ვითარცა გულისხმა-ყო ესე უფალმან, რამეთუ ესმა ფარისეველთა, ვითარმედ იესუს უმრავლჱსნი მოწაფენი უსხენ და ნათელსცემს უფროჲს იოჰანჱსსა,
რამეთუ თჳთ იესუ არა ნათელ-სცემდა, არამედ მოწაფენი მისნი,
დაუტევა ჰურიასტანი და წარვიდა გალილეად.
Page of ms. L: _ Page of ms. P: 220V ხოლო განსლვად იყო სამარიად.
და მოვიდა ქალაქად სამარიაჲსა, რომელსა ჰრქჳან სუქარ, მახლობელად დაბასა, რომელი მისცა იაკობ იოსებს, ძესა თჳსსა.
და იყო მუნ წყაროჲ იაკობისი; ხოლო იესუ მაშურალ იყო გზისა სლვისაგან Page of ms. P: 222R ჯდა წყაროსა მას ზედა. და ჟამი იყო ვითარ მეექუსჱ.
და მოვიდა დედაკაცი სამარიტელი ვსებად წყლისა. ჰრქუა მას იესუ: მასუ მე წყალი.
და მოწაფენი მისნი წარსრულ იყვნეს ქალაქად, რაჲთა საზრდელი იყიდონ.
ჰრქუა მას დედაკაცმან მან სამარიტელმან: ვითარ, შენ ჰურიაჲ ხარ და ჩემგან წყალსა ითხოვ, სამარიტელისაგან დედაკაცისა? რამეთუ არა შეეხებიან ჰურიანი სამარიტელთა.
მიუგო იესუ და ჰრქუა მას: უკუეთუმცა იცოდე შენ ნიჭი ღმრთისაჲ და ვინ არს, რომელი გეტყჳს შენ; "მეც მე წყალი, რაჲთა ვსუა", შენმცა სთხოვე მას წყალი, და გცამცა წყალი ცხოველი.
ჰრქუა დედაკაცმან მან: უფალო, არცა სავსებელი გაქუს, და ჯურღმული ესე ღრმა არს. ვინაჲ გაქუს შენ წყალი ცხორებისაჲ?
ნუ შენ უმჯობჱს ხარა მამისა ჩუენისა იაკობისა, რომელმან ჯურღმული ესე მომცა ჩუენ? და იგი თავადი მისგან სუმიდა და ძენი მისნი და ცხოვარნი მისნი.
მიუგო იესუ და ჰრქუა მას: ყოველი რომელი სუამს წყლისა ამისგან, სწყუროდის მერმე კუალად.
ხოლო რომელმან სუას სწყლისა მისგან, რომელი მივსცე მას, არა სწყუროდის უკუნისადმდე, არამედ ექმნეს მას წყარო წყლის, რომელი ვიდოდის ცხორებად საუკუნოდ.
ჰრქუა დედაკაცმან მან: უფალო, მეც მე წყალი, რაჲთა არა მწყუროდის და არა მოვიდე ვსებად აქა.
ჰრქუა მას იესუ: წარვედ და მოხადე ქმარსა შენსა და მოვედ აქა.
მიუგო დედაკაცმან მან და ჰრქუა: არა მივის ქმარი, ჰრქუა მას იესუ: კეთილად სთქუ, რამეთუ არა გივის ქმარი,
რამეთუ ხუთ ქმარ გესხნეს, აწ რომელი გივის, არა არს ქმარი შენი; ეგე ჭეშმარიტი სთქუ.
ჰრქუა დედაკაცმან მან: უფალო, ვხედავ, რამეთუ წინაწარმეტყუელ ხარ შენ.
მამანი ჩუენნი მთასა ამას თაყუანის-სცემდეს, და თქუენ იტყჳთ, ვითარმედ: იერუსალჱმი არს ადგილი ესე, სადა ჯერ-არს თაყუანის-ცემაჲ.
ჰრქუა მას იესუ: გრწმენინ ჩემი, დედაკაცო, რამეთუ მოვალს ჟამი, არცა ამას მთასა, არცა იერუსალჱმსა თაყუანის-სცემდეთ, არამედ მამასა.
თქუენ თაყუანის-სცემდეთ, Page of ms. P: 222V რომელი თქუენ არა იცით, [ხოლო ჩუენ თაყუანის-ვსცემთ, რომელი ვიცით], რამეთუ ცხორებაჲ ჰურიათაგან არს.
არამედ მოვალს ჟამი, და აწვე არს, ოდეს ჭეშმარიტნი თაყუანის-მცემელნი თაყუანის-სცემდენ მამასა სულითა და ჭეშმარიტებითა, რამეთუ მამაჲ ეგევითართა ეძიებს თაყუანის-მცემელთა მისთა.
Page of ms. P: _ Page of ms. L: 402R სულ არს ღმერთი, თაყუანისმცემელთა მისთა სულითა და ჭეშმარიტებითა ჯერ-არს თაყუანის-ცემაჲ.
ჰრქუა მას დედაკაცმან მან: ვიცი, რამეთუ მესია მოვალს, რომელსა ჰრქუიან ქრისტე. ოდეს მოვიდეს იგი, ყოველი მითხრას ჩუენ.
ჰრქუა მას იესუ: მე ვარ, რომელი გეტყუი შენ.
და ამას სიტყუასა ოდენ მოვიდეს მოწაფენი მისნი და უკუირდა, რამეთუ დედაკაცისა თანა იტყოდა. და არავინ ჰრქუა მას, ვითარმედ: რასა ეძიებ, ანუ რასა იტყუი მის თანა?
და დაუტევა სარწყული თუისი დედაკაცმან მან. წარვიდა ქალაქად და უთხრა კაცთა მათ:
მოვედით Page of ms. L: 402V და იხილეთ კაცი, რომელმან მითხრა ყოველი, რაჲცა ვქმენ, ნუუკუე ესე არს ქრისტე?
გამოვიდეს ქალაქით, მოვიდეს მისა.
და ამას ოდენ სიტყუასა ეტყოდეს მოწაფენი მისნი და ჰრქუეს: რაბი, ჭამე!
ხოლო თავადმან ჰრქუა მათ: მე ჭამადი მაქუს, რომელი თქუენ არა იცით.
ეტყოდეს მოწაფენი ურთიერთას: მო-მე-ვინ-ართუა ჭამადი?
ჰრქუა მათ იესუ: ჩემი ჭამადი არს, რაჲთა ვყო ნებაჲ მომავლინებელისა ჩემისაჲ და აღვასრულო საქმჱ მისი.
არა თქუენ იტყუით, ვითარმედ: ოთხღა თუე არიან, და მოვალს მკაჲ? აჰა, ესერა, გეტყუი თქუენ: აღიხილნით თუალნი თქუენნი და იხილეთ ყანები, რამეთუ სპეტაკ არიან სამკალად აწვე. Page of ms. L: 403R
და მომკალმან სასყიდელი მიიღოს და შეკრიბოს ნაყოფი ცხორებად საუკუნოდ, რაჲთა მთესვარსა და მომკალსა ერთობით უხაროდის მის თანა.
რამეთუ ამით არს სიტყუაჲ იგი ჭეშმარიტ, ვითარმედ სხუაჲ არს, რომელმან სთესა, სხუაჲ არს მომკალი.
მე წარგავლინნე თქუენ მკად, რომელსა თქუენ არა დაშუერით, სხუანი დამაშურალ არიან და შრომილსა მათსა შემოხუედით.
ხოლო ქალაქისა მისგანთა მრავალთა ჰრწმენა მისი, სამარიტელთა მათ, სიტყუითა მით დედაკაცისაჲთა, რამეთუ წამებდა, ვითარმედ: ყოველი მითხრა მე, რავდენი ვქმენ.
და ვითარცა მოვიდეს მისა სამარიტელნი იგი, ეტყოდეს მას, რაჲთა დაადგრეს მათ თანა. [და დაადგრა მუნ ორ დღე].
ხოლო დედაკაცსა მას Page of ms. L: 402V ეტყოდეს: არღარა სიტყუითა შენითა გურწამს, რამეთუ ჩუენ თჳთ გუესმა მისგან, რამეთუ ესე [არს] ჭეშმარიტად მაცხოვარი სოფლისაჲ.
Page of ms. L: _ Page of ms. P: 223R შემდგომად ორისა დღისა გამოვიდა მიერ გალილეად.
რამეთუ თავადი იესუ წამებდა, რამეთუ: თჳსსა სოფელსა წინაწარმეტყუელსა პატივი არა აქუს.
და ოდეს მოვიდა გალილეად, შეიწყნარეს იგი გალილეველთა, რამეთუ ყოველივე ეხილვა, რაოდენი ექმნა იერუსალჱმს დღესასწაულსა მას, რამეთუ იგინიცა მოსრულ იყვნეს დღესასწაულსა მას.
მოვიდა იესუ მერმეცა კანას გალილეაჲსასა, სადა-იგი ქმნა წყალნი ღჳნოდ. და იყო ვინმე სამეუფოჲსა კაცი, რომლისა ძჱ სნეულ იყო კაფარნაომს.
ამას ესმა, რამეთუ იესუ მოსრულ არს ჰურიასტნით გალილეად; მოვიდა მისა და ევედრებოდა, რაჲთა მოვიდეს მისა და განკურნოს ძჱ მისი, რამეთუ მიახდა სიკუდიდ.
Page of ms. P: 223V ჰრქუა მას იესუ: უკუეთუ არა იხილოთ სასწაული და ნიშები, არა გრწმენეს.
ჰრქუა მას სამეუფოჲსა კაცმან მან: უფალო, მოვედ პირვ[ელ] მოსიკუდიდმდე ყრმისა მის.
ჰრქუა მას იესუ: ვიდოდე, ცოცხალ არს ძჱ შენი. და ჰრწმენა კაცსა მას სიტყუაჲ იგი, რომელი ჰრქუა მას იესუ, და წარვიდა.
და ვითარ მო-ოდენ-ვიდოდა იგი, მონანი მისნი მოეგებვოდეს, უთხრეს და ჰრქუეს მას, ვითარმედ: ცოცხალ არს ძჱ შენი.
ჰკითხვიდა: რომელსა ჟამსა უმოლხინჱს იქმნა? ჰრქუეს მას: გუშინ მეშჳდესა ჟამსა [დაუტევა იგი სიცხემან.
და მოეგონა მამასა მას ყრმისასა, რამეთუ მას ჟამსა] ჰრქუა მას იესუ: ცოცხალ არს ძჱ შენი. ჰრწმენა მას და ყოველთა სახლეულთა მისთა.
ესე კუალად მეორჱ სასწაული ქმნა იესუ, მო-რაჲ-ვიდა ჰურიასტნით გალილეად.
