Եւ եղեւ իբրեւ կատարեաց Յիսուս զպատուէր երկոտասանից աշակերտացն իւրոց, գնաց անտի քարոզել եւ ուսուցանել ի քաղաքս նոցա։
Իսկ յովհաննէս իբրեւ լուաւ ի բանտին զգործսն Քրիստոսի, առաքեաց ի ձեռն աշակերտաց իւրոց,
եւ ասէ ցնա. դու ես որ գալոցն ես, եթէ այլում ակն կալցուք։
Պատասխանի ետ Յիսուսն՝ եւ ասէ ցնոսա. գնացէք պատմեցէք յովհաննու, զոր լուաք եւ տեսէք։
Կոյրք տեսանեն կաղք՝ գնան, բորոտք՝ սրբին, եւ խուլք լսեն, եւ մեռեալք յառնեն. եւ աղքատք աւետարանին։
Եւ երանեալ է որ ոչ գայթագղեսցի յիս։
Եւ իբրեւ նոքա գնացին, սկսաւ Յիսուս ասել ցժողովուրդսն զյովհաննէ։ Զինչ ելէք տեսանել յանապատին, եղէգն շարժուն ի հողմոյ։
Այլ զինչ ելէք տեսանել, մարդ ի հանդերձս փափկութեան զարդարեալ։ Ահաւանիկ որ զփափուկսն զգեցեալ են՝ ի տունս թագաւորաց են։
Այլ զինչ ելէք տեսանել. մարգարէ. այո՝ ասեմ ձեզ, եւ առաւել եւս քան զմարգարէ։
Զի նա է՝ վասն որոյ գրեալն է. ահա ես առաքեցից զհրեշտակ իմ առաջի երեսաց քոց, որ պատրաստեսցէ զճանապարհս քո առաջի քոյ։
Ամէն ասեմ ձեզ, չէ յարուցեալ ի ծնունդս կանանց մեծ քան զյովհաննէս մկրտիչ։ Բայց փոքրիկն յարքայութեան երկնից մեծ է քան զնա։
Բայց յաւուրցն յովհաննու մկրտչի մինչեւ ցայժմ՝ արքայութիւն երկնից բռնադատի, եւ բռունք յափշտակեն զնա։
Քանզի ամենայն օրէնք եւ մարգարէք մինչեւ ցյովհան մարգարէացան։
Եւ եռտէ կամիք ընդունել նա է եղիա՝ որ գալոցն է։
Որ ունիցի ականջս լսելոյ՝ լուիցէ։
Ում նմանեցուցից զազգս զայս. նման է մանկտւոյ՝ որ նստիցին ի հրապարակս, կարդայցեն զընկերս իւրեանց,
եւ ասիցեն. փողս հարաք ձեզ՝ եւ ոչ կաքաւեցէք, ողբացաք ձեզ՝ եւ ոչ կոծեցարուք։
Եկն յովհաննէս, ոչ ուտէր եւ ոչ ըմպէր. եւ ասեն դեւ գոյ ի նմա։
Եկն որդի մարդոյ՝ ուտէ եւ ըմպէ. եւ ասեն, ահա այր կերօղ եւ արբեցօղ, բարեկամ մաքսաւորաց եւ մեղաւորաց։ եւ արդարացաւ իմաստութիւն յորդւոց իւրոց։
Յայնժամ սկսաւ նախատել զքաղաքսն՝ յորս եղեն բազում զօրութիւնք նորա, եւ ոչ ապաշխարեցին։
Վայ քեզ քորազին, վայ քեզ բեթսայիդա. զի եթէ ի տիւրոս եւ ի սիդովն եղեալ էին զօրութիւնքն՝ որ ի ձեզ եղեն, վազու եւ սարդեւք խորգով եւ մոխրով ապաշխարեալ էր։
Բայց ասեմ ձեզ. դիւրագոյն լիցի երկրին տիւրոսի եւ սիդովնի յաւուրն դատաստանի՝ քան ձեզ։
Եւ դու կափառնաում, մի մինչեւ յերկինս բարձրասցիս. այլ մինչեւ ի դժոխս իջցես։ Զի եթէ ի սոդոմ եղեալ էին զօրութիւնքն՝ որ եղեն ի քեզ, ապաքէն կային եւս մինչեւ ցայսօր։
Բայց ասեմ ձեզ՝ եթէ երկրին սոդովմացւոց դիւրագոյն լիցի յաւուրն դատաստանի՝ քան քեզ։
Յայնմ ժամանակի պատասխանի ետ Յիսուս եւ ասէ. Գոհանամ զքէն հայր՝ տէր երկնի եւ երկին. ծածկեցեր զայս յիմաստնոց եւ գիտնոց, եւ յայտնեցեր տղայոց։
Այո հայր. զի այսպէս հաճոյ եղեւ առաջի քոյ։
Ամենայն ինչ տուաւ ինձ ի հօրէ իմմէ։ Եւ ոչ ոք ճանաչէ զորդի՝ եթէ ոչ հայր. եւ ոչ զհայր ոք ճանաչէ՝ եթէ ոչ որդի, եւ ում որդի կամիցի յայտնել։
Եկայք առ իս ամենայն վաստակեալք եւ բեռնաւորք, եւ ես հանգուցից զձեզ։
առէք զլուծ իմ ի ձեզ, եւ ուսարուք յինէն զի հեզ եմ եւ խոնարհ սրտիւ. եւ գտջիք հանգիստ անձանց ձերոց։
զի լուծ իմ քաղցր է. եւ բեռն իմ փոքրոգի։