Page of ms. O: 54r ... ფარაოჲსსა, ვითარმედ მსტოვარნი ხართ.
და შესხნა იგინი საპყრობილესა სამ დღე.
და ჰრქუა მათ მესამესა დღესა: ესე ყავთ და სცხონდეთ, რამეთუ მე ღმრთისა მეშინის.
უკუეთუ ხართ თქუენ მშჳდობისანი, ძმაჲ ერთი თქუენი დავიყენო საპყრობილესა შინა, ხოლო თქუენ წარვედით და წარიღეთ სყიდული ეგე იფქლი თქუენი
და ძმაჲ იგი თქუენი მოიყვანეთ აქა ჩემდა, და მაშინ-ღა თუ სარწმუნო იყვნენ სიტყუანი თქუენნი; უკუეთუ არა, მოსწყდეთ. და მათ ყვეს ეგრჱთ.
ჰრქუა კაცად-კაცადმან ძმასა თჳსსა: ჰე, ცოდვასა შინა ვართ ძმისა ჩუენისათჳს, რამეთუ უგულებელს-ვყავთ ჭირი სულისა მისისაჲ. ოდეს გუევედრებოდა ჩუენ და არა ვისმინეთ მისი. ამისთჳსცა მოიწია ყოველი ესე ჭირი ჩუენ ზედა.
მიუგო რუბენ და ჰრქუა მათ: არა გეტყოდეა თქუენ და გარქუ: ნუ ავნებთ ძმასა მაგას ჩუენსა? და არა ისმინეთ ჩემი და აწ ესერა იძიების სისხლი მისი.
ხოლო მათ არა იცოდეს, ვითარმედ ესმის ყოველი იგი იოსებს. რამეთუ თარგმანი დგა მათ შოვრის.
და მიიქცა გარე იოსებ მათგან და ტიროდა. მერმე მოუჴდა და ჰრქუა მათ ეგრევე . და შეიპყრა სჳმეონ და შეკრა მათ წინაშე.
Page of ms. O: 54v და უბრძანა იოსებ აღვსებად ჭურჭერნი მათნი იფქლითა და მიცემად კაცად-კაცადსა ვეცხლი ძაძასა თჳსსა და მიცემად საგზალი გზასა ზედა. და უყვეს მათ ეგრჱთ.
და აჰკიდეს იფქლი ვირთა მათთა და წარვიდეს მიერ.
განჰჴსნა ერთმან ტჳრთსა, რაჲთამცა სცა საზრდელი ვირთა სადგურსა ზედა, და იხილა შეკრული იგი ვეცხლი თჳსი, რამეთუ იდვა ზედა კერძო ძაძასა მისსა.
ჰრქუა ძმათა თჳსთა: კუალად მომეცა მე ვეცხლი ჩემი და აჰა იგი ვაშკარანსა ჩემსა არს. განჰკრთა გული მათი და შეშფოთნეს ურთიერთას და იტყოდეს: რაჲ ესე მიყო ჩუენ უფალმან?
და მოვიდეს იაკობისა, მამისა მათისა, ქუეყანად ქანაანისა და უთხრეს მას ყოველი, რომელი შეემთხჳა მათ და იტყოდეს:
მეტყოდა ჩუენ კაცი იგი, უფალი მის ქუეყანისაჲ, ფიცხლად და შემსხნა ჩუენ საპყრობილესა, ვითარცა მსტუარნი ქუეყანისანი.
ხოლო ჩუენ ვარქუთ მას: მშჳდობისანი ვართ და არა მსტოვარნი.
ათორმეტ ვიყვენით ჩუენ ძენი ერთისა მამისანი და ერთი იგი არა შოვრის ჩუენსა არს, ხოლო ერთი იგი მამისა ჩუენისა თანა არს ქუეყანასა ქანაანისასა
მრქუა ჩუენ კაცმან მან, უფალმან მის ქუეყანისამან: ამით ვცნა, უკუეთუ Page of ms. O: 55r მშჳდობისანი ხართ: ძმაჲ თქუენი ერთი ჩემ თანა დაუტევეთ და სყიდული, რომელ მიგიღებიეს, მიართჳთ ვანსა თქუენსა [!] და წარვედით
და ძმაჲ იგი თქუენი უმრწემჱსი მოიყვანეთ ჩემდა და ვცნა, რამეთუ არა მსტუარნი ხართ, არამედ მშჳდობისანი, და ძმაჲ ესე თქუენი მიგცე თქუენ და ქუეყანასა ამას იქცეოდეთ და ვაჭრობდით.
იყო, ვითარცა წარმოაცალიერებდეს ძაძათა მათთა, იპოვა კაცად-კაცადისა ვეცხლი შეკრული ძაძათა მათთა. ვითარცა იხილეს შეკრულები იგი ვეცხლი მათ და, მამამან მათმან, შეშინდეს.
და თქუა იაკობ, მამამან მათმან: მე უშვილო მქმენით, იოსებ არა არს... და ბენიამენ-ღა მიმიღოთ. ჩემ ზედა იქმნა ესე ყოველი!
მიუგო რუბენ მამასა თჳსსა და ჰრქუა: ორნი ესე ძენი ჩემნი მოწყდენ, უკუეთუ არა მოვიყვანო ეგე შენდა. მომეც ეგე ჴელთა ჩემთა და მე აღმოგგუარო ეგე შენ.
ჰრქუა მას იაკობ: არა შთავიდეს ძჱ ჩემი თქუენ თანა, რამეთუ ძმაჲ მაგისი მოკუდა და ეგე მარტოჲ დაშთომილ არს. . . და შთაავლინოთ სიბერჱ ჩემი მწუხარებით ჯოჯოხეთა.
