და აღდგა ყოველი იგი სიმრავლჱ მათი და მოიყვანეს იგი პილატჱსა.
და იწყეს შესმენად მისა და იტყოდეს: ესე ვპოვეთ, რამეთუ გარდა\აქცევდა Page of ms. P: 185V ნათესავსა ჩუენსა და აყენებდა ხარკსა მიცემად კეისრისა და იტყოდა თავსა თჳსსა ქრისტედ და მეუფე ყოფად.
და ჰკითხა მას პილატე: შენ ხარ მეუფჱ ჰურიათაჲ? ხოლო თავადმან ჰრქუა მას: შენ იტყჳ.
ხოლო პილატე ჰრქუა მღდელთ-მოძღუართა და ერსა მას: არას ბრალსა ვჰპოვებ კაცისა ამის თანა.
ხოლო იგინი უფროჲს განძრიელდებოდეს და იტყოდეს, ვითარმედ: აღაშფოთებს ერსა და ასწავებს ყოველსა ჰურიასტანსა, უწყიეს გალილეაჲთ ვიდრე აქამომდე.
ხოლო პილატეს რაჲ ესმა გალილეაჲთ, ჰკითხა მათ: უკუეთუ გალილეაჲთ არს კაცი ესე?
და გულისხმა-ყო, რამეთუ ჴელმწიფებისაგან ჰეროდჱსისა არს; მიუძღუანა იგი ჰეროდეს, რამეთუ იყოცა იგი მაშინ იერუსალჱმს მათ დღეთა შინა.
ხოლო ჰეროდე ვითარცა იხილა იესუ, განიხარა ფრიად, რამეთუ უნდა ხილვაჲ მისი მრავლით ჟამითგან ამისთჳს, რამეთუ ესმოდა მისთჳს და სწადოდა ხილვად რაჲსამე სასწაულისა ყოფად მისგან.
და ჰკითხვიდა მას სიტყუათა მრავალთა, ხოლო თავადმან არარაჲ მიუგო.
დგეს მღდელთ-მოძღუარნი იგი და მწიგნობარნი და განკრძალულად შეასმენდეს მას.
ხოლო ჰეროდე შეურაცხ-ყო იგი და ერმან მისმა, და განკიცხეს იგი და შეჰმოსეს სამოსელი ბრწყინვა[ლჱ], და მიუძღუანა პი[ლ]ატეს.
და იქმნეს მეგობარ პილატე და ჰეროდე ურთიერთას მას დღესა შინა, რამეთუ პირველ მტერ იყვნეს იგინი.
ხოლო პილატე მოუწოდა მღდელთ-მოძღუართა და ერსა მას
და ჰრქუა: მომგუარეთ კაცი ესე ვითარცა გარდამაქცეველი ერისაჲ, და მე წინაშე თქუენსა განვიკითხე და არარაჲ ვპოვე კაცისა ამის თანა, რასა-ეგე შეასმენთ.
არცა ჰეროდე, რამეთუ მიუძღუანე მას, და არაჲ ღირსი სი\კუდილისა Page of ms. P: 186R საქმჱ არს მის თანა.
ვსწავლო იგი და განუტეო.
რამეთუ უნებელად ედებოდა დღესასწაულსა მას ერთი განტევებად.
ღაღად-ყვეს ყოველმან სიმრავლემან ერისამან და იტყოდეს: აღიღე ეგე და მომიტევე ჩუენ ბარაბა,
რომელი შფოთისა ყოფასა ქალაქსა შინა და კაცის-კლვისათჳს შეგდებულ იყო საპყრობილესა შინა.
კუალად პილატე მოუწოდა მათ, რამეთუ უნდა განტევებაჲ მისი.
ხოლო იგინი ღაღადებდეს და იტყოდეს: ჯუარს-აცუ ეგე!
ხოლო მან მესამედ ჰრქუა: რაჲ ბოროტი უქმნიეს ამას? არაჲ ბრალი სიკუდილისაჲ ვპოვე ამის თანა. ვსწავლო და განუტეო ეგე.
ხოლო იგინი ზედა-დაესმოდეს ჴმითა დიდითა და გამოითხოვდეს მას ჯუარ-ცემად. და განძრიელდებოდეს ჴმანი მათნი და მღდელთ-მოძღუართანი.
მაშინ პილატე საჯა თხოისაებრ მათისა
და მიუტევა მათ ბარაბა, რომელი-იგი შფოთისათჳს და კაცის-კლვისა შეგდებულ იყო საპყრობილესა, რომელსაცა ითხოვდეს, ხოლო იესუ მისცა ნებასა მათსა.
და ვითარცა წარიყვანეს იგი, შეიპყრეს სიმონ ვინმე კჳრინელი, მომავალი ველით, და დასდვეს მას ჯუარი იგი, და მიაქუნდა შემდგომად იესუჲსა.
და შეუდგა სიმრავლჱ ერისაჲ და დედათაჲ, რომელნი ეტყებდეს და ჰგოდებდეს მას.
მიექცა მათ იესუ და ჰრქუა: ასულნო იერუსალჱმისანო, ნუ სტირთ ჩემ ზედა, არამედ თავთა თქუენთა სტიროდეთ და შვილთა თქუენთა.
რამეთუ მოვლენან დღენი, რომელთა შინა სთქუათ: ნეტარ ბერწთა და მუცელნი, რომელთა არა შობეს, და ძუძუნი, რომელთა არა განზარდეს.
მაშინ იწყონ სიტყუად: მთანო, დამეცენით ჩუენ ზედა, და ბორცუნო, დამფარენით ჩუენ!
უკუეთუ ხესა ნედლსა ესრჱთ უყოფენ, ჴმელსა მას რაჲ-მეღა უყონ?
Page of ms. P: 193V და მოჰყვანდეს სხუანიცა ორნი ავაზაკნი მოკლვად მის თანა.
და ოდეს მოიყვანნეს ადგილსა, რომელსა ჰრქჳან გოლგოთა, რომელ არს თხემისა ადგილი, მუნ ჯუარს-აცუნეს [იგი] და ძჳრის-მოქმედნი იგი, ერთი მარჯუენით და ერთი მარცხენით ჯუარს-აცუნეს.
ხოლო იესუ იტყოდა: მამაო, მიუტევენ ამათ, რამეთუ არა იციან, რასა იქმან. და განიყვეს სამოსელი მისი და წილ იგდეს.
და დგა ერი იგი და ხედვიდა. შეურაცხ-ჰყოფდეს მას მთავარნიცა იგი და იტყოდეს: სხუანი აცხოვნნა, იცხოვნენ თავი თჳსი, უკუეთუ ეგე არს რჩეული ღმრთისაჲ.
ეკიცხევდეს ერისაგანნიცა იგი, მოუჴდიან მას და ძმარი მიუპყრიან
და ეტყჳედ: უკუეთუ შენ ხარ მეუფჱ ჰურიათაჲ, იჴსენ თავი შენი.
და იყო მას ზედა წერილი წიგნითა ბერძნულითა, ჰრომაელებრითა და ებრაელებრითა: მეუფჱ Page of ms. P: 194R ჰურიათაჲ არს ესე.
ხოლო ერთი იგი ძჳრის-მოქმედთაგანი ზე-დამოკიდებული ჰგმობდა მას და ეტყოდა: უკუეთუ შენ ხარ ძჱ ღმრთისაჲ, იჴსენ თავი შენი და ჩუენცა.
მიუგო მოყუასმან მან, შეჰრისხნა და ჰრქუა მას: არცა გეშინის ღმრთისაგან, რამეთუ მასვე სასჯელსა შინა ხარ?
ჩუენ სამართლად მოგუეგების, რაჲ-იგი ვქმენით, ხოლო ამას არაჲ უქმნიეს უსჯულოებაჲ.
და თქუა: მომიჴსენე მე, უფალო, ოდეს მოხჳდე სუფევითა შენითა.
ჰრქუა მას იესუ: ამენ გეტყჳ შენ: დღეს ჩემ თანა იყო სამოთხესა.
და იყო ჟამი მეექუსჱ, და დაბნელდა ყოველსა ქუეყანასა ვიდრე მეცხრედ ჟამამდე.
... და განიპო კრეტსაბმელი ტაძრისაჲ მის ორგან.
და ღაღად-ყო იესუ ჴმითა დიდითა და თქუა: მამაო, ჴელთა შენთა შევჰვედრებ სულსა ჩემსა. და ვითარცა ესე თქუა, აღმოუტევა სული.
მაშინ ვითარცა იხილა ასისთავმან მან საქმჱ ესე, ადიდებდა ღმერთსა და იტყოდა: ნანდჳლვე კაცი ესე მართალი იყო.
და ყოველნი, რომელნი ხედვიდეს ხილვასა მას და რაჲ-იგი იქმმნა, იცემდეს მკერდსა და წარვიდოდეს.
ხოლო დგეს ყოველნი მეცნიერნი მისნი შორს; და დედანიცა რომელნი მოსდევდეს გალილეაჲთ, იხილეს ესე ყოველი.
Page of ms. P: _ Page of ms. L: 343V და დღჱ იგი იყო პარასკევი, შაბათად განთენებოდა.
შეუდგეს მას დედანიცა, რომელნი მის თანა მოსრულ იყვნეს გალილეაჲთ, და იხილეს საფლავი იგი და ვითარ დასდებდეს გუამსა მისსა.
წარვიდეს და მოიმზადეს სულნელი, ნელსაცხებელი და შაბათი იგი და-ღა-იდუმეს მცნებისა მისთუის.
