ჰრქუა ღმერთმან იაკობს: აღდეგ და აღვედ შენ ბეთელდ და დაემკჳდრე მუნ და უშენე მუნ საკურთხეველი ღმერთსა, რომელი გეჩუენა შენ, ოდეს-იგი ივლტოდე პირისაგან ესავისა, ძმისა შენისა.
ჰრქუა იაკობ სახლსა თჳსსა და ყოველთავე მისთანათა: აღიხუენით კერპნი ეგე უცხოთესლთანი, რომელ არიან თქუენ შოვრის, და განიწმიდენით და შეცვალეთ სამოსელი Page of ms. O: 40r თქუენი.
აღდეგით და აღვიდეთ ბეთელდ და უქმნეთ მუნ საკურთხეველი ღმერთსა, რომელმან შეისმინა ჩემი ყოველსა შინა ჭირსა ჩემსა, რომელი იყო ჩემ თანა და მიჴსნა მე გზასა ზედა, რომელსა ვიდოდე.
და მოსცნეს იაკობს კერპნი იგი უცხოთესლთანი, რომელნი იყვნეს ჴელთა შინა მათთა, და საყურები იგი ყურთა მათთა. და დამალნა იგინი იაკობ ქუეშე ბელეკონსა მას, რომელი იყო სიკიმას, და წარწყმიდნა იგინი ვიდრე დღენდელად დღედმდე.
და მოვიდა იაკობ სიკიმაჲთ და იყო შიში ღმრთისაჲ ქალაქსა მას მათსა ზედა გარემოჲს და არა დევნა-უყვეს უკუანა ძეთა ისრაჱლისთა.
მოვიდა იაკობ ლუზად, რომელ არს ქუეყანასა მას ქანაანისასა, ესე არს ბეთელი, იგი და ყოველი ერი მის თანა.
და აღაშჱნა მუნ საკურთხეველი და უწოდა სახელი მისი ბეთელი, რამეთუ მუნ ეჩუენა ღმერთი, რაჟამს ივლტოდა იგი პირისაგან ძმისა თჳსისა.
მოკუდა დებორა, მზარდული რებეკაჲსი, და დაეფლა ქუეშე მუხასა მას. და უწოდა სახელი მუხასა მას მუხაჲ გლოვისაჲ.
ეჩუენა ღმერთი იაკობს მერმეცა ლუზას, რაჟამს მოვიდოდა შუვამდინარით ასურეთისაჲთ. აკურთხა იგი ღმერთმან
და ჰრქუა მას: სახელი შენი იაკობ არღარა გერქუას, არამედ ისრაჱლ იყოს სახელი შენი.
ჰრქუა მას ღმერთმან: მე ვარ ღმერთი Page of ms. O: 40v შენი, აღორძნდი და განმრავლდი. ნათესავნი და შესაკრებელნი თესლთანი იყვნენ შენგან და მეფენი წყვილთაგან შენთა გამოვიდენ.
და ქუეყანაჲ, რომელ მივეც აბრაჰამს და ისაკს, შენ მიგცე იგი, შენდა იყოს იგი და ნათესავისა შენისა შემდგომად შენსა.
და აღმაღლდა ღმერთი მიერ ადგილით, სადა-იგი ეტყოდა მას.
და აღჰმართა იაკობ ძეგლი ადგილსა მას, სადა-იგი იტყოდა მის თანა ღმერთი, ძეგლი ქვისაჲ, და შეწირა მას ზედა შესაწირავი და დაასხა მას ზედა ზეთი.
და უწოდა იაკობ სახელი ადგილისაჲ მის, სადა ეტყოდა მას ღმერთი, ბეთელ.
და აღდგა კარავი მისი მუნ მიერ კერძო გოდოლსა მას გადერისასა.
იყო, რაჟამს მიეახლა იგი ქაბრათად მისლვად ქუეყანად ევფრათად, შვა რაქელ და შობასა მისსა ძნიად შობდა.
და იყო ფიცხლად შობასა მისსა ჰრქუა მას ყრმისა აღმქუმელმან მან: ნუ გეშინინ, რამეთუ ესეცა ძჱ გესუა შენ.
და იყო აღმოსლვასა სულისა მისისასა, რამეთუ მოკუდებოდა, [უწოდა] სახელი მისი ძჱ სალმობისა ჩემისაჲ. ხოლო მამამან უწოდა მას ბენიამენ.
და მოკუდა რაქელ და დაეფლა გზასა ზედა ევფრათას, ესე-იგი არს ბეთლემი.
და აჰმართა იაკობ ძეგლი საფლავსა ზედა რაქელისსა, ესე არს ძეგლი საფლ/ავისა Page of ms. O: 41r რაქელისი ვიდრე დღენდელად დღედმდე.
და იყო, რაჟამს დაემკჳდრა ისრაჱლ მას ქუეყანასა, მივიდა რუბენ და დაწვა გალაჲს თანა, ხარჭისა მამისა თჳსისა. ესმა ისრაჱლს ესე და ბოროტ-უჩნდა წინაშე მისსა.
იყვნეს ძენი იაკობისნი ათორმეტ.
ძენი ლიაჲსნი: პირმშოჲ იაკობისი რუბენ, სჳმეონ, ლევი, იუდა, იზაქარ, ზაბილონ.
ძენი რაქელისნი: იოსებ და ბენიამენ.
ძენი ბალაჲსნი, მჴევლისა რაქელისნი: დან და ნეფთალემ. ძენი ზელფაჲსნი, მჴევლისა ლიაჲსნი: გად და ასერ.
ესე ძენი იაკობისნი, რომელ ესხნეს მას შუვამდინარეს ასურეთისა.
მოვიდა იაკობ ისაკისა, მამისა თჳსისა. ქალაქად მამბრედ ველისა, ესე-იგი არს ქებრონი, ქუეყანასა ქანაანისასა, სადა-იგი დაემკჳდრნეს აბრაჰამ და ისაკ.
იყვნეს დღენი ისაკისნი, რაოდენ ცხონდა, ას ოთხმეოც.
და მოაკლდა ისაკ და მოკუდა და შეეძინა მამათა თჳსთა მოხუცებული და სავსჱ დღითა. და დაჰფლეს ძეთა მისთა ესავ და იაკობ.
