტი ვქმენ ერისათჳს გინა შჯულისა მამულისა, და კრული იერუსალჱმით მივეცი ჴელთა ჰრომთასა.
რომელი განმიკითხეს მე და უნდა განტევებაჲ ჩემი ამისთჳს, რამეთუ არცა ერთი ბრალი სიკუდილისაჲ იყო ჩემ თანა.
ვითარ-იგი სიტყუას-მიგებდეს ჰურიანი, ვიიძულე სიტყჳს-გებაჲ კეისრისა, არა თუ შესმენაჲ მედვა ნათესავისა ჩემისაჲ.
ამის მიზეზისათჳს გლოცავ თქუენ, რაჲთა მოხჳდეთ და გიხილნე თქუენ და გეტყოდი, რამეთუ სასოებისათჳს ისრაჱლისა ჯაჭჳ ესე ზედა-მაც.
ხოლო მათ თქუეს: ჩუენ არცა წიგნი მოგჳჴდა შენთჳს ჰურიასტანით და არცა მო-ვინ-ვიდა ძმათაგანი და გჳთხრა ჩუენ, გინა თუ იტყოდა შენთჳს ბოროტსა.
ხოლო ამას გლოცავ, რაჲთა ვისმინო[თ] შენი, რომელსა ჰზრახავ; ხოლო ჴდომისა ამისთჳს უწყებულ არს ჩუენდა, რამეთუ ყოველსა Page of ms. P: 233R ადგილს ცილობად აღდგომილ არს.
და განაჩინეს დღჱ და მოვიდეს მისა ვანად მრავალნი, რომელთა ასწავებდ სასუფეველსა ღმრთისასა და არწმუნებდა მათ იესუჲსთჳს შჯულისაგან მოსესისა და წინაწარმეტყუელთა დილითგან მწუხრადმდე.
და რომელნიმე ერჩდეს სიტყუათა მათ და რომელნიმე არა ერჩდეს.
შეუთქუმელ იყვნეს ურთიერთას და განვიდოდეს; თქუა პავლე ერთი სიტყუაჲ, ვითარმედ: კეთილად სული წმიდაჲ ესაიაჲს მიერ წინაწარმეტყუელისა იტყოდა მამათა თქუენთათჳს:
მივედ ერისა მის და არქუ მათ: სმენით გესმოდის და არა გულისხმა-ყოთ, ხედვით ხედვიდეთ და არა იხილოთ.
რამეთუ განზრქნა გული ერისაჲ მის, და ყურითა მძიმედ ისმინეს, და თუალნი მათნი დაიწუხნეს, თუ იხილონ თუალითა; და ისმინონ ყურითა და გულითა გულისხმა-ყონ; და მოიქცენ და განვკურნნე იგინი.
ესე უწყებულ იყავნ თქუენდა, რამეთუ წარმართთა მოივლინა მაცხოარებაჲ მათცა ისმინონ.
და დაადგრა ორ წელ თჳსითა სასყიდელითა და შეიწყნარებდა ყოველთა, რომელნი მოვიდოდეს მისა;
ქადაგებდა სასუფეველსა ღმრთისასა და ასწავებდა იესუ ქრისტჱსთჳს ყოვლითა განცხადებულებითა დაუპკოლებელად.
