Այլ իբրեւ էջ ի լեռնէ անտի, գնացին զկնի ժողովուրդք բազումք։
Եւ ահա մատուցեալ բորոտ մի, երկիր պագանէր նմա, եւ ասէր. տէր՝ եթէ կամիս կարօղ ես զիս սրբել։
Ձգեալ զձեռն իւր եւ հասոյց ի նա Յիսուս եւ ասէ. կամիմ՝ սրբեաց։ Եւ վաղվաղակի սրբեցաւ ի նմանէ բորոտութիւն։
Եւ ասէ ցնա Յիսուս զգոյշ լեր՝ մի ումեք ասիցես. այլ երթ ցոյց զանձն քո քահանային. եւ մատո զպատարագն, զոր հրամայեաց մովսէս ի վկայութիւն նոցա։
Եւ մտեալ ի կափառնայում, մատեաւ առ նա հարիւրապետ մի, աղաչէր զնա,
եւ ասէր. տէր մանուկ իմ անկեալ կայ ի տան անդամալոյծ՝ չարաչար տանջեալ։
Ասէ ցնա Յիսուս ես եկից եւ բժքեցից զնա։
Պատասխանի ետ հարիւրապետն՝ եւ ասէ. Տէր չեմ բաւական եթէ ընդ հարկաւ իմով մտցես. այլ ասա բանիւ, եւ բժշկեսցի մանուկն իմ։
Քանզի եւ ես այր մի եմ ընդ իշխանութեամբ, ունիմ ընդ ինեւ զինուորս. ասեմ սմա երթ եւ երթայ, եւ այլում թէ եկ՝ եւ գայ, եւ ծառայի իմում թէ արա զայս՝ եւ առնէ։
Իբրեւ լուաւ Յիսուս զարմացաւ, եւ ասէ ցայնոսիկ՝ որ զհետն երթային. ամէն ասեմ ձեզ եւ ոչ յիսրաելի այսպիսի հաւատս գտի երբէք։
Բայց ասեմ ձեզ, զի բազումք յարեւելից եւ յարեւմտից եկեսցեն՝ եւ բազմեսցին ընդ աբրահամու՝ եւ սահակայ՝ եւ ընդ յակովբու յարքայութեան երկնից։
Եւ որդիք արքայութեան ելցեն ի խաւարն արտաքին. անդ եղիցի լալ եւ կրճել ատամանց։
Եւ ասէ Յիսուս ցհարիւրապետն. երթ եւ որպէս հաւատացերդ եղիցի քեզ։ Եւ ողջացաւ մանուկն նորա յաուր յայնմիկ։
Եւ եկեալ Յիսուս ի տուն պետրոսի, ետես զի զոքանչն նորա անկեալ դնէր տապացեալ։
կալաւ զձեռանէ նորա՝ եւ եթող զնա ջերմնն. յոտն եկաց՝ եւ պաշտէր զնա։
Իբրեւ եղեւ երեկոյ՝ մատուցին առ նա դիւահարս բազումս, եւ եհան զայսսն բանիւ. եւ զամենայն հիւանդսն բժշկեաց։
Զի լցցի բանն՝ որ ասացաւ. ի ձեռն եսայեայ մարգարէի. նա զհիւանդութիւնս մեր վերացոյց, եւ զցաւս մեր եբարձ։
Տեսեալ Յիսուսի ժողովուրդս բազումս զիւրեւ. հրամայեաց երթալ յանկոյս։
Եւ մատուցեալ դպիր մի ասէ ցնա. Վարդապետ՝ եկից եւ ես զկնի քո յոր վայր եւ երթիցես։
Ասէ ցնա Յիսուս. Աղուեսուց որջք գոն, եւ թռչնոց երկնից բոյնք.այլ որդւոյ մարդոյ ոչ գոյ՝ ուր դիցէ զգլուխ իւր։
Եւ մի ոմն յաշակերտաց նորա ասէ ցնա. տէր տուր ինձ հրաման՝ զի երթայց նախ թաղեցից զհայր իմ։
Ասէ ցնա Յիսուս. եկ զկնի իմ, եւ թոյլ տուր մեռելոցն թաղել զմեռեալս իւրեանց։
Եւ իբրեւ եմուտ ի նաւն, գնացին զկնի նորա աշակերտքն նորա։
եւ ահա շարժումն մեծ եղեւ ի ծովուն մինչ ի նաւին ծածկեալ յալեաց անտի. եւ ինքն ննջէր։
Եւ մատուցեալ աշակերտքն յարուցին զնա եւ ասեն. տէր փրկեա զմեզ՝ զի կորնչիմք։
Եւ ասէ ցնոսա. ընդէր վատասիրք էք սակաւահաւատք։ Յայնժամ յարուցեալ սաստեաց հողմոցն եւ ծովուն, եւ եղեւ խաղաղութիւն մեծ։
Եւ մարդիկն զարմացան՝ եւ ասէին. որպէսո ոք իցէ սա, զի եւ հողմք եւ ծով հնազանդին նմա։
Եւ իբրեւ անցին յայնկոյս յերլիրն դերգեսացւոց, պատահեցին նմա դիւահարք երկու՝ ելեալք ի գերեզմանացն, չարաչարք յոյժ. որպէս զի չէր հնար անցանել ումեք ըստ այն ճանապարհ։
Եւ ահա աղաղակեցին եւ ասեն. զի կայ մեր եւ քո Յիսուս որդի Աստուծոյ, երկիր տարաժամ տանջել զմեզ։
Եւ էր հեռագոյն ի նոցանէ երամակ մի խոզից արօտական։
Եւ դեւքն աղաչէին զնա ասէին. եթէ հանես զմեզ աստի, հրաման տուր մեզ երթալ յերամակ խոզիցն։
Եւ ասէ ցնոսա. երթայք. Եւ նոքա ելեալ գնացին յերամակն խոզից, եւ դիմեաց ամենայն երամակն ի դարէ անտի ի ծով, եւ մեռանի ի ջուրսն։
Եւ խոզարածքն փախեան, եւ երթեալ ի քաղաք պատմեցին զամենայն, եւ զիրս դիւահարացն։
Եւ ահա ամենայն քաղաքն ել ընդ առաջ Յիսուսի, իբրեւ տեսին զնա՝ աղաչեցին զի գնասցէ ի սահմանաց նոցա։
