TITUS
Vetus Testamentum iberice: codd. Oshki & Jerusalem
Part No. 184
Chapter: 9
თავი
IX
Verse: 1
და
იყო
,
ვითარცა
აღასრულა
სოლომონ
შენებაჲ
ტაძრისა
მის
უფლისაჲ
და
ტაძრისა
მის
მეფისაჲ
და
ყოვლისა
ქმნულებისაჲ
,
რომელი
ინება
სოლომონ
საქმედ
,
Verse: 2
და
გამოეცხადა
უფალი
სოლომონს
მეორედ
,
ვითარცა
გამოეცხადა
მას
გაბაონს
.
Verse: 3
და
ჰრქუა
მას
უფალმან
:
ვისმინე
ჴმისა
შენისაჲ
და
ლოცვათა
შენთაჲ
და
თხოვათა
შენთაჲ
,
რომელი
ითხოვე
წინაშე
ჩემსა
;
ვყავ
შენთჳს
მსგავსად
ლოცვისა
შენისა
:
განვწმიდე
ტაძარი
ეგე
,
რომელ
აღაშჱნე
დადებად
სახელი
ჩემი
მას
ზედა
უკუნისამდე
.
და
იყვნენ
თუალნი
ჩემნი
და
გული
ჩემი
მას
შინა
Page of ms. O: 131v
ყოველთა
დღეთა
.
Verse: 4
და
შენ
თუ
ჰხჳდოდი
წინაშე
ჩემსა
,
ვითარცა
ვიდოდა
დავით
,
მამაჲ
შენი
,
სიწმიდითა
გულისაჲთა
სიწრფოებით
ყოფად
ყოველივე
,
რაჲცა
ვამცენ
მათ
,
და
ბრძანებანი
ჩემნი
თუ
და
მცნებანი
ჩემნი
დაიმარხნე
შენ
, -
Verse: 5
აღვჰმართო
საყდარი
სუფევისა
შენისაჲ
ზედა
იერუსალჱმსა
უკუნისამდ
,
ვითარცა
ვეტყოდე
დავითს
,
მამასა
შენსა
,
და
ვთქუ
:
არა
მოაკლდეს
შენგან
კაცი
წინამძღურად
ისრაჱლსა
.
Verse: 6
უკუეთუ
უკუნიქცეთ
თქუენ
და
შვილნი
თქუენნი
ჩემგან
და
არა
დაიმარხნეთ
მცნებანი
ჩემნი
და
ბრძანებანი
ჩემნი
,
რომელ
მოგცა
(სიც)
მოსე
წინაშე
თქუენსა
,
და
მიხჳდეთ
და
ჰმსახუროთ
ღმერთთა
უცხოთა
და
თავყუანის-სცეთ
მათ
,
Verse: 7
აღვიღო
ისრაჱლი
ქუეყანისაგან
,
რომელ
მივეც
მათ
,
და
სახლი
ეგე
,
რომელ
განსწმიდე
სახელისა
ჩემისათჳს
,
განვაგდო
პირისაგან
ჩემისა
.
და
იყოს
ისრაჱლი
განსარყუნელ
და
სასიტყუელ
ყოველთა
ერთა
.
Verse: 8
და
ტაძარსა
მაგას
მაღლად
ქმნულსა
ყოველნი
რომელნი
თანაწარვიდოდიან
,
დაუკჳრდეს
,
ისტჳნონ
და
თქუან
:
რაჲსამე
ეგრე
უყო
უფალმან
ამას
ქუეყანასა
და
ტაძარსა
ამას
?
Verse: 9
და
თქუან
:
მისთჳს
,
რამეთუ
დაუტევეს
უფალი
ღმერთი
მათი
,
რომელმან
გამოიყვანნა
მამანი
მათნი
ეგჳპტით
,
სახლისა
მისგან
კირთებისაჲსა
,
და
შეუდგეს
ღმერთთა
უცხოთა
და
თავყუანის-სცეს
მათ
და
ჰმონეს
მათ
,
ამისთჳს
მოავლინა
მათ
ზედა
ყოველი
ესე
ძჳრი
.
Page of ms. O: 132r
მას
ჟამსა
გამოიყვანა
სოლომონ
ასული
იგი
ფარაოჲსი
ქალაქით
დავითისით
სახიდ
თჳსა
,
რომელი-იგი
აღუშჱნა
თავისა
თჳსი[სა]
.
Verse: 10
და
იყო
მათ
დღეთა
შინა
,ოცსა
წელსა
აღაშჱნნა
სოლომონ
ორნი
ტაძარნი
ტაძარი
იგი
უფლისაჲ
და
ტაძარი
მეფისაჲ
.
Verse: 11
და
ქირამ
,
მეფჱ
ტჳროსისაჲ
,
შეეწეოდა
სოლომონს
ძელითა
ფიჭჳთა
და
ნაძჳთა
და
ოქროჲთა
და
ყოვლითავე
,
რაჲცა
ნება
იყო
მისა
.
მას
ჟამსა
ჰსცა
მეფემან
სოლომონ
ქირამს
ოცი
ქალაქი
გალილეას
.
Verse: 12
და
განვიდა
ქირამ
ტჳროსით
გალილეად
ხილვად
ქალაქთა
მათ
,
რომელ
მისცნა
მას
სოლომონ
,
და
არა
სთნდეს
მას
.
Verse: 13
ჰრქუა
მას
:
რაჲ
არიან
ქალაქნი
ესე
,
რომელ
მომცენ
მე
,
ძმაო
?
და
უწოდა
მათ
საზღვარ
მოდღენდელად
დღედმდე
.
Verse: 14
და
მოართუა
ქირამ
სოლომონს
ას
და
ორი
სასწორი
ოქროჲ
.
Verse: 15
და
ესე
არს
ხარკი
,
რომელსა
მოჰჴდიდა
მეფჱ
საშენებელად
ტაძრისა
მის
უფლისასა
და
ტაძრისა
მის
მეფისაჲსა
და
მილონისა
და
მაღალთა
მათ
.
და
აღაგნა
ზღუდენი
იგი
დარღუეულნი
ქალაქისა
მის
დავითისნი
და
ასურნი
და
მაჲდანი
და
ზღუდჱ
იგი
იერუსალჱმისაჲ
და
ესერი
და
მაგედონი
და
გაზერი
Verse: 16
მეფისა
მის
მეგჳპტელთაჲსა
,
რამეთუ
გამოვიდა
და
წარტყუენა
გაზერი
და
მო\წუა
Page of ms. O: 132v
იგი
ცეცხლითა
და
ქანანელი
იგი
,
რომელ
დამკჳდრებულ
იყო
ქალაქსა
მას
,
მოსრა
და
მისცა
იგი
ზითვად
ასულსა
თჳსსა
,
ცოლსა
მას
სოლომონისსა
.
Verse: 17
და
აღაშჱნა
სოლომონ
გაზერი
და
ბეთორონი
ქუენაჲ
.
Verse: 18
და
ბალათი
და
თერმოთი
უდაბნოჲ
იგიცა
დად
შჱნიცა
,
Verse: 19
ყოველნი
იგი
ქალაქნი
სამკჳდრებელად
,
რომელ
იყვნეს
სოლომონისა
,
და
ქალაქნი
მეეტლეთანი
და
ყოველნი
ქალაქნი
საჴედართანი
.
და
ყოველი
იგი
საქმჱ
,
რომელ
ქმნა
იერუსალჱმს
და
ლიბანეს
და
ყოველსა
მას
ქუეყანასა
,
ჰრიდა
Verse: 20
ყოველსა
მას
ნათესავსა
დაშთომილსა
ამორეველთასა
და
ქეტელისა
და
ფერეზელისა
და
ქანანელისასა
,
ეველისა
და
იაბოსელისა
და
გერგესეველისა
,
რომელნი
არა
იყვნეს
ძეთა
მათგან
ისრაჱლისათა
.
Verse: 21
და
ძენი
მათნი
,
რომელნი
დაშთომილ
იყვნეს
ქუეყანასა
მას
,
რომელთა
ვერ
შეუძლეს
ძეთა
მათ
ისრაჱლისათა
მოსრვად
მათა
,
და
შეადგინნა
იგინი
სოლომონ
ხარკსა
მონებისასა
მუნდღენდელად
დღედმდე
.
Verse: 22
და
ძენი
იგი
ისრაჱლისანი
არა
შეადგინნა
სოლომონ
ხარკსა
მძიმესა
,
რამეთუ
კაცი
მოღუაწნი
იყვნეს
და
მონა
მისა
და
წინამძღუარ
ძენი
მათნი
და
ჭურვილნი
და
მჴედარნი
.
Verse: 23
და
ესე
იყვნეს
მთავარნი
,
რომელნი
დაედგინნეს
ზედა
საქმესა
მას
სოლომონს
,
ხუთას
და
ერგასისნი
ერსა
Page of ms. O: 133r
მას
ზედა
,
რომელნი-იგი
იქმოდეს
საქმესა
მას
.
Verse: 24
ხოლო
ასული
იგი
ფარაოჲსი
განვიდა
ქალაქით
დავითისით
სახიდ
თჳსა
,
რომელი
უშჱნა
,
მას
ჟამსა
აღაშჱნა
მილონი
.
Verse: 25
და
შეწირის
(!)
სოლომონ
სამგზის
წელიწადსა
მრგულიად-დასაწუველნი
და
სამშჳდებელნი
ზედა
საკურთხეველსა
მას
,
რომელ-იგი
უშჱნა
უფალსა
,
და
უკუმევნ
საკუმეველსა
წინაშე
უფლისა
და
აღასრულა
საქმჱ
ტაძრისაჲ
მის
.
Verse: 26
და
ქმნა
მეფემან
სოლომონ
ნავი
გასიონ
გაბერს
,
რომელი
იყო
მახლობელად
ევილათსა
,
კიდესა
შემდგომისა
მის
ზღჳსასა
,
ქუეყანასა
მას
ედომისასა
.
Verse: 27
და
წარავლინნა
ქირამ
ნავსა
მას
თანა
და
მონათა
თჳსთაგანნი
,
მენავენი
ჴელოვანნი
,
ნავისა-მხედვარნი
(!),
ზღუასა
შინა
მონათა
თანა
სოლომონისთა
.
Verse: 28
და
მივიდეს
სოფერად
და
წარმოიღეს
მიერ
ოქროჲ
ოთხას
და
ოცი
ტალანტი
და
მოართუეს
სოლომონს
მეფესა
.
This text is part of the
TITUS
edition of
Vetus Testamentum iberice: codd. Oshki & Jerusalem
.
Copyright
TITUS Project
, Frankfurt a/M, 1.12.2024. No parts of this document may be republished in any form without prior permission by the copyright holder.