TITUS
Armenian NT (Zohrab Bible)
Part No. 32
Chapter: 4
(
Դ՜)
Passage: 3-5
Verse: 1
Դարձեալ
սկսաւ
ուսուցանել
առ
ծովեզերբն
.
եւ
խռնեցան
զնովաւ
ժողովուրդք
բազումք
,
մինչեւ
ի
նաւ
մտանել
նմա
,
եւ
նստել
ի
ծովուն
.
եւ
ամենայն
ժողովուրդքն
զծովեզերբն
՝
զցամաքն
ունէին
։
Verse: 2
Եւ
ուսուցանէր
զնոսա
առակօք
բազում
ինչ
։
Եւ
ասէր
նոցա
ի
վարդապետութեան
իւրում
։
Section: 9
Verse: 3
Լսէք
ահաւասիկ
ել
սերմանօղ
սերմանել
։
Verse: 4
Եւ
եղեւ
ի
սերմանելն
,
ոմն
անկաւ
առ
ճանապարհաւ
,
եւ
եկն
թռչուն
եւ
եկեր
զնա
։
Verse: 5
Եւ
այլն
անկաւ
յապառաժի
՝
ուր
ոչ
գոյր
հող
բազում
.
եւ
վաղվաղակի
բուսաւ
։
քանզի
ոչ
գոյր
հիւթ
երկրին
,
Verse: 6
Եւ
յորժամ
ծագեաց
արեւ
՝
ջեռաւ
,
եւ
զի
ոչ
գոյին
արմատք
՝
ցամաքեցաւ
։
Verse: 7
Եւ
այլն
անկաւ
ի
մէջ
փշոց
.
ելին
փուշքն
եւ
հեղձուցին
զնա
,
եւ
պտուղ
ոչ
ետ
։
Verse: 8
Եւ
այլն
անկաւ
յերկիր
բարւոք
,.
եւ
ելեալ
աճեցեալ
տայր
պտուղ
,
եւ
բերէր
ընդ
միոյ
՝
երեսուն
,
եւ
ընդ
միոյ
՝
վաթսուն
,
եւ
ընդ
միոյ
՝
հարեւր
։
Verse: 9
Եւ
ասէր
.
որ
ունիցի
ականջս
լսելոյ
լուիցէ
։
Passage: 3-6
Verse: 10
Եւ
իբրեւ
եղեւ
առանձինն
,
հարցին
ցնա
որ
զնովաւն
էին
աշակերտօքն
հանդերձ
՝
զառակսն
։
Verse: 11
Եւ
ասէ
ցնոսա
.
ձեզ
տուեալ
է
գիտել
զխորհուրդս
արքայութեան
Աստուծոյ
։
Բայց
նոցա
որ
արտաքինքն
են
՝
ամենայն
ինչ
առակօք
լինի
։
Verse: 12
Զի
տեսանելով
տեսցեն
՝
մի
տեսցեն
,
լսելով
լուիցեն
՝
եւ
մի
իմասցին
.
զի
մի
երբէք
դարձցին
՝
եւ
թողցի
նոցա
։
Verse: 13
Եւ
ասէ
ցնոսա
.
ոչ
գիտէք
զառակս
զայս
,
եւ
զիարդ
զամենայն
առակսն
գիտիցէք
։
Verse: 14
Որ
սերմանէն
՝
զբանն
սերմանէ
։
Verse: 15
Եւ
նոքա
են
որ
առ
ճանապարհաւն
,
ուր
բանն
սերմանի
.
եւ
յորժամ
լսեն
զնա
,
գայ
սատանայ
՝
եւ
հանէ
զբանն
սերմանեալ
ի
սիրտս
նոցա
։
Verse: 16
Եւ
նոքա
են
որ
յապառաժին
սերմանեցան
.
որք
յորժամ
լսիցեն
զբանն
,
վաղվաղակի
խնդութեամբ
ընդունին
։
Verse: 17
Եւ
զի
ոչ
ունին
արմատս
յանձինս
,
այլ
առ
ժամանակ
մի
են
.
ապա
ի
հասանել
նեղութեան
կամ
հալածման
վասն
բանին
,
վաղվաղակի
գայթագղին
։
Verse: 18
Իսկ
որ
ի
մէջ
փշոցն
սերմանեցան
,
նոքա
են
՝
որ
իբրեւ
զբանն
լսեն
,
Verse: 19
եւ
հոգք
աշխարհիս
,
եւ
պատրանք
մեծութեան
մտանեն
եւ
հեղձուցանեն
զբանն
՝
եւ
անպտուղ
լինի
։
Verse: 20
Եւ
նոքա
են
որ
յերկիրն
բարւոք
սերմանեցան
,
որք
լսեն
զբանն
՝
եւ
ընդունին
,
եւ
տան
պտուղ
,
ընդ
միոյ
՝
երեսուն
,
եւ
ընդ
միոյ
՝
վաթսուն
,
եւ
ընդ
միոյ
՝
Հարեւր
։
Passage: 3-7
Verse: 21
Եւ
ասէ
ցնոսա
.
մի
եթէ
՝
գայ
ճրագ
զի
ընդ
գրուանաւ
դնիցի
,
կամ
ընդ
մահճօք
.
ոչ
ապաքէն
ի
վերայ
աշտանակի
դնիցի
։
Verse: 22
Զի
չէ
ինչ
ի
ծածուկ
,
որ
թէ
ոչ
յայտնեսցի
.
եւ
ոչ
եղեւ
ինչ
գաղտնի
,
եթէ
ոչ
ի
յայտ
գայցէ
։
Verse: 23
Եթէ
ոք
ունիցի
ականջս
լսելոյ
,
լուիցէ
։
Verse: 24
Եւ
ասէ
ցնոսա
.
տեսէք
զինչ
լսէքդ
,
եւ
յաւելցին
ձեզ
որոց
լսէքդ
.
որով
չափով
չափէք
՝
նովին
չափեսցի
ձեզ
։
Verse: 25
Որ
ոք
ունիցիտացի
նմա
.
եւ
որ
ոչն
ունիցի
,
եւ
զոր
ունին
՝
բարձցի
ի
նմանէ
։
Passage: 4-1
Verse: 26
Եւ
ասէր
.
այսպէս
է
արքայութիւն
Աստուծոյ
.
որպէս
զի
այր
մի
արկանիցէ
սերմանիս
յերկրի
.
Verse: 27
Եւ
ննջիցէ
,
եւ
յառնիցէ
զցայգ
եւ
զցերեկ
.
եւ
սերմանիքն
բուսանիցին
եւ
աճիցեն
.
եւ
նա
ոչ
գիտէ
՝
Verse: 28
թէ
երկիրն
ինքնին
բերէ
զպտուղ
.
նախ
՝
զխոտն
,
եւ
ապա
՝
զհասկն
,
եւ
ապա
՝
ցորեան
ատոք
ի
հասկին
։
Verse: 29
Այլ
յորժամ
տայցէ
զպտուղն
,
վաղվաղակի
առաքի
մանգաղ
.
զի
հասեալ
են
հունձք
։
Verse: 30
Եւ
ասէր
,
ում
նմանեցուսցուք
զարքայութիւնն
Աստուծոյ
,
կամ
որով
առակաւ
՝
առակեսցուք
զնա
։
Verse: 31
Որպէս
հատն
մանանխոյ
՝
որ
յորժամ
սերմանիցի
յերկրի
,
փոքրագոյն
է
քան
զամենայն
սերմանիս
՝
որ
են
յերկրի
։
Verse: 32
Եւ
յորժամ
սերմանիցի
,
բուսանի
եւ
լինի
մեծ
քան
զամենայն
բանջար
եւ
արձակէ
ոստս
մեծամեծս
,
մինչեւ
բաւական
լինել
ընդ
հովանեաւ
նորա
թռչնոց
երկնից
բնակել
։
Verse: 33
Եւ
այնպիսի
առակօք
խօսէր
ընդ
նոսա
զբանն
,
որպէս
կարօղ
լինէին
լսել
.
Verse: 34
Եւ
առանց
առակի
ոչ
ինչ
խօսէր
ընդ
նոսա
։
բայց
առանձինն
աշակերտացն
իւրոց
մեկնէր
զամենայն
։
Section: 10
Passage: 4-2
Verse: 35
Եւ
ասէ
ցնոսա
յաւուր
յայնմիկ
՝
իբրեւ
ընդ
երեկս
լինէր
.
եկայք
անցցուք
յայն
կողմն
։
Verse: 36
Թողուն
զժողովուրդն
,
եւ
առնուն
զնա
նաւաւն
հանդերձ
,
եւ
զայլ
եւս
նաւսն
որ
էին
ընդ
նմա
։
Verse: 37
Եւ
լինէր
մրրիկ
մեծ
հողմոյ
,
եւ
զալիսն
ի
նաւն
զեղոյր
մինչ
գրե
թէ
լի
իսկ
լինել
։
Verse: 38
Եւ
ինքն
ննջէր
ի
խելս
նաւին
՝
ի
վերայ
բարձի
։
Զարթուցանէին
զնա
՝
եւ
ասէին
.
վարդապետ
ոչինչ
քեզ
փոյթ
,
զի
կորնչիմք
աւասիկ
։
Verse: 39
Եւ
զարթուցեալ
սաստեաց
հողմոյն
,
եւ
ծովուն
՝
ասէ
.
դադարեա
կարկեաց
։
եւ
դադարեաց
հողմն
,
եւ
եղեւ
խաղաղութիւն
մեծ
։
Verse: 40
Եւ
ասէ
ցնոսա
.
ընդէր
այդպէս
վատասիրտք
էք
,
չեւ
եւս
ունիք
հաւատս
։
եւ
երկեան
երկեւղ
մեծ
,
եւ
ասէին
ցմիմեանս
.
ո
ոք
արդեւք
իցէ
սա
,
զի
եւ
հողմ
եւ
ծով
հնազանդին
սմա
։
This text is part of the
TITUS
edition of
Armenian NT (Zohrab Bible)
.
Copyright
TITUS Project
, Frankfurt a/M, 29.11.2024. No parts of this document may be republished in any form without prior permission by the copyright holder.