ისმინეთ სიტყუაჲ უფლისაჲ, ძეთა ისრაჱლისათა, რამეთუ საშჯელი უფლისაჲ მკჳდრთა ზედა ქუეყანისათა, რამეთუ არა არს წყალობაჲ არცა ჭეშმა რიტებაჲ არცა ცნობაჲ უფლისაჲ ქუეყანასა ზედა.
წყევაჲ და ტყუვილი, შური და კაცის-კლვაჲ, და პარვაჲ და მრუშებაჲ მიფენილ არს ქუეყანასა ზედა; და სისხლსა სისხლთა ზედა დაჰრთვენ,
ამისთჳს იგლოვდეს ქუეყანაჲ, და შემცირდეს ყოვლითურთ დამკჳდრებულით მისით, მჴეცითურთ ქუეყანისაჲთ და ქუე-წარმავალით, და მფრინველით ცისაჲთ და თევზით ზღჳსაჲთ მოაკლდენ.
რაჲთა არა ვინ იშჯოდის, არცა ამხილებდეს, ხოლო ერი ჩემი, ვითარცა სიტყჳს-მგებელი მღდელი.
და მოუძლურდეს დღისი და წინაწარმეტყუელიცა მოუძლურდეს შენ თანა ღამესა; ვამ<ს>გავსე დედაჲ შენი;
ემსგავსა ერი ჩემი, რომელსა არა აქუნდა მეცნიერებაჲ, რამეთუ შენ მეცნიერებაჲ განიშორე. განგიშორო შენ მეცა მღდელობად ჩემდა, და დაივიწყე შჯული ღმრთისა შენისაჲ, და დავივიწყნე მეცა შვილნი შენნი,
სიმრავლისა-ებრ შენისა, ეგრევე შემცოდეს მე. ამისთჳს იგლოვდეს ქუეყანაჲ, და შემცირდეს ყოვლითურთ დამკჳდრებულით მისით, მჴეცითურთ ქუეყანისაჲთ და Page of ms. O: 370r ქუე-წარმავალით./ ამისთჳს დიდებაჲ მათი უპატიოდ დავდვა.
ცოდვასა ერისა ჩემისასა ჭამდენ, და სიცრუვეთა მათთა შინა მოიბნენ სულნი მათნი.
და იყოს ვითარცა ერი, ეგრეცა მღდელი იგი, და შური ვიძიო მის ზედა, და გზათა მისთა-ებრ მივაგო მას.
და ჭამდენ, და ვერ განძღებოდიან, ისიძვიდენ, და ვერ წარემართონ, რამეთუ უფალი დაუტევეს.
რამეთუ შეუდგენ სიძვასა, და ღჳნაჲ და მთრვალობაჲ მიიღო გულმან ერისა ჩემისამან.
შეყოფითა ურთიერთასითა იკითხვიდეს, და კუერთხებითა მით მისითა მიუთხრობდეს მას,
თხემთა ზედა მთათასა უზორვიდეს, და ბორცუთა ზედა უკლვიდეს მუხასა და ვერხუსა ქუეშჱ და ხეთა საგრილთა, რამეთუ კეთილ არს საფარველი. ამისთჳს ისიძვიდენ ასულნი თქუენნი, და სძალნი თქუენნი იმრუშებდენ.
და არა მივჰხედო ასულთა თქუენთა ოდეს ისიძვიდენ, და სძალთა თქუენთა ოდეს იმრუშებდენ, რამეთუ იგინი მეძავთა თანა შესუარულ იყვნეს, და კერპთ-მსახურთა თანა უზორვიდეს, და ერი იგი რყებითურთ შერეულ იყო მეძავთა თანა.
ხოლო შენ ისრაჱლ, ნუმცა უმეცარ ხარ, და შენ იუდა, ნუ შეხუალთ გალგალად, და ნუ აღხუალთ სახლსა მას ონისასა, და ნუ ჰფუცავთ ცხოველსა უფალსა.
ვითარცა სამწყული მტრიობარი შესტრიობდა ისრაჱლი, აწ აძოვნეს Page of ms. O: 370v იგინი უფალმან ფართოსა ადგილსა ვითარცა კრავნი./
შემყოფი კერპთაჲ ეფრემ, და იდვა თავისა თჳსისა საცთური;
სათნო იყვნა ქანანელნი, სიძვით ისიძვიდეს, შეიყუარეს უპატიოებაჲ კრებულისაგან მისისა.
შეკრული სულისაჲ შენ ხარ ფრთეთა მისთა, და ჰრცხუენოდის ბომონთა მისთა.:
