Զայս ձեզ սի́րելիք՝ երկրո́րդ թուղթ գրեմ. որով զարթուցի́ց ՛ի յիշատակ զհաստատուն միտս ձեր.
յիշե́լ զյառաջագոյն ասացեալ պատգամս ՛ի ս(ր)բ(ո)ց մարգարէից, եւ յառաքելոցն ձերոց՝ զպատուէրս տ(եառ)ն եւ փրկչին։
Բայց զայս նախ գիտասջի́ք, զի յաւուրս յետինս եկեսցեն արհամարհօ́ղք՝ այպանօղք, որ ըստ իւրեա́նց ցանկութե(ան)ցն գնայցեն։
եւ ասիցեն՝ ո՞ւր են աւետիք գալստեան ն(ո)ր(ա). զի յորմէ հետէ հարքն ննջեցին՝ ամ(ենայն) ինչ նոյնպէս կա́յ մնա́յ իսկզբանէ արարածոց։
Եւ զայն մոռացեա́լ իցէ ն(ո)ց(ա)՝ որք զայսն կամին. եթէ երկինք՝ եղեն իսկզբանէ, եւ երկիր՝ ՛ի ջրոց, եւ ջուրք՝ հաստատե(ա)լ կան բանիւ ա(ստուածո)յ.
վ(ա)ս(ն) որոյ երբեմն աշխարհ ջրհեղեղա́ւ ապականեալ կորեաւ։
Եւ այժմ երկինք եւ երկիր նովի́ն բանիւ գանձեալ են. հրո́յ պահեալք յօրն դատաստանի, եւ կորստեան ամպարիշտ մարդկան։
Եւ այս եւս մի́ լիցի ՛ի ձէնջ ծածկեալ սի́րելիք, զի մի օր տ(եառ)ն իբրեւ զհազա́ր ամ է, եւ հազար ամ իբրեւ զմի́ օր։
Ո́չ յամեցուսցէ տ(է)ր զաւետիսն՝ ո(ր)պ(էս) ոմանք յամրն համարին, այլ երկայնամի́տ լինի առ ձեզ. քանզի ո́չ կամի՝ եթէ ոք կորիցէ, այլ զամենեցո́ւն հասանել յապաշխարութի(ւն)։
Այլ եկեսցէ օր տ(եառ)ն իբրեւ զգո́ղ. յորում երկինք տագնապա́ւ անցցեն, եւ բնու(թ)ի(ւն)ք հրո́վ կիզեալ լուծցին, եւ երկիր՝ եւ որ միանգամ ՛ի նմա́ գործք գտանիցին։
Եւ ՛ի լուծանել այսպէս այսր ամ(ենայն)ի, որպիսի՞ ինչ պարտ իցէ ձեզ գտանել. այլ սուրբ եւ ա(ստուա)ծապա́շտ կարգաւ՝ ակն ունել,
եւ փութա́լ հասանել գալստեան աւուրն տ(եառ)ն. յորում երկինք հրայրեացք լուծանիցին, եւ բնութի(ւն)ք հրդեհեալ հալիցին։
Նորոյ երկնից՝ եւ նորո́յ երկրի́ ըստ աւետեացն հայեցեալ սպասեմք, յորս արդարու(թ)ի́(ւն)ն բնակէ։
Վասն որոյ սի́րելիք՝ այսոցիկ սպասեալ, փո́յթ յանձին ունիջիք՝ անբի́ծք եւ անարատք գտանել նմա ՛ի խաղաղութի(ւն).
եւ զտ(եառ)ն երկայնմտութի(ւ)ն՝ փրկութի(ւն) համարեսջի́ք։ Զոր օրինակ եւ սիրելի եղբայրն մեր պաւղոս, ըստ շնորհելոյ իմաստու(թ)ե(ան)ն նմա յա(ստուածո)յ՝ գրեա́ց ձեզ.
որպէս եւ յամ(ենայն) իսկ թուղթսն խօսի վ(ա)ս(ն) այսոցիկ. յորս գտանի ինչ ինչ դժուարիմա́ց, զոր անուսմունքն եւ յողդողդքն կամակորեն. ո(ր)պ(էս) եւ զամենա́յն իսկ գիրս առ իւրեանց անձանցն կորուստ։
Դուք այսուհետեւ սի́րելիք՝ իբրեւ զկանխագէ́տս զգուշասջիք, զի մի́ անառակ մոլորութ(եամ)բն զգածեալք՝ անկանիջիք յաստեաց հաստատու(թ)ե(ան)ն։
Աճեցէ́ք շնորհօք եւ գիտութ(եամ)բն տ(եառ)ն մերոյ եւ փրկչին յ(իսու)սի ք(րիստո)սի։ Նմա փա́ռք՝ եւ այժմ եւ յօրն յաւիտենից. ամէն։
