და იყო სიტყუაჲ უფლისაჲ ჩემდა მომართ, და თქუა.
ძეო კაცისაო, წინაწარმეტყუელებდ მწყემსთა მიმართ ისრაჱლისათა, წინაწარმეტყუელებდ და არქუ მწყემსთა მათ; ამას იტყჳს ადონაჲ უფალი; ჵ მწყემსთა მაგათ ისრაჱლისათა, არა თავთა თჳსთა აძოვებენა მწყემსნი იგი, არა ცხოვართა აძოებენ მწყემსნი იგი.
აჰა ეგერა სძესა შეჰშჭამთ, და მატყლსა შეიმოსთ, და მსუქანსა მას დაჰკლავთ, და ცხოვართა ჩემთა არა აძოვებდით.
უძლური იგი არა განაძლიერეთ, და სნეული იგი არა განასუქეთ, და განტეხილსა მას არა შეუხჳეთ, შეცთომილი იგი არა მოაქციეთ, და წარწყმედული იგი არა მოიძიეთ, და ძლიერი იგი იქმნიეთ შრომით.
და განიბნინეს ცხოვარნი ჩემნი, რამეთუ არა იყო მწყემსი; და იქმნნეს იგინი შესაჭმელ ყოველთა მჴეცთა ველისათა.
და განიბნინეს ცხოვარნი ჩემნი ყოველთა ზედა მთათა და ყოველთა ზედა ბორცუთა მაღალთა, და განიბნინეს პირსა ზედა ყოვლისა ქუეყანისასა, განიბნინეს და არა ვინ იყოს მეძიებელ, არცა მომაქცეველ.
ამისთჳს, მწყემსნო, ისმინეთ სიტყუაჲ უფლისაჲ.
ცხოველ ვარ მე, იტყჳს ადონაჲ უფალი, ამისთჳს რამეთუ იქმნნეს ცხოვარნი ჩემნი წარსატყუენველ და შესაჭმელ ყოველთა მჴეცთა ველისათა, ამისთჳს რამეთუ არა იყვნეს მწყემსნი, და არა გამოიძინეს მწყემსთა მათ ცხოვარნი ჩემნი, და აძოვებდეს მწყემსნი იგი თავთა თჳსთა, და ცხოვართა ჩემთა არა აძოვებდეს.
ამისთჳს, მწყემსნო,
ამას იტყჳს ადონაჲ უფალი; აჰა ესერა მე მწყემსთა ზედა, და გამოვიძინე ცხოვარნი ჩემნი, Page of ms. J: B95r და მოგიხუნე იგინი ჴელისაგან თქუენისა, და მოვაქცი/ნე იგინი, რაჲთა არღარა მწყსიდენ ცხოვართა ჩემთა, და არღარა აძოვებდენ მათ მწყემსნი იგი, და განვარინნე ცხოვარნი ჩემნი პირისაგან მათისა, და არღარა იყვნენ შესაჭმელ მათა.
რამეთუ ესრეთ იტყჳს უფალი უფალი; აჰა ესერა მე გამოვიძინე ცხოვარნი ჩემნი, და მოვხედო მათ,
ვითარცა იგი ვძიებნ მწყემსი სამწყსოსა თჳსსა დღესა მას ოდეს არნ ღრუბელი და ნისლი შორის ცხოვართა განშოერებულთა; ესრჱთ გამოვიძინე ცხოვარნი ჩემნი, და მოვაქცინე იგინი ყოველთაგან ადგილთა, სადა იგი განბნეულ იყვნეს მუნ დღესა მას ღრუბლისასა და ნისლისასა.
და გამოვიყვანნე იგინი წარმართთაგან, და შევკრიბნე იგინი სოფლებისაგან, და შევიყვანნე იგინი ქუეყანად მათა, და ვაძოვებდე მათ მთათა ზედა ისრაჱლისათა და ჴევნებსა და ყოველსა სამკჳდრებელსა ქუეყანისასა.
საძოვარსა კეთილსა ვაძოვნე იგინი მთათა ზედა მაღალთა ისრაჱლისათა, და იყვნენ სადგურნი მათნი მუნ. მუნ დაიძინონ და მუნცა განისუენონ საშუებელსა კეთილსა, და საძოვარსა პოხილსა ძოვდენ მთათა ზედა ისრაჱლისათა.
მე ვაძოვნე ცხოვარნი ჩემნი, და მე განუსუენო მათ, და ცნან რამეთუ მე ვარ უფალი. ამას იტყჳს ადონაჲ უფალი;
წარწყმედილი მოვიძიო, და შეცთომილი მოვაქციო, და განტეხილსა შეუხჳო, და მოკლებული განვაძლიერო, და ძლიერი იგი დავიცვე, და ვაძოვნე იგინი სამართალითა.
და თქუენ ცხოვართათჳს, ამას იტყჳს უფალი უფალი; აჰა ესერა მე ვსაჯო შორის ცხოვრისა და ცხოვრისა, და ვერძისა და ვაცისა.
ანუ ვერ კმა არსა თქუენდა, რამეთუ კეთილსა საძოვარსა სძოვდით, და ნეშტსა მას საძოვრისასა ფერჴითა დასთრგუნევდით, და დაწმედილსა მას წყალსა თქუენ Page of ms. J: B95v ჰსუემდით, და ნეშტსა მას ფერჴითა/ თქუენითა აღამრღუევდით.
და ცხოვარნი ჩემნი დანათრგუნავსა თქუენსა ძოვდეს, და აღთქუეფილსა ფერჴითა თქუენითა წყალსა სუმიდეს.
ამისთჳს ამას იტყჳს უფალი უფალი; აჰა ესერა მე განვიკითხო შორის ცხოვარსა ძლიერსა და შორის ცხოვარსა უძლურსა.
რამეთუ გუერდითა თქუენითა და მჴრითა თქუენითა აჭენებდით, და რქითა თქუენითა ურქენდით, და ყოველსა უძლურსა აჭირვებდით.
და ვიჴსნნე ცხოვარნი ჩემნი, და არღარა იყვნენ მერმე წარსატყუენველ; და ვსაჯო შორის ვერძსა ვერძისა მიმართ.
და აღუდგინო მათ მწყემსი, და მწყსიდეს მათ მონაჲ ჩემი დავით, და იყოს მათა მწყემს.
და მე უფალი ვიყო მათა ღმრთად, და დავით შორის მათსა მთავრად; მე უფალი ვიტყოდე.
და აღუთქუა დავითს აღთქუმაჲ მშჳდობისაჲ, და განვაქარვო მჴეცი ბოროტი ქუეყანით, და დაემკჳდრნენ რდაბნოთა, და დაიძინონ მაღნართა შინა.
და მივსცე მათ გარემო მთისა ჩემისაჲ, და მოგცე თქუენ წჳმაჲ და წჳმაჲ კურთხევისაჲ.
და ხეთა ველისათა მოსცენ ნაყოფი მათი, და ქუეყანამან მოკცეს ძალი თჳსი, და დაემკჳდრნენ ქუეყანასა მათსა სასოებითა მშჳდობისაჲთა, და ცნან რამეთუ მე ვარ უფალი, რაჟამს შევმუსრო მე უღელი მათი, და განვარინნე იგინი ჴელისაგან მათისა, რომელნი დაიმონებდენ მათ.
და არღარა იყვნენ წარსატყუენველ წარმართთა, და მჴეცნი ქუეყანისანი არღარა შეშჭამდენ მათ, და დაემკჳდრნენ სასოებით, და არა ვინ იყოს მაშინებელ მათა.
და აღუდგინო მათ ნერგი მშჳდობისაჲ, და არღარა იყვნენ წარწყმედილ სიყმილითა ქუეყანასა ზედა, და არღარა მოიღონ ყუედრებაჲ წარმართთაგან.
და ცნან რამეთუ მე ვარ უფალი ღმერთი მათი, და იგინი ერნი ჩემნი, სახლი ისრაჱლისაჲ, თქუა ადონაჲ უფალმან./ Page of ms. J: B96r
ცხოვარნი ჩემნი, და ცხოვარნი სამწყსოჲსა ჩემისანი ხართ თქუენ, და მე უფალი ღმერთი თქუენი, იტყჳს უფალი უფალი.;
