Զայս ասէ այր զհաւատացեալս ա(ստուծո)յ. եթէ լո́ւռ եղէց՝ զի անմտագոյն եմ քան զամենայն մարդիկ.
եւ իմաստու(թ)ի(ւն) մարդոյ ո́չ գոյ յիս։
Ա(ստուա)ծ ուսոյց ինձ իմաստութի(ւն). եւ գիտու(թ)ե(ան) սրբոց խելամուտ եղէ, եւ ճանաչե́մ զսրբութի(ւն)ս։
Ո՞վ ել յերկինս՝ եւ էջ. ո՞վ ժողովեաց զհողմս ՛ի գոգ իւր. ո՞վ ամփոփեաց զջուրս ՛ի ձորձս իւր. ո՞վ կալաւ զծագս երկրի։ Զի՞նչ անուն է ն(ո)ր(ա). կամ զի՞նչ անուն որդւոյ ն(ո)ր(ա). զի գիտասցես
թէ ա(մենայ)ն բանք ա(ստուծո)յ ընտրեալք են, եւ վերակացո́ւ է նա երկիւղածաց իւրոյ։
Մի́ յաւելուցուս ՛ի բանս ն(ո)ր(ա)՝ զի մի́ յանդիմանեսցէ զքեզ, եւ սո́ւտ լինիցիս։
Երկո́ւս ինչս խնդրեմ ՛ի քէն, մի́ հաներ յինէն զշնորհս մինչչեւ մեռեալ իցեմ։
Զբան զուր եւ սուտ՝ հեռի́ արա յինէն։ Մեծութի(ւն) եւ տնանկու(թ)ի(ւն) մի́ տար ինձ. այլ կշռեա́ ինձ զարժանն բաւականու(թեամ)բ։
Զի մի́ մեծացայց՝ եւ ստեցից. եւ ասիցեմ, թէ ո՞վ տեսանիցէ զիս. կամ աղքատացայց եւ դողացա́յց, եւ երդուայց յանուն ա(ստուծո)յ իմոյ։
Մի́ մատներ զծառայ ՛ի ձեռս տեառն իւրոյ. զի մի́ երբէք անիծանիցէ զքեզ՝ եւ ապականիցիս։
Ծնունդ չար՝ զհայր իւր անիծանէ, եւ զմայր իւր ո́չ օրհնէ։
Ծնունդ չար՝ առ արդարս ունի զանձն իւր. եւ զելս անձին իւրոյ ո́չ լուացաւ։
Ծնունդ չար՝ ամբարտաւան աչս ունի. եւ յարեւանունս իւր հպարտանայ։
Ծնունդ չար՝ իբրեւ զսուսեր ունի զատամունս իւր. եւ զժանիս իւր իբրեւ զկտրոցս։ մաշե́լ եւ ուտել զխոնարհս երկրի, եւ զտնանկս ՛ի մարդկանէ։
