Եկին ոմանք ի նմին ժամանակի, եւ պատմեցին նմա վասն Գալիլեացւոցն, որոց զարիւնն Պեղատոս խառնեաց ընդ զոհսն նոցա։
Պատասխանի ետ՝ եւ ասէ ցնոսա. համարիք եթէ այն Գալիլեացիք եղեն մեղաւորք քան զամենայն Գալիլեացիս, զի այնպիսի անցս կրեցին։
Ոչ ասեմ ձեզ, այլ եթէ ոչ ապաշխարիցէք՝ ամենեքին նոյնպէս կորնչիջիք։
Կամ նոքա ութուտասանքն, յորոց վերայ աշտարակն անկաւ ի Սիլովամ, եւ սպան զնոսա. համարիք թէ նոքա պարտապանք եղեն քան զամենայն մարդիկ որ բնակեալ են յԵրուսաղէմ։
Ոչ ասեմ ձեզ, այլ թէ ոչ ապաշխարիցէք՝ ամենեքեան նոյնպէս կորնչիջիք։
Ասաց եւ զառակս զայս։ թզենի մի էր ուրումն տնկեալ յայգւոջ իւրում. եւ եկն խնդրել պտուղ ի նմանէ՝ եւ ոչ եգիտ։
Ասէ ցայգեգործն. ահա՝ երեք ամք են՝ յորմէ հետէ գամ խնդրել պտուղ ի թզենւոջդ՝ եւ ոչ գտանեմ. արդ կտրեա զդա, ընդէր եւ զերկիրդ խափանէ։
Նա՝ պատասխանի ետ՝ եւ ասէ. տէր, թող զդա՝ այս ամ եւս, մինչեւ շուրջ զդովաւ բրեցից՝ եւ արկից աղբ.
Թերեւս արասցէ պտուղ. ապա թէ ոչ յամէ եւս հատցես զդա։
Եւ ուսուցանէր ի միում ժողովրդանոցացն ի շաբաթս։
Եւ ահա կին մի՝ զոր ունէր այս հիւանդութեան ամս ութուտասն. եւ էր կարկամեալ, եւ ոչ կարէր ամենեւին ի վեր հայել։
Եւ տեսեալ զնա Յիսուսի, կոչեաց առ ինքն՝ եւ ասէ ցնա. կին դու արձակեալ ես ի հիւանդութենէ քումմէ։
Եւ եդ ի վերայ նորա ձեռն. եւ առժամայն ուղղեցաւ, եւ փառաւոր առնէր զԱստուած։
Պատասխանի ետ ժողովրդապետն՝ ցասուցեալ թէ ընդէր ի շաբաթու բժշկեաց Յիսուս, եւ ասէ ցժողովուրդն. վեց օր է յորս արժան է գործել, յայնս եկայք բժշկեցարուք, եւ մի յաւուր շաբաթու։
Պատասխանի ետ նմա տէր՝ եւ ասէ. կեղծաւորք, իւրաքանչիւր ոք ի ձէնջ ի շաբաթու ոչ արձակէ զեզն իւր կամ զէշ ի մսրոյ, եւ տանի տայ ջուր։
Իսկ այս՝ դուստր Աբրահամու էր՝ զոր կապեաց սատանայ՝ ահաւասիկ ութուտասն ամ, ոչ արժան էր արձակել ի կապանաց անտի ի շաբաթու։
Եւ զայս իբրեւ ասաց, յամօթ լինէին ամենեքին որ հակառակն կային նմա։ եւ ամենայն ժողովուրդն ուրախ լինէր ի վերայ ամենայն փառաւորութեանցն՝ որ գործէին ի նմանէ։
Եւ ասէր. ում նման է արքայութիւն Աստուծոյ, եւ որում նմանութեան նմանեցուցից զնա։
Նման է հատոյ մանանխոյ, զոր առեալ մարդոյ արկ ի պարտէզ իւր. աճեաց եւ եղեւ ծառ, եւ թռչունք երկնից բնակեալ էին յոստս նորա։
Եւ դարձեալ ասէ. ում նմանեցուցից զարքայութիւն Աստուծոյ։
Նման է խմորոյ, զոր առեալ կնոջ թաքոյց յալեր երից գրուաց՝ մինչեւ ամենայն խմորեցաւ։
Եւ շրջէր ընդ քաղաքս եւ ընդ գեղս, ուսուցանէր. եւ ճանապարհ արարեալ յԵրուսաղէմ։
Ասէ ոմն ցնա. տէր եթէ սակաւք իցեն՝ որ ապրելոց իցեն։ Եւ նա ասէ ցնոսա։
Ջանացարուք մտանել ընդ դուռն նեղ. ասեմ ձեզ, զի բազումք խնդրեսցեն մտանել՝ եւ ոչ կարասցեն։
Յորմէ հետէ մտցէ տանուտէրն, եւ փակեսցէ զդուռնն. եւ սկսանիցիք կալ արտաքոյ՝ եւ բախեալ զդուռնն, եւ ասել. տէր, տէր՝ բաց մեզ. եւ պատասխանի տուեալ ասիցէ ձեզ. ոչ գիտեմ զձեզ ուստի էք։
Յայնժամ սկսանիջիք ասել. կերաք առաջի քոյ եւ արբաք, եւ ի հրապարակս մեր ուսուցեր։
Եւ ասիցէ. ասեմ ձեզ, ոչ գիտեմ զձեզ ուստի էք. ի բաց կացէք յինէն ամենայն մշակդ անիրաւութեան։
Անդ եղիցի լալ եւ կրճել ատամանց, յորժամ տեսանիցէք զԱբրահամ եւ զԻսահակ եւ զՅակովբ՝ եւ զամենայն մարգարէս յարքայութեան Աստուծոյ, եւ զձեզ հանեալ արտաքս։
Եւ եկեսցեն յարեւելից եւ յարեւմտից, եւ ի հիւսւսոյ եւ ի հարաւոյ, եւ բազմեսցին յարքայութեան Աստուծոյ։
Եւ ահա յետինք՝ որ եղիցին առաջինք, եւ իցեն առաջինք՝ որ լինիցին յետինք։
Ի նմին աւուր մատեան ոմանք Փարիսեցիք՝ եւ ասեն ցնա. ել եւ գնա աստի, զի Հերովդէս կամի սպանանել զքեզ։
Եւ ասէ ցնոսա. երթայք ասացէք աղուեսուն այնմիկ. ահաւասիկ հանեմ դեւս՝ եւ բժշկութիւնս կատարեմ այսօր եւ վաղիւ, եւ յերիր աւուր կատարիմ։
Բայց պարտ է այսօր եւ վաղիւ եւ ի միւսում աւուր գնալ. զի ոչ է մարթ մարգարէի կորնչել արտաքոյ քան զԵրուսաղէմ։
Երուսաղէմ՝ Երուսաղէմ՝ որ կոտորէիր զմարգարէս, եւ քարկոծ առնէիր զառաքեալսն առ քեզ. քանիցս անգամ կամեցայ ժողովել զորդիս քո, որպէս հաւ զձագս իւր ընդ թեւովք, եւ ոչ կամեցարուք։
Ահա թողեալ լիցի ձեզ տունդ ձեր։ Բայց ասեմ ձեզ, եթէ ոչ եւս տեսանիցէք զիս, մինչեւ ասիցէք՝ օրհնեալ եկեալն յանուն Տեառն։
