და წარვიდა მეფჱ რობოამ სიკიმად, რამეთუ სიკიმად მივიდოდა ყოველი ისრაჱლი მეფობად მისა.
და ეტყოდა ერი იგი მეფესა რობოამს და ჰრქუეს:
მამამან შენმან განაფიცხა უღელი ესეა ჩუენ ზედა და აწ შენ აღგჳმცირე მონებისაგან მამისა შენისა ფიცხლისა და უღლისა მისგან მძიმისა, რომელი დამდვა ჩუენ ზედა, და გმონებდეთ ჩენ.
ჰრქუა მათ მეფემან: წარვედით მესამედ დღედმდე და მოვედით ჩემდა. და წარვიდეს.
და უთხრა მეფემან მოხუცებულთა მათ წინაშემდგომელთა სოლომონისთა, ვიდრე ცოცხალღა იყო იგი, და ჰრქუა მათ: ვითარ გნებავს თქუენ, რაჲ მიუგო ერსა მას სიტყუაჲ?
და იგინი ეტყოდეს მას და ჰრქუეს: უკუეთუ ამას დღესა შინა ექმნე ერსა ამას მონა და Page of ms. O: 139r ჰმონო მათ და ეტყოდი მათ სიტყუასა კეთილსა, იყვნენ შენდა მონა ყოველთა დღეთა.
დაუტევა რობოამ ზრახვაჲ იგი მოხუცებულთა მათ, რომელ-იგი აზრახეს მათ, და ზრახა ყრმათა თანა, რომელნი-იგი მის თანააღზრდილ იყვნეს, რომელნი დგეს წინაშე მისა.
და ჰრქუა მათ: თქუენ ვითარ მაზრახეთ და რაჲ მიუგო ერსა მას, რომელნი მეტყჳან მე და თქუეს: აღმიმცირე ჩუენ უღლისა მისგან, რომელი დამდვა ჩუენ მამამან შენმან?
ხოლო ეტყოდეს მას ყრმანი იგი მის თანა აღზრდილნი, რომელნი დგეს წინაშე პირსა მისსა, და ჰრქუეს: ესრე არქუ ერსა მას, რომელნი გეტყჳან შენ და გრქუეს: მამამან შენმან დაგჳმძიმა უღელი მისი ჩუენ ზედა და აწ შენ აღგჳმცირე ჩუენგან, - ესრე არქუ მათ: ნეკი ჩემი უმსხო არს წელთა მამისა ჩემისათა.
და რამეთუ მამაჲ ჩემი გიბრძანებდა თქუენ უღლითა მძიმითა და მე შეგძინო უღელსა თქუენსა; მამაჲ ჩემი გსწავლიდა თქუენ ტანჯვითა, ხოლო მე გსწავლნე თქუენ ღრიაკალითა.
და მოვიდეს ყოველი იგი ერი ისრაჱლისაჲ მეფისა რობოამისა მესამესა დღესა, ვითარცა ეტყოდა მათ მეფჱ, და ჰრქუა, ვითარმედ: მოვედით ჩემდა დღესა მესამესა.
და მიუგო მეფემან ერსა მას ფიცხლად, და დაუტევა რობოამ ზრახვაჲ იგი მოხუცებულთაჲ, რომელი-იგი აზრახეს,
და ეტყოდა მათ მსგავსად ზრახვისა მის ყრმათაჲსა და ჰრქუა: მამამან ჩემმან დაამძიმა უღელი თქუენი Page of ms. O: 139v და მე დაგძინო უღელსა ზედა თქუენსა; მამამან ჩემმან გსწავლნა თქუენ კუერთხითა, ხოლო მე გსწავლნე ღრიაკალითა.
და არა ისმინა მეფემან ერისა მის, რამეთუ უფლისა მიერ იყო გარდაქცევაჲ, რაჲთა დაამტკიცოს უფალმან სიტყუაჲ თჳსი, რომელსა იტყოდა ჴელითა აქია წინაწარმეტყუელისაჲთა, რომელი იყო სელონელი, იერობოამისა მიმართ, ძისა ნაბატისა.
იხილა ყოველმან ერმან, რამეთუ არა ისმინა მათი მეფემან, და მიუგო ერმან მან მეფესა და ჰრქუეს: არა არს ნაწილი დავითისი ჩუენ თანა ამიერითგან და არცა სამკჳდრებელი ძისა თანა იესჱსა! წარვედინ კაცად-კაცადი საყოფელად თჳსა, ისრაჱლი (!), აწ მწყსიდ სახლსა შენსა დავით და შჯიდ! და წარვიდა ისრაჱლი სამკჳდრებელად თჳსა.
და ძენი იუდაჲსნი და ძენი ისრაჱლისანი, რომელნი მკჳდრ იყვნეს იერუსალემს და ქალაქებსა იუდაჲსსა, ამათ დაიდგინეს თავისა თჳსისა მეფედ რობოამ.
და წარავლინა მეფემან რობოამ ოდონირამ, რომელი იყო ხა[რ]კთა ზედა, და ქვაჲ დაჰკრიბეს მას ყოველმან ისრაჱლმან და მოკუდა. და მეფემან რობოამ აღუსწრო აღსლვად ეტლსა თჳსსა და ივლტოდა იერუსალჱმდ.
და შეურაცხ-ყო ისრაჱლმან სახელი დავითისი ვიდრე აქადღედმდე.
და იყო, ვითარცა ესმა ყოველსა ისრაჱლსა, რამეთუ მოიქცა იერობოამ ეგჳპტით, მიავლინეს და მოიყვანეს იგი კრებულსა მას და დაადგინეს Page of ms. O: 140r იგი მეფედ ისრაჱლსა ზედა. და არა იყო შემდგომ სახლსა დავითისსა თჳნიერ ტომისა იუდაჲსსა და ბენიამენისსა მარტოდ.
და შევიდა რობოამ იერუსალჱმდ და შეიკრიბა ყოველი ერი იუდაჲსი ას ოცი ათასი ჭაბუკი, რომელი იყო მოქმედი ღუაწლისაჲ ბრძოლად სახლისა ისრაჱლისაჲ, მოქცევად მეფობაჲ რობოამისი, ძისა სოლომონისი, მისა.
და იყო სიტყუაჲ უფლისაჲ სამეაჲსა მიმართ, კაცისა მის ღმრთისა, და ჰრქუა:
არქუ რობოამს, ძესა სოლომონისსა, მეფესა იუდაჲსსა და ყოველსა იუდაჲსა და ბენიამენისსა და სხუასა მას ერსა:
ამას იტყჳს უფალი: არა აღხჳდეთ, არცა ჰბრძოდით ძმათა თქუენთა, ძეთა ისრაჱლისათა, მიიქეცინ კაცად-კაცადი ადგიდ თჳსა, რამეთუ ჩემგან იყო სიტყუაჲ ესე. და ისმინეს სიტყუაჲ უფლისაჲ და დააცადეს მსგავსად სიტყუათა უფლისათა აღძრვაჲ იგი.
და მეფე სოლომონ შეეძინა მამათა მისთა თანა ქალაქსა დავითისსა, და მეფობდა რობოამ ძჱ მისი მის წილ იერუსალჱმს. ძჱ ორმეოცდაერთისა წლისაჲ იყო რობოამ მეფობასა მისსა და ათშჳდმეტ წელ მეფობდა იერუსალჱმს; და სახელი დედისა მისისაჲ ნაანა, ასული ანანისი, ძისა ნაასისი, მეფისა ძეთა ამონისთაჲსა. და ქმნა ბოროტი წინაშე უფლისა და არა ვიდოდა რობოამ გზასა დავითის მამისა თჳსისასა.
და იყო კაცი მთისაგან ეფრემისი, მონაჲ სოლომონისი, და სახელი მისი იერობოამ Page of ms. O: 140v და სახელი დედისა მისისაჲ, იერობოამისი, სარირა, დედაკაცი მეძავი. და დაადგინა იგი სოლომონ მთავრად ტომისა, ხარკსა ზედა სახლისა იოსებისსა. და უშჱნა სოლომონს იერობოამ სარირაჲ მთასა ეფრემისსა, და იყო ამისი საჴედარი სამასი ცხენთაჲ; ამან აღაშჱნა საკიდური იგი სახარკოჲთა, სახელითა ეფრემისითა; ამან მოზღუდა ქალაქი დავითისი და იყო ამაღლებულ მეფობასა ზედა.
და ეძიებდა სოლომონ მოკლვად იერობოამს. და შეეშინა იერობოამს და წარივლტოდა სოსაკიმისა, მეფისა მეგჳპტელთაჲსა, და იყო მუნ ვიდრემდე მოკუდა სოლომონ.
და ესმა იერობოამს ეგჳპტეს, ვითარმედ მოკუდა სოლომონ. ეტყოდა ყურთა მიმართ სოსაკიმისთა, მეფისა მეგჳპტელთაჲსა, და ჰრქუა: წარმავლინე მე და წარვიდე ქუეყანად ჩემდა. ჰრქუა სოსაკიმ: ითხოვე რაჲ სათხოველი და მიგცე შენ.
და სოსაკიმ მისცა მას ცოლად ანო, დაჲ თეკემენაჲსი, უხუცესი ცოლისდაჲ თჳსი, და იგი იყო უფროჲსი შოვრის ასულთა მეფისათა. და უშვა მან იერობოამს აბია, ძჱ მისი.
ჰრქუა იერობოამ სოსაკიმს: ნანდჳლვე განმიტევე მე და წარვიდე. და წარმოავლინა იგი სოსაკიმ და გამოვიდა იერობოამ ეგჳპტით და მოვიდა სამარიად, მთასა ეფრემისსა, და შეკრბა მუნ ყოველი ტომი ეფრემისი იერობოამისა. და აღაშჱნა მუნ იერობოამ Page of ms. O: 141r ლაშქარი.
* და მივიდა სიკიმად, რომელ არს მთასა ეფრემისსა, და შეკრიბა მუნ ყოველი ტომები ისრაჱლისაჲ. და აღვიდა რობოამ, ძჱ სოლომონისი.
და სიტყუაჲ უფლისაჲ იყო სამეაჲსა მიმართ სელონელისა და ჰრქუა: მიიღე შენ სამოსელი ახალი, რომელი არა შესრულ იყოს წყალსა, და განხიე იგი ათორმეტად ნახევად ვიდრე შემოსადმდე შენდა და მიეც იერობოამს ათი იგი ნახევი შემოსად. და მიიღო იორობოამ და ჰრქუა მას სამეა: ამას იტყჳს უფალი: ათსა მას ზედა ტომსა ისრაჱლისასა ჰმეფობდე.
და ჰრქუა ერმან მან რობოამს, ძესა სოლომონისსა: მამამან შენმან დაამძიმა უღელი მისი ჩუენ ზედა და განადიდა საზრდელი ტაბლისა მისისაჲ, და აწ შენ აღგჳმცირე ჩუენ და გმონებდეთ შენ. ჰრქუა რობოამ ერსა მას: სამღა დღჱ მგებდით და მე მიგიგო თქუენ სიტყუაჲ.
და თქუა რობოამ: შემოიყვანენით ჩემდა მოხუცებულნი და ვაზრახო მათ, რაჲ მიუგო მათ სიტყუაჲ შემდგომად სამისა დღისა. ეტყოდა რობოამ ყურთა მიმართ ერისათა, ვითარცა-იგი მოავლინა ერმან მან მისა, და ჰრქუეს მოხუცებულთა მათ ერისათა: ესრე ეტყოდე ერსა მას კეთილად.
და განაქარვა რობოამ მზრახვაჲ იგი მათი და არა სთნდა მას იგი წინაშე მისა. მიავლინა და შეიპყრნა და შეიყვანნა მის წინაშე თანაზრდილნი მისნი და ეტყოდა მასვე და ჰრქუა: ამის სიტყჳსა მომავლინა მე ერმან. და ჰრქუეს მას Page of ms. O: 141v მის თანაზრდილთა მათ: ესრე ეტყოდე ერსა მას და არქუ: ნეკი ჩემი უმსხჳლეს არს წელთა მამისა ჩემისათა; მამაჲ ჩემი გტანჯვიდა კუერთხითა, ხოლო მე გმთავრობდე ღრიაკალითა.
და სათნო უჩნდა სიტყუაჲ ესე წინაშე რობოამისა, და მიუგო ერსა მას სიტყუაჲ, ვითარცა-იგი აზრახეს მის თანაზრდილთა მათ ყრმათა.
და თქუა ყოველმან ერმან, ვითარცა კაცმან ერთმან, კაცად-კაცადმან მოყუსისა მიმართ თჳსისა, და ღაღად-ყო ყოველმან ერმან და თქუეს: არა არს ჩუენი ნაწილი დავითის თანა, არცა მკჳდრობაჲ ძისა თანა იესჱსა, კაცად-კაცადი მოვედინ საყოფელთა თჳსსა, ისრაჱლ.
და წარვიდა ყოველი იგი ერი სიკიმაჲთ და მივიდა კაცად-კაცადი საყოფელად თჳსა. და დაიპყრა რობოამ და წარვიდა და აღჯდა იგი ეტლთა თჳსთა და შევიდა იერუსალჱმდ და შეუდგა მას ყოველი ერი იუდაჲსი და ბენიამენისი.
და იყო მოწევნასა მეორისა მის წლისასა, შეიკრიბა რობოამ ყოველი ერი იუდაჲსი და ბენიამენისი და აღვიდა ბრძოლად იერობოამისა სიკიმად.
და იყო სიტყუაჲ უფლისაჲ სამიაჲსა მიმართ, კაცისა მის ღმრთისა, და ჰრქუა: არქუ შენ რობოამს, მეფესა იუდაჲსსა, და ყოველსა სახლსა იუდაჲსსა და ბენიამენისსა და ნეშტსა მას ერისასა: არა აღხჳდეთ, არცა ჰბრძოდით ძმათა თქუენთა, ძეთა ისრაჱლისათა; მიაქციენ კაცად-კაცადმან საყოფელსა თჳსსა, რამეთუ ჩემ მიერ იყო სიტყუაჲ ესე.
და ისმინეს სიტყუაჲ უფლისაჲ და დააც\ადეს Page of ms. O: 142r აღსლვად სიტყჳსა მისებრ უფლისა.
და აღაშჱნა იერობოამ სიკიმაჲ, რომელ არს მთასა ეფრემისასა, და დაემკჳდრა სიკიმას შინა. და განვიდა მიერ და აღაშჱნა ფანუელი.
და თქუა იერობოამ გულსა თჳსსა: აწ მიიქცეს მეფობაჲ სახლსა დავითისსა.
უკუეთუ აღვიდოდის ერი ესე შეწირვად მსხუერპლისა მათისა ტაძრად უფლისა იერუსალჱმდ და მიიქცეს გული ერისაჲ უფლისა მათისა რობოამისა, მეფისა იუდაჲსა.
და განიზრახა იორობოამ და წარვიდა და ქმნა ორი დიაკეული ოქროჲსაჲ და ჰრქუა იერობოამ ერსა მას: კმა იყავნ თქუენდა აღსლვაჲ იერუსალჱმდ; აჰა, ღმერთნი შენნი, ისრაჱლ, რომელთა აღმოგიყვანეს შენ ქუეყანით ეგჳპტით.
და დადგა ერთი იგი ბეთელს და ერთი იგი მისცა დანდ.
ექმნა სიტყუაჲ ესე ცოდვად იერუსალჱმსა. და მივიდოდა ერი იგი ერთისა მის ვიდრე დანდმდე და წინაშე პირსა ერთისა - ბეთელდ.
და ქმნა იერობოამ ტაძრები მაღალთა ზედა და დაადგინა იერობოამ მღდელნი რაოდენნიმე, რომელნი არა იყვნეს ძეთაგან ლევისთა.
და ყო იერობოამ დღესასწაული თთუესა მას მერვესა, მეათხუთმეტესა დღესა მის თჳსასა, დღესასწაულისა მისებრ იუდაჲსა. და აღჴდა საკურთხეველსა მას, რომელი ქმნა ბეთელს გებად დიაკეულთა მათ, რომელნი ქმნნა. და დაადგინა ბეთელს Page of ms. O: 142v ქურუმნი მაღალთანი, რომელნი ქმნნა.
და აღჴდა იერობოამ საკურთხეველსა მას, რომელი აღაშჱნა მეათხუთმეტესა მას დღესა თთჳსა მის მერვისასა, დღესასწაულსა მას, რომელი ქმნა გულით თჳსით. და იყო დღესასწაული ძეთა ისრაჱლისათა და აღჴდა საკურთხეველსა მას ზორვად.
