ხოლო შენ, უფალო ჩუენო, ტკბილ ხარ და ჭეშმარიტ, სულგრძელ და წყალობით განაგებ ყოველსა.
დაღათუ ეცოდოთ, შენნივე ვართ და ვიცით ძალი შენი; ხოლო არა ვცოდოთ, ვიცით, რამეთუ შენდა შერაცხილ ვართ.
რამეთუ ცნობაჲ შენი ყოლად სიმართლჱ არს. და უწყებაჲ შენი ძირი არს უკუდავებისაჲ.
რამეთუ არცა მაცთუნნა ჩუენ კაცთა ბოროტისა მანქანებისა მოპოვნებამან და არცა აჩრდილის-მწერალთა Page of ms. O: 289v შრომამან უნაყოფომან, ძეგლმან ღებულმან, ფერითა ცვალებულმან,
რომელთაჲ პირი უგუნურთაჲ გულის-თქუმად მოვიდის, გუსურის მკუდართა ხატი ხილვად უსულოჲ.
ბოროტთა ტრფიალნო, ღირსნო ეგევითარისა სასოებისანო, და რომელნი იქმთ და გსურის და რომელთა ჰმსახურებთ.
რამეთუ მეკეცემან ჩჩჳლი შეზილის მიწაჲ, რუდუნებნ და შექმნის ჭურჭერი სამსახურებელად ჩუენდა თითო-სახჱ, არამედ მისგანვე თიჴისა შექმნა წმიდათა სამსახურებელი ჭურჭერი, და კუალად წინააღმდგომი ყოველი ეგრევე მსგავსად; ამათი სხუაჲ რაჲმე არს ჴუმევაჲ, და მსაჯულ არს თიჴის-მოქმედი.
და ბოროტსა რუდუნებს, ღმერთი ამაოჲ მისვე თიჴისაგან შეიქმნა, რამეთუ მცირედ უწინარჱს მიწისაგან იშვა, და მცირისა ჟამისა შემდგომად წარვალს, ვინაჲცა მოიღო, და სულისაჲ იგი მიეჴადოს თანა-ნადები.
არამედ არს მისი ზრუნვაჲ, არა თუ რაჲთა დაშურეს, და არცა რამეთუ მოკლჱ-დასასრული ცხოვრებაჲ აქუს, არამედ გული შეუპყრიეს ოქროჲს-მჭედელთა და ვეცხლის-მოქმედთა, ჰბაძავს, და დიდებად შეურაცხიეს, რამეთუ უნდოსა იქმს.
ნაცარ არს გული მისი, და მიწისა უუჴმარჱს -- სასოებაჲ მისი. და თიჴისა უფროჲს (290 ) უპატივო -- ცხოვრებაჲ მისი.
რამეთუ ვერ იცნა შემოქმედი თჳსი და რომელმან შთაჰბერა მას სული შემწჱ და მოჰსცა მას სული ცხოვრებისაჲ
არამედ შეჰრაცხა სამღერელად ცხოვრებაჲ ჩუენი და სოფელი ესე -- სავაჭრო შესაძინელ, რამეთუ ჯერ-არს ბოროტისაგან ვინაჲთვე მორეწვაჲ.
რამეთუ ამან უფროჲს ყოველთასა იცის, რამეთუ ცოდავს, ნივთისაგან მიწოვნისა ადვილად შესამუსრველი ჭურჭერი და გამოქანდაკებულსა იქმს.
ესე ყოველნი უუგუნურჱს და უუბადრუკჱს უფროჲს სულისა ყრმისა ჩჩჳლისა, მტერნი ერისა შენისანი ჰმსძლავრობდეს მას.
რამეთუ ყოველნი კერპნი წარმართთანი შეერაცხნეს ღმრთად, რომელთა არცა თუალნი საჴმარ ხედვად და არცა ცხჳრნი უკუნ-საღებელად აერისა და არცა ყურნი სმენად და არცა თითნი ჴელთანი საქმედ. და ფერჴნი მათნი უქმ სლვისათჳს
რამეთუ კაცმან შექმნა იგი, და რომელსა სული ვასხებული აქუს მას, დაჰბადნა იგინი, რამეთუ არავინ მისა მსგავს შეუძლოს კაცმან შესაქმედ ღმერთი.
რამეთუ მკუდავი არს და მკუდარი შექმნა ჴელითა უშჯულოჲთა რამეთუ უმჯობჱს არს იგი სამსახურებელთა მათ მისთა, რამეთუ ესე ოდესმე ცოცხალ იყო, ხოლო იგი არასადა.
და საცხოვართაცა საძაგელთა ჰმსახურებენ, რამეთუ უგუნურებასა შეტყუებული Page of ms. O: 289v სხუათა არს უუძლურჱს.
და არცა ეგოდენ სასურველ, ვითარცა-იგი პირი საცხოვართაჲ, უკეთჱს არს, რამეთუ განერა ღმრთისაცა ქებასა და კურთხევასაცა მისსა.
