Page of ms. P: 211R და ამისა შემდგომად იყო დღესასწა\ული Page of ms. P: 211V ჰურიათაჲ, და აღვიდა იესუ იერუსალჱმდ.
და არს იერუსალჱმს ცხოვართა საბანელსა მას ტბაჲ, რომელსა ჰრქჳან ებრაელებრ ბეთესიდა, ხუთ სტოა იყო.
და ამათ შინა ისხა სიმრავლჱ უძრულთაჲ, ბრმები და მკელობრები და განჴმელები, რომელნი მოელიედ წყლისა ამრღუევასა.
და იყო ვინმე მუნ კაცი, რომელსა ოც და ათრვამეტი წელი დაეყო უძრულებასა შინა.
ესე იხილა იესუ მდებარჱ და გულისხმა-ყო, რამეთუ მრავალი წელი აქუნდა უძრულებასა შინა. ჰრქუა მას იესუ: გნებავსა, რაჲთა განიკურნო?
მიუგო უძრულმან მან და ჰრქუა: უფალო, კაცი არა მაქუს, რაჲთა, რაჟამს აღიმრღუეს წყალი ესე, შთა-მცა-მაგდო საბანელსა მას. ვიდრე მე მივიდოდი, სხუაჲ უწინარჱს ჩემსა შთავარდის და განიკურნის.
ჰრქუა მას იესუ: აღდეგ, აღიღე ცხედარი შენი და ვიდოდე!
განცოცხლდა კა[ცი იგი და] აღიღო ცხედარი მისი და წარვიდა. ხოლო იყო შაბათი დღჱ.
ეტყოდეს მას ჰურიანი იგი: შაბათი არს და არა ჯერ-არს შენდა აღებად ცხედრისა მაგის შენისა.
ხოლო მან მიუგო და ჰრქუა მათ: რომელმან-იგი განმკურნა მე, მან მრქუ: აღიღე ცხედარი შენი და ვიდოდე!
ჰკითხვიდეს ჰურიანი იგი და ეტყოდეს: ვინ არს, რომელმან გრქუა შენ. აღდეგ, აღიღე ცხედარი შენი და ვიდოდე?
ხოლო უძრულმან მან არა იცოდა, ვინ იყო, ხოლო იესუ მიეფარა, რამეთუ ერი იყო ადგილსა მას.
ამისა შემდგომად პოვა იგი იესუ ტაძარსა მას შინა და ჰრქუა: აჰა ეგერა ცოცხალ იქმენ, ნუღარა სცოდავ, რაჲთა არა უძჳრჱსი გეყოს შენ.
წარვიდა კაცი იგი და უთხრა ჰურიათა მათ, ვითარმედ: იესუ არს, რომელმან-იგი განმკურნა მე.
ამისთჳს სდევნიდეს ჰურიანი იგი [იესუს], რამეთუ ამას იქმოდა შა[ბათსა] შინა. Page of ms. P: 212R
ხოლო იესუ მიუგო და ჰრქუა მათ: მამაჲ ჩემი მოაქამდე იქმს და მეცა ვიქმ.
ამისთჳს უფროჲს ხოლო ეძიებდეს ჰურიანი იგი იესუს მოკლვად, რამეთუ არა ხოლო თუ შაბათსა დაჰჴსნიდა, არამედ ღმერთსაცა მამად თჳსად იტყოდა და სწორ-ჰყოფდა თავსა თჳსსა ღმრთისა.
მიუგო იესუ და ჰრქუა მათ: ამენ, ამენ გეტყჳ თქუენ: არა ჴელ-ეწიფების ძესა კაცისასა საქმედ თავით თჳსით არცა ერთი რაჲ, უკუეთუ არა იხილოს რაჲმე მამისაგან საქმჱ, რამეთუ რაოდენსა იგი მამაჲ იქმს, ეგრევე მსგავსად ძჱ იქმს.
რამეთუ მამასა უყუარს ძჱ და ყოველსავე უჩუენებს მას, რაოდენსა-იგი იქმს, და უფროჲსიცა უჩუენოს მას საქმჱ, რაჲთა თქუენ გიკჳრდეს.
რამეთუ ვითარცა-იგი მამაჲ აღადგინებს მკუდართა და აცხოვნებს, ეგრევე ძჱ, რომელთაჲ ჰნებავს, აცხოვნებს.
არცაღა მამაჲ შჯის არ[ავი]ს, არამედ ყოველი სასჯელი მოსცა ძესა.
რაჲთა ყოველნი პატივ-სცემდენ ძესა, რამეთუ რომელმან პატივ-სცეს ძესა, მან პატივ-სცა მამასა, რომელმან მოავლინა იგი.
Page of ms. P: 31R ამენ, ამენ გეტყჳ თქუენ, რამეთუ რომელმან სიტყუანი ჩემნი ისმინნეს და დაიმ\არხნეს Page of ms. P: 31V და ჰრწმენეს მომავლინებელი ჩემი, აქუნდეს მას ცხორებაჲ საუკუნოჲ, და სასჯელსა იგი არა შევიდეს, არამედ გარდაიცვალოს იგი სიკუდილისაგან ცხორებად.
ამენ, ამენ გეტყჳ თქუენ, რამეთუ მოვალს ჟამი და აწვე არს, ოდეს მკუდართა ისმინონ სიტყუაჲ ღმრთისაჲ; და რომელთა ისმინონ, ცხონდენ.
ვითარცა-იგი მამასა აქუს ცხორებაჲ თავისა თჳსისა თანა, ეგრეცა ძესა მოსცა, რაჲთა აქუნდეს ცხორებაჲ თავისა თჳსისა თანა.
და ჴელმწიფებაჲ მოსცა მას სასჯელისაცა ყოფად, რამეთუ ძჱ კაცისაჲ არს.
ნუ გიკჳრნ ესე, რამეთუ მოვალს ჟამი, -- ყოველნი რომელნი ისხნენ საფლავებსა, ისმინონ ჴმისა მისისაჲ.
და გამოვიდოდიან კეთილისა მოქმედნი აღდგომასა ცხორებისასა, ხოლო ბოროტისა მოქმედნი აღდგომასა სასჯელისასა.
არა ჴელ-მეწიფების საქმედ თავით თჳსით არარაჲ, არამედ ვითარცა მესმის, ვსჯი, და სასჯელი ჩემი მართალ არს, რამეთუ არა ვეძიებ ნებასა ჩემსა, არამედ ნებასა მომავლინებელისა მამისა ჩემისასა.
Page of ms. P: 217V უკუეთუ მე ვწამებ თავისა ჩემისათჳს, წამებაჲ ჩემი არა არს ჭეშმარიტ.
სხუაჲ არს, რომელი წამებს ჩემთჳს, და ვიცი, რამეთუ ჭეშმარიტ არს წამებაჲ მისი, რომელსა წამებს ჩემთჳს.
თქუენ მიავლინეთ იოვანესა, და წამა ჭეშმარიტი.
ხოლო მე წამებაჲ კაცისაგან არა მოვიღე, არამედ ამას ვიტყჳ, რაჲთა თქუენ სცხონდეთ.
იგი იყო ნათელი აღნთებული საჩინოჲ, ხოლო თქუენ ინებეთ სიხარული ჟამ ერთ ნათლისა მისისაჲ.
ხოლო მე მაქუს წამებაჲ უფროჲს იოჰანესსა, რამეთუ საქმე რომელი მომცა მე მამამან, აღვასრულე იგი, რამეთუ ესე საქმენი წამებენ ჩემთჳს, რამეთუ მამამან მომავლინა მე.
და რომელმან მომავლინა მე მამამან, წამა ჩემთჳს. არა ჴმაჲ მისი გესმა თქუენ სადამე და არცა ხატი მისი იხილეთ.
და სიტყუაჲ მისი არა არს თქუენ შორის დადგრომილ, რამეთუ რომელი-იგი მოავლინა მან, ესე თქუენ არა გრწამს.
გამოიძიეთ წიგნთაგან, რამეთუ თქუენ ჰგონებდით თავთა შინა თქუენთა, ვითარმედ ცხორებაჲ გაქუს საუკუნოჲ, და იგინი არიან, რომელნი წამებენ ჩემთჳს.
და არა გნებავს მოსლვად ჩემდა, რაჲთა ცხორებაჲ გაქუნდეს.
დიდებაჲ კაცთაგან არა მოვიღე.
არამედ ვიცი, რამეთუ სიყუარული ღმრთისაჲ არა გაქუს თავისა თქუენისა თანა.
მე მოვედ სახელითა მამისა ჩემისაჲთა და არა შემიწყნარეთ. უკუეთუ სხუაჲ მოვიდეს სახელისათჳს მისისა, იგი შეიწყნაროთ.
ვითარ-მე უკუე ჴელ-ეწიფების რწმუნებად, რომელნი დიდებასა Page of ms. P: 218R ურთიერთას მიიღებენ და დიდებასა მხოლოჲსა ღმრთისასა არა ეძიებენ?
ნუ ჰგონებთ, ვითარმედ მე შეგასმინნე თქუენ მამასა; არს შემასმენელი თქუენი მოსე, რომელსა თქუენ ესავთ.
უკუეთუმცა გრწმენა მოსესი, გრწმენამცა ჩემიცა, რამეთუ მან ჩემთჳს დაწერა.
უკუეთუ წიგნთა მისთაჲ არა გრწამს, სიტყუათა ჩემთაჲ გრწმენინ!
