Ի հինգետասաներորդի ամի տէրութեանն Տիբերեայ կայսեր, ի դատաւորութեան Հրեաստանի Պիղատոսի Պոնտացւոյ, եւ ի չորրորդպետութեան Գալիլեացւոց Հերովդի, եւ ի Փիլիպոսի եղբօր նորա չորրորդպետութեան ի Տուրացւոց եւ ի Տրաքոնացւոց աշխարհին, եւ ի չորրորդպետութեան Լիսանեայ Աբիլենացւոյ.
ի քահանայապետութեան Անայի եւ Կայիափայ. եղեւ բան Աստուծոյ ի վերայ Յովհաննու որդւոյ Զաքարիայ՝ յանապատի անդ։
Եւ եկն յամենայն կողմն Յորդանանու, քարոզել մկրտութիւն ապաշխարութեան ի թողութիւն մեղաց։
Որպէս եւ գրեալ է ի գիրս պատգամաց Եսայայ մարգարէի. ձայն բարբառոյ յանապատի. պատրաստ արարէք զճանապարհ տեառն, եւ ուղիղ արարէք զշաւիղս նորա։
Ամենայն ձորք լցցին, եւ ամենայն լերինք եւ բլուրք՝ խոնարհեսցին. եւ եղիցին դժուարինքն ի դիւրինս, եւ առապարքն՝ ի հարթ ճանապարհս.
Եւ տեսցէ ամենայն մարմին զփրկութիւն Աստուծոյ։
Եւ ասէր ցժողովուրդսն ելեալս մկրտել ի նմանէ. ծնունդք իժից ո ցոյց ձեզ փախչել ի բարկութենէն որ գալոց է։
Արարէք այսուհետեւ պտուղս արժանիս ապաշխարհութեան։ Եւ մի սկսանիցէք ասել՝ եթէ ունիմք հայր զԱբրահամ. զայս ասեմ ձեզ, եթէ կարօղ է Աստուած ի քարանցս յայսցանէ յարուցանել որդիս Աբրահամու։
Բայց ահաւասիկ տապար առ արմին ծառոց կայ։ ամենայն ծառ որ ոչ առնէ զպտուղ բարւոք, հատանի եւ ի հուր արկանի։
Հարցանէին զնա ժողովուրդքն եւ ասէին. իսկ արդ զինչ գործեսցուք։
Պատասխանի ետ՝ եւ ասէ ցնոսա. ոյր իցեն՝ երկու հանդերձք՝ տացէ զմին այնմ ոյր ոչ գուցէ. եւ ոյր կայցէ կերակուր՝ նոյնպէս արասցէ։
Եկին եւ մաքսաւորք մկրտել, եւ ասեն ցնա. վարդապետ՝ զինչ գործեսցուք։
Եւ նա՝ ասէ ցնոսա. մի ինչ աւելի քան զհրամայեալսն ձեզ առնիցէք։
Հարցանէին զնա եւ զինուորքն՝ եւ ասէին. եւ մեք զինչ գործեսցուք։ ասէ ցնոսա. մի զոք խուիցէք՝ եւ մի զոք զրպարտիցէք. շատ լիցին ձեզ թոշակքն ձեր։
Մինչ ակն ունէր ժողովուրդն, եւ խորհէին ամենեքեան ի սիրտս իւրեանց վասն Յովհաննու՝ միթէ՝ սա իցէ Քրիստոսն։
Պատասխանի ետ ամենեցուն՝ եւ ասէ. ես մկրտեմ զձեզ ջրով. բայց գայ զօրագոյն քան զիս, զորոյ չեմ բաւական բառնալ զկօշիկս. նա մկրտեսցէ զձեզ հոգւով սրբով եւ հրով։
Որոյ հեծանոցն ի ձեռին իւրում սրբել զկալ իւր, եւ ժողովել զցորեանն ի շտեմարանս իւր, եւ զյարդն՝ այրեսցէ անշէջ հրով։
Բազում եւ այլ ինչ մխիթարութեամբ աւետարանէր ժողովրդեանն։
Բայց Հերովդէս չորրորդապետ յանդիմանեալ ի նմանէ վասն Հերովդիայ կնոջ եղբօր իւրոյ, եւ վասն ամենայն չարեացն զոր գործեաց Հերովդէս։
Յաւել եւ զայն եւս ի վերայ ամենայնի եւ եդ ի բանտի զՅովհաննէս։
Եւ եղեւ ի մկրտել ամենայն ժողովրդեանն, եւ ընդ Յիսուսի մկրտելն՝ եւ կալ յաղօթս, բանալ երկնից,
եւ իջանել հոգւոյն սրբոյ մարմնաւոր տեսլեամբ իբրեւ զաղաւնի ի վերայ նորա։ եւ գալ ձայն յերկնից՝ որ ասէր. դու ես որդի իմ սիրելի, ընդ քեզ հաճեցայ։
Եւ ինքն Յիսուս՝ էր ամաց իբրեւ երեսնից սկսեալ որոց որպէս կարծէր որդի Յովսեփայ։ Որ Յակովբայն. որ Հեղեայն. որ Մատաթեայն։
Որ Ղեւեայն. որ Մեղքեայն. որ Յաննեայն. որ Յովսեփեայ։
Որ Մատթեայն. որ Ամովսեայն. որ Նաւումայն. որ Էսղեայն. որ Նանդեայն.
Որ Մատթեայն. որ Մատաթեայն. որ Սեմեայն, որ Յովսեքեան. որ Յովդայն.
Որ Յովնանայն. որ Րեսայն. որ Զորաբաբելին. որ Սաղաթելին. որ Ներայն։
Որ Մեղքեայն. որ Ադդեայն. որ Կովսամայն. որ Ելմովդադայն, որ Երայն։
Որ Յեսուայն.որ Եղիազարայն. որ Յովրամայն որ Մատթայն. որ Զեւեայն։
Որ Սիմէովնին. որ Յուդային. որ Յովսեփայն. որ Յովնամայն. որ Էղէկիմայն։
Որ Մեզթեայն. որ Մէննայն. որ Մատաթայն որ Նաթանայն.որ Դաւթին.
Որ Յեսսեայն. որ Ովբեդայն. որ Բոոսայն. որ Սաղմանայն. որ Նատսովնին։
Որ Ամինագարայն. որ Տրամայն. որ Ադմեայն. որ Առնեայն. որ Էսրովմայն. որ Փարէսին. որ Յուդային։
Որ Յակոբայն. որ Իսահակայն. որ Աբրահամուն. որ Թառային. որ Նաքովրայն։
Որ Սերուքայն. որ Ռագաւայն. որ Փաղեկայն. որ Եբերայն. որ Սաղային։
Որ Կայնանայն. որ Արփաքսադայն. որ Սէմայն. որ Նոյին. որ Ղամէքայն։
Որ Մաթուսաղային. որ Ենոքայն. որ Յարդին. որ Մաղաղայելին. որ Կայնանայն։
Որ Էնովսայն. որ Սէթայն. որ Ադամայն. որ Աստուծոյն։
