Եղբա́րք իմ, մի́ աչառանօք ունիցիք զհձաւատսն տ(եառ)ն մերոյ յ(իսու)սի ք(րիստո)սի, որ տ(է)րն է փառաց։
Եթէ մտցէ ՛ի ժողովուրդ ձեր այր՝ որ ունիցի մատանի́ ոսկի եւ հանդերձս պայծառս, մտանիցէ անդր եւ աղքա́տ ոք ՛ի հանդերձս աղտեղիս,
հայիցիք ընդ ա́յն՝ որ ունիցի զհանդերձսն պայծառս. եւ ասիցէք՝ եթէ դու նի́ստ աստ պատուո́վ. եւ ցաղքատն ասիցէք՝ եթէ յո́տն կաց այտի. կամ թէ՝ եկ նի́ստ առ պատուանդանիս իմում։
ո՞չ խղճիցէք յանձինս, եւ լինիցիք դատաւորք չարացն խորհրդոց։
Լուարո́ւք ինձ եղբա́րք իմ սիրելիք. ոչ ապաքէն ա(ստուա)ծ ընտրեաց զաղքա́տս աշխարհիս, որ են մեծատո́ւնք հաւատովք, եւ ժառանգաւորք արքայու(թ)ե(ան)ն՝ զոր խոստացաւ սիրելեաց իւրոց։
եւ դուք անարգէ́ք զաղքատս։ Ոչ մեծատո́ւնք յաղթահարեն զձեզ՝ եւ նոքա́ քարշեն զձեզ ՛ի դատաստան։
ո́չ ն(ո)ք(ա) հայհոյեն զբարւոք անունն՝ որ կոչեցեալ է ՛ի վերայ ձեր։
Ապա թէ զօրէնսն կատարիցէք զարքունական ըստ գրոց, եթէ սիրեսցես զընկեր քո իբրեւ զանձն քո, բարւո́ք առնէք։
իսկ եթէ աչառիցէք, մե́ղս գործէք՝ յանդիմանեալք յօրինացն իբրեւ օրինազանցք։
Որ ոք զամ(ենայն) օրէնսն պահիցէ, եւ միո́վ իւիք ինչ գթիցէ, եղեւ ամ(ենայն) օրինացն պարտապան։
Զի որ ասացն՝ թէ մի́ սպանանիցես, ասաց թէ եւ մի́ շնայցես. զի եթէ սպանանիցես ո́չ՝ բայց շնայցես, եաղեր յանցաւո́ր օրինացն։
Աիյնպ(է)ս խօսեցարո́ւք՝ եւ այնպ(է)ս արարէ́ք, ո(ր)պ(էս) զի ազատու(թ)ե(ան) օրինօք իցէք դատելոց։
զի անողո́րմ դատաստան լինելոց է այնմ, որ ո́չ առնիցէ զողորմու(թ)ի(ւն). քանզի բարձրի գլո́ւխ պարծի ողորմու(թ)ի(ւն) առ դատաստանաւն։
Զի՞նչ օգուտ իցէ եղբա́րք իմ եթէ ասիցէ ոք հաւատս ունել՝ եւ գործս ո́չ ունիցի. միթէ կարիոցե՞ն հաւատքն ապրեցուցանել զնա։
Եթէ եղբայր ոք կամ քոյր՝ իցեն մե́րկք կ(ա)մ կարօտեալ աւո́ւրն կերակրոյ,
ասիցէ ոք ՛ի ձէնջ ցն(ո)ս(ա). երթա́յք խաղաղու(թեամ)բ՝ ջեռարո́ւք եւ յագեցարո́ւք. եւ տայցէք ո́չ ն(ո)ց(ա) զպէտս մարմնոյն, զի՞նչ օգուտ իցէ։
սոյնպէս եւ հաւատք՝ եթէ գործս ո́չ ունիցին, մեռեա́լ են առանձինն։
Այլ թերեւս ասիցէ ոք. եթէ դու հաւատս ունիս՝ եւ ես գո́րծս ունիմ. ցո́յց ինձ զհաւատսն քո առանց գործոց, եւ ես ցուցի́ց քեզ ՛ի գործոց իմոց զհաւատսն։
Դու հաւատաս՝ զի մի́ է ա(ստուա)ծ, բարւո́ք առնես. եւ դե́ւք հաւատան՝ եւ սարսեն։
Կամիս գիտել՝ ո́վ մարդ սնոտի, զի հաւատք առանց գործոց դատարկ են։
Աբրահամ հայր մեր ո՞չ ապաքէն ՛ի գործո́ց արդարացաւ՝ հանեալ ՛ի սեղան զորդին իւր զիսահակ պատարագ։
Տեսանե՞ս՝ զի հաւա́տքն եղեն գործակից գործոց ն(ո)ր(ա). եւ ՛ի գործոց անտի հաւա́տքն կատարեցան։
եւ կատարեցաւ գիրն՝ որ ասէ. հաւատաց աբրահամ յա(ստուա)ծ, եւ համարեցա́ւ նմա յարդարու(թ)ի(ւն). եւ կոչեցաւ բարեկա́մ ա(ստուածո)յ։
Տեսանէ՞ք՝ զի ՛ի գործոց արդարանայ մարդ՝ եւ ո́չ ՛ի հաւատոց միայն։
Սոյնպէս եւ րախա́բ պոռնիկ՝ ոչ ապաքէն ՛ի գործո́ց արդարացաւ, ընկալեալ զլրտեսսն՝ եւ ընդ ա́յլ ճանապարհ արձակեաց։
Զօրինակ մարմին առանց հոգւոյ մեռեալ է, սոյնպէս եւ հաւա́տք առանց գործոց մեռեա́լ են։
