მას ჟამსა შეკრიბნა სოლომონ მეფემან ყოველნი მოხუცებულნი ისრაჱლისანი ყოვლითურთ მთავრით, მსგავსად განწესებისა მის მამათაჲსა, ძეთა მათ ისრაჱლისათა, Page of ms. O: 126v მოღებად სიონდ კიდობნისა მის უფლისა ქალაქით დავითისით.
და მოკრბეს სოლომონ მეფისა ყოველნი იგი ძენი ისრაჱლისანი თთუესა მას ანთანიმსა, რომელ არს თთუჱ მეშჳდჱ.
და გამოვიდეს ყოველნი იგი მოხუცებულნი ისრაჱლისანი, და აღიღეს მღდელთა მათ კიდობანი იგი უფლისაჲ.
და კარავი იგი საწამებელი და ყოველი იგი სამსახურებელი სიწმიდისაჲ, რომელი-იგი იყო კარავსა მას შინა საწამებელსა, და აღიღეს მღდელთა მათ და ლევიტელთა.
მეფჱ სოლომონ და ყოველი იგი ერი ძეთა მათ ისრაჱლისათაჲ მოკრებულ იყვნეს მისა მითურთით წინაშე კიდობნისა მის და დასწყუდიდეს (!) ზროხასა და ცხოვარსა ურიცხუსა სიმრავლითა.
და შეიღეს შინა მღდელთა მათ კიდობანი იგი აღთქუმისაჲ ადგილსა თჳსსა დაბირსა, სახლსა მას წმიდასა წმიდათასა, ფრთეთა ქუეშე ქერაფინთა (!) მათ.
განიმარტნეს ფრთენი ზედა ადგილსა მას დასადგმელსა კიდობნისასა და დაფარეს ქერაბინთა მათ კიდობანი იგი და სიწმიდენი მისნი ზეჟთამო.
და დადგეს ზედა სიწმიდეთა მათ და ჰხედვიდეს თავნი განწმედილთანი მათ სიწმიდესა მას პირისპირ დაბირსა და გამომართ არა გამოჩნდეს.
და არარაჲ იდვა კიდობანსა მას შინა, გარნა ორნი იგი ფიცარნი ქვისანი, ფიცარნი აღთქუმისანი, რომელ დასხნა მას შინა მოსე ქორებს, Page of ms. O: 127r რომელ აღუთქუა უფალმან შემდგომად გამოსლვისა მათისა ქუეყანისა მისგან მეგჳპტელთაჲსა.
და იყო, ვითარცა გამოვიდეს მღდელნი იგი სიწმიდეთა მათგან, და ღრუბლითა აღივსო ტაძარი იგი ღმრთისაჲ.
და ვერ დგეს მღდელნი იგი მსახურებასა მას ღრუბლისა მისგან, რამეთუ დიდებითა უფლისაჲთა აღივსო ტაძარი იგი.
მას ჟამსა სიტყუად იწყო სოლომონ და თქუა: უფალმან თქუა მფარველ ყოფად ნისლითა.
და აღუშენე მას ტაძარი სამკჳდრებელად და დასამტკიცებელად საყდრისა მისისა უკუნისამდე.
და შეიქცა მეფჱ და აკურთხა ყოველი იგი ერი ისრაჱლისაჲ, რომელ დგა.
და თქუა სოლომონ: კურთხეულ არს უფალი ღმერთი ისრაჱლისაჲ დღეს, რომელი იტყოდა პირითა თჳსითა დავითისთჳს, მამისა ჩემისა, და ჴელითა თჳსითა აღასრულა. და თქუა:
რომლით დღითგან გამოვიყვანე ერი ჩემი ისრაჱლი ქუეყანით ეგჳპტით, არასადა გამოვირჩიე ქალაქთაგანსა ერთსა, ნაწილსა ისრაჱლისასა, შჱნებად სახლისა ჩემისა, და გამოვირჩიე დავით წინამძღურად ერისა ჩემისა ისრაჱლისა.
და იყო გულსა დავით მამისა ჩემისასა, ვითარმცა უშჱნა ტაძარი სახელად უფალსა ღმერთსა ისრაჱლისასა.
და ჰრქუა უფალმან დავითს, მამასა ჩემსა: ამისთჳს, რამეთუ მოჰჴდა გულსა მისსა შჱნებად ტაძარი სახელისა ჩემისაჲ, კეთილ არს, რამეთუ მოჰჴდა გულსა შენსა.
ხოლო შენ არა ჰქმნე ტაძარი, არამედ შვილმან შენმან, Page of ms. O: 127v რომელი გამოსლვად არს წყვილთაგან შენთა, მან მიქმნეს სახლი სახელისა ჩემისაჲ.
და წარჰმართა უფალმან სიტყუაჲ, რომელსა იტყოდა, და აღმმართა მე უფალმან დავითის წილ, მამისა ჩემისა, და დამსუა მე საყდარსა ისრაჱლისასა, ვითარცა თქუა უფალმან, და აღვაშჱნე სახლი სახელისა უფლისა ღმრთისა ისრაჱლისაჲ.
და განუმზადე მუნ ადგილი დასადგმელი კიდობნისა მის შჯულისა უფლისა, რომელ აღუთქუა უფალმან მამათა ჩუენთა გამოყვანებასა მათსა ქუეყანისა მისგან მეგჳპტელთაჲსა.
და დადგა სოლომონ პირისპირ წინაშე საკურთხეველისა მის უფლისა და წინაშე ყოვლისა მის ერისა ისრაჱლისა და აღიპყრნა ჴელნი თჳსნი ზეცა[დ].
და თქუა: უფალო, ღმერთო ისრაჱლისაო, არავინ არს ღმერთი შენებრ ცათა შინა, არცა ქუეყანასა ზედა, რომელმან დაუმარხე აღთქუმაჲ მონასა შენსა, რომელი ვიდოდა წინაშე შენსა ყოვლითა გულითა თჳსითა.
რომელ დაუმარხე მონასა შენსა დავითს, მამასა ჩემსა, რომელ ეტყოდე მას და სთქუ პირითა შენითა, და ჴელითა შენითა აღასრულე, ვითარცა-ესე დღეს-დღე.
და აწ, უფალო, ღმერთო ისრაჱლისაო, დაუმარხე მონასა შენსა დავითს, მამასა ჩემსა, რომელსა ეტყოდე მას და სთქუ: არა მოაკლდეს შენგან კაცი წინაშე პირსა ჩემსა, რომელი ჯდეს საყდარსა ისრაჱლისასა, გარნა ეკრძალნედ შვილნი შენნი გზათა თჳსთა სლვად წინაშე ჩემსა, ვითარცა შენ ხჳდოდე Page of ms. O: 128r წინაშე ჩემსა.
და აწ, უფალო, ღმერთო ისრაჱლისაო, სარწმუნო იყავნ სიტყუაჲ შენი, რომელსა ეტყოდე მონასა შენსა დავითს, მამასა ჩემსა.
და თუ ჭეშმარიტად დაიმკჳდროს ღმერთმან კაცთა შორის ქუეყანასა ზედა, და უკუეთუ ცანი და ცანი ცათანი ვერ შემძლებელ არიან შენდა, აწ ვითარმე სახლი ესე, რომელ მე აღვაშენე სახელისა შენისა, იყოს საყოფელად შენდა?
და აწ მოჰხედე ლოცვასა მონისა შენისასა და ვედრებასა ჩემსა, უფალო, ღმერთო ისრაჱლისაო, სმენად ლოცვისა მონისა შენისაჲსა, რომელი დგას წინაშე შენსა შენ თანა დღეს.
იყვნედ თუალნი შენნი მოხედვად დღე და ღამე ადგილსა ამას, რომლისაჲ სთქუ, ვითარმედ: იყავნ სახელი ჩემი სმენად ლოცვისა, რომლისა გევედრების მონაჲ შენი ადგილსა მას დღე და ღამე.
და ისმინო ჴმაჲ ლოცვისა ჩემისაჲ და ერისა შენისა ისრაჱლისაჲ, რომელნი თავყუანის-გცემენ ადგილსა ამას. და შენ ისმინო ადგილსა მკჳდრობისა შენისასა ცათა შინა და შენ ჰყო მიტევებაჲ.
რაჲცა ვინ შეცოდებულ იყოს კაცი მოყუსისა მიმართ, და თუ ვინმე აღიღოს წყევად ვისამე და აღიაროს წინაშე საკურთხეველსა ტაძრისა ამის,
და შენ ისმინო ზეცით და ჰყო და ჰშჯიდე ერსა შენსა ისრაჱლსა, უშჯულოებასა უშჯულოჲსა, მიგებად მსგავსად გზათა მისთა მისაგებელი თავსა მისსა Page of ms. O: 128v და განმართლებასა მართლისასა, მიგებად მსგავსად სამართლისა თჳსისა,
მოუძლურებასა ერისა შენისა ისრაჱლისასა წინაშე მტერთა, რაჟამს ცოდონ შენდა მიმართ; და მოიქცენ შენდა და აღუვარონ სახელსა შენსა და ილოცვიდენ და გევედრებოდიან შენ ტაძარსა მას შინა.
და შენ ისმინო ზეცით და მიუტევნე ცოდვანი ერსა შენსა ისრაჱლსა და მოაქცინე იგინი ქუეყანასა მათსა, რომელ მიეც მამათა მათთა.
დაყენებასა წჳმისასა არა-ყოფად წჳმისა, რაჟამს ცოდონ შენდა მიმართ, და ილოცვიდენ ადგილსა ამას და აღუვარონ სახელსა შენსა და მოიქცენ ცოდვათაგან თჳსთა, რაჟამს მოაუძლურნე იგინი.
და ისმინო ზეცით და მოუტევნე ცოდვანი მათნი ერსა შენსა ისრაჱლსა და გამოუცხადნე მას გზანი კეთილნი სლვად მათ შინა და მოსცე წჳმაჲ ქუეყანასა შენსა, რომელ მიეც ერსა შენსა სამკჳდრებელად.
და თუ სიყმილი იყოს ქუეყანასა ზედა, გინათუ სიკუდილი, ანუთუ ცეცხლით მოწუვაჲ, ანუთუ მგრაგნალი, გინათუ მკალი, ანუთუ გესლი, ანუ აჭირვებდეს მას მტერი ერთსა ქალაქთაგანსა თჳსსა, და ყოველი შესამთხუეველი და ყოველი სალმობაჲ,
და ყოველი თხოვაჲ და თხოვაჲ ლოცვით, რომელი იყოს ყოვლისა კაცისაჲ და ყოვლისა ერისაჲ ისრაჱლისაჲ, ვითარ რაჲ ცნან კაცად-კაცადმან სალმობაჲ გული\სა Page of ms. O: 129r თჳსისაჲ, და აღიპყრნენ ჴელნი ტაძარსა ამას.
და შენ ისმინო ზეცით, განმზადებულით სამკჳდრებელით შენით, და მიუტეო და განამართლო მსგავსად გზათა მისთა, ვითარცა სცნა გული მისი, რამეთუ შენ მხოლომან იცნი გულნი ყოველთა კაცთანი.
და ეშინოდის შენგან ყოველთა დღეთა, რაოდენ ცხონდენ პირსა ზედა ქუეყანისასა, რომელ მიეც მამათა ჩუენთა.
და უცხოჲ იგი, რომელ არა იყოს ერისაგან ისრაჱლისა, და იგი მოსრულ იყოს ქუეყანით შორიელით,
სადაცა მისმენილ იყოს სახელი შენი დიდი და ჴელისა შენისა ძლიერისაჲ და მკლავისა შენისა განრთხმულისაჲ, და მოვიდეს და თავყუანის-გცეს ადგილსა ამას.
და შენ ისმინო ზეცით, სამკჳდრებელით შენით განმზადებულით, და ჰყო მსგავსად ყოვლისავე, რასაცა ილოცვიდეს შენდა მიმართ უცხოთესლი იგი, რაჲთა ცნან ყოველთავე ნათესავთა ქუეყანისათა სახელი შენი და ეშინოდის შენგან ერსა შენსა ისრაჱლსა და ცნან, რამეთუ სახელი შენი წოდებულ არს ზედა ტაძარსა მას, რომელ აღვაშენე.
და თუ განვიდეს ერი შენი ბრძოლად მტერთა თჳსთა გზასა, რომელსა მივავლინნე იგინი, და ილოცვიდენ სახელისა მიმართ უფლისა გზასა მას ქალაქისასა, რომელ გამოირჩიე, და ტაძარსა მას, რომელი მე აღვაშჱნე სახელისა შენისა,
ესე ისმინო ზეცით ლოცვისა Page of ms. O: 129v და თხოვისა მათისაჲ და ჰყო მათა მიმართ სამართალი და მშჳდობაჲ,
რაჟამს შეგცოდონ შენ, რამეთუ არავინ არს კაცი, რომელმან არა შეგცოდოს შენ, და თუ მოავლინო მათ ზედა და მისცნე იგინი წინაშე მტერთა, და წარტყუენნენ იგინი წარმტყუენველთა თჳსთა ქუეყანად მტერთა შორიელთა, გინა მახლობელთა.
და მოაქცინენ გულნი თქუენნი ქუეყანად, რომელთა მიეტყუენნენ, და მოიქცენ და გევედრებოდიან შენ ქუეყანასა მას ტყუვეობისასა და თქუან: ვცოდეთ, უშჯულოჲ ვყავთ, უწესოჲ ვყავთ.
და მოიქცენ ყოვლითა გულითა თჳსითა და ყოვლითა ძალითა თჳსითა ქუეყანასა მას მტერთასა, რომელსა მიეტყუენნეს იგინი, და ილოცვიდენ შენდა მიმართ კუალადგებისათჳს ქუეყანადვე თჳსა, რომელი მიეც მამათა მათთა, და ქალაქისა მისთჳს, რომელი მე აღვაშენე სახელისა შენისათჳს.
და ისმინო ზეცით, განმზადებულით სამკჳდრებელით შენით, ლოცვისა და თხოვისა მათისა და ჰყო მათა სამართალი.
და მიუტევნე უკეთურებანი მათნი, რომელ ცოდეს შენდა მიმართ, და ყოველი იგი შეურაცხებაჲ, რომელ შეურაცხ-გყვეს, და შეიწყალნე იგინი წინაშე ყოველთა წარმტყუენველთა მათთა და ჰყო მათთჳს წყალობაჲ,
რამეთუ ერი შენი და სამკჳდრებელი შენი არს, რომელნი გამოიყვანენ ქუეყანისა მისგან მეგჳპტელთაჲსა, Page of ms. O: 130r შოვა ბრძმეთისა მისგან რკინისა განმადნობელისა.
და იყვნედ თუალნი შენნი და ყურნი შენნი მორჩილ ლოცვასა მონისა შენისასა და ლოცვასა ერისა შენისა ისრაჱლისასა სმენად მსგავსად ყოვლისა ვედრებისა ჩუენისა,
რამეთუ შენ გამოირჩიე შენდა სამკჳდრებელად ყოვლისაგან ერისა ქუეყანისაჲსა, ვითარცა ეტყოდე მოსეს, მონასა შენსა, გამოყვანებასა მამათა ჩუენთასა ეგჳპტით, უფალო, უფალო!
მას ჟამსა სიტყუად იწყო სოლომონ და თქუა ტაძრისა მისთჳს, ვითარცა აღასრულა: მზჱ დაადგინა ცათა შინა უფალმან, და თქუა დამკჳდრებად ნისლისა, მიშჱნე მე სახლი შუენიერი დამკჳდრებად მას შინა განახლებით. არა ესერა ესე ყოველი წერილ არსა წიგნთა მათ შემასხმელთასა?
და იყო, ვითარცა აღასრულა სოლომონ უფლისა მიმართ ყოველი იგი ლოცვაჲ, აღდგა წინაშე საკურთხეველსა მას უფლისასა, სადა-იგი მუჴლ-დადგმით დგა ზედა მუჴლთა თჳსთა და ჴელნი თჳსნი ზეცად აღეპყრნეს.
და აღდგა და მიექცა ერსა მას და აკურთხა ყოველი ისრაჱლი ჴმითა მაღლითა და თქუა:
კურთხეულ არს უფალი ღმერთი დღეს, რომელმან მოსცა განსუენებად ერსა მას თჳსსა ისრაჱლსა მსგავსად ყოვლისა მის სიტყჳსა მისისა, რომელსა იტყოდა, და არა გარეწარჰჴდა სიტყუაჲ ერთი ყოველთაგან სიტყუათა კეთილთა მათთაჲ, რომელსა Page of ms. O: 130v ეტყოდა მოსეს, მონასა თჳსსა.
იყავნ უფალი ჩუენ თანა, ვითარცა მამათა ჩუენთა, და ნუ დამაგდებნ
განდრეკასა გულთასა მისგან სლვად ყოველთა გზათა მისთა და დაცვად ყოველთა მცნებათა მისთა და სამართალთა მისთა, რომელ ამცნო მამათა ჩუენთა.
და იყვნედ სიტყუანი ესე ჩემნი, რომელთა ვილოცევდ წინაშე უფლისა ღმრთისა ჩემისა, შეწირულ დღე და ღამე ყოფად სამართალი ჩემი მონისა ამის შენისაჲ და ყოფად სამართალი ერისა შენისა ისრაჱლისაჲ დღითი-დღედ,
რაჲთა ცნას ყოველმან ერმან ქუეყანისამან, რამეთუ შენ ხარ უფალი ღმერთი და არავინ არს შენსა გარეშე.
იყვნედ გონებანი ჩუენნი განსრულებულ უფლისა მიმართ ღმრთისა ჩუენისა უბიწოვებით სლვად მსგავსად ბრძანებათა მათ მისთა და დაცვად სამართალთა მისთა, ვითარცა-ესე დღეს-დღე.
და მეფჱ და ყოველი ისრაჱლი მის თანა შესწირვიდეს შესაწირავსა წინაშე უფლისა.
და შეწირა მეფემან სოლომონ შესაწირავი დასამშჳდებელთაჲ, რომელ შეწირა უფლისა: ზროხაჲ ოცდაორ ათას და ცხოვარი ასდა ოც ათას და ყო სატფური სახლისაჲ მის უფლისაჲ მეფემან და ყოველთა მათ ძეთა ისრაჱლისათა
მას დღესა შინა, და განწმიდა ეზოჲ იგი მეფემან, რომელი იყო პირის-პირ ტაძარსა მას უფლისასა, რამეთუ მუნ ყვნა მრგულიადდასაწუველნი იგი და შესაწირავნი იგი და ცმელი იგი დასამშჳდებელთაჲ, Page of ms. O: 131r რამეთუ ტაბლაჲ იგი, რომელ დგა წინაშე უფლისა, მცირჱ იყო, რამეთუ ვერ დაიტინა მრგულიადდასაწუველნი დასამშჳდებელთანი.
და ყო სოლომონ მას დღესა შინა ღდესასწაული და ყოველმან ისრაჱლმან მის თანა კრება დიდ გამოსავალითგან ემათისაჲთ ვიდრე მდინარედმდე ეგჳპტისა, წინაშე უფლისა ღმრთისა ჩუენისა, ჭამდეს და სუმიდეს და იხარებდეს ტაძარსა მას შინა, რომელ აღაშენა წინაშე უფლისა ღმრთისა, შჳდ დღე და შჳდ ღამე - ათოთხმეტ დღე.
და დღესა მერვესა გამოუტევა ერი იგი და აკურთხეს მეფჱ და წარვიდეს თითოვეული სამკჳდრებელსა თჳსსა სიხარულითა გულისაჲთა, განმხიარულებულნი ყოველთა მათ კეთილთა ზედა, რომელ ყო უფალმან დავითისთჳს, მონისა თჳსისა, და ერისათჳს ისრაჱლისა.
