Եւ մտեալ ի նաւ անց յայնկոյս, եւ եկն ի քաղաք իւր։
Եւ ահա մատուցին առ նա անդամալոյծ մի որ դնէր ի մահիճս։ Եւ տեսեալ Յիսուսի զհաւատս նոցա՝ ասէ ցանդամալոյծն. թողեալ լիցին քեզ մեղք քո։
Եւ ահա՝ ոմանք ի դպրացն ասեն ընդ միտս. հայհոյէ դա։
Եւ ծանուցեալ Յիսուսի զխորհուրդս նոցա՝ ասէ ցնոսա. ընդէր խորհիք դուք չարիս ի սիրտս ձեր։
զինչ դիւրին է. ասել՝ թողեալ լիցին քեզ զմեղք քո. թէ ասել՝ արի եւ շրջեաց։
Այլ զի գիտասջիք՝ եթէ իշխանութիւն ունի որդի մարդոյ յերկրի թողուլ զմեղս, յայնժամ ասէ ցանդամալոյծն. արի՝ առ զմահիճս քո՝ եւ երթ ի տուն քո։
Եւ յարուցեալ գնաց ի տուն իւր։
Իբրեւ տեսին ժողովուրդքն, զարմացան. եւ փառաւոր առնէին զԱստուած զտուիչն այնպիսի իշխանութեան՝ մարդկան։
Եւ անցեալ ընդ այն Յիսուսի՝ ետես այր մի՝ զի նստէր ի մաքսաւորութեան, մատթէոս անուն. եւ ասէ ցնա՝ եկ զկնի իմ։ եւ Յարուցեալ գնաց զկնի նորա։
Եւ եղեւ իբրեւ բազմեալ էր նա ի տանն, եւ ահա մաքսաւորք եւ մեղաւորք եկեալ եւ բազմեալ էին ընդ Յիսուսի՝ եւ ընդ աշակերտս նորա։
Իբրեւ տեսին փարիսեցիքն՝ ասեն ցաշակերտս նորա. ընդէր ընդ մաքսաւորս եւ ընդ մեղաւորս ուտէ վարդապետն ձեր։
Իսկ Յիսուս իբրեւ լուաւ՝ ասէ ցնոսա. ոչ պիտոյ է բժիշկ կարողաց՝ այլ հիւանդաց։
Երթայք ուսարուք, զինչ է՝ ողորմութիւն կամիմ, եւ ոչ զզոհ, զի ոչ եկի կոչել զարդարս՝ այլ զմեղաւորս։
Յայնժամ մատեան առ նա աշակերտքն յովհաննու՝ եւ ասեն. ընդէր մեք եւ փարիսեցիքն պահեմք յաճախ, եւ քո աշակերտքդ ոչ պահեն։
Ասէ ցնոսա Յիսուս. մի եթէ մարթ ինչ իցէ մանկանց առագաստի սուգ առնուլ՝ մինչ փեսայն ընդ նոսա իցէ. այլ եկեսցեն աւուրքն՝ յորժամ բարձցի ի նոցանէ փեսայն, եւ ապա պահեսցեն։
Ոչ ոք արկանէ կապերտ անթափ ի վերայ հնացեալ ձորձոյ. զի առնու ելանէ զլրութիւն նորա ի հանդերձէն, եւ եւս չար պատառումն լինի։
Եւ ոչ արկանեն գինի նոր ի տիկս հինս. ապա թէ ոչ տիկքն պատառին, եւ գինին հեղու, եւ տիկքն կորչին. այլ արկանեն գինի նոր ի զիկս նորս, եւ երկոքին պահին։
Մինչդեռ բա զայս խօսէր ընդ նոսա, ահա իշխան մի մատուցեալ երկիր պագանէր նմա՝ եւ ասէր, դուստր իմ արդեւս վախճանեցաւ. այլ՝ եկեալ դիցես զձեռն քո ի վերայ նորա եւ կեցցէ։
Յարեաւ Յիսուս եւ գնաց զկնի նորա աշակերտօքն հանդերձ։
Եւ ահա կին մի՝ տեռատես երկոտասանամեայ, մատուցեալ յետոյ մերձեցաւ ի դրօշակ հանդերձին նորա։
քանզի ասէր ի մտի իւրում, թէ միայն մերձենամ ի հանդերձս նորա փրկիմ։
Իսկ Յիսուս իբրեւ դարձաւ եւ ետես զնա, ասէ քաջալերեաց դուստեր՝ հաւատք քո կեցուցին զքեզ։ Եւ փրկեցաւ կինն ի ժամէն յայնմանէ։
Իբրեւ եկն ի տուն իշխանին, եւ ետես զփողարսն՝ եւ ամբոխ յոյժ. ասէ ցնոսա. ի բաց գնացէք.
Զի ոչ եթէ մեռեալ է աղջիկդ՝ այլ ննջէ։
Եւ ծաղր առնէին զնա։ Եւ իբրեւ ել ամբոխն ի բաց, եմուտ՝ կալաւ զձեռանէ նորա, եւ յարեաւ աղջիկն։
Եւ ել համբաւս այս ընդ ամենայն երկիրն ընդ այն։
Եւ մինչդեռ անցանէր ընդ այն Յիսուս, զհետ եղեն նորա կոյրք երկու. աղաղակէին եւ ասէին. ողորմեաց մեզ որդի դաւթի։
Եւ իբրեւ եկն ի տուն, մատեան առ նա կոյրք։ Եւ ասէ ցնոսա Յիսուս. հաւատայք՝ եթէ կարող եմ առնել ձեզ զայդ։ Ասեն ցնա՝ այո տէր։
յայնժամ մերձեցաւ յաչս նոցա՝ եւ ասէ. ըստ հաւատոց ձերոց եղիցի ձեզ։
Եւ բացան աչք նոցա։ Եւ սաստեաց նոցա Յիսուս՝ եւ ասէ. զգոյշ կացէք՝ մի ոք
Եւ նոքա ելեալ՝ համբաւեցին զնա ընդ ամենայն երկիրն ընդ այն։
Եւ յելանելն նոցա արտաքս, ահա մատուցին առ նա այր մի համր դիւահար։
Եւ յելանել դիւին՝ խօսեցաւ համրն։ Եւ զարմացան ժողովուրդքն՝ եւ ասեն, թէ եւ ոչ երբէք երեւեցաւ այսպիսի ինչ յիսրայէլի։
Իսկ փարիսեցիքն ասէին, թէ իշխանաւ դիւաց հանէ դա զդեւս։
Եւ շրջէր Յիսուս ընդ ամենայն քաղաքս եւ ընդ գեղս, ուսուցանէր ի ժողովուրդս նոցա, եւ քարոզէր զաւետարանն արքայութեան. եւ բժշկէր զամենայն ախտս եւ զամենայն հիւանդութիւնս ի ժողովրդեանն։
Եւ տեսեալ զժողովուրդսն՝ գթացաւ ի նոսա. զի էին աշխատեալք եւ ցրուեալք իբրեւ զոչխարս՝ որոց ոչ իցէ հովիւ
Յայնժամ ասէ ցաշակերտս իւր,հունձք բազում են՝ եւ մշակք սակաւ։
Արդ աղաչեցէք զտէր հնձոց՝ զի հանցէ մշակս ի հունձս իւր։