Page of ms. P: 287R და ეტყოდა მათ იგავსაცა, ვითარ-იგი ჯერ-არს მათა მარადის ლოცვაჲ და რაჲთა არა ეწყინებოდის ლოცვასა შინა.
და ეტყოდა: მსაჯული ვინმე იყო ქალაქსა შინა, ღმრთისა არა ეშინოდა და კაცთაგან არა ჰრცხუენოდა.
ქურივი ვინმე იყო მასვე ქალაქსა. მოვიდის მისა და ეტყჳნ: მისაჯე მე წინამოსაჯულისაგან ჩემისა
და არა ისმინოს მისი ვიდრე რომლად ჟამადმდე. ამისა შემდგომად თქუა გულსა თჳსსა: და ღათუ ღმრთისა არა მეშინის და კაცთაგან არა მრცხუენის,
ამისთჳს, რამეთუ შრომასა მახუედრებს მე მარადის ქურივი ესე, უსაჯო მას, რაჲთა არა მარადის მოვიდოდის და მაწყინებდეს მე.
და ჰრქუა მათ უფალმან: ისმინეთ აწ, რასა მსაჯული იგი სიცრუვისაჲ იტყჳს.
ხოლო ღმერთმან არა ყოსა შურის-გებაჲ რჩეულთა მისთაჲ რომელნი ღაღადებენ მისა დღე და ღამე, და სულგრძელ არს მათთჳს?
გეტყჳ თქუენ: ყოს შურის-გებაჲ მათთჳს ადრე. ხოლო მო-რაჲ-ვიდეს ძჱ კაცისაჲ, პოოს-მეა სარწმუნოებაჲ ქუეყანასა ზედა?
თქუა ვიეთა მიმართ იგავი ესე, რომელნი ესვენ თავთა თჳსთა, ვითარმედ მართალ არიან, და შეურაცხ-ჰყოფენ სხუათა,
ვითარმედ: ორნი კაცნი აღვიდოდეს ტაძარსა მას ლოცვად: ერთი ფარისეველი და ერთი მეზუერჱ.
ფარისეველი იგი წარდგა და ამას ილოცვიდა თჳსაგან: უფალო, გმადლობ შენ, რამეთუ არა ვარ ვითარ სხუანი კაცნი მტაცებელ, ცრუ, მომრუშე, გინა ვითარცა ესე მეზუერჱ.
ვიმარხავ ორ-გზის შაბათსა შინა და ათეულსა შევს\წირავ Page of ms. P: 287V ყოვლისაგან მონაგებისა ჩემისა.
ხოლო მეზუერჱ იგი შორს დგა და არა იკადრებდა ზე-ახილვად თუალთა, არამედ იცემდა მკერდსა და იტყოდა: ღმერთო, მილხინე ცოდვილსა ამას.
გეტყჳ თქუენ: გარდამოვიდა ესე განმართლებული სახიდ თჳსა უფროჲს, ვიდრე ფარისეველი იგი, რამეთუ რომელმან აიმაღლოს თავი თჳსი, იგი დამდაბლდეს; და რომელმან დაიმდაბლოს თავი თჳსი, იგი ამაღლდეს.
Page of ms. P: 349V და წარიყვანნა ათორმეტნი იგი თჳსაგან და ჰრქუა მათ: ჰა ესერა აღვალთ იერუსალჱმდ, და აღესრულნენ ყოველნი წერილნი წინაწარმეტყუელთა მიერ ძისათჳს კაცისა;
რამეთუ მიეცეს წარმართთა, და ეკიცხევდენ, და აგინონ იგი, და ჰნერწყუვიდენ.
გუემონ და მოკლან, და მესამესა დღესა აღდგეს.
და მათ ვერ გულისხმა-ყვეს სიტყუაჲ ესე, რამეთუ დაფარულ იყო მათგან, და ვერ ცნეს თქუმული იგი.
და იყო მოახლებასა მათსა იერიქოს, ბრმაჲ ერთი ჯდა გზასა ზედა მთხოველად.
და ვითარცა ესმა წარმოვლაჲ სიმრავლისაჲ მის, იკითხვიდა: რაჲსმე არს ესე? Page of ms. P: 350R
და უთხრეს მას, ვითარმედ: იესუ ნაზარეველი წარმოჰვლის.
ღაღად-ყო და თქუა, ვითარმედ: იესუ, ძეო დავითისო, შემიწყალე მე!
და რომელნი-იგი წინა-უძღოდეს, შეჰრისხნეს, რაჲთა დადუმნეს. ხოლო იგი ღაღადებდა: ძეო დავითისო, მიწყალე მე!
და დგა იესუ და ბრძანა მოწოდებაჲ მისი. და ვითარცა მოეახლა, ჰკითხვიდა მას და ჰრქუა:
რაჲ გნებავს, და გიყო შენ? და მან ჰრქუა: უფალო, რაჲთა აღვიხილნე.
ხოლო იესუ ჰრქუა მას: სარწმუნოებამან შენმან გაცხოვნა შენ, აღიხილენ!
და მუნთქუესვე აღიხილნა; მისდევდა და ადიდებდა ღმერთსა. და ყოველმან ერმან ვითარცა იხილეს, ადიდებდეს ღმერთსა.
