Page of ms. P: 378R მას ჟამსა ოდენ ჴელი მიყო ჰეროდე მეფემან ბოროტის-ყოფად რომელთამე ეკლესიათა.
და მოკლა იაკობ, ძმაჲ იოვანჱსი, მახჳლითა.
ვითარცა იხილა, რამეთუ სათნო უჩნდა ჰურიათა მათ ესევითარი, შესძინა შეპყრობაჲ პეტრჱსიცა. და იყვნეს დღენი იგი უცომოებისანი,
რომელ-იგი შეიპყრა და შესუა საპყრობილესა და მისცა იგი ოთხთა ოთხეულთა ერისაგანთა დაცვად; და ეგულებოდა შემდგომად ზატიკისა მის გამოყვანებად იგი ერსა წინაშე.
და პეტრეს სცვიდეს საპყრობილესა შინა; ხოლო ლოცვაჲ გულსმოდგინე იყო ეკლესიათა ღმრთისათა [მისთჳს].
და რაჟამს ეგულებოდა გამოყვანებაჲ მისი ჰეროდეს, მას ღამესა ეძინა პეტრეს შორის ორთა ერისაგანთა, შეკრულსა ჯაჭჳთა მრჩობლითა, და მცველნი იგი წინაშე კარსა საპყრობილისასა სცვიდეს.
და ანგელოზი უფლისაჲ მოვიდა მის ზედა და ნათელი დიდი გამობრწყინდა საპყრობილესა მას შინა; და სცა გუერდსა პეტრჱსსა Page of ms. P: 378V და აღადგინა იგი და ჰრქუა მას: აღდეგ ადრე. და დასცჳვეს ჯაჭუნი იგი ჴელთაგან მისთა.
ჰრქუა ანგელოზმან მან პეტრეს: შეისხენ სანდალნი. და მან ყო ეგრე და ჰრქუა მას: შეიმოსე სამოსელი და შემომიდეგ მე.
და გამოვიდა პეტრე და შეუდგა მას, და არა იცოდა პეტრე, ვითარმედ ჭეშმარიტად ანგელოზისა მისგან არს საქმჱ ესე, ჰგონებდა, ვითარმედ ჩუენებასა იხილავს.
და ვითარცა განვლეს პირველი საცავი და მეორჱცა, მოვიდეს ბჭეთა მათ რკინისათა, რომელი შევიდოდა ქალაქად, რომელიცა-იგი თჳთ განეღო მათ; და მოვიდეს და განვლეს ფოლოცი ერთი და მეყსეულად გენეშორა მისგან ანგელოზი იგი
და პეტრე მოეგო გონებასა თჳსსა და თქუა: აწ უწყი, რამეთუ ჭეშმარიტად მოავლინა ღმერთმან ანგელოზი თჳსი ჩემდა და განმარინა მე ჴელთაგან ჰეროდჱსთა და ყოვლისაგან მოლოდებისა ერისა ჰურიათაჲსა.
გულისხმა-ყო და მივიდა სახლსა მარიამისსა, დედისა იოვანჱსსა, რომელსა ეწოდა მარკოზ, სადა-იგი მრავალნი შეკრებულ იყვნეს და ილოცვიდეს.
და ვითარცა ჰრეკა პეტრე კარსა მას ბჭისასა, გამოვიდა სმენად მჴევალი ერთი, რომელსა სახელი ერქუა როდე.
იცნა ჴმაჲ პეტრჱსი და სიხარულითა არა განუხუნა ბჭენი, არამედ მივიდა და უთხრა, ვითარმედ: ესერა, პეტრე ბჭეთა ზედა დგას.
ხოლო მათ ჰრქუეს: ჰბორგი სამე. ხოლო იგი ეტყოდა, ვითარმედ: იგი არს.
ხოლო პეტრე დგა და ჰრეკდა. ვითარცა განუღეს კარი, იხილეს იგი და განუკჳრდა.
ხოლო პეტრე ჴელი განუყარა, რაჲთა დადუმნენ; და უთხრა მათ, ვითარ-იგი უფალმან გამოიყვანა საპყრობილით, და ჰრქუა მათ: უთხართ ესე იაკობს და სხუათაცა ძმათა და მიერ გამოვიდა და წარვიდა სხუასა ადგილსა.
Page of ms. P: _ Page of ms. L: 390V და ვითარცა განთენა, იყო შფოთი არამცირედი ერისაგანთა მათ შორის, ვითარმედ ვერარაჲ ჴდა პეტრე.
ხოლო ეროდე ეძიებდა პეტრეს, არა პოა, განიკითხნა მცველნი იგი და ბრძანა მათი წარწყმედაჲ სიკუდიდ, ხოლო პეტრე შთავიდა ჰურიასტანით კესარიად და იქცეოდა მუნ.
და იყო ჰეროდე გულწყებულ ტუირელთა და სიდონელთათჳს, და [იგინი] Page of ms. L: 391R ერთბამად მოსრულ იყვნეს მისა და ქველისმეტყუელ ჰყოფდეს ბალანტონს, სენაკაპანთმთავარსა მეფისასა, ითხოვდეს მშუიდობასა ამისთუის, რამეთუ იზარდებოდა სოფელი მათი სამეუფოითა.
დღესა ერთსა დაწესებულსა ეროდე შეიმოსა სამოსელი სამეუფოი და დაჯდა საყდართა ზედა და იტყოდა იგი მათა მიმართ.
ერი იგი ყოველი ერთითა ჴმითა ღაღადებდა და იტყოდეს: ჴმაჲ არს ესე ღმრთისაჲ და არა კაცისაჲ.
მეყსეულად დასცა მას ანგელოზმან უფლისამან და განგალა იგი, რამეთუ არა მისცა მან დიდებაჲ ღმერთსა: და იქმნა იგი მატლ შესაჭმელ და სულნი წარჰჴდეს.
ხოლო სიტყუაჲ ღმრთისაჲ აღორძნდებოდა და განმრავლდებოდა.
Page of ms. L: 384R ბარნაბა და სავლე მოიქცეს იერუსალჱმით ანტიოქიადვე, ვითარ აღასრულეს მსახურებაჲ იგი მათი, თანაწარიყვანეს იოვანეცა, რომელსა სახელი წოდებული იყო მარკოზ.
