რომელსა ზედა შეკრებულ იყო ბევრეული ერი, ვიდრე დასთრგუნვიდესცა ურთიერთას. ეტყოდა იესუ მოწაფეთა თჳსთა პირველად: ეკრძალენით თავთა თქუენთა ტომისაგან ფარისეველთაჲსა, რომელ არს ორგულობაჲ.
რამეთუ არა არს დაფარული, რომელი არა განცხადნეს, და არცა საიდუმლოჲ, რომელი არა საცნაურ იყოს.
Page of ms. P: 96V ხოლო თქუენ გეტყჳ, საყუარელთა ჩემთა: ნუ გეშინინ მათგან, რომელთა მოწყჳდნენ ჴორცნი თქუენნი და შემდგომად უმეტჱსი არარაჲ არს, რაჲმცა გიყვეს თქუენ.
არამედ გიჩუენო თქუენ, ვისა გეშინოდის: გეშინოდენ მისა, რომელსა შემდგომად მოწყუედისა თქუენისა ჴელმწიფებაჲ აქუს შთაგდებად გეჰენიასა შინა. გეტყჳ თქუენ, მისა გეშინოდენ.
ანუ არა ხუთი სირი ორის დანგის განიყიდის და ერთიცა მათგანი არა დავიწყებულ არს წინაშე ღმრთისა.
ხოლო თქუენნი თმანი თავისანი ყოველნი განრაცხილ არიან. ნუ გეშინინ, რამეთუ მრავალთა სირთა უმჯობჱს ხართ თქუენ.
ხოლო გეტყჳ თქუენ: ყოველმან რომელმან აღიაროს ჩემდამი წინაშე კაცთა, ძემანცა კაცისამან აღიაროს იგი წინაშე ანგელოზთა ღმრთისათა.
და რომელმან უარ-მყოს მე წინაშე კაცთა, უარ-იქმნეს იგი წინაშე ანგელოზთა ღმრთისათა.
და რომელმან თქუას სიტყუაჲ ძისა მიმართ კაცისა, მიეტეოს მას, ხოლო რომელი სულსა წმიდასა ჰგმობდეს, არა მიეტეოს მას.
ხოლო რაჟამს მიჰყვანდეთ შესაკრებელსა მთავართა და ჴელმწიფეთა წინაშე, ნუ ჰზრუნავთ, ვითარ ანუ რაჲ სთქუათ,
რამეთუ სული წმიდაჲ გასწავებდეს მას ჟამსა, რაჲ-იგი ჯერ იყოს სიტყუად.
Page of ms. P: 296V ნუ გეშინინ მცირესა მაგას სამწყსოსა, რამეთუ სათნო-იყო მამამან თქუენმან მოცემად თქუენდა სასუფეველი.
განყიდეთ მონაგები თქუენი და მიეცით ქველის-საქმედ. ყავთ თავისი თქუენისა საფასჱ, რომელი არა დაძუელდეს, საუნჯჱ მოუკლებელი ცათა შინა, სადა-იგი მპარავი არა შეეხების, არცა მღილმან განრყუნეს.
სადაცა იყვნენ საუნჯენი თქუენნი, მუნცა იყვნენ გულნი თქუენნი,
იყვნენ წელნი თქუენნი მორტყმულ და სანთელნი თქუენნი აღნთებულ.
და თქუენ ემსგავსენით კაცთა მათ, რომელნი მოელიან უფალსა თჳსსა, ვიდრემდის მოვიდეს ქორწილისაგან, რაჲთა, რაჟამს მოვიდეს, და განუღონ მას. Page of ms. P: 297R
ნეტარ იყვნენ იგი მონანი, რომელთაჲ მოვიდეს უფალი იგი მათი და პოვნეს იგინი მღჳძარედ. ამენ გეტყჳ თქუენ, რამეთუ მოირტყნეს და დაისხნეს, წარმოუდგეს და მსახურებდეს მათ.
და ღათუ მეორესა საჴუმილავსა და მესამესა პოვნეს ესრჱთ, ნეტარ იყვნენ იგინი.
ხოლო ესემცა უწყით: უკეთუმცა იცოდა სახლისა უფალმან, რომელსა ჟამსა მოპარავი მოვალს, იღჳძებდამცა და არა უტევა დათხრად გუერდი სახლისა თჳსისაჲ.
და თქუენცა იყვენით განმზადებულ, რამეთუ ჟამსა, რომელსა არა ჰგონებდეთ, ძჱ კაცისაჲ მოვიდეს.
ჰრქუა მას პეტრე: უფალო, ჩუენდა მომართა იტყჳ იგავსა ამას ანუ ყოველთა მიმართ?
და ჰრქუა უფალმან: ვინ-მე არს მნჱ იგი სარწმუნოჲ, რომელი დაადგინოს უფალმან მონათა მისთა ზედა მიცემად ჟამსა იფქლისასა საწყაული?
ნეტარ არს მონაჲ იგი, რომლისაჲ მოვიდეს უფალი იგი მისი და პოოს იგი ესრჱთ მოქმედი.
ამენ გეტყჳ თქუენ, რამეთუ ყოველთა ზედა მონაგებთა მისთა დაადგინოს იგი.
Page of ms. P: _ Page of ms. S: 85R უკუეთუ თქუას მონამან მან გულსა თჳსსა: ყოვნის უფალი ჩემი მოსლვად, და იწყოს გუემად მონათა და მჴევალთა, ჭამად და სუმად და დათრობად,
მოვიდეს უფალი იგი მონისაჲ მის დღესა, რომელსა არა მოელის, და ჟამსა, რომელი არა იცის, და ორგან განკუეთოს იგი და ნაწილი მისი დადვას ორგულთა თანა.
ხოლო მონამან მან, რომელმან იცის ნებაჲ უფლისა თჳსისაჲ და არა განემზადოს ნებისაებრ მისისა, იტანჯოს იგი ფრიად.
ხოლო რომელმან არა იცის და ქმნეს რაიმე ღირსი ტანჯვისაჲ, იგუემოს მცირედ, Page of ms. S: 85V რამეთუ ყოველსა, რომელსა მიეცა დიდად, დიდადცა იძიოს მისგან, და რომელსა მიეცა ფრიად, უმეტჱს მოჰჴადოს მას.
ცეცხლისა მოვედ მიფენად ქუეყანასა ზედა და რაჲ მნებავს, რაჲთა აწვე აღეგზნეს.
ხოლო ნათლის-ღებაჲ მაქუს ნათლის-ღებად და ვითარ შეურვებულ ვარ, ვიდრემდე აღესრულოს.
ეგრევე ჰგონებთ, ვითარმედ მშჳდობისა მოვედ მიფენად ქუეყანასა ზედა? არა, გეტყჳ თქუენ, არამედ განყოფად.
რამეთუ იყვნენ ამიერითგან ხუთნი სახლსა შინა ერთსა განყოფილ: სამნი ორთაგან და ორნი სა[მ]თაგან.
განევთას მამაჲ ძისაგან და ძჱ მამისაგან, დედაჲ ასულისაგან და ასული დედისაგან, დედამთილი ძისცოლისაგან მისისა და Page of ms. S: 86R ძისცოლი დედამთილისაგან.
ეტყოდა იესუ ერსაცა მას: რაჟამს იხილოთ ღრუბელი აღმომავალი დასავალით, მეყსეულად ჰთქჳთ, ვითარმედ: წჳმაჲ მოაქუს, და არნ ეგრჱთ.
და რაჟამს სამხრით ქარი ქრინ, ჰთქჳთ, ვითარმედ: სიცხჱ იყოს, და არნ ეგრჱთ.
ორგულნო, პირი სამე ქუეყანისაჲ და ცისაჲ იცით გამოცდად, ხოლო ჟამი ესე ვითარ არა გამოიცადეთ?
ანუ რაჲსა თავით თჳსით არა შჯით მართალსა?
რამეთუ ოდეს მიხუალ მოსაჯულისა შენისა თანა მთავრისა წინაშე გზასა ზედა, მიეც საქმარი განთავისუფლებად მისგან, ნუუკუე მიგითრიოს შენ მსაჯულისა და მსაჯულმან მიგცეს შენ სეფეკაცსა, და Page of ms. S: 85V სეფეკაცმან მიგცეს შენ საპყრობილედ.
გეტყჳ შენ: არ გამოხჳდე მიერ, ვიდრემდე უკუანაჲსკნელი მი-ვე-სცე შენ მწულილი.
