Page of ms. P: 171V და მოახლებულ იყო დღესასწაული იგი უცომოებისაჲ, რომელსა ჰრქჳან პასქაჲ.
და ეძიებდეს მღდელთ-მოძღუარნი იგი და მწიგნობარნი, რაჲთამცა მოკლეს იგი, ხოლო ეშინოდა ერისა მისგან.
და შთაუჴდა ეშმაკი გულსა იუდა ისკარიოტელისასა. და იყო რიცხჳსაგან ათორმეტთაჲსა.
მივიდა და ეზრახა მღდელთ-მოძღუართა და მწიგნობართა, ერისა წინამძღუართა, რაჲთამცა მისცა იგი მათ.
განიზრახეს და აღუთქუეს მას მიცემად ვეცხლი.
და აღუთქუა მათ Page of ms. P: 172R და ეძიებდა ჟამსა მარჯუესა, რაჲთამცა მისცა იგი.
Page of ms. P: _ Page of ms. S: 122R მოიწინნეს დღენი იგი უცომოებისანი, ოდეს ღირდა პასქაჲ იგი დაკლვად.
და წარავლინნა პეტრე და იოჰანე და ჰრქუა მათ: წარვედით და მომიმზადეთ ჩუენ პასქაჲ, რაჲთა ეჭამოთ.
ხოლო მათ თქუეს: სადა გნებავს, და მოგიმზადოთ? Page of ms. S: 122V
ხოლო თავადმან ჰრქუა მათ: აჰა, ეგერა, შესლვასა ოდენ თქუენსა ქალაქად შეგემთხჳოს თქუენ კაცი, რომელსა ზედა ლაგჳნი წყლითა ზე ედგას, შეუდ[ე]გით მას სახიდ, ვიდრეცა შევიდე[ს].
და არქუთ უფალსა მის სახლისას[ა]: გეტყჳს შენ მოძღუარი: სად[ა] არს სავანჱ, რომელსა პასქაჲ ესე მოწაფეთა თანა ჩემთა ვჭამო?
და მან გიჩუენო[ს] თქუენ ქორი დაგებული დიდი; მუნ მზა-მიყავთ ჩუენ.
და წარვიდეს და პოვეს ეგრ[ე], ვითარცა-იგი ჰრქუა მათ. და მომზადეს პასქაჲ იგი.
და ოდეს იყო ჟამი, დაჯდა. და ათორმეტნი მოციქულნი მის თანა.
და ჰრქუა მა[თ]: გულისსიტყჳთ და გული-მითქ[უ]\მიდა Page of ms. S: 123R პასექსა ამას ჭამად თქუენ თანა ვიდრე ვნებადმდე ჩემდა.
ხოლო გეტყჳ თქუენ: არღარა ვჭამო ამისგან, ვიდრემდე აღესრულოს სასუფეველსა [შინა] ღმრთისასა.
და მოიღო სასუმელი და ჰმადლობდა და თქუა: მიიღეთ ესე და განიყავთ თავისა თქუენისა.
ხოლო გეტყჳ თქუენ: ამიერითგან არღარა ვსუა ნაყოფისაგან ვენაჴისა, ვიდრემდე სასუფეველი ღმრთისაჲ მოვიდეს.
და მოიღო პური, ჰმადლობდა, განტეხა და მისცა მათ და ჰრქუა: ესე არს ჴორცი ჩემი თქუენთჳს მიცემული, ამას ჰყოფდით მოსაჴსენებელად ჩემდა].
ეგრევე სასუმელი იგი შემდ\გომად Page of ms. S: 122V სერობისა და ჰრქუა: ესე სასუმელი _ ახალი შჯული სისხლისა ჩემისაჲ თქუენთჳს დათხეული.
ხოლო, აჰა, ჴელი განმცემლისა ჩემისაჲ ჩემ თანა არს ტაბლასა ზედა.
ძჱ სამე კაცისაჲ, მ[ს]გავსად განჩინებულისა მ[ი]სისა, წარვალს, ხოლო ვაჲ არს [კა]ცისა მის, ვის მიერ მიეცემის იგ[ი].
და მათ იწყეს გამოძიებად ურთიერთას: ვინმე არს მათ[გ]ანი, რომელსა ეგულების ესე ყოფ[ად]?
და იყო ცილობაჲცა მათ შორის, ვითარმედ ვინმე იყოს დიდ მათ შორის?
ხოლო თავადმან ჰრქუა მათ: მეფენი წარმართთანი უფლებედ მათ ზედა, და რომელთა ჴელმწიფებაჲ აქუნ მა[თ] ზედა, ქველისმოქმედ ჰრქჳა[ნ]. Page of ms. S: 142R
ხოლო თქუენ არა ეგრჱთ იყვნეთ, არამედ უდიდჱსი იგი თქუენ შორის იყავნ მრწემ, და წინამძღუარი იგი _ ვითარცა მსახური.
ვინ არს უფროჲსი: რომელი ინაჴით-ზის ანუ რომელი ჰმსახურებს? ანუ არა რომელი-იგი ინაჴით-ზის? ხოლო მე ვარ შორის თქუენსა ვითარცა მსახური.
და თქუენ ხართ, რომელნი დაადგერით ჩემ თანა განსაცდელთა შინა ჩემთა.
და მე აღგითქუამ თქუენ, ვითარცა მე აღმითქუა მამამან ჩემმან სასუფეველი.
რაჲთა ჰჭამდეთ და ჰსუმიდეთ ტაბლასა ზედა ჩემსა, სასუფეველსა შინა ჩემსა და დასხდეთ ათორმეტთა საყდართა და ჰშჯიდეთ ათორმეტთა ტომთა ისრაჱლისათა. Page of ms. S: 122V
[და თქუა უფალმან:] სიმონ, სიმონ, აჰა, ესერა, ეშმაკმან გამოგითხოვნა თქუენ აღცრად, ვითარცა იფქლი.
ხოლო მე ვევედრე მამასა ჩემსა შენთჳს, რაჲთა არა მოგაკლდეს სარწმუნოებაჲ შენი, და შენ ოდესმე მიიქეც და განამტკიცენ ძმანი შენნი.
ხოლო მან ჰრქუა: უფალო, მე შენ თანა მზა ვარ საპყრობილედ და სიკუდიდ მისლვად.
ხოლო თავადმად ჰრქუა: გეტყჳ შენ, პეტრე: არღა ეყივნოს ქათამსა დღეს, ვიდრემდე სამგზის უვარ-მყო მე, ვითარმედ: არა ვიცი მე.
და ჰრქუა მათ: ოდეს-იგი წარგავლინენ თქუენ თჳნიერ ბალანტისა და ვაშკარანისა და ფერჴთშესასხმელისა, ნუ გაკლ\და Page of ms. S: 125R რაჲა თქუენ? ხოლო მათ ჰრქუეს: არარაჲ გუაკლდა.
და მერმე ჰრქუა, ვითარმედ: რომელსა აწ აქუნდეს საქუფთჱ, აღიღენ; ეგრევე მსგავსად ვაშკარანიცა; და რომელსა არა აქუნდეს, განყიდენ სამოსელი მისი და იყიდენ მახჳლი.
გეტყჳ თქუენ, ესე ხოლოღა წერილი ჯერ-არს ჩემ ზედა აღსრულებად, ვითარმედ: უშჯულოთა თანა შეირაცხა, და რამეთუ ჩემთჳს აღსასრული იყოს.
ხოლო მათ ჰრქუეს: უფალო, აჰა, ესერა, არიან აქა ორ დანაკ. ხოლო თავადმან ჰრქუა მათ: კმა არს.
Page of ms. S: _ Page of ms. P: 179V და გამოვიდა იესუ და წა[რვიდა მსგავსად ჩუ]ეულებისა მთასა მას ზეთის-ხილთასა, და მისდევდეს მას მოწაფენი მისნი.
და იყო რაჲ იგი ადგილსა მას, ჰრქუა მოწაფეთა თჳსთა: ილოცევდით, რაჲთა არა შეხჳდეთ განსაცდელსა.
და თავადი განეშორა მათგან ვითარ ქვის-სატყორც ოდენ. და დაიდგნა მუჴლნი, ილოცვიდა
და თქუა: მამაო, უკუეთუ გნებავს ჩემგან თანაწარსლვად სასუმელი ესე, ხოლო ნუ ნებაჲ ჩემი, არამედ ნებაჲ შენი იყავნ!
და აღდგა ლოცვისა მისგან და მოვიდა მოწაფეთა თანა და პოვნა იგინი მძინარენი მწუხარებისა მისგან.
და ჰრქუა მათ: რაჲსა გძინავს? აღდეგით და ილოცევდით, რაჲთა არა შეხჳდეთ განსაცდელსა.
Page of ms. P: _ Page of ms. S: 156R და ვიდრე იგი ამას იტყოდაღა, აჰა, ერი და რომელსა ერქუა იუდა ისკარიოტელი, ერთი ათორმეტთაგანი, წინაუძღოდა მათ და მიეახლა იესუს ამბორის-ყოფად მისა, რამეთუ ესე სასწაული მიეცა მათდა და ჰრქუა: რომელსა მე ამბორ-უყო, იგი არს,
[ხოლო] იესუ ჰრქუა მას: იუდა, ამბორის-ყოფითა მისცემა ძესა კაცისასა?
იხილეს რაჲ მისთანათა ამათ საქმჱ ესე, ჰრქუეს მას: უფალო, უკუეთუ მოვსრნეთ ესენი მახჳლითა?
და სცა ვინმე მათგანმან ერთმან მონასა მღდელთმოძღურისასა და წარჰკუეთა ყური მისი მარჯუენჱ.
მიუგო იესუ და ჰრქუა მათ: აცადეთ აქა\მომდე. Page of ms. S: 156V და შეახო ჴელი ყურსა მისსა და განკურნა იგი.
ჰრქუა იესუ მოსრულთა მათ მის ზედა მღდელთმოძღუართა და ერისთავთა ტაძრისათა და ხუცესთა: ვითარცა ავაზაკსა ზედა გამოსრულ ხართ მახჳლითა [და] წათებითა.
დღითი-დღედ ვიყავ მე თქუენ თანა ტაძარსა მას შინა და არა განჰყავთ ჴ[ე]ლი ჩემ ზედა; არამედ ესე არს ჟამ[ი] თქუენი და ჴელმწიფებაჲ ბნელი[საჲ].
Page of ms. S: _ Page of ms. P: 184V და ვითარცა შეიპყრეს იესუ, წარიყვანეს და მიიყვანეს სახლსა მღდელთ-მოძღურისასა. ხოლო პეტრე მისდევდა შორით.
აღაგზნეს ცეცხლი შორის [ეზოსა მას] და გარე მოასხდეს იგინი; და დაჯდა პეტრე შორის მათსა.
და იხილა იგი მჴევალმან ვინმე მჯდომარჱ ნათელსა შინა, მიხედა და ჰრქუა მას: ესეცა მის თანა იყო.
ხოლო მან უარ-ყო და თქუა: დედაკაცო, არა [ვიცი], ვის ეძიებთ.
და Page of ms. P: 185R შემდგომად იხილა იგი სხუამან და ჰრქუა: შენცა მისთანაჲ ხარ. ხოლო პეტრე ჰრქუა: კაცო, არა ვარ მისთანაჲ.
და ვითარცა წარჴდა ჟამი ერთი, სხუაჲ ვინმე დაამტკიცებდა და იტყოდა: ჭეშმარიტად ესეცა მის თანა იყო, რამეთუ გალილეველ არს.
ხოლო პეტრე ჰრქუა: კაცო, არა ვიცი, რასა იტყჳ და მეყსეულად, ვიდრე იტყოდა-ღა ამას, ქათამი ყიოდა.
და მოიქცა უფალი და მიხედნა პეტრეს. და მოეჴსენა პეტრეს სიტყუაჲ იგი უფლისაჲ, რომელი ჰრქუა მას: ვიდრე ქათმის ყივილამდე უარ-მყო მე სამ-გზის, ვითარმედ: არა ვიცი.
და განვიდა გარე და ტიროდა მწარედ.
ხოლო კაცთა მათ რომელთა შეიპყრეს იესუ, ეკიცხევდეს მას და სცემდეს.
და დაჰბურეს თავსა და განკიცხეს და ჰბასრობდეს მას, ჰკითხვიდეს და ეტყოდეს: წინაწარმეტყუელებდ, ვინ არს, რომელმან გცა შენ?
და სხუასა მრავალსა სიტყუასა ჰგმობდეს და იტყოდეს მისთჳს.
და ვითარცა განთენა დღჱ, შეკრბეს მოხუცებულნი ერისანი, მღდელთ-მოძღუარნი და მწიგნობარნი და აღიყვანეს იგი საკრებულოსა მათსა
და ეტყოდეს: უკუეთუ შენ ხარ ქრისტე, მითხარ ჩუენ. ჰრქუა მათ იესუ: უკუეთუ გითხრა, არავე გრწმენეს;
და უკუეთუ გკითხო თქუენ, ვერაჲვე მომიგოთ, გინა განმიტეოთ მე.
ამიერითგან იყოს ძჱ კაცისაჲ მჯდომარჱ ძრიელებასა ღმრთისასა.
და ჰრქუეს მას ყოველთა: შენ ხარ ძჱ ღმრთისაჲ? ჰრქუა მათ იესუ: თქუენ იტყჳთ, ვითარმედ მე ვარ.
და მათ თქუეს: რაჲ-ღა გჳჴმს წამებაჲ, რამეთუ ჩუენ თჳთ გუესმა პირისაგან მისისა.
