Page of ms. L: _ Page of ms. K: 298V [და ჩემდა ჯერ-არს საქმედ საქმესა] მომა[ვლინებელისა ჩემისასა ვიდრე დღჱ] არს[ღა; მოვალს ღამჱ, ოდეს ვ]ერვინ [შეუძლოს საქ]მედ.
და ვიდრე ვარღ[ა სოფელსა, ნათ]ელი ვარ სოფლისაჲ.
[და ვითარცა ესე თქუ]ა, ჰნერწყუა [ქუეყანასა და შექმნა თიჴაჲ ნერწ]ყჳს[აგან და სცხო თიჴაჲ იგი თუალთა მი]ს ბრმ[ისათა
და ჰრქუა მას: აღდეგ დ]ა წა[რვედ და დაიბანე საბანე]ლსა მ[ას სილოამისასა], რომელი ითარგმა[ნების "მოვლინებუ]ლად". წარვიდა, [დაიბანა და მოვ]იდა და ხედვიდა.
[ხოლო მოძმენი და რომელთ]ა ეხილვა იგი პ[ირველად, რამეთუ მთხოველ იყო], იტყოდეს: არა [ესე არსა, რომელი-იგი ზინ და] ითხოვნ?
სხ[უანი იტყოდე]ს: ესე არს; ხოლო რომელნიმე ი[ტყოდეს: ა]რა, არამედ მსაგავსი მისი არს, [ხოლო იგი] იტყოდა, ვითარმედ: მე ვარ.
[ჰკი]თხვიდეს მას: და ვითარ აღგეხი[ლ]ნეს თუალნი შენნი?
მიუგო მან [დ]ა ჰრქუა: კაცსა რომელსა ჰრქჳან [ი]ესუ, თიჴაჲ შექმნა და მცხო თუალთა ჩემთა და მრქუა მე: წარვედ სილოამდ და დაიბანენ. მივედ და დავიბანე და აწ ვხედავ.
ჰრქუეს მას: სად[ა ა]რს იგი? ხოლო მან ჰრქუა მათ: არა [უ]წყი.
მოიყვანეს ფარისეველთა წინაშე, რომელი[-იგი იყო პირვ]ელ ბრმა.
და იყო [შაბათი დ]ღჱ იგი, ოდეს-იგი თიჴ[აჲ შექმნ]ა იესუ და აღუხილნა [თუ]ალნი მისნი.
[კუ]ალად ჰკითხვიდეს მას ფა[რისეველნი ი]გი: ვითარ აღიხილენ? Page of ms. K: 299R ხოლო მან ჰრქუა [მათ: თიჴაჲ დამდ]ვა თუ[ალთა ჩემთა, და დავიბანე] და აწ [ვხედავ.
იტყოდეს ვინმე ფარისეველ]თაგ[ანნი: ესე კაცი არა არს ღმრთისაგან, რამეთუ შაბათსა არა იმა]რხ[ავს. სხუანი იტყოდეს: ვითარ] ჴელ-ეწიფებ[ის კაცსა ცოდვილსა] ესევითარისა სასწ[აულისა საქმედ? და ცილობაჲ იყო მათ შორის].
ჰრქუეს მას, რომელი-იგი პირვ[ელ] ბრმაჲ იყო: შენ რასა იტყჳ [მისთჳს], რამეთუ აღგიხილნა თუალნი შენნი? [ჰრქ]უა მათ: წინაწარმეტყუელ არს ესე.
და არა ჰრწმენა ჰურიათა მათ მისთჳს, ვითარმედ ბრმაჲ იყო და აღიხილნა თუალნი, ვიდრემდე მოუწოდეს მამა-დედათა მისთა, რომელმან-იგი აღიხილნა.
და ჰკითხვიდეს და ჰრქუეს: ესე არსა ძჱ იგი თქუენი, რომლისაჲ თქუენ სთქუთ, ვითარმედ ბრმაჲ იშვა? ვითარ უკუე აწ ხედავს ესე?
მიუგეს მამა-დედათა მისთა და ჰრქუეს მათ: ვიცით, რამეთუ ესე არს ძჱ იგი ჩუენი და რამეთუ ბრმაჲ ი[შვა].
ხოლო აწ ვითარ ხედავს, ჩუენ [არა] ვიც[ით], ანუ ვინ აუხილნ[ა თუ]ალნი მაგას, ჩუენ არა უ[წყით], მაგას ჰკითხეთ, ჰასაკი ა[ქუს], ეგე თავისა თჳსისათჳს იტყ[ოდენ].
ამისთჳს ესრჱთ ჰრქუ[ეს მამ]ა-დედათა მისთა, რამეთუ ეშინოდა ჰურიათა მ[ათგან], რამეთუ შეთქუმულ [იყვნეს . . . . . .]
Page of ms. K: 283R და თქუა იესუ: შჯად სოფელსა ამას მოსრულ ვარ მე, რამეთუ რომელნი არა ხედვიდეს, ხედვენ, და რომელნი ხედვიდეს, დაბრმენ.
ესმა ესე ფარისეველთაგანთა, რომელნი იყვ[ნეს მის] თანა, და ჰრქუეს მ[ას]: ნუუკუე ჩუენცა ბრმ[ანი ვართ?]
