Page of ms. O: 367r სიტყუაჲ უფლისაჲ, რომელი იყო ჵსესა მიმართ ძისა ბერჱსა, დღეთა აქაზისთა და ეზეკიაჲსთა, დღეთა ოზიაჲსთა და იოათამისთა მეფეთა იუდაჲსთა, და დღეთა იორობოამისთა მეფისა ისრაჱლისათა.
დასაბამი სიტყჳსა უფლისაჲ ჵსესა მიმართ, და ჰრქუა უფალმან ჵსეს, წარვედ და მოიყვანე თავისა შენისა დედაკაცი სიძვისაჲ და შვილნი სიძვისანი, რამეთუ სიძვით ისიძვიდეს ქუეყანაჲ უკუანაგან უფლისა.
და წარვიდა და მოიყვანა გომერ ასული დობელა<ი>მისი მიუდგა და შვა ძჱ.
და ჰრქუა მას უფალმან უწოდე სახელი მაგისი იეზრაელ, ამისთჳს, რამეთუ მცირედ და აწ, და შური ვიძიო სისხლისა იეზრაელისა სახლსა ზედა იუდაჲსსა, და დავაცხრეთ მეფობაჲ სახლისა ისრაჱლისაჲ.
და იყოს მას დღესა შინა შევმუსრო მშჳლდი ისრაჰლისი ღელესა მას იეზრაელისსა.
და მიუდგა მერმე, და შვა ასული; და ჰრქუა მას უფალმან; უწოდე სახელი Page of ms. O: 367v მისი არა შეწყალებულ, რამეთუ არღა შევსძინო მერმე შეწყალებად მერმე/ სახლსა მას ზედა ისრაჱლისასა, არამედ წინა-აღდგომით წინააღუდგე მათ.
ხოლო ძენი იუდაჲსნი შევიწყალნა, და ვიჴსნნე იგინი უფლისა მიერ ღმრთისა მათისა, არა ვიჴსნნე იგინი მშჳლდითა არცა მახჳლითა არცა მბრძოლითა არცა მჴედრებითა.
და განეყენა სძესა არა შეწყალებული იგი, და მიუდგა მერმე, და შვა ძჱ.
და უწდა არა ერი ჩემი, რამეთუ თქუენ არა ერი ჩემი, და მე არა ვარ თქუენი.
და იყოს ღათუ რიცხჳ ძეთა მათ ისრაჱლისათაჲ ვითარცა ქჳშაჲ ზღჳსაჲ, რომელი არა აღირაცხოს, ნაშტი ოდენ ცხონდეს. და იყოს ადგილსა მას, სადა იგი [!] ეწოდა მათ არა ერი ჩემი, ეწდოს მათ ძჱ ღმრთისა ცხოველისა.
და შეკრბენ ძენი ისრაჱლისანი და ძენი იუდაჲსნი ერთად, და დაიდგინონ თავისა მათისა მთავარი ერთი, და აღმოვიდენ ქუეყანისა მისგან, რამეთუ დიდ არს დღჱ იგი იეზრაელისაჲ.:
