მიწყალე მე, ღმერთო, დიდითა წყალობითა შენითა და მრავლითა მოწყალებითა შენითა აჴოცე უსჯულოებაჲ ჩემი.
უფროჲს განმბანე ურჩულოებისა ჩემისაგან და ცოდვათა ჩემთაგან განმწმიდე მე.
რამეთუ ურჩულოებაჲ ჩემი მე უწყი, და ცოდვაჲ ჩემი წინაშე ჩემსა არს მარადის.
შენ მხოლოსა შეგცოდე, უფალო, და ბოროტი შენ წინაშე ვყავ; ვითარ მართალ ხარ სიტყჳთა შენითა და სძლევ სჯასა შენსა.
ესერა უსჯულოებასა მიუდგა და ცოდვასა შინა მშვა მე დედამან ჩემმან,
უფალო, ჭეშმარიტებაჲ შეიყუარე, გამოუჩინებელნი და დაფარული სიბრძნისა შენისანი გამომიცხადენ მე.
მასხურე მე საპკურებელითა შენითა და განვწმიდნე, განმბანე მე და უფროჲს თოვლისა განვსპეტაკნე.
მასმინე მე გალობაჲ და სიხარული, და იხარებდენ ძუალნი მდაბალნი.
გარე-მიაქციე პირი შენი ცოდვათა ჩემთაგან და ყოველნი უსჯულოებანი ჩემნი აჴოცენ.
გული წმიდაჲ დაჰბადე ჩემ თანა, ღმერთო, და სული წრფელი განმიახლე გუამსა ჩემსა.
ნუ განმაგდებ მე პირისა შენისაგან და სულსა წმიდასა შენსა ნუ მიმიღებ ჩემგან.
მომეც მე სიხარული მაცხოვარებისა შენისაჲ და სულითა წმიდითა დამამტკიცე მე.
ვასწავლე უსჯულოთა გზანი შენნი და უღმრთონი შენდა მოიქცენ.
მიჴსენ მე სისხლთაგან, ღმერთო, ღმერთო ცხორებისა ჩემისაო; გიგალობს ენაჲ ჩემი სიმართლესა შენსა.
უფალო, ბაგენი ჩემნი აღახუენ, და პირი ჩემი იტყოდის ქებულებასა შენსა.
უკუეთუმცა გენება, მსხუერპლი შევწირეთ შენდა; საკუერთხი არა გთნდა შენ.
მსხუერპლ[ი] ღმრთისაჲ არს სული მდაბალი, გული წმიდაჲ და სული მდაბალი ღმერთმან არა შეურაცხ-ყო[ს].
კეთილი უყავ, უფალო, ნებითა შენითა სიონსა და აღეშენნენ ზღუდენი იერუსალემისანი.
მაშინ გთნდეს მსხუერპლი სიმართლისაჲ, შესაწირავი და საკუერთხი; მაშინ შეიწირნენ საკურთხეველსა შენსა ზედა ზუარაკნი.
