მიიწია იგი დერბედ და ლუსტრად. და მოწაფჱ ერთი ვინმე იყო ტიმოთეოზ, ძჱ იყო დედაკაცისაჲ ჰურიისა მორწმუნისაჲ და მამისა წარმართისაჲ,
რომელი წამებულ იყო ლუსტრელთაგან და იკონიელთა ძმათა.
სათნო-უჩნდა პავლეს ამისი მის თანა განსლვაჲ: მოიყვანა და წინადასცუითა მას ჰურიათა მათთუის, რომელნი იყვნეს მათ ადგილთა; უწყოდეს, რამეთუ წარმართი იყო მამაჲ მისი.
და ვითარცა გამოვიდეს იგინი ქალაქებსა მას, ასწავებდეს დამარხვად Page of ms. L: 416R შჯულსა, დამტკიცებულსა მას მოციქულთაგან და ხუცესთა, რომელ-იგი იყვნეს იერუსალჱმს შინა.
ეკლესიანი იგი განმტკიცნებოდეს სარწმუნოვებითა და შეეძინებოდა რიცხუსა მას დღითი-დღედ.
Page of ms. L: 457R და იყო, ვითარ წარვიდოდით თაყუანის-ცემად, მჴევალი ერთი შემემთხვია ჩუენ, რომლისა სული პითონი, რომელ არს მისნობისაჲ, რომლისაჲ სარეწავი დიდი შეუვიდოდა უფალთა მისთა.
იგი მოგუდევდა პავლეს და ჩუენ, ჴმობდა და იტყოდა: ესე კაცნი მონანი არიან ღმრთისა მაღლისანი, რომელნი გითხობენ თქუენ გზასა ცხორებისასა.
ესე ესრე ყვის მარადის. განრისხნა პავლე, მიექცა სულსა მას უკეთურსა და ჰრქუა: გამცნებ შენ Page of ms. L: 457V სახელითა იესუ ქრისტესითა განსლვად მაგისგან. და განვიდა მეყსეულად მასვე ჟამსა.
ვითარცა იხილეს უფალთა მის დედაკაცისათა, რამეთუ განსრულ იყო მისგან სასოებაჲ იგი სარეწავისა მათისაჲ, შეიპყრეს პავლე და შილა და მიიყვანეს იგინი ურაკპარაკად მათა და მთავართა მათ წინაშე.
მიჰგუარნეს და წარუდგინნეს და ჰრქუეს: ესე კაცნი, [რომელნი] აღსძრვენ ქალაქსა მას ჩუენსა, ჰურიანი არიან
და მითხრობენ შჯულსა რასმე, რომელი არა ჯერ-არს ჩუენდა შეწყნარებად, რამეთუ ჩუენ კაცნი ჰრომნი ვართ.
და შეკრბებოდა ერი იგი მათ ზედა, რამეთუ [მთავართა] მოაპეს სამოსელი მათი და უბრძანეს კუერთხითა ცემაჲ;
და ვითარ მრავალი გუემაჲ დასდვეს მათ ზედა, შესხნეს იგინი საპყრობილესა Page of ms. L: 458R და ამცნეს საპყრობილისმცველსა მას კრძალულად დაცვაჲ მათი.
მაშინ ბრძანებაჲ ესევითარი მოიღო მათგან და შესხნა იგინი შინაგანსა საპყრობილესა, და ფერჴნი მათნი დაჰკრძალნა ჴუნდსა.
შუა ღამეს ოდენ პავლე და შილა ილოცვიდეს და უგალობდეს ღმერთსა, და ისმენდეს მათსა სხუანი პყრობილნი.
მეყსეულად ძრვაჲ იყო დიდ და საპყრობილე იგი საფუძველითურთ იძრა; და მუნქუესვე ყოველნი კარნი საპყრობილისანი განიხუნეს და ყოველთა კრულებანი განჰჴსნდეს.
და ვითარ მეყსეულად განეღუიძა საპყრობილისმცველსა მას და იხილა კარები განღებული საპყრ\ობილისაჲ, Page of ms. L: 457V იჴადა მახუილი და ეგულებოდა განგუმირვაჲ თავისა თუისისაჲ, ეგრე ეგონა, ვითარმედ განლტოლვილ არიან ყოველნი პყრობილნი.
ჴმა-უყო მას ჴმითა დიდითა პავლე და თქუა: ნურას შეამთხუევ თავსა შენსა ბოროტსა, რამეთუ ჩუენ ყოველნი აქა ვართ.
მოითხოა სანთელი და შევიდა საპყრობილედ, ძრწოლაჲ შეედვა მას, და შეურდა ფერჴთა პავლეს და შილას;
გამოიყვანნა იგინი და ჰრქუა მათ: უფალნო, რაჲ მიღირს ყოფად, რაჲთა ვცხონდე?
ხოლო მათ ჰრქუეს მას: გრწმენინ უფალი იესუ ქრისტე და სცხონდე შენ და სახლი შენი.
და ეტყოდეს მას სიტყუასა მას უფლისასა და ჰრწმენა ყოველთა ერით სახლეულით მისით.
და მასვე ღამესა მიიყვანნა იგინი მან საპყრობილი\სა Page of ms. L: 459R მცველმან და განარინნა იგინი გუემისა მისგან; მან თავადმან ნათელ-იღო, მის თანა სახლეულთა მისთა ყოველთა.
და აღიყვანნა მოციქულნი და ინაჴით-დასხნა, დაუგო მათ ტაბლაჲ და უხაროდა მას ყოვლით სახლეულითურთ, რომელთა ჰრწმენა უფალი.
