ვაჲ რომელთა შეურაცხ-ყონ სიონი, და რომელნი ესვენ მთასა მას სამარიაჲსასა, <მოისთულეს დასაბამი წარმართთა, და შევიდეს თავით თჳსით, სახლო ისრაჱლისაო.
და> წიაღ-ჴედით ყოველნი, და იხილეთ, და წიაღ-ჴედით მიერ ემათდ, და რაბათდ, და შთავედით გეთდ უცხოთესლთასა უმტკიცესთა მათ მეფეთაგანისათა, უკუეთუ უმრავლჱს არიან საზღვარნი მათნი თქუენთა,
რომელნი მოვლენ დღედ ბოროტად; რომელნი შეეახლებიან და შეეხებიან შაბათთა ნაცილთა.
რომელთა სძინავს ცხედართა ზედა პილოჲს-ძუალედთა, და იშუებენ სარეცელთა მათთა ზედა, და ჭამენ თიკანთა სამწყსოთაგან, და ჴბოებსა შორის მროწეულთა მწოვართა.
რომელნი თანა-უტყუელავთ ჴმასა ებნისასა, ვითარცა მდგომარეთა შეურაცხიან თავნი, და არა ვითარცა მეოტთა.
რომელნი სუმენ წურვილსა ღჳნოსა, და რჩეულსა ნელსაცხებელსა იცხებენ, და არაჲ ევნებოდა შემუსრვისათჳს იოსეფისა.
ამისთჳს აწ ტყუე იქმნენ დასაბამსა ძლიერთასა, და მოისპოს კიმანებაჲ ცხენებისაჲ ეფრემისგან. / Page of ms. J: B10r
რამეთუ ფუცა უფალმან უფალმან თავისა თჳსისა, იტყჳს უფალი ღმერთი ძალთაჲ, რამეთუ მძაგს მე ყოველი გინებაჲ იაკობისი, და სოფელი მისი მოვიძულე, და აღვიღო ქალაქი დამკჳდრებულითურთ მისით.
და იყოს უკუეთუ დაშთენ ათნი კაცნი სახლსა შინა ერთსა, მოსწყდენ, და დაშთენ ნეშტნი.
და მოიხუნენ სახლეულთა მათთა, და ვიძულებოდის განღებაჲ ძუალთა მათთაჲ სახლისაგან, და ჰრქუას წინამძღუართა მათ სახლისათა, უკუეთუ არს და შენ თანა, და თქუას; არღარა, და <ჰ>რქუას, დუმენ სახელის-დებისათჳს სახელსა უფლისასა.
რამეთუ აჰა ესერა უფალმან ამცნოს, და დასცეს სახლი იგი დიდი წყლვითა, და ხახლი მცირე განხეთქითა.
უკუეთუ სდევნიდენ კლდეთა ზედა ცხენნი, ანუ თუ დაიდუმონ ჴდალთა მიმართ, რამეთუ გარდასდრიკეთ გულის-წყრომად საშჯელი, და ნაყოფი სიმართლისაჲ სიმწარედ.
რომელნი იხარებთ არა რასა ზედა სიტყუასა, რომელნი იტყჳთ, არა ჩუენითა ძალითა გუაქუნდესა რქანი.
რამეთუ აჰა ესერა მე აღვადგინო თქუენ ზედა, სახლო ისრაჱლისაო, თქუა უფალმან ღმერთმან ძალთამან, და გაჭირვებდენ თქუენ, რაჲთა არა შეხჳდეთ ემათდ და ვიდრე ჴევადმდე დასავალთაჲსა.:
