Page of ms. P: 385V და იყო, მო-რაჲ-ვიდოდა იგი სახლსა ვისსამე მთავრისა ფარისეველისასა შაბათსა დღესა ჭამად პურისა, ხოლო იგინი უმზირდეს მას.
და აჰა ესერა იყო ვინმე კაცი წყლით-მაკჱ წინაშე მისსა.
მიუგო იესუ და ჰრქუა შჯულის-მოძღუართა მათ და ფარისეველთა: უკუეთუ ჯერ-არს შაბათსა განკურნებაჲ? ხოლო იგინი დუმნეს, და მოიყვანა [კაცი] იგი და განკურნა და განუტევა.
და ჰრქუა მათ: ვისი თქუენგანისაჲ ძჱ გინა ჴარი ჯურღმულსა შთაიჭრეს, არა მეყსეულად აღმოიქუას იგი დღესა შაბათსა?
და არღარავინ იკადრა სიტყჳს-მიგებად მისა მიმართ.
Page of ms. P: _ Page of ms. L: 624R და ეტყოდა ჩინებულთა მათ იგავსა და შეისწავებდა, ვითარ-იგი ზემოჯდომასა არჩევდეს, და ეტყოდა მათ:
რაჟამს გხადოს ვინმე ქორწილსა, ნუ დასჯდები პირველსა ინაჴსა, ნუუკუე უპატიოსნესი შენსა იყოს ჩინებული;
და მოვიდეს, რომელმან-იგი შენ და მას გხადოს, და გრქუას შენ: ადგილ-ეც ამას! მაშინ იწყო სირცხუილით უკუანაჲსკნელსა ადგილსა დაპყრობად.
არამედ ოდეს გხადოს ვინმე, მივედ და დაჯედ უკუანაჲსკნელსა ადგილსა, რაჲთა მოვიდეს, რომელმან-იგი შენ გხადოს, და გრქუას შენ: მეგობარო, აღ-რე-გუალე ზემოკერძოსა! მაშინ იყოს შენდა დიდებაჲ წინაშე ყოველთა მეინაჴეთა Page of ms. L: 624V შენთა თანა.
რამეთუ ყოველმან რომელმან აღიმაღლოს თავი თუისი, დამდაბლდეს, და რომელმან დაიმდაბლოს თავი თუისი, იგი ამაღლდეს.
და ეტყოდა მასცა იესუ, რომელმან-იგი ხადა მას: ოდეს ჰყოფდე სადილსა გინა სერსა, ნუ ხადი მეგობართა შენთა და ძმათა შენთა, ნუცა ნათესავთა შენთა, ნუცა მოძმეთა შენთა მდიდართა, ნუუკუე მათცა გხადონ კუალად, და გექმნეს შენ ესე მოსაგებელ.
არამედ ოდეს ჰყოფდე შენ სადილსა, ჰხადე გლახაკთა უმეცართა, მკელობელთა და ბრმათა,
და ნეტარ იყო, რამეთუ არაჲ აქუს, რაჲმცა მიგაგეს შენ, და მოგეგოს შენ ადგომასა მართალთასა.
ესმა ვისმე მის თანამეინაჴესა და ჰრქუა: ნეტარ არს, რომელმან ჭამოს პური სასუფეველსა.
ხოლო თავადმან Page of ms. L: 625R ჰრქუა მას: კაცმან ვინმე ყო პური დიდი და უწოდა მრავალთა.
და წარავლინა მონაჲ თუისი ჟამსა მას პურისასა, რაჲთა ჰრქუას ჩინებულთა მათ მოსლვად, რამეთუ: აჰა, ესერა, მზა არს ყოველი.
და იწყო თითოეულმან ყოველმან ჯმნად. პირველმან მან ჰრქუა მას: აგარაკი ვიყიდე და უნებელი ზედა-მაც მისლვად და ხილვად იგი. გლოცავ შენ, მიტევე მე, ჯმნულმცა ვარ მე შენგან.
და სხუამან ჰრქუა: უღლეული ჴართაჲ ვიყიდე [ხუთი] და მივალ გამოცდად მათა. გლოცავ შენ, ჯმნულმცა ვარ.
და მერმე სხუამან ჰრქუა: ცოლი შევირთე და მისგან ვერ ჴელ-მეწიფების მოსლვად.
და მოვიდა მონაჲ იგი და უთხრა უფალსა მას ესე. მაშინ განრისხნა სახლისა უფალი იგი, ჰრქუა მონასა თუისსა: განვედ გარე Page of ms. L: 624V უბანთა და ყურეთა ქალაქისათა და გლახაკნი, უცხონი და ბრმანი შემოიყვანენ.
და ჰრქუა მონამან მან: უფალო, იქმნა ბრძანებაჲ შენი, და ადგილი არსღა.
ჰრქუა უფალმან მონასა მას: განვედ გზათა ზედა და ფოლოცთა და აიძულე შემოსლვად, რაჲთა აღივსოს სახლი ჩემი.
ხოლო გეტყუი თქუენ: არავინ მათ კაცთაგანმან გემოჲ იხილოს სერობისაჲ ამის ჩემისაჲ.
და შეკრბებოდა ერი მრავალი მისა; მიექცა და ჰრქუა მათ:
რომელი მოვალს ჩემდა და არა მოიძულოს მამაჲ თუისი და დედაჲ თუისი, ცოლი და შვილი, ძმანი და დანი და მერმე კუალად თავიცა თუისი, ვერ ჴელ-ეწიფების მოწაფე ყოფად ჩემდა.
ვისმე უკუე თქუენგანსა უნდეს გოდლისა შენებად, პირველად დაჯდეს და აღირაცხოს, რავდენი წარჴდეს, უკუეთუ აქუს, რაჲთა კმა-ეყოს მას აღსრულებად, Page of ms. L: 626R
ნუუკუე დადვას საფუძველი და ვერ შეუძლოს აღსრულებაჲ მისა, და ყოველნი რომელნი ხედვიდენ მას, იწყონ მისა კიცხევად.
და თქუან, ვითარმედ: კაცმან მან იწყო შენებად [და ვერ უძლო აღსრულებად].
ანუ მეფჱ რომელი მივალნ სხუასა მეფესა ბრძოლად, არამე პირველად დაჯდეს და განიზრახოს, უკუეთუ შემძლებელ არს ათითა ათასითა შემთხუევად ოცითა ათასითა მომავალსა მის ზედა?
უკუეთუ არა, ვიდრე შორსღა იყოს, მოციქული მოუვლინოს და მოიკითხოს იგი მშუიდობით.
ეგრეცა ყოველმან თქუენგანმან, რომელმან არა იჯმნეს ყოვლისაგან მონაგებისა თუისისა, ვერ ჴელ-ეწიფების მოწაფე ყოფად ჩემდა.
კეთილ არს მარილი. უკუეთუ მარილი იგი განქარდეს, რაჲთამე დაიმარილოს?
არცა ქუეყანასა, არცა [სკორესა] სარგებელ არს, არამედ გარე განდვან იგი. რომელსა ასხენ ყურნი სმენად, ისმინენ!
