იყვნეს ვინმე ანტიოქიას შინა, მსგავსად კრებულისა მის, რომელნი იყვნეს წინაწარმეტყუელნი Page of ms. L: 390V და მოძღუარნი: ბარნაბა და სუიმეონ, რომელსა-იგი ერქუა ნიგერ, და ლუკიოზ კუირინელი, და მანაელ, რომელ-იგი იყო ძუძუსმტჱ ეროდე მეფისაჲ, და სავლე.
ვითარ მსახურებასა დგეს და იმარხვიდეს, ჰრქუა მათ სულმან წმიდამან: გამომირჩიეთ მე და გამომიკულიეთ მე ბარნაბა და სავლე საქმესა, რომელსა უწოდი მათ,
მაშინ ილოცვიდეს იგინი და იმარხვიდეს და დაასხნეს მათ ზედა ჴელნი და განუტევნეს იგინი.
ვითარცა წარგზავნეს იგინი წინამძღურობითა სულისა წმიდისაჲთა, შთავიდეს იგინი სელევკიად, [მიერ] წარემართნეს კუიპრედ.
და მი-რაჲ-იწინეს სალამინად, იწყეს თხრობად სიტყუაჲ იგი ღმრთისაჲ შესაკრებელსა მას ჰურიათასა; თანაჰყვანდა მათ იოვანეცა მსახურად.
ვითარცა მოვლეს ყოველი იგი ჭალაკი ვიდრე პანფედმდე, პოეს მუნ Page of ms. L: 385R კაცი ერთი მოგუი, ცრუწინაწარმეტყუელი, რომელსა სახელი ერქუა ბარისუ,
რომელი-იგი იყო მთავრისა შემდგომისა მის თანა სერგისა პავლესა, კაცისა გონიერისა. ამან მოუწოდა ბარნაბას და სავლეს და ეძიებდა მათგან სმენად სიტყუასა მას ღმერთისა.
უჴდებოდა მას ელომას, მოგუი იგი, რამეთუ ესრეთ გამოითარგმანების სახელი მისი, რომელი ეძიებს შემდგომისა მის უპატიოებასა.
ხოლო სავლე, რომელ არს პავლე, აღივსო სულითა წმიდითა, მიხედა მას
და ჰრქუა: ჵ, სავსეო ყოვლითა ზაკუითა და მანკიერებითა, ნაშობო ეშმაკისაო და მტერო ყოვლისა სიმართლისაო! არა დასცხრეა [გარდაქცევად] გზათა მათ უფლისათა წრფელთა?
და აწ, ესერა, ჴელი უფლისა შენ ზედა: იყო შენ ბრმა და ვერ ხედვიდე მზესა ვიდრე ჟამადმდე. და მეყსეულად დაეხუია Page of ms. L: 390V მას ზედა არმული და ბნელი და მიმოვიდოდა და ეძიებდა წინამძღუარსა.
მაშინ ვითარცა იხილა შემდგომმან მან საქმეჲ იგი, ჰრწმენა, დაუკუირდებოდა მოძღურებასა ზედა უფლისასა.
Page of ms. L: _ Page of ms. P: 218R აღდგა პავლე და განუყარა ჴელი, რაჲთა დადუმნენ, და ჰრქუა: კაცთა ისრაჱლისათა, რომელნი მოშიშნი [ღმრთისანი] ხართ, ისმინეთ ჩემი!
ღმერთმან ამის ერისა ისრაჱლისამან გამოირჩინა მამანი ჩუენნი და ერი იგი აღამაღლა ჟამსა მას მწირობისასა ქუეყანასა მას ეგჳპტისასა და ჴელითა მტკიცითა მოიყვანნა იგინი მიერ;
და ორმეოცისა წლისა ჟამთა ზრდიდა მათ უდაბნოსა ზედა;
და დაარღჳნა ნათესავნი შჳდნი ქუეყანასა მას ქანანისასა და დაუმკჳდრა მათ ქუეყანაჲ მათი.
ოთხას ერგასის წელ ოდენ, და მისა შემდგომად მოსცა მსაჯულები მიდღედმდე სამოელ წინაწარმეტყუელისა.
მიერითგან ითხოვეს [მეფჱ] და მოსცა მათ საულ, ძჱ კესისი, კაცი ნათესავისაგან ბენიამენისი; ორმეოც წელ ოდენ დგა.
და გარდაცვალა იგი ღმერთმან და აღუდგინა დავით მეფჱ, რომელსა-იგი თავადი ეწამების და თქუა: ვპოვე დავით, ძჱ იესჱსი, კაცი გულითადი ჩემი, რომელმან ყოს და აღასრულოს ყოველი ნებაჲ გულისა ჩემისაჲ.
მისისა მისგან ნათესავისა ღმერთმან, მსგავსად აღთქუმისა, აღუდგინა ისრაჱლსა მჴსნელი იესუ,
რომელსა წინაჲსწარ ქადაგებდა იოვანე ნათლისმცემელი წინაშე პირსა შემოსლვისა მისისასა ნათლის-ღებასა სინანულისასა ყოვლისა მიმართ ისრაჱლისა.
ვითარცა აღასრულებდა იოვანე სრბასა თჳსსა, ეტყოდა მათ: ვინ გგონია მე ყოფად, მე არა იგი ვარ, არამედ, ესერა, მოვალს შემდგომად ჩემსა, რომელსა-\-იგი Page of ms. P: 218V ვერ ღირს ვარ განჴსნად ჴამლისსაბელთა მისთა.
კაცთა მაგათ ძმათა, ნაშობთა ნათესავისა მის აბრაჰამისთა, და თქუენ თანა, რომელთა ეშინის ღმრთისა, და თქუენ ზედა სიტყუაჲ იგი [ცხოვრებისაჲ მოივლინა].
რამეთუ რომელნი მკჳდრ არიან იერუსალჱმს შინა და მთავარნი მათნი ამას უმეცარ იქმნნეს, და ჴმათა მათებრ წინაწარმეტყუელთა, რომელნი ყოველთა შაბათთა აღმოიკითხვებოდეს, საჯეს და აღასრულეს;
და არცა ერთი მიზეზი სიკუდილისა პოვეს; მაშინ მოითხოვეს პილატჱსგან მოკლვაჲ მისი.
ვითარ-იგი აღასრულეს ყოველი იგი, რაჲცა-იგი წერილ იყო მისთჳს, გარდამოიღეს იგი ძვლისა მისგან და დადვეს იგი სამარესა.
ხოლო ღმერთმან აღადგინა იგი მკუდრეთით;
რომელი-იგი ეჩუენა მრავალთა დღეთა მათ, რომელნი-იგი მათა აღმოსრულ იყვნეს გალილეაჲთ იერუსალჱმდ, რომელნი აწცა მოწამე არიან ერისა მიმართ.
და ჩუენ თქუენ გახარებთ ნიჭსა მას, რომელი აღუთქუა მამათა თქუენთა, -- [ჩუენ აღგჳდგინა იესუ].
ვითარცა ფსალმუნსა წერილ არს მეორესა, ვითარმედ: ძე ჩემი ხარი შენ და მე დღეს მიშობიე შენ.
ხოლო, რამეთუ აღადგინა იგი მკუდრეთით, ამიერითგან არღარა მიიქცეს იგი განსარყუნელად, მისთჳს ესრე თქუა, ვითარმედ: მიგცე თქუენ წმიდაჲ იგი დავითისი სარწმუნოჲ.
რომლისათჳს სხუასა ადგილსა იტყჳს: არა სცე წმიდასა შენსა ხილვად განსახრწნელი.
რამეთუ დავით ნათესავსა შინა თჳსსა მსახურა და ნებითა ღმრთისაჲთა შეერაცხა იგი და შეისუენა მამათა თჳსთა თანა და იხილა განსარყუნელი.
ხოლო [რომელი]-იგი ღმერთმან აღადგინა, მან არა იხილა განსახრწნელი.
უწყებულ იყავნ ესე თქუენდა, რამეთუ ამის გამო მოტევებაჲ ცოდვათა თქუენთაჲ გეხარების.
